WK 2010

Filosofeer hier over het WK!

En laat ik dan maar even een kleine aftrap doen...

Ik heb behalve de openingswedstrijden tot nu toe alles gezien, en het is voorlopig tenenkrommend. Ghana-Servië van vanmiddag was wellicht de eerste wedstrijd die op voetbal leek. Grote gevaar hierbij voor ons is natuurlijk dat Nederland morgen uit de startblokken vliegt (want voetballend hebben we heel wat meer te bieden dan wat we tot nu toe hebben moeten doorstaan) en door de hele wereld én onszelf tot één van de grote grote favorieten wordt gebombardeerd. Gelukkig hebben we twee keiharde lessen achter de rug. Het WK 2006, met de meest genante wedstrijd van Oranje ooit (en de vraag is of er überhaupt ooit een genantere wedstrijd op een WK is gespeeld), én het EK van 2 jaar geleden toen we inderdaad (onverwacht) fantastisch begonnen, maar daarna door Guus en de Rus tactisch werden overklast. Die bagage is hopelijk door alle spelers meegenomen naar dit tournooi. Als we de lessen van 2006 en 2008 ter harte weten te nemen zijn we qua mentaliteit in elk geval waar we wezen moeten.
Voetballend gezien hebben we ongelooflijk veel te bieden, maar verdedigend houdt het niet over. Ik vrees eigenlijk nog het meest een tegenstander die volledig met het hart speelt en Nederland onder druk durft te zetten met veel passie, gehol en gedraaf (zie Mexico tweede helft oefenpotje...). Dan laten we ons nog wel eens overlopen...
Maar: Als we onze kop niet verliezen, en Robben fit wordt en het op het juiste moment kan worden ingezet, kunnen we (héél) ver komen.

Wordt uiteraard vervolgd...

En als het niet lukt, dan geven we gewoon de schuld aan de vuvuzela's.

Vanavond was het een beetje "ungerecht", omdat de Australier helaas niet gelijkstand hadden met de duitsen vanwegen het kunnen en de fitness, lijkt het... het was leuk, dat er zo vele doelpunten waren, maar een beetje te makkelijk gehald...

Ik duim voor de Nederlans Elftal, omdat ik meestal vond dat ze mooier voetbal spellen... met meer "Spielfreude"...

De eerste ploeg die weet te imponeren. Jammer dat ik voor hen juist geen ver eindstation had geselecteerd: D

De Duitsers zijn altijd goed, maar nu zonder Ballack is het nog leuk naar te kijken ook. Zij spelen tenminste normaal en niet dat vreselijke angsthazengedoe. Speler tot dusver? Cacou natuurlijk! Het is altijd leuk een gekleurde jongeman te zien scoren in die Mannschaft.

Voor de rest?
- Het is altijd heerlijk naar Maradona te kijken
- Commercieel zullen ze het nooit toestaan, maar eigenlijk zou de Fifa het aantal deelnemende landen moeten inkrimpen
- Waarom gaan kansloze landen als Algerije en Slovenie niet lekker ballen!
- Engeland: veel geschreeuw, weinig wol en tjonge wat een badkeeper

Ook ik was onder de indruk van Duitsland. Fris, energiek, korte, snelle combinaties, uithoudingsvermogen, fabelachtige steekpassjes en ongekend goed gecoordineerde uitbraken.

Jammer van die aannaai actie van Cacau, maar die kreeg daar dan ook geel voor, want verder vond ik Duitsland ook heel sportief spelen.
Door de Bayern spelers zag je de hand van van Gaal in het team.
Duitsland is een kanshebber van formaat.
Als ik had geweten dat ze zo goed waren, had ik ze als kampioen neergezet in de poule.

The Dutch Look Great Again. Oh, No.
By ROB HUGHES

PRETORIA — What is it about the Dutch? Since the early 1970s, they have had great talents — Cruyff, van Basten, Gullit, Bergkamp, Rijkaard and others — playing some of the most expansive soccer in the history of the sport.

Yet apart from one European Championship, in 1988, they have always left the big parties early.

The 2010 Dutch “Oranje” might be no different. The team has acknowledged young masters like Robin van Persie, Wesley Sneijder and Arjen Robben. The Dutch fans have arrived in Johannesburg and are turning the city orange in time for the first Dutch game, against Denmark on Monday. Expectations, as always, are sky high.

The team was the first to qualify for this first World Cup in Africa, with victories in every qualifying match and with style to make the fans salivate. But it is revealing that the coach, Bert van Marwijk, has already warned his squad: “We can do well in this World Cup — but we have to not be too arrogant.”

Is it arrogance, over-confidence or simply that the Dutch talk a better game than they can sustain?

In virtually every major tournament since 1974, the Dutch have produced marvelous, flowing soccer but have come up short.

The Dutch have a philosophy that even a man standing 60 meters from the ball is active because if a teammate can see him, he can use him with a long pass and long vision. It has long been supposed by many that the Netherlands invented what is called “total football,” in which everybody moves, everybody improvises, everybody is interchangeable on the field.

But the Dutch did not invent it. Austria’s “Wunderteam” of the 1930s was propelled by what became known as the Meisl Whirl — a fast, interchanging method invented by the brothers Hugo and Willy Meisl. One managed the team, the other, a journalist, let the world know what was happening.

The Hungarians of 1954, arguably the best side never to win the World Cup, were also like the Dutch. Hungary’s “Magical Magyars” destroyed the myth of English soccer superiority in 1953, but lost in the 1954 World Cup final to West Germany.

The 1970s brought the Dutch golden — or nearly golden — era. It was led on the field by Johan Cruyff. In the 1974 World Cup final in Munich, the Netherlands had scored before a West German opponent even touched the ball. The Dutch mesmerized their opponents, stringing together pass after laconic pass until Cruyff was fouled and Johan Neeskens scored a penalty. But the Germans came back to win.

So that makes three great teams — Austria, Hungary, the Netherlands — all espousing versions of total football that the Dutch continue to this day. And each failed to win a World Cup.

It does not stop the Netherlands from believing. But maybe van Marwijk, in a single word, nailed the cause of failure. It’s a thin line between heightened self-confidence — the belief that you share something superior to the rest — and arrogance.

The new Dutch side is trying to go that one step further than in 1974, when the Netherlands lost in the World Cup final to West Germany, and 1978, when it lost to Argentina, in each case to the hosts. It is trying to erase the misfortune of 1998, when the Oranje lost a semifinal penalty shootout to Brazil in Marseille.

Van Marwijk leads a new team in a different generation, a team whose talents are primarily in attack and whose defense is mediocre. That bodes well for entertainment — unless, as the coach fears, the players trip over their own over-confidence.

He is not alone in his fear. Edgar Davids, a dynamic player at the end of his prime, has traveled throughout Africa en route to Johannesburg with what he calls his Street Legends. They are a group of players seeking to revive the street game in which their skills were honed, and making YouTube films of each stop, from Senegal to Ghana and to the townships of Johannesburg and Cape Town.

Davids, born in Surinam, the former Dutch Guyana, where other Dutch stars like Ruud Gullit and Frank Rijkaard also have their roots, believes he is giving something back to his game by linking soccer in the street compounds to health care and education in Africa.

He was once sent home from a Dutch camp after infighting between the players ahead of the 1996 European championship in England. “This is another Dutch squad capable of winning the World Cup,” Davids says. “But to shine, you have to leave the ego behind in the dressing room.”

“It has to be a team effort, you have to believe in yourself and your skills, but you are in the most difficult tournament of your life,” he said. “To reach the finals, you must leave out your personal ego.”

Ego and arrogance in this regard might sound like the same thing.

The modern Dutch players, of whom van Persie is perhaps the most gifted, are given a long rein of freedom by their coach. They are the Twitter generation, most of them, like van Marwijk himself, building up huge followings on their personal Twitter sites.

When van Persie publicly suggested that he and his fellow thoroughbreds in the starting lineup felt that another player favored by the coach, Dirk Kuyt, was not at their level, the story broke that there might, again, be egos rising in the camp.

Last week, van Persie retracted his statement somewhat. “I respect Dirk so much,” he said. “This guy is getting the maximum from his career. When he started at Feyenoord people did not think he could make it, but he became a massive example to players who are really good and to players who are less talented.”

Outwardly, Kuyt is comfortable with what his teammate says about him. He knows he is the workhorse of the Dutch attack.

But the Twitterings have ceased. One school of thought is that they endangered team security because players inadvertently published their personal whereabouts. Another is that certain players, Elijero Elia for one, became a little too explicit in dealing with criticisms, and were using their cellphones to play X-box games in camp.

The minds of would-be soccer geniuses, the instincts of youth to play aggressive computer games, and the problems for a coach trying to keep 11 minds on the task in front of them: it seems it was always a problem for the free-minded, outspoken men of the Oranje.

Those close to the 2010 group think that van Marwijk is neither their counselor nor their boss. He is the head coach, trying to get inside the head of players who have very much their own ideas. Van Persie, it is said, is the most opinionated of all.

The first challenge to the Oranje is from a Danish team managed by Morten Olsen who, before he took that role, coached Ajax Amsterdam to win both the Dutch league and Cup in 1998. He departed soon after, the locker room split by differences of opinion, or egos.

Van Marwijk knows the feeling. He has gifted players, and his task is to get them pulling in the same direction, remaining a team focused throughout seven games from now to July 11.

http://www.nytimes.com/2010/06/14/sports/soccer/14iht-SOCCER.html

Leuke aanmerkingen hier. Het was precies het "angsthazengedoe", dat me de laatste jaren de duitse voetbal niet leuk maakte om te kijken, en ik herinner nog goed de laatste EK en hoe echt mooi de nederlanders daar gespeld hebben, dus ik hoop voor vandag het beste:-)

LG
Meli

Zo na 45 minuten vind ik het lastig inschatten in hoeverre de kracht van de Denen het Nederlandse spel belemmert, maar 1 ding weet ik wel; op de vleugels gaat het fout. Van Persie is beter met links en wordt continu op rechts gemanouvreerd, van Bronckhorst heeft het wel heel druk in z'n eentje op links.
Ze spelen veel teveel door het midden waardoor van der Vaart en Sneijder totaal niet uit de verf komen.
Bij afwezigheid van Robben, moet van Persie echt op links en Kuit veel meer naar rechts.

Aldus 1 van de 16 miljoen bondscoaches

Net weer begonnen; een eigen doelpunt; zielig voor Paulsen

Ik vind het spel een beetje "hektisch" ...

Maar ik heb mijn hoed op, dus huup holland huup, misschien toch nog een doelpunt voor nederland? Hopelijk:-)

Zie, mijn hoed is goed:-)

2:0

Zo wat een voetballer zeg die Elia! De man van de wedstrijd. Na zijn invalbeurt werd het spel meteen echt breed en diep getrokken; het was een klasse beter!
Verdediging ook goed gespeeld en hoewel ik een hekel aan hem heb ook de complimenten voor van Bommel.

Ik geloof dat ik 2 jaar geleden het Oranjevoetbalgevoel ben kwijt geraakt toen ik in de Verenigde staten zat tijdens het Ek.. Het doet me nu eigenlijk helemaal niks meer..
Merk dat ik nu al geïrriteerd raak als voor de zoveelste keer vanavond op tv voorbij komt dat Oranje heeft gewonnen van de Denen.

Wat is dat toch dat mensen zich helemaal in het oranje uitdossen en de straat op gaan of de hele straat versieren??

Ik heb alleen de eerste helft gezien en vond het niet erg dat ik daarna niet meer kón kijken.

Wie kan me helpen dat echte oranjegevoel weer terug te geven, of uitteleggen wat het nou precies is...

Wat een vraag, Graf: wereldkampioen natuurlijk.
We zijn al halverwege en we hoeven ze niet eens zelf er in te schieten

Nien schreef:Wat is dat toch dat mensen zich helemaal in het oranje uitdossen en de straat op gaan of de hele straat versieren??

Wat denk je dat al die Hollanders zich elk jaar februari over Limburgers en Brabanders afvragen?

katje37 schreef:Zo na 45 minuten vind ik het lastig inschatten in hoeverre de kracht van de Denen het Nederlandse spel belemmert, maar 1 ding weet ik wel; op de vleugels gaat het fout. Van Persie is beter met links en wordt continu op rechts gemanouvreerd, van Bronckhorst heeft het wel heel druk in z'n eentje op links.
Ze spelen veel teveel door het midden waardoor van der Vaart en Sneijder totaal niet uit de verf komen.
Bij afwezigheid van Robben, moet van Persie echt op links en Kuit veel meer naar rechts.

Aldus 1 van de 16 miljoen bondscoaches

Net weer begonnen; een eigen doelpunt; zielig voor Paulsen

Katje, op zijn minst apart dat je de spits van ons elftal verwijt dat 'ie niet meer aan de linkerkant speelde, terwijl degene die dat geacht werd te doen de hele tijd Sneijder en Van Persie voor de voeten liep... Kuijt had de hele tijd krijt aan zijn voeten, dus meer van rechts kon 'ie niet spelen. Kortom: Van der Vaart speelde bagger, en dat was des te meer te merken toen Elija erin kwam - zoals je zelf ook al constateerde. Ineens was er ruimte voor Sneijder om dingen te doen, ruimte voor Van Bommel om in te schuiven en begon het er écht op te lijken. De 5 bondscoaches die ik in de pauze heb gesproken waren het hartgrondig met me eens: Van der Vaart was het probleem.
Wat mij betreft dus Van der Vaart maar weer even vanaf de bank - die ene geweldige invalbeurt tegen Ghana moeten we helaas als toeval beschouwen.

Verder de perfecte start voor Nederland. De zo gevreesde bliksemstart (en de daarmee bij ons zo vaak gepaard gaande zelfoverschatting) bleef uit, sterker nog: de eerste helft was van hetzelfde dramatische niveau als de rest van dit tournooi, onze oosterburen uitgezonderd... Toch winnen we, en in de tweede helft hebben we zelfs helemaal niks meer weggegeven achterin. Ik denk dat we met dit resultaat op zak langzaam naar ons échte niveau kunnen gaan werken.

Ik onderschrijf je, overigens vrij lange, betoog volledig, Graf.

Ik zou het korter hebben gezegd: vdVaart was kut

Nien schreef:Ik geloof dat ik 2 jaar geleden het Oranjevoetbalgevoel ben kwijt geraakt toen ik in de Verenigde staten zat tijdens het Ek.. [...]
Wat is dat toch dat mensen zich helemaal in het oranje uitdossen en de straat op gaan of de hele straat versieren??

Ik zit nog steeds in de VS en ik vind het oranje-gedoe wel gaaf. De nederlanders zeggen meestal "doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg." Maar ja. Ze hebben hier Columbus Day (voor de italianen), St Patrick's Day (voor de ieren), enz. Gisteren nog Puerto Rico Day. De amerikanen weten niet eens dat ze het kapitalisme en de vrijheid van meningsuiting aan de nederlanders te danken hebben. Door al dat gewoon doen worden de goeie dingen ook vergeten. Maar de amerikanen die zich bezig houden met internationale sport weten zo langzamerhand wel wat de kleur oranje betekent! Mooi toch?