*RTH* Bruce Springsteen – Born in the USA

[5-7]
Vannacht was een herdenkingsprogramma over de onlangs overleden dichter Remco Campert. Een uitgebreid In memoriam reikt voor hier te ver, ik beperk me tot wat feiten.
Remco schreef jarenlang in De Volkskrant columns samen met voetballer Jan Mulder onder de naam CaMu. Ook zijn moeder is bekend, zij speelde de vrouw in de sketch Scheurgras van Koot & Bie. Maar ondanks dat hij dichter was, was hij het meest bekend van een roman, Het leven is vurrukkulluk.

Daarmee is Remco de founding father van onze eigen Verrukkelijke 500. Dat is nu een internationaal event met honderden lijstjes, vele dj’s en een aantal rip offs van hier tot de USA.
Maar het begon in 2008 met zo weinig lijstjes dat je er met één lijstje al in zou kunnen komen. Aanvankelijk slechts twee dj’s. En 537 platen: bent u daar nog? Hier de plaat die als allereerste werd gedraaid tijdens de Verrukkelijke 500.

Deze gaat wel, 7.

Bruce Springsteen is een prima artiest die prima muziek maakt. Ik heb het anti-'Broes' sentiment, zowel bij een deel van de Orinoco-gemeenschap alsook in de samenleving begrepen. Vaak werd dit nummer als voorbeeld aangegrepen voorkritiek: Bruce zou zich hiermee laten kennen als weer zo'n kortzichtige Amerikaan die nooit verder dan de eigen landsgrens kijkt en daarom kritiekloos Amerika verheerlijkt. Ik kan me zelfs nog een artikel in De Volkskrant herinneren van de hand van Gijsbert Kamer die vanwege het vermeende Amerikaanse patriottisme in dit liedje Bruce afschreef.

Het grappige, of misschien wel wrange, is dat dit liedje juist felle kritiek levert op de Amerikaanse samenleving. Maar daarvoor moet je verder luisteren dan alleen de 4 woorden van het refrein. En als je sowieso wat meer naar Bruce Springsteen luistert dan hoor je dat hij heel veel maatschappijkritische teksten heeft over.... Amerika.

Maar goed, voor mij zijn politieke motieven niet doorslaggevend bij muziek waardoor ik ook gewoon Lynyrd Skynyrd kan waarderen. De muziek zelf prevaleert dus. En ook dan hoort Bruce Springsteen bij de betere artiesten met een serie prachtige albums vanaf Born to Run tot Born in the USA. Niet voor niets maakte hij juist over deze periode van 1975 tot 1985 een fantastische live impressie. Bij mijn weten is dat album Live 1975-85 de best verkochte vijf-dubbelaar ever, en geeft het een mooie inkijk in de kwaliteiten van een veelzijdige componist en zanger.

Voor dit nummer, dat ik niet eens tot zijn beste nummers reken, heb ik een naar boven afgeronde 9 over.

Het nummer - Frodo noemt het al uitgebreid hierboven - dat onterecht als een loflied op de VS wordt gezien (nee, niet door iedereen, maar genoeg mensen die er in blijven trappen).

Ik denk dat dit het eerste nummer ooit is dat ik van Bruce gehoord heb. Ik vind lang niet alles van hem goed, maar deze classic bevalt nog steeds. Dikke 8.

Ik heb he4lemaal niets met Bruce. 4

Ben niet eens een echte Bruce fan maar wel zeer content met de gescoorde kaartjes voor zijn optreden in de Arena volgend jaar. Hij hoort voor mij in de categorie artiesten die je een keer live moet hebben gezien als je pretendeert muziekliefhebber te zijn. Laatst heb ik zijn vinyl dubbelaar Greatest Hits gescoord en daar vind ik dit wel 1 van de beste nummers op. Lekker stampend en zo hoor ik hem het liefst, een 8!