*RTH* Waterboys - Don't bang the drum

[29-02-2012]
Deel 2 van het RTH tweeluik op schrikkeldag!


https://www.youtube.com/watch?v=Kfi6rSHSe0Y&feature=related

The Waterboys is een van oorsprong Britse en Ierse groep rond Mike Scott die in de jaren tachtig succes hadden en sinds 2000 weer actief is.

Scott zat vanaf eind jaren zeventig in verschillende bands waarvan Another Pretty Face de meest succesvolle is. Als de opvolger van Another Pretty Face, Funhouse, begin jaren tachtig uit elkaar valt besluit Scott aan een soloalbum te gaan werken. Aan die opnamen werken ook saxofonist Anthony Thistlethwaite en drummer Kevin Wilkinson mee. Het resultaat verschijnt onder de naam The Waterboys, de naam is afkomstig van het Lou Reed-nummer The Kids. De eerste single A Girl Called Johnny is een eerbetoon aan Patti Smith.

Hierna voegt toetsenist Karl Wallinger zich bij de groep en gaat men op tournee. In juni 1984 verschijnt de tweede plaat A Pagan Place met daarop de single The Big Music. De muziek van The Waterboys uit deze periode werd ook The Big Music genoemd net als de muziek van onder andere The Alarm en Big Country. In 1985 verschijnt het derde album This Is The Sea met daarop het bekendste nummer van de band, The Whole Of The Moon. Aan deze plaat werkt ook violist Steve Wickham voor het eerst mee, hij zou bandlid blijven.

Na het verschijnen van This Is The Sea verandert er veel, Wallinger en Wilkinson vertrekken en Mike Scott verhuist naar Dublin. Hij wordt steeds meer beïnvloed door Ierse volksmuziek, country en gospel en dat is te horen op Fisherman's Blues uit 1988. Het daaropvolgende album Room To Roam (1990) is nog meer Iers getint. Na Room To Roam verlaten eerst Wickham en later Thistlethwaite de band en Scott maakt het volgende Waterboys-album met sessiemuzikanten. Het resultaat, Dream Harder verschijnt in 1993 en is meer rock-gericht.

Mike Scott besluit dan op het solo-pad te gaan en The Waterboys worden ontbonden. Na twee platen haalt Scott de groepsnaam in 2000 weer van stal voor het album A Rock In The Weary Land waarop ook oudgedienden Wilkinson en Thistlethwaite eenmalig meedoen, Steve Wickham keert definitief terug. De groep blijft sindsdien toeren en brengt met regelmaat platen uit.

In 2005 verschijnt het eerste officiële livealbum, Karma to Burn. In april 2007 verschijnt het album Book of Lightning. Dit gaat vergezeld van een tournee, waarbij er ook enkele malen in Amsterdam wordt opgetreden.

Mike Scott heeft 20 gedichten van W.B. Yeats in liedjes verwerkt. Dit heeft vorm gekregen in de show "An Appointement With Mr. Yeats". De première vond plaats in Dublin in maart 2010. Meteen gooiden ze hoge ogen. Naar aanleiding van dat succes worden momenteel voorbereidingen getroffen voor een show in Engeland. Ook een album staat op het programma.

Op 20 november 2010 gaven The Waterboys een eenmalig concert in Den Haag, waarbij naast eerder genoemd project "An Appointement With Mr. Yeats" met een uitvoering in Nederland in 2011, ook een boek van de hand van Mike Scott en een "gewoon" Waterboys album werden aangekondigd.

Live (audio niet optimaal, maar wel een mooi filmpje hoe lekker ze nog live spelen)

https://www.youtube.com/watch?v=vZIMmxhBAe8&feature=fvwrel

Ook dit tweede liedje op deze extra dag pruim ik niet goed. Een ontzettend lang en matig intro en daarna iets wat ik maar Simple Minds-gekloon met slechte zang noem. Omdat het wel energie is, geef ik nog een 5.

@sowhat: jij hebt vandaag bij elkaar wel een mooie 10 gegeven!

Zelf vind ik het wel een aardig plaatje. Uiteraard niet zo goed als The Whole Of The Moon, maar na het te lange intro begint er toch een lekker liedje.

Een 7.

Mooi intro (niet onbelangrijk), en dan een gedegen voortzetting. Voor mij een 8.

Afschuwelijk amuzikaal. Dit raakt echt kant noch wal en voor Waterboys betekent dat het eeuwige zwemmen. Een 3 voor deze totaal ongecoordineerde, stuurloos metalige kutherrie.

Ik heb deze band ooit gezien in het voorprogramma van Neil Young. Ik schreef toen een recensie op de oude site en noemde dit zomaar in de blind deze Dave Evans Band, terwijl ik geen idee had of onze Dave dit leuk vond.

Op het aardige the Whole of the moon na vind ik deze band totaal zwaar kleute. Dit nummer heb ik altijd een schoolvoorbeeld gevonden van onsamenhangende, pretentieuze, smakeloze rotzooi. Gauw vergeten dus deze onzin. Een 1 voor de moeite

Niet slecht maar ook niks bijzinders dus een 6....

Ik ga eens lekker met Dave Evans mee. Ooit nog live zien spelen deze waterboys en dit nummer is zeker mooier dan whole of the moon. Ik zeg een naar boven afgeronde 8,5 dat is dan ook een 9.

Dave Evans schreef:Mag ik zeggen dat ik dit zelfs beter dan Whole of the moon vind? Ja dat mag ik!!! een 9

Absoluut waar. Whole of the Moon is zelfs een magere afspiegeling van het geweldige werk dat ze afgeleverd hebben, ook nog in de 00s (check bijvoorbeeld Peace of Iona uit 2003, niet meer die agressie die je hier hoort, maar nog steeds erg mooi).

Een schitterend nummer. De openende trompet, de scheurende gitaren, het lompe drumwerk, de agressieve zangstijl van Mike Scott. Een dikke 9! Eén van de hoogtepunten uit 80s.

Here we are in a fabulous place
What are you gonna dream here?
We are standing in this fabulous place
What are you gonna play here?
I know you love the high life, you love to leap around
You love to beat your chest and make your sound
But not here man - this is sacred ground
With a Power flowing through
And if know you you'll bang the drum
Like monkeys do

Wie hier een 3 of lager voor geeft, mag zich toch wel schamen als muziekliefhebber.

P.S. Leuk dat er zo snel al een suggestie van mij in acht genomen wordt.

Hier het nr dat Chevy noemde, met een lekkere viool:

Mooi uitgesponnen intro van 1 van de betere nrs van The Waterboys. Ken de band allang, maar heb er meer losse nrs van gedraaid dan hele albums. Ook Girl called Johnny (dat dus een eerbetoon aan Patti blijkt te zijn) en het ondergelinkte mooie folknr, Fisherman´s blues, met fijne viool - die me erg aan Camper van Beethoven doet denken . Ik vind The Whole of the Moon wel mooier dan de RTH, die nog steeds een naar boven afgeronde 7.5 krijgt

The Waterboys spelen op zondag 17 maart a.s.
in Muziekcentrum Vredenburg Leidsche Rijn, J.c. Verthorenpad 100, Utrecht

Fantastisch nummer van een superband. Ik vind dit juist helemaal geen Simple minds kloon. Je hoort natuurlijk wel een bepaald tijdperk in deze muziek, maar het barst van de originaliteit.
Muzikaal gezien klinken hun platen complex en de stem van de zanger vind ik prachtig.

Rest nog de mooie deprimerende sfeer in hun nummers; daar hou ik wel van; een 9.

Gewoon een fijn nummer. Een 8

[quote="ChevyWie hier een 3 of lager voor geeft, mag zich toch wel schamen als muziekliefhebber.
[/quote]

Als ik dat serieus ga nemen, ga ik voortaan met een jute zak en een ongeregisteerd IP-nummer plaatjes de grond inboren die ik niet goed vind.

Ik vraag me af of ik de band zou herkennen als dit nummer onaangekondigd op de radio zou voorbijkomen. Ik betwijfel het, want ondanks dat het wel een herkenbare stem is, ken ik toch echt alleen "The Whole of the Moon". Dat is in mijn ogen een heel erg middelmatig nummer en juist omdát je alleen dat nummer kent beschouw je The Waterboys dan ook maar als middelmatig. Dit opzwepende nummer met fantastische intro bewijst dat dit weleens heel erg niet waar kan zijn...een 9 voor deze geweldige plaat.

Ook kende deze vaag van het nummer: "The Whole of the Moon", maar net wat Colijn ook zegt, dat is eigenlijk best zonde... Ik vind dit namelijk een erg fijn nummer! En ook de intro met die fijne Mexicaans/Spaans klinkende trompetjes vind ik helemaal goed! Ook al duurt ie vrij lang... Van mij had ie zelfs nog wel langer mogen duren... De overgang van de ietswat rustige intro, naar een nummer met meer pit en energie vind ik ook erg goed. Gaat heel lekker in elkaar over! De stem van de zanger is vind ik ook nog eens heel lekker in het gehoor liggen! Ik geef een 8.

Ook kende deze vaag van het nummer: "The Whole of the Moon", maar net wat Colijn ook zegt, dat is eigenlijk best zonde... Ik vind dit namelijk een erg fijn nummer! En ook de intro met die fijne Mexicaans/Spaans klinkende trompetjes vind ik helemaal goed! Ook al duurt ie vrij lang... Van mij had ie zelfs nog wel langer mogen duren... De overgang van de ietswat rustige intro, naar een nummer met meer pit en energie vind ik ook erg goed. Gaat heel lekker in elkaar over! De stem van de zanger is vind ik ook nog eens heel lekker in het gehoor liggen! Ik geef een 8.

Tja, wat moet ik hier nu van zeggen? De fans roepen om het hardst dat dit nóg beter is dan Whole of the Moon, sommige mensen die dat nummer als enige kenden vinden dit verrassend goed omdat ze Whole of the Moon maar matig vonden, en anderen vinden dat het enige nummer van The Waterboys dat te pruimen is en dit maar niks.

Ik sluit me uiteindelijk wat betreft dit nummer echt meer aan bij de jannen en de proffen, en ik ken echt wel het een en ander van the Waterboys. Een band die ik wel heel sympathiek vind, maar in veel nummers toch eigenlijk helemaal niet zo goed. En dit is gewoon een nummer wat te lang doordreutelt op een zeurderige toon. En ik begrijp precies wat ppproff bedoelt met dat 'metalige'; het is gewoon te koud in dit nummer.

Een 5.

en for what it's worth: Whole of the Moon is geweldig.