*RTH* Amanda Palmer - The Bedsong

(14-09-2012)

Amanda Palmer heeft net een nieuw album uit en op dit album staat een nummer wat op youtube al langer te aanschouwen/beluisteren was.

Amanda MacKinnon Gaiman Palmer (New York, 30 april 1976), ook bekend als Amanda Fucking Palmer, is een Amerikaans zangeres, pianiste en componiste.

Palmer werd geboren in het New York City's Mount Sinai Hospital en groeide op in Lexington, Massachusetts. Ze ging naar Lexington High School en was een ster in het vak Drama. Daarna ging ze naar Wesleyan University. Daar was zij lid van de Eclectic Society. Na haar school heeft ze een tijd lang gewerkt in de ijs-winkel Toscani's in Cambridge. In die tijd begon ze ook te werken bij de Legendary Pink Dots. Ze stond op het podium met werk gebaseerd op werk van the Legendary Pink Dots, en was betrokken bij de “Legendary Pink Dots electronic mailing list, Cloud Zero”. Daarna vormde ze de “Shadowbox Collective”, toegewijd aan straattheater en het geven van theatrale shows.
Met interesse in de podiumkunsten, zowel in muziek als in theater, bracht Amanda tijd door als levend standbeeld "The Eight Foot Bride". In het nummer van The Dresden Dolls genaamd “The Perfect Fit” blikt ze daar op terug: "I can paint my face, And stand very, very still, It's not very practical, But it still pays the bills". Ook in het nummer “Glass Slipper” zingt ze over deze carrière: "I give out flowers, To curious strangers, who throw dollars at my feet."

The Dresden Dolls

Tijdens een Halloween feest in 2000, ontmoette Amanda drummer Brian Viglione, waarna ze The Dresden Dolls vormden. Om de optredens uit te breiden in zowel ervaring als interactie, nodigde Amanda studenten uit van Lexington High School om dramatische stukken op te voeren tijdens haar shows. The Dirty Business Brigade was een groep die veel heeft opgetreden tijdens haar shows. Zij begaven zich voor, tijdens en na de shows tussen het publiek, verkleed als verschillende typetjes. Ze stonden ook op het podium als bijvoorbeeld coin-operated boys (gebaseerd op een nummer van The Dresden Dolls).
In 2002 bracht The Dresden Dolls hun debuutalbum uit; The Dresden Dolls samen met producer Martin Bisi. Dit was nog voordat ze zich aansloten bij Roadrunner Records.

In 2006 werd het boek The Dresden Dolls Companion uitgebracht, met (song)teksten, bladmuziek en artwork door Amanda Palmer. Ze beschrijft in het boek de geschiedenis van het debuut album en van The Dresden Dolls als ook een eigen (gedeeltelijke) autobiografie. Het boek werd geleverd met een dvd waarop Amanda 20 minuten wordt geïnterviewd over het boek.
In juni 2007 traden The Dresden Dolls op met de True Colors Tour 2007 (een initiatief van Cyndi Lauper)
In juli 2008 werd het tweede boek van The Dresden Dolls uitgebracht, de Virginia Companion. Het is een vervolg op The Dresden Dolls Companion, met de muziek en songteksten van Yes, Virginia...(2006) and No, Virginia... (2008) albums.


Solocarrière

Amanda’s solo-album Who Killed Amanda Palmer, werd uitgebracht op 16 september 2008. De naam van haar solo-album is ontleend aan de serie Twin Peaks, waarin de moord op Laura Palmer wordt opgelost. In juli 2009 werd er een boek uitgebracht met verschillende foto’s van Amanda alsof ze vermoord was (foto’s door Kyle Cassidy. Tekst door Amanda en Neil Gaiman). Later bracht ze solo nog het album Amanda Palmer goes down under (2011) en het album Theatre Is Evil samen met The Grand Theft Orchestra (2012) uit.

Evelyn Evelyn

In september 2007 werkt Amanda samen met Jason Webley onder de naam Evelyn Evelyn en brengen ze hun debuut-ep "Elephant Elephant" uit. Evelyn Evelyn zijn een Siamese tweeling die samen twee hoofden, twee armen, drie benen, twee harten, drie longen en één lever delen. Evelyn en Evelyn hebben een lange, droevige geschiedenis. Het verhaal wordt volledig verteld op het gelijknamige album “Evelyn Evelyn” dat in 2010 uitgebracht werd.

Vandaag geen Dresden Dolls of Evelyn Evelyn maar Amanda Palmer & The Grand Theft Orchestra solo van haar laatste album Theatre Is Evil uit 2012.

Fijn dat Amanda eens gerankt wordt. Zij staat nummer 1 in de SW1000. Mss dat ik haar voor de V500 even van plaats laat wisselen met Donna, dit vanwege haar verscheiden, maar dat weet ik nog niet.

Dit is een prachtige ingetogen song die al even bekend is. 9

Theatre is evil is echt net uit en een aanrader voor iedereen die van echte muziek houdt. Ik ben er vannacht even op youtube mee bezig geweest en ik ga hem binnenkort halen. Lange meer ingetogen songs met het karakteristieke geluid van Amanda worden afgewisseld door kortere catchy songs. De volgende behoort tot de laatste categorie, is na een eerste quick scan mijn hoogtepunt en ademt in al zijn facetten SWmuziek:



Maar laat je niet verwarren, want we ranken The bedsong.

Mooi 'klein' liedje, goed gezongen.

Een 8.

sowhat schreef:Lange meer ingetogen songs met het karakteristieke geluid van Amanda worden afgewisseld door kortere catchy songs. De volgende behoort tot de laatste categorie, is na een eerste quick scan mijn hoogtepunt en ademt in al zijn facetten SWmuziek:

Toch gekozen voor de gekuiste (lees Amerikaanse) versie?

Maar goed, deze RTH krijgt van mij een dikke 8

Nummer kan me wel bekoren, wel heel anders dan het Dresden dolls werk wat ik voorheen alleen van haar kende.

Ruime 7

Dutch, ik kon kiezen tussen Official Video en Clean en op beide zijn haar tieten afgeplakt. Als jij iets met tieten hebt, houd ik me aanbevolen.

sowhat schreef:Dutch, ik kon kiezen tussen Official Video en Clean en op beide zijn haar tieten afgeplakt. Als jij iets met tieten hebt, houd ik me aanbevolen.

Alstublieft, de ongecensureerde versie

Dank Dutch! Deze heeft mijn voorkeur!

sowhat schreef:Als jij iets met tieten hebt, houd ik me aanbevolen.

Seksist !

Dresden Dolls heeft zich compleet in mijn blinde vlek afgespeeld. Naam wel eens gehoord, maar nooit iets van beluisterd.Daarom kan ik dit nummer onbevangen ranken.
Typisch vrouwennummer; piano, tekst over (geen) seks, vrouwelijke emoties, kortom niet mijn kopje thee. Maar toch bleef ik luisteren omdat ik die stem écht mooi vind. Doorleefd.
Daarom maak ik er een 7-punter van.

Hoe vaker ik nummers hoor van het nieuwe album van Amanda Palmer hoe mooier ik het vind. Ik smokkel er nog eentje tussendoor. (Sowhat zal het niet erg vinden...)

Nee hoor Dutch. Leuk dat jij ook een Amanda-fan bent!

Ik geef een 10 voor deze. Misschien wel het mooiste wat Amanda tot nog toe gemaakt heeft zit een berg emotie (onderdrukte) in en ik krijg er kippevel van en het ontroert me ontzettend. Ik vind dit totaal niet glad maar heel oprecht.

mooimooimooi ditte...een simpel pianodeuntje, een stem...& dr dan toch zoveel emotie in kunnen leggen...een stem, die verhalend is & tegelijkertijd bij tijd en wijle er dat extra's aan kan geven, dat het geheel tot ongekende hoogten wordt gestuwd...

en dan die piano solo's op een gegeven moment, die constant weer een nieuw begin aan het nummer geven...laat je willen hopen dat het nummer eindeloos mag duren...

een welverdiende grote 9

Ook niet mijn ding dit, een kleine 5........Sowhat zal me wel om de oren slaan sorry

Zeer leuke verrassing voor mij dit nummer, een 8!

Oeps. Ik heb nu een 8 gegeven voor Melody Dean; ik klikte de verkeerde titel aan op Spotify.

Net The Bed Song beluisterd; die had ook nog wel een 9 mogen krijgen.

ik had hier nog nooit van gehoord, wel van alles hier gelezen. En vond dit echt helemaal niet slecht, wat aan de lange kant, maar het klinkt best aangenaam. 7

MrJohn schreef:

Edit: ik vond Amanda met de Dresden Dolls stukken beter, intrigerender en meer onverwachtse en spannende muziek. Dit is gladder.

Soms is gladder mooier. En dit is een goed voorbeeld, vind ik.