*RTH* Dionne Warwick - Anyone Who Had A Heart

**sokratikos** 19.02.23 14:43

[09-02-2023]

Op bovenstaande datum werd bekend dat Burt Bacharach is overleden.

Burt Freeman Bacharach (Kansas City (Missouri), 12 mei 1928 – Los Angeles, 8 februari 2023) was een Amerikaans componist, pianist, arrangeur en muziekproducer. 73 van zijn liedjes kwamen in de Billboard Hot 100 en hadden ook buiten de Verenigde Staten veel succes.

Bacharach studeerde muziek aan de McGill-universiteit in Montreal, de Mannes School of Music in New York en de Music Academy of the West in Montecito. Van 1950 tot 1952 diende hij in het leger als pianist in de officiersclubs van Fort Dix en Governors Island en na zijn overplaatsing naar West-Duitsland als arrangeur van een dansorkest. Daarna was hij pianist en arrangeur voor diverse zangers, onder wie Vic Damone, Polly Bergen, Steve Lawrence, The Ames Brothers, Joel Grey en zijn eerste echtgenote Paula Stewart. In de periode 1958-1961 was hij pianist en bandleider voor Marlene Dietrich.

Succes met Hal David en Dionne Warwick
In 1957 begon zijn samenwerking met de tekstdichter Hal David, die hij had leren kennen toen beiden in het Brill Building te New York werkten bij een muziekmaatschappij. Hoewel hij ook met andere tekstschrijvers werkte, boekte hij met David het grootste succes. Hun doorbraak kwam met de nummer 1-hit The Story of My Life, gezongen door Marty Robbins.

Op een opnamesessie van The Drifters ontmoette hij de toenmalige achtergrondzangeres Dionne Warwick, die een opmerkelijk vermogen aan de dag legde om ook de moeilijkste van Bacharachs tempi en melodische wendingen aan te kunnen. Zij zong aanvankelijk demo's van David & Bacharach in en nam in 1962 de single Don't Make Me Over op, die in de Amerikaanse top 40 plaats 21 bereikte. De volgende tien jaar bezorgde het duo haar twintig top 40-hits, waarvan er zeven de top 10 haalden.

Andere successen
Met David of anderen was Bacharach ook verantwoordelijk voor talrijke bekend geworden nummers die gezongen werden door onder anderen The Carpenters, Perry Como, Aretha Franklin, Jack Jones, Tom Jones, Cilla Black, Dusty Springfield, Luther Vandross en Scott Walker. Zijn muziek wordt veelal geclassificeerd als 'easy listening' en gewaardeerd om de opvallende melodielijnen en licht klassiek georiënteerde stijl.

Bacharach componeerde de muziek voor de musical Lost Horizon uit 1973 van Charles Jarrott. Bacharach en David schreven en produceerden het gehele tweede album For the First Time van Stephanie Mills uit 1975. Twee van de tien nummers waren eerder door Dionne Warwick opgenomen, de overige acht waren nieuw.

Bacharach had 73 Billboard Hot 100- en 52 Nederlandse Top 40-hits. Veel van zijn nummers werden opgepikt door jazzmusici als Stan Getz en Wes Montgomery. In 1982 schreef hij een aantal nummers met Neil Diamond, waarvan Heartlight een grote hit werd. Bacharach maakte in 1998 het album Painted from Memory met Elvis Costello. Op At This Time (2005), dat als een protestalbum geldt, staan bijdragen van Costello, Rufus Wainwright en Dr. Dre.

Bacharach werd tientallen malen genomineerd voor muziek- en filmprijzen en ontving onder meer twee Academy Awards, een Emmy Award, een BAFTA Award, twee ASCAP Awards, twee Golden Globes en zeven Grammy Awards.[1]

Privé
Bacharach was getrouwd met musicalster Paula Stewart (1953–1958), actrice Angie Dickinson (1965–1981), tekstschrijfster Carole Bayer Sager (1982–1991) en ten slotte met Jane Hansen (vanaf 1993). Hij kreeg vier kinderen: één met Dickinson, en één met Sager en twee met Hansen. Op 7 januari 2007 werd bekend dat Nikki Bacharach, zijn 40-jarige dochter uit zijn huwelijk met Dickinson, zelfmoord had gepleegd door middel van verstikking. De vrouw leed aan het syndroom van Asperger.

Bacharach werd 94 jaar oud.

Dit is de 3e RTH van Dionne Warwick na "Do You Know? ..." (2009) en "(There's) Always Something There To Remind Me" (2019).

Anyone Who Had a Heart is een nummer dat het schrijversduo Burt Bacharach (muziek) en Hal David (tekst) in 1963 schreef voor Dionne Warwick. Het verscheen eerst als single en stond later op het gelijknamige album van Warwick.

Met Anyone Who Had a Heart behaalde Warwick haar eerste top-10-hit in de Billboard Hot 100: het piekte er op #8. Het nummer kwam in 1964 verder tot #42 in de UK en West-Duitsland, #17 in Walloons Belgie, #11 in Australie, #5 in de NLse Tijd Voor Teenagers Top 10, #4 in Vlaams Belgie en het werd een #1-hit in Nieuw-Zeeland.

De tekst gaat over de pijn die een zangeres voelt wanneer ze verliefd blijft op de persoon over wie ze zingt, terwijl ze constant pijn voelt dóór degene op wie ze verliefd is.

Anyone Who Had a Heart werd aan Warwick in een onvoltooide vorm voorgelegd. Bacharach had de partituur voor de muziek klaar, maar David voltooide enkel één derde deel van de tekst. Daarnaast was David niet tevreden met een bepaalde zin, waar hij geen oplossing voor kon vinden.

Bacharach speelde een stukje van de muziek voor Warwick, waarna ze compleet gecharmeerd van de muziek was. Ze smeekte David de tekst te voltooien. In de dagen daarna voltooide David de tekst op de slaapkamer van Bacharach in zijn appartement in Manhattan. Bacharach en Warwick repeteerden alvast het nummer en hielpen met de tekst.

Anyone Who Had a Heart werd in één keer opgenomen in de Bell Sound Studios te Manhattan in november 1963, een paar dagen na de moord op John F. Kennedy. Later werd het nog eens opgenomen voor een verzamelalbum.

"Anyone Who Had A Heart" in de versie van Dionne Warwick stond 3 keer in de NLse Top 2000: #1386 in 1999, #1586 in 2000 en #1745 in 2004.

Na het uitbrengen van het origineel door Warwick volgden talloze covers door: Cilla Black (werd een #1-hit in het Verenigd Koninkrijk); Marlene Dietrich; Dusty Springfield; Petula Clark (als Ceux Qui Ont Un Coeur, Alles ist nun vorbei, Tú no tienes corazón en Quelli che hanno un cuore); Shirley Bassey; The Four Seasons; Luther Vandross (solo, maar ook in duetten met o.a. Elton John en Linda Ronstadt); Bic Runga; Olivia Newton-John; Sandie Shaw; Atomic Kitten; Smith & Mighty; Björk & Brodsky Quartet; e.a.