*RTH* Grandmaster Melle Mel & the Furious Five - Step Off

[03-10-2014]
Old skool hiphop



Melle Mel, artiestennaam van Melvin Glover (The Bronx, New York, 15 mei 1961) ook wel bekend als Grandmaster Melle Mel, is een Amerikaanse hiphopmuzikant. Hij is een van de pioniers van de old school hiphop als lead rapper en de belangrijkste songwriter van Grandmaster Flash and the Furious Five.

Melle Mel kreeg bekendheid als lid van Grandmaster Flash and the Furious Five. In hun meest bekende single "The Message" rapt hij samen met frontman Grandmaster Flash. Na het vertrek van Flash was hij zelf de leider en noemde zich Grandmaster Melle Mel. De groep had een cameo in de film Beat Street. Vanaf 1984 werkte hij samen met andere artiesten, en rapt hij op Chaka Khans wereldwijde hit "I Feel for You". In 1987 verscheen weer een album van de herenigde groep Grandmaster Flash and the Furious Five. In 2007 kwam voor het eerst het debuutalbum Muscles van Melle Mel, maar miste de hitlijsten.

Ruim acht minuten op waardeloze muziek dichten, trek ik niet. 2

Laat ik vooropstellen dat ik totaal geen hip hop liefhebber ben, en dus bij voorbaat al bevooroordeeld.

Maar ik krijg hier echt jeuk van. Ik heb echt geprobeerd om dit 8 minuten aan te horen, maar het lukt me gewoon niet.
Het irriteert me gewoon echt. Doet me ook denken aan die intro van The Fresh Prince of Bell-Air.
Verschrikkelijk slecht dus. Een 2.

plekvis schreef:Laat ik vooropstellen dat ik totaal geen hip hop liefhebber ben, en dus bij voorbaat al bevooroordeeld.

Maar ik krijg hier echt jeuk van. Ik heb echt geprobeerd om dit 8 minuten aan te horen, maar het lukt me gewoon niet.
Het irriteert me gewoon echt.

Voor mij geldt precies hetzelfde. Zeer vermoeiend deze plaat; geen leuke beat, een vervelend refrein, geen enkele verrassing, niets wat het nog aan te horen zou kunnen maken. En natuurlijk veel te lang. Een 2 is inderdaad op zijn plaats.

o jee RTH en Hiphop, dat gaat niet samen. The message heb ik altijd al een goed nummer gevonden, maar met dees is nix mis mee. Ik gooi er maar een Johnnieboytje doorheen: het pulseert. Ondanks de lengte verveelt het geen moment.

8

Nog steeds kan het me verbazen dat iets dat zo armetierig in elkaar geknutseld is nog zoveel succes kan hebben. Allereerst de muziek die niets anders is dan een paar seconden melodie die eindeloos herhaalt wordt, tezamen met een ritmebox; kan het armoediger? Kan het saaier? En dan de obligate rijmpjes die een pure belediging zijn voor iedereen die wél de basisschool heeft afgemaakt. Vergeleken met deze kwaliteitsloze diarree aan woorden verdient Andre Hazes de P.C. Hooft-prijs. Wat een libidokiller is dit gepruts. Al zou je in het gezelschap zijn van de vrouw van je dromen, dan zou je nog bij het aanhoren van dit gedrocht impotent worden.

Nou ja, omdat ik de beroerdste niet ben en bovendien in een milde bui, wil ik over mijn hart strijken en dit naar boven afronden tot een 1.

Ach, dit is wel leuk. Ritme is wel erg hetzelfde als in The Message voor m'n gevoel, en de tekst is ook niet per se superboeiend, en het duurt wat te lang, maar verder is het best leuk. Ik doe een zesje.

Nee dit trek ik ook niet zo, een 4....

Lekker ritme. Ritme is dan ook ongeveer het enige dat dit nummer heeft. Voor de rest illustreert het dat de kwaliteitshiphop uit de jaren '90 komt. Dit is erg slecht gerijm (Frodo haalde het al aan) en te veel herhaling.

Een 3.

Ik heb de hoop na 2 minuten al opgegeven. Totaal niet bedoeld voor in mijn straatje. Het swingt nog best oké, maar de irritatiefactor overwint alles. 3

Ik heb de hoop niet opgegeven... Maar dat gedoe met Chaka Khan? Chaka Kahn is good, because I feel for her... Grandmaster Flash staat 2 keer in mijn lijst, maar Melle Mel blijft op 0... Te irritant! Een 4! Ben ik nu een racist?