Chat jij ook met ons mee!
Luister mee
Laatste onderwerpen
*RTH* Robert Wyatt - Shipbuilding
+7
Joostvdaa
Mirrr
Frodo
Dutchzaphod
MrJohn
sowhat
sokratikos
11 plaatsers
Pagina 1 van 1
Wat is je cijfer voor "Robert Wyatt - Shipbuilding" ?
*RTH* Robert Wyatt - Shipbuilding
sokratikos 28.11.13 21:37
[28-11-2013]
Gevonden in een voor de V500 ingestuurde favolijst
Robert Wyatt, geboren als Robert Ellidge, (Bristol, 28 januari 1945) is een Brits drummer en zanger, een van de voormannen van de progressieve rock en Canterbury-scene vanaf het midden van de jaren zestig.
Levensloop
Robert Wyatt werd geboren als zoon van George Ellidge en Honor Wyatt. Zij woonden in Zuid-Londen, maar wanneer bij zijn vader Multiple Sclerose ontdekt werd, verhuisde de familie naar Lydden, vlak bij Canterbury. Ze woonden daar in een groot huis waarvan kamers verhuurd werden. Een van de tijdelijke huurders was de Australische hippie Daevid Allen, die de show stal met zijn enorme verzameling muziek. Van een bezoekende Amerikaanse slagwerker, George Niedorf, leerde Wyatt drummen en beeldhouwen. George Ellidge overleed in 1963 en Robert nam de achternaam van zijn moeder aan.
Soft Machine
Ofschoon Wyatt samen met broers Brian en Hugh Hopper al met muziek experimenteerde in de vroege jaren zestig, startte zijn muzikale carrière pas echt toen Wyatt met Daevid Allen en Hugh Hopper in 1963 het Daevid Allen Trio oprichtte. Na een tour door Frankrijk werd Allen de toegang tot Engeland geweigerd, Hopper en Wyatt gingen terug naar Canterbury en vormden daar samen met Richard Sinclair, Kevin Ayers en Brian Hopper de R&B-groep The Wilde Flowers. Wyatt begon als drummer bij de groep, maar na het vertrek van Ayers werd Wyatt tevens de zanger. De samenstelling van de groep onderging verschillende wijzigingen en in 1966 viel de groep uiteen, de leden richtten vervolgens Soft Machine en Caravan op.
De originele bezetting van Soft Machine bestond uit Kevin Ayers, Daevid Allen, Hugh Hopper en Mike Ratledge. Wyatt was tegelijkertijd drummer en zanger, een voor die tijd ongebruikelijke combinatie in een rockband. Na een aantal jaren zei hij de groep vaarwel, omdat hij zijn ei niet meer kwijt kon in de gekozen muziekstijl, die meer richting jazz bewoog en waarbij weinig ruimte was voor zangpartijen. Na de opnames van Fourth verliet Wyatt definitief Soft Machine.
Solocarrière
Wyatt bracht in 1970 zijn eerste soloalbum uit, The End Of An Ear. Het album bestaat grotendeels uit zangimprovisaties met echo-effecten. In 1971 richtte Wyatt vervolgens samen met Dave Sinclair, Phil Miller en Bill McCormick Matching Mole op. Met Matching Mole maakte Wyatt twee albums. Op het eerste album was de invloed van Wyatt overduidelijk aan te wijzen, op het tweede album trad Wyatt meer terug, waardoor het album grotendeels instrumentaal bleef, op enkele nummers na, zoals de aanklacht tegen het onwereldse karakter van de Christelijke religie in 'God Song'. Eind 1972 hief Wyatt Matching Mole op, hij wilde niet langer in het middelpunt van de belangstelling staan, maar “gewoon een van de leden van de groep” zijn. In de winter van 72-73 nam Wyatt een tijd vrij en reisde hij met zijn vriendin (en toekomstige vrouw) Alfreda Benge (koosnaam "Alfie") naar Italië.
Ongeluk
Terug in Londen vormde Wyatt WMWM, een improvisatie-kwartet met Gary Windo, Dave MacRae and Ron Mathewson. Er waren ook plannen om Matching Mole nieuw leven in te blazen en een derde elpee uit te brengen, maar op 1 juni 1973 viel Robert Wyatt tijdens een feest uit een raam en liep daardoor een dwarslaesie op. Maanden van moeizaam herstel volgden en de rest van zijn leven moet hij zich in een rolstoel voortbewegen. De muzikant en zanger Wyatt ging door, maar aan zijn activiteiten als drummer kwam door de val een einde.
In 1974 kwam Wyatt met een volgend soloalbum: Rock Bottom, waarop hij duidelijk worstelde met de gevolgen van zijn ongeluk. Slechts drie maanden nadat hij uit het ziekenhuis ontslagen werd, kwam het album uit. Wyatt’s vriend Nick Mason (Pink Floyd) produceerde het en een bijzondere selectie van musici droeg aan het album bij. Het hoogstaande vakmanschap van de musici, gecombineerd met Wyatt’s stem en keyboard-spel schiepen een beluisterenswaardige mix van humor, melancholie en vervreemding. Het eindresultaat was een uitzonderlijk, ongeëvenaard werkstuk. Bijzonder waren naast Wyatt's stem de basgitaarsolo van Hugh Hopper in Alifib en de sax van Gary Windo in Alife. Het album kreeg in Frankrijk de Grand Prix de l'Académie Charles Cros.
Het derde solo-album dat een jaar later uitkwam, Ruth Is Stranger Than Richard, was een bizar samenstel van surrealistische vertellingen. De muziek op de albums was experimenteel en duidelijk waren de jazz-interesses van Wyatt te herkennen. Controversieel in de wereld van de progressieve rock was zijn opname in 1974 van het Monkees-nummer I'm a Believer, waarmee hij scoorde in de Britse hitlijsten. De weigering van Top of the Pops om hem in zijn rolstoel te laten optreden, werd breed uitgemeten en bediscussieerd in de muziekpers. Na veel publiciteit moest het BBC programma toegeven en kon Wyatt alsnog zijn kunsten vertonen, waarbij hij opviel door zich als een "militante gehandicapte" te gedragen.
Op muziekgebied werd het vervolgens een tijd stil rond Wyatt, pas in het midden van de tachtiger jaren kwam er nieuw werk uit in de vorm van een single (Work In Progress, 1984) en een album (Old Rottenhat, 1985), beide gekenmerkt door Wyatt als soloartiest die alle instrumenten zelf voor zijn rekening nam.
In 1984 droeg Wyatt bij aan het Last Nigthingale project, een steunbetuiging aan Britse mijnwerkers die in staking waren tegen de Britse conservatieve regering onder leiding van Margaret Thatcher. Naast musicus was en is Wyatt namelijk ook een linkse radicaal, met duidelijke sympathie voor het communisme, waarbij hij regelmatig (muzikaal) ten strijde trok tegen wat hij als misstanden beschouwde. Een voorbeeld hiervan was het nummer Shipbuilding dat Elvis Costello voor hem schreef en dat een bijtende aanklacht tegen Thatchers oorlog in de Falklandeilanden was. Een ander aspect van Wyatt's tegendraadsheid was de weigering om regelmatig albums uit te brengen, hetgeen de platenmaatschappijen van hem eisten.
Na ’86 trok Wyatt zich terug en samen met zijn vrouw ging hij een tijd in Spanje wonen. Alfie schreef daar een aantal gedichten die de basis zouden vormen voor zijn volgende album: Dondestan. Dondestan kwam pas in 1991 uit en werd zonder twijfel beschouwd als het beste dat Wyatt na Rock Bottom produceerde. Critici waren enorm lovend over dit album, Wyatt werd als een epigoon uit een voorbije tijd opgevoerd en stond weer een tijd in het middelpunt van de belangstelling. Het album A Short Break uit 1992 was hierbij vergeleken een teleurstellend resultaat.
Na Dondestan werd het weer stil rond Wyatt. Hij is wel als gastspeler / gastzanger te horen op albums van andere musici (bijvoorbeeld United Kingdoms van Ultramarine in 1993 en Songs van John Greaves in 1995). Pas eind 1996 begon Wyatt te werken aan een nieuw album waarop wederom allerlei gastmusici te horen zijn. Shleep kwam in 1997 uit, en werd weer enorm lovend door de critici ontvangen.
Vervolgens verdween Wyatt weer naar de achtergrond. Hij was wel regelmatiger te horen op de albums van andere musici. Wyatt was verbonden met het SoupSongs van de tromboniste Annie Whitehead. Deze groep deed in 1999 een aantal optredens met uitsluitend solowerk van Wyatt. Met SoupSongs zou Wyatt, die al jaren niet meer optrad, in 2003 nog een aantal live-studio-opnames maken voor de BBC.
Robert maakte de gelouterde CD Shleep in 1997. Daarna kwam Cuckooland in 2003. Ook hier zijn een groot aantal gastmusici te horen, waaronder Brian Eno en David Gilmour. En ook in dit geval waren de kritieken weer bijzonder lovend.
Robert Wyatt blijft actief in de muziekwereld. Steeds weer komen er nieuwe samenwerkingsverbanden. Een van de laatste bijdragen is aan het nummer Submarine van Björk, dat op haar vijfde album staat. Het links-radicale gedachtegoed dat Wyatt jarenlang uitdroeg, is tegenwoordig goeddeels afwezig in zijn werk en vervangen door meer beschouwelijke of filosofische teksten. Een voorbeeld hiervan is het nummer Free will and testament op het album Shleep. De zang van Wyatt wordt vaak omschreven als "de treurigste stem op aarde" (saddest voice on earth).
Robert is te zien en te horen op de DVD Remember that Night van voormalig Pink Floyd-concurrent David Gilmour, die op 17 september 2007 verscheen. In de begeleidende documentaire legt hij uit, dat hij, een uitzondering daargelaten, al 30 jaar niet meer optreedt omdat hij dat niet meer durft. Het leven in een rolstoel kent nu eenmaal zijn beperkingen.
Op 8 oktober 2007 verscheen de nieuwe CD Comicopera. Dat gebeurt op het onafhankelijke label Domino Records, waarop bijvoorbeeld ook de Arctic Monkeys zitten.
Op 17 september 2009 ontving hij een eredoctoraat van de Université de Liège.
Op 7 oktober 2010 werd for the ghosts within' gereleased op Domino Recording. Een samenwerking met Ross Stephen en Gilad Atzmon. Het album bevat een mix van jazz, klassiek en pop-singersongwriter.
We ranken van Robert Wyatt het nummer Shipbuilding uit 1982/83.
Dit lied is geschreven door Elvis Costello (tekst) en Clive Langer (muziek). Costello´s tekst, geschreven tijdens de Falklandoorlog van 1982, gaat over de tegenstrijdigheid tussen, enerzijds, het door deze oorlog terugbrengen van welvaart bij de traditionele scheepsbouwgebieden van Clydeside (Yarrow Shipbuilders), Merseyside (Cammell Laird), North East England (Swan Hunter) en Belfast (Harland en Wolff) om nieuwe schepen te bouwen die de gezonken schepen vervangen in de oorlog, terwijl, anderzijds, ook de zonen uit deze gebieden worden gestuurd om te vechten en, mogelijk, hun leven te verliezen in diezelfde vervangende schepen.
Volgens Clive Langer, had hij de muziek geschreven voor Robert Wyatt, maar was hij niet blij met de tekst die hij zelf had geschreven. Langer speelde de melodie voor aan Costello op een feestje georganiseerd door Nick Lowe, en binnen enkele dagen had Costello gemaakt wat hij omschreef als "de beste tekst die ik ooit heb geschreven". In een interview in 1983 met NME verhaalde Mark Bedford van Madness, die contrabas speelt op de single, de geschiedenis van het lied als volgt:
"At first Robert Wyatt wasn't involved. The original plan was to release four different versions of the song, which was then called 'Ten to Nine', as an EP with four different guest vocalists. There were going to be versions of the song by Elvis, Clive and Steve Allen [Langer's former bandmate in the 1970s group Deaf School], but once Elvis had done some more work on the lyrics and changed the song to 'Shipbuilding', they decided to approach Robert Wyatt and his version was so special that it came out as a straight single."
De versie van Robert Wyatt werd oorspronkelijk uitgebracht als single in augustus 1982, maar werd pas een hit toen het opnieuw werd uitgebracht in april 1983 en #35 bereikte in de Britse hitlijst (wat tevens de allereerste Britse Top 40- vermelding werd voor Rough Trade Records). In de opname wordt Wyatt ondersteund door Clive Langer (orgel), Steve Nieve (piano), Mark Bedford (contrabas), Martin Hughes (drums) en Elvis Costello (backing vocals). De single werd geprezen door de muziekpers, die het, samen met de NME-schrijvers, stemden tot hun derde favoriete lied van 1982.
Het nummer is later toegevoegd aan Wyatt´s compilatiealbum Nothing Can Stop Us, dat in 1982 eerst verscheen en een compilatie is van singles en b-kantjes uit de late jaren 70 en vroege jaren 80.
beter geluid (geen filmpje)
live
De songtekst
Is it worth it?
A new winter coat
And shoes for the wife
And a bicycle
On the boy's birthday
It's just a rumor
That was spread around town
By the women and children
Soon we'll be shipbuilding
Well, I ask you
The boy said, "Dad
They're going to take me to task
But I'll be home by Christmas"
It's just a rumor
That was spread around town
Somebody said
That someone got filled in
For saying that people get killed
In the results of their shipbuilding
With all the will in the world
Diving for dear life
When we could be diving for pearls
It's just a rumor
That was spread around town
A telegram for a picture postcard
Within weeks
They'll be reopening the shipyard
And notifying the next of kin once again
It's all we're skilled in
We will be shipbuilding
With all the will in the world
Diving for dear life
When we could be diving for Pearls
Gevonden in een voor de V500 ingestuurde favolijst
Robert Wyatt, geboren als Robert Ellidge, (Bristol, 28 januari 1945) is een Brits drummer en zanger, een van de voormannen van de progressieve rock en Canterbury-scene vanaf het midden van de jaren zestig.
Levensloop
Robert Wyatt werd geboren als zoon van George Ellidge en Honor Wyatt. Zij woonden in Zuid-Londen, maar wanneer bij zijn vader Multiple Sclerose ontdekt werd, verhuisde de familie naar Lydden, vlak bij Canterbury. Ze woonden daar in een groot huis waarvan kamers verhuurd werden. Een van de tijdelijke huurders was de Australische hippie Daevid Allen, die de show stal met zijn enorme verzameling muziek. Van een bezoekende Amerikaanse slagwerker, George Niedorf, leerde Wyatt drummen en beeldhouwen. George Ellidge overleed in 1963 en Robert nam de achternaam van zijn moeder aan.
Soft Machine
Ofschoon Wyatt samen met broers Brian en Hugh Hopper al met muziek experimenteerde in de vroege jaren zestig, startte zijn muzikale carrière pas echt toen Wyatt met Daevid Allen en Hugh Hopper in 1963 het Daevid Allen Trio oprichtte. Na een tour door Frankrijk werd Allen de toegang tot Engeland geweigerd, Hopper en Wyatt gingen terug naar Canterbury en vormden daar samen met Richard Sinclair, Kevin Ayers en Brian Hopper de R&B-groep The Wilde Flowers. Wyatt begon als drummer bij de groep, maar na het vertrek van Ayers werd Wyatt tevens de zanger. De samenstelling van de groep onderging verschillende wijzigingen en in 1966 viel de groep uiteen, de leden richtten vervolgens Soft Machine en Caravan op.
De originele bezetting van Soft Machine bestond uit Kevin Ayers, Daevid Allen, Hugh Hopper en Mike Ratledge. Wyatt was tegelijkertijd drummer en zanger, een voor die tijd ongebruikelijke combinatie in een rockband. Na een aantal jaren zei hij de groep vaarwel, omdat hij zijn ei niet meer kwijt kon in de gekozen muziekstijl, die meer richting jazz bewoog en waarbij weinig ruimte was voor zangpartijen. Na de opnames van Fourth verliet Wyatt definitief Soft Machine.
Solocarrière
Wyatt bracht in 1970 zijn eerste soloalbum uit, The End Of An Ear. Het album bestaat grotendeels uit zangimprovisaties met echo-effecten. In 1971 richtte Wyatt vervolgens samen met Dave Sinclair, Phil Miller en Bill McCormick Matching Mole op. Met Matching Mole maakte Wyatt twee albums. Op het eerste album was de invloed van Wyatt overduidelijk aan te wijzen, op het tweede album trad Wyatt meer terug, waardoor het album grotendeels instrumentaal bleef, op enkele nummers na, zoals de aanklacht tegen het onwereldse karakter van de Christelijke religie in 'God Song'. Eind 1972 hief Wyatt Matching Mole op, hij wilde niet langer in het middelpunt van de belangstelling staan, maar “gewoon een van de leden van de groep” zijn. In de winter van 72-73 nam Wyatt een tijd vrij en reisde hij met zijn vriendin (en toekomstige vrouw) Alfreda Benge (koosnaam "Alfie") naar Italië.
Ongeluk
Terug in Londen vormde Wyatt WMWM, een improvisatie-kwartet met Gary Windo, Dave MacRae and Ron Mathewson. Er waren ook plannen om Matching Mole nieuw leven in te blazen en een derde elpee uit te brengen, maar op 1 juni 1973 viel Robert Wyatt tijdens een feest uit een raam en liep daardoor een dwarslaesie op. Maanden van moeizaam herstel volgden en de rest van zijn leven moet hij zich in een rolstoel voortbewegen. De muzikant en zanger Wyatt ging door, maar aan zijn activiteiten als drummer kwam door de val een einde.
In 1974 kwam Wyatt met een volgend soloalbum: Rock Bottom, waarop hij duidelijk worstelde met de gevolgen van zijn ongeluk. Slechts drie maanden nadat hij uit het ziekenhuis ontslagen werd, kwam het album uit. Wyatt’s vriend Nick Mason (Pink Floyd) produceerde het en een bijzondere selectie van musici droeg aan het album bij. Het hoogstaande vakmanschap van de musici, gecombineerd met Wyatt’s stem en keyboard-spel schiepen een beluisterenswaardige mix van humor, melancholie en vervreemding. Het eindresultaat was een uitzonderlijk, ongeëvenaard werkstuk. Bijzonder waren naast Wyatt's stem de basgitaarsolo van Hugh Hopper in Alifib en de sax van Gary Windo in Alife. Het album kreeg in Frankrijk de Grand Prix de l'Académie Charles Cros.
Het derde solo-album dat een jaar later uitkwam, Ruth Is Stranger Than Richard, was een bizar samenstel van surrealistische vertellingen. De muziek op de albums was experimenteel en duidelijk waren de jazz-interesses van Wyatt te herkennen. Controversieel in de wereld van de progressieve rock was zijn opname in 1974 van het Monkees-nummer I'm a Believer, waarmee hij scoorde in de Britse hitlijsten. De weigering van Top of the Pops om hem in zijn rolstoel te laten optreden, werd breed uitgemeten en bediscussieerd in de muziekpers. Na veel publiciteit moest het BBC programma toegeven en kon Wyatt alsnog zijn kunsten vertonen, waarbij hij opviel door zich als een "militante gehandicapte" te gedragen.
Op muziekgebied werd het vervolgens een tijd stil rond Wyatt, pas in het midden van de tachtiger jaren kwam er nieuw werk uit in de vorm van een single (Work In Progress, 1984) en een album (Old Rottenhat, 1985), beide gekenmerkt door Wyatt als soloartiest die alle instrumenten zelf voor zijn rekening nam.
In 1984 droeg Wyatt bij aan het Last Nigthingale project, een steunbetuiging aan Britse mijnwerkers die in staking waren tegen de Britse conservatieve regering onder leiding van Margaret Thatcher. Naast musicus was en is Wyatt namelijk ook een linkse radicaal, met duidelijke sympathie voor het communisme, waarbij hij regelmatig (muzikaal) ten strijde trok tegen wat hij als misstanden beschouwde. Een voorbeeld hiervan was het nummer Shipbuilding dat Elvis Costello voor hem schreef en dat een bijtende aanklacht tegen Thatchers oorlog in de Falklandeilanden was. Een ander aspect van Wyatt's tegendraadsheid was de weigering om regelmatig albums uit te brengen, hetgeen de platenmaatschappijen van hem eisten.
Na ’86 trok Wyatt zich terug en samen met zijn vrouw ging hij een tijd in Spanje wonen. Alfie schreef daar een aantal gedichten die de basis zouden vormen voor zijn volgende album: Dondestan. Dondestan kwam pas in 1991 uit en werd zonder twijfel beschouwd als het beste dat Wyatt na Rock Bottom produceerde. Critici waren enorm lovend over dit album, Wyatt werd als een epigoon uit een voorbije tijd opgevoerd en stond weer een tijd in het middelpunt van de belangstelling. Het album A Short Break uit 1992 was hierbij vergeleken een teleurstellend resultaat.
Na Dondestan werd het weer stil rond Wyatt. Hij is wel als gastspeler / gastzanger te horen op albums van andere musici (bijvoorbeeld United Kingdoms van Ultramarine in 1993 en Songs van John Greaves in 1995). Pas eind 1996 begon Wyatt te werken aan een nieuw album waarop wederom allerlei gastmusici te horen zijn. Shleep kwam in 1997 uit, en werd weer enorm lovend door de critici ontvangen.
Vervolgens verdween Wyatt weer naar de achtergrond. Hij was wel regelmatiger te horen op de albums van andere musici. Wyatt was verbonden met het SoupSongs van de tromboniste Annie Whitehead. Deze groep deed in 1999 een aantal optredens met uitsluitend solowerk van Wyatt. Met SoupSongs zou Wyatt, die al jaren niet meer optrad, in 2003 nog een aantal live-studio-opnames maken voor de BBC.
Robert maakte de gelouterde CD Shleep in 1997. Daarna kwam Cuckooland in 2003. Ook hier zijn een groot aantal gastmusici te horen, waaronder Brian Eno en David Gilmour. En ook in dit geval waren de kritieken weer bijzonder lovend.
Robert Wyatt blijft actief in de muziekwereld. Steeds weer komen er nieuwe samenwerkingsverbanden. Een van de laatste bijdragen is aan het nummer Submarine van Björk, dat op haar vijfde album staat. Het links-radicale gedachtegoed dat Wyatt jarenlang uitdroeg, is tegenwoordig goeddeels afwezig in zijn werk en vervangen door meer beschouwelijke of filosofische teksten. Een voorbeeld hiervan is het nummer Free will and testament op het album Shleep. De zang van Wyatt wordt vaak omschreven als "de treurigste stem op aarde" (saddest voice on earth).
Robert is te zien en te horen op de DVD Remember that Night van voormalig Pink Floyd-concurrent David Gilmour, die op 17 september 2007 verscheen. In de begeleidende documentaire legt hij uit, dat hij, een uitzondering daargelaten, al 30 jaar niet meer optreedt omdat hij dat niet meer durft. Het leven in een rolstoel kent nu eenmaal zijn beperkingen.
Op 8 oktober 2007 verscheen de nieuwe CD Comicopera. Dat gebeurt op het onafhankelijke label Domino Records, waarop bijvoorbeeld ook de Arctic Monkeys zitten.
Op 17 september 2009 ontving hij een eredoctoraat van de Université de Liège.
Op 7 oktober 2010 werd for the ghosts within' gereleased op Domino Recording. Een samenwerking met Ross Stephen en Gilad Atzmon. Het album bevat een mix van jazz, klassiek en pop-singersongwriter.
We ranken van Robert Wyatt het nummer Shipbuilding uit 1982/83.
Dit lied is geschreven door Elvis Costello (tekst) en Clive Langer (muziek). Costello´s tekst, geschreven tijdens de Falklandoorlog van 1982, gaat over de tegenstrijdigheid tussen, enerzijds, het door deze oorlog terugbrengen van welvaart bij de traditionele scheepsbouwgebieden van Clydeside (Yarrow Shipbuilders), Merseyside (Cammell Laird), North East England (Swan Hunter) en Belfast (Harland en Wolff) om nieuwe schepen te bouwen die de gezonken schepen vervangen in de oorlog, terwijl, anderzijds, ook de zonen uit deze gebieden worden gestuurd om te vechten en, mogelijk, hun leven te verliezen in diezelfde vervangende schepen.
Volgens Clive Langer, had hij de muziek geschreven voor Robert Wyatt, maar was hij niet blij met de tekst die hij zelf had geschreven. Langer speelde de melodie voor aan Costello op een feestje georganiseerd door Nick Lowe, en binnen enkele dagen had Costello gemaakt wat hij omschreef als "de beste tekst die ik ooit heb geschreven". In een interview in 1983 met NME verhaalde Mark Bedford van Madness, die contrabas speelt op de single, de geschiedenis van het lied als volgt:
"At first Robert Wyatt wasn't involved. The original plan was to release four different versions of the song, which was then called 'Ten to Nine', as an EP with four different guest vocalists. There were going to be versions of the song by Elvis, Clive and Steve Allen [Langer's former bandmate in the 1970s group Deaf School], but once Elvis had done some more work on the lyrics and changed the song to 'Shipbuilding', they decided to approach Robert Wyatt and his version was so special that it came out as a straight single."
De versie van Robert Wyatt werd oorspronkelijk uitgebracht als single in augustus 1982, maar werd pas een hit toen het opnieuw werd uitgebracht in april 1983 en #35 bereikte in de Britse hitlijst (wat tevens de allereerste Britse Top 40- vermelding werd voor Rough Trade Records). In de opname wordt Wyatt ondersteund door Clive Langer (orgel), Steve Nieve (piano), Mark Bedford (contrabas), Martin Hughes (drums) en Elvis Costello (backing vocals). De single werd geprezen door de muziekpers, die het, samen met de NME-schrijvers, stemden tot hun derde favoriete lied van 1982.
Het nummer is later toegevoegd aan Wyatt´s compilatiealbum Nothing Can Stop Us, dat in 1982 eerst verscheen en een compilatie is van singles en b-kantjes uit de late jaren 70 en vroege jaren 80.
beter geluid (geen filmpje)
live
De songtekst
Is it worth it?
A new winter coat
And shoes for the wife
And a bicycle
On the boy's birthday
It's just a rumor
That was spread around town
By the women and children
Soon we'll be shipbuilding
Well, I ask you
The boy said, "Dad
They're going to take me to task
But I'll be home by Christmas"
It's just a rumor
That was spread around town
Somebody said
That someone got filled in
For saying that people get killed
In the results of their shipbuilding
With all the will in the world
Diving for dear life
When we could be diving for pearls
It's just a rumor
That was spread around town
A telegram for a picture postcard
Within weeks
They'll be reopening the shipyard
And notifying the next of kin once again
It's all we're skilled in
We will be shipbuilding
With all the will in the world
Diving for dear life
When we could be diving for Pearls
_________________
Alle mensen worden vrij en gelijk in waardigheid en rechten geboren. Zij zijn begiftigd met verstand en geweten, en behoren zich jegens elkander in een geest van broederschap te gedragen. Art 1 UVRM
sokratikos- Music-Master
- Aantal berichten : 10275
Registratiedatum : 24-04-11
Leeftijd : 53
Woonplaats : Nijmegen, NL, Europa, Aarde, Wereld
Re: *RTH* Robert Wyatt - Shipbuilding
sowhat 28.11.13 21:48
Wel relaxed. 7
Wyatt kan sinds ik Pigs? In there? ken natuurlijk niet meer stuk bij mij. Jammer dat dat niet wordt gerankt.
Wyatt kan sinds ik Pigs? In there? ken natuurlijk niet meer stuk bij mij. Jammer dat dat niet wordt gerankt.
_________________
Sowhat, voor al uw feesten en partijen!
sowhat- Chief
- Aantal berichten : 19039
Registratiedatum : 16-12-08
Leeftijd : 67
Woonplaats : Mokum
Re: *RTH* Robert Wyatt - Shipbuilding
MrJohn 28.11.13 22:23
Mooi en in al zijn eenvoud toch zinderend en de aandacht vasthoudend.
Een 8
Een 8
MrJohn- Chief
- Aantal berichten : 16693
Registratiedatum : 16-12-08
Leeftijd : 74
Re: *RTH* Robert Wyatt - Shipbuilding
Gast 28.11.13 22:35
Fraai melancholiek lied uiterst breekbaar gezongen en ja dat vinden wij van Journey wel mooi een 10
Gast- Gast
Dutchzaphod- Music-Maniac !!!
- Aantal berichten : 3902
Registratiedatum : 26-11-11
Leeftijd : 68
Woonplaats : Bemmel -
Re: *RTH* Robert Wyatt - Shipbuilding
Dutchzaphod 28.11.13 23:05
Goed gevondenDutchzaphod schreef:10
Dutchzaphod- Music-Maniac !!!
- Aantal berichten : 3902
Registratiedatum : 26-11-11
Leeftijd : 68
Woonplaats : Bemmel -
Re: *RTH* Robert Wyatt - Shipbuilding
Frodo 30.11.13 20:06
Tijdens de eerste 12 seconden dacht ik: hier komt een 10 aan. Maar toen begon hij te zingen....
En tsja, wat zal ik daar eens van zeggen? Laat ik het houden op het welbekende begrip 'suboptimaal'. Jammer, want het is verder een mooie compositie. Hierdoor wordt het slechts een 6.
En tsja, wat zal ik daar eens van zeggen? Laat ik het houden op het welbekende begrip 'suboptimaal'. Jammer, want het is verder een mooie compositie. Hierdoor wordt het slechts een 6.
Frodo- Music-Master
- Aantal berichten : 7364
Registratiedatum : 29-12-09 -
Re: *RTH* Robert Wyatt - Shipbuilding
Mirrr 01.12.13 22:03
Niet echt slecht maar raakt me ook niet, een 6....
Mirrr- Music-Master
- Aantal berichten : 12274
Registratiedatum : 21-12-08
Leeftijd : 60
Re: *RTH* Robert Wyatt - Shipbuilding
Joostvdaa 02.12.13 12:59
Mooi, maar niet heel bijzonder. Er zitten een paar stukjes in waar het ritme wat vreemd op mij overkomt en niet helemaal lijkt te kloppen, maar dat kan aan mij liggen.
Kleine 7.
Kleine 7.
Joostvdaa- Music-Maniac !!!
- Aantal berichten : 3141
Registratiedatum : 24-09-12
Leeftijd : 39
Woonplaats : 's-Hertogenbosch -
Re: *RTH* Robert Wyatt - Shipbuilding
Led-Zep 02.12.13 20:29
Zeker niet slecht, maar het nodigt niet om vaker te luisteren.
Een 7
Een 7
Led-Zep- Music-Maniac !!!
- Aantal berichten : 4538
Registratiedatum : 03-01-10
Leeftijd : 63
Woonplaats : Kempen
Re: *RTH* Robert Wyatt - Shipbuilding
Roche 04.12.13 22:13
Misschien wel de allermooiste versie van dit prachtige nummer...een kippevel-10.
Roche- Beheerder
- Aantal berichten : 3549
Registratiedatum : 17-12-08
Leeftijd : 68
Woonplaats : ergens in Groningen
Re: *RTH* Robert Wyatt - Shipbuilding
Dutchzaphod 04.12.13 22:17
Laat dat 'misschien' maar gewoon weg. En, betere muziek dan dit zul je niet gauw vinden.Roche schreef:Misschien wel de allermooiste versie van dit prachtige nummer...een kippevel-10.
Dutchzaphod- Music-Maniac !!!
- Aantal berichten : 3902
Registratiedatum : 26-11-11
Leeftijd : 68
Woonplaats : Bemmel -
Re: *RTH* Robert Wyatt - Shipbuilding
Dave Evans 04.12.13 23:07
Ik kan me in dit geval goed in de woorden van Frodo vinden. Het liedje is best mooi maar de zangstem laat toch wat te wensen over en in dit genre heb ik ze ook best nog wel beter gehoord. Ik hou het wel op een voldoende: 6Frodo schreef:Tijdens de eerste 12 seconden dacht ik: hier komt een 10 aan. Maar toen begon hij te zingen....
En tsja, wat zal ik daar eens van zeggen? Laat ik het houden op het welbekende begrip 'suboptimaal'. Jammer, want het is verder een mooie compositie. Hierdoor wordt het slechts een 6.
_________________
If music be the food of love, play on.
William Shakespeare
Dave Evans- Beheerder
- Aantal berichten : 25402
Registratiedatum : 04-12-08
Leeftijd : 59
Woonplaats : Meppel
Re: *RTH* Robert Wyatt - Shipbuilding
Timmus 05.12.13 18:48
De stem verpest het nummer; dit valt haast geen zingen meer te noemen.
Een 4.
Een 4.
Timmus- Beheerder
- Aantal berichten : 16848
Registratiedatum : 01-01-09
Leeftijd : 43
Woonplaats : 's-Gravenhage
Re: *RTH* Robert Wyatt - Shipbuilding
sokratikos 09.12.13 13:53
Mooie compositie en supra-optimale stem van Wyatt boordevol breekbare emotie - Costello als 2e stem bevalt ook prima. Een naar boven afgeronde 10
_________________
Alle mensen worden vrij en gelijk in waardigheid en rechten geboren. Zij zijn begiftigd met verstand en geweten, en behoren zich jegens elkander in een geest van broederschap te gedragen. Art 1 UVRM
sokratikos- Music-Master
- Aantal berichten : 10275
Registratiedatum : 24-04-11
Leeftijd : 53
Woonplaats : Nijmegen, NL, Europa, Aarde, Wereld
Re: *RTH* Robert Wyatt - Shipbuilding
Dutchzaphod 09.12.13 14:01
sokratikos schreef:Mooie compositie en supra-optimale stem van Wyatt boordevol breekbare emotie - Costello als 2e stem bevalt ook prima. Een naar boven afgeronde 10 (onderschrift) Alle mensen worden vrij en gelijk in waardigheid en rechten geboren. Zij zijn begiftigd met verstand en geweten, en behoren zich jegens elkander in een geest van broederschap te gedragen. Art 1 UVRM
Met betrekking tot onderschrift: zelfs mensen die geen 10 aan dit wonderschone nummer geven behoren "in een geest van broederschap" behandeld te worden. LOL
Dutchzaphod- Music-Maniac !!!
- Aantal berichten : 3902
Registratiedatum : 26-11-11
Leeftijd : 68
Woonplaats : Bemmel -
Pagina 1 van 1
Permissies van dit forum:
Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
» November 2024
» Timmus presents: de beste albums van 2023
» Marsha's jukebox (04 november)
» *RTH* Cat Power – The greatest
» *RTH* Cheap trick – Dream Police
» Zondag 3 nov. Zonnig vervolg
» Zat. 2 nov.: Weekendshow met Dave & Roche
» Introquiz November staat klaar
» *RTH* Vanessa Paradis – Joe le taxi
» *RTH* Nick Cave & The Bad Seeds - Into My Arms
» *RTH* Mia Martini - Almeno Tu Nell'Universo
» *RTH* Les Thugs - I'm Scared
» *RTH* Leonard Cohen – I Want It Darker
» *RTH* Smile – Doin’ allright
» *RTH* Clash – White riot
» Vrijdag 1 nov: De Weekendstart met Tim en Ard
» Wo 30-10 Sokra zaagt door
» Stemfinale Weekend
» *RTH* Magazine - Shot by Both Sides