*RTH* Billy Joel - We didn't start the fire

(17-10-2013)

William Martin "Billy" Joel (The Bronx (New York), 9 mei 1949) is een Amerikaanse pianist, singer-songwriter en componist. Vanaf 1972 produceerde hij popmuziekhits (begonnen met de single Nocturne) tot zijn afscheid in 1993. Daarna ging hij nog af en toe op tournee (meestal met Elton John), naast het schrijven en opnemen van klassieke muziek.

Van jongs af aan had Joel sterke interesse in muziek, vooral klassieke muziek.
Hij werd hierbij geïnspireerd door onder andere Ray Charles, Dave Brubeck, Sam Cooke, The Rolling Stones, The Beatles, Otis Redding en Ludwig van Beethoven.
Joel werd op zijn veertiende jaar voor het eerst lid van een band. Ver in de jaren zestig maakte hij deel uit van de band Attila en daarna The Hassles. Ook speelde hij in pianobars onder de naam "Bill Martin". Zijn eerste soloalbum, "Cold Spring Harbor" (een referentie naar een klein dorpje aan de noordkust van Long Island (New York), overigens wereldberoemd vanwege het Cold Spring Harbor Laboratory waar ontdekker van de DNA structuur James Watson aan het hoofd staat), kwam in 1971 uit.
Joel ging op tournee met Elton John; gedurende de tournees speelden ze elkaars liederen en voerden duetten op. Joel werd in 1999 opgenomen in de Rock and Roll Hall of Fame.
In januari 2007 werd bekendgemaakt dat Joel bezig was aan een nieuwe popsingle (de eerste sinds River of Dreams uit 1997). In februari kwam die single daadwerkelijk uit, getiteld All my life.

Joel is geboren in wat vandaag de dag bekendstaat als de South Bronx en groeide op op Long Island (New York), een welvarende regio buiten New York City, in een stad genaamd Hicksville in de historische wijk Levittown. In zijn teksten refereert hij vaak naar locaties in New York City en omgeving. Zo verwijst hij bijvoorbeeld in het lied "It's Still Rock & Roll to Me" naar Miracle Mile, een winkelcentrum op Northern Boulevard in het gehucht Manhasset.
Joel werd bij het schrijven van zijn teksten ook sterk geïnspireerd door eigen ervaringen; wellicht zijn de beste voorbeelden hiervan "Piano Man", dat hij schreef naar aanleiding van zijn ervaringen als pianist in een pianobar in de jaren zeventig, en "Scenes from an Italian Restaurant" dat waarschijnlijk gaat over het restaurant Christiano's of een vergelijkbaar restaurant in de New Yorkse wijk Little Italy. Zijn lied "New York State of Mind", een nummer van het in 1976 verschenen album Turnstiles dat sindsdien een popklassieker is geworden, geeft ook blijk van zijn affiniteit met zijn thuisstaat.
Joel staat ook bekend om zijn impressies van het leven in Lehigh County (Pennsylvania), dat hij hulde toeschrijft in een van zijn meest populaire liederen, "Allentown" dat in 1982 uit kwam. Het lied verwoordt het leven in industriestad Allentown (Pennsylvania) in het begin van de jaren tachtig.
Joels dochter Alexa is ook een bron van inspiratie geweest; hij schreef "Lullabye" voor haar. Hij combineert zijn liefde voor zijn dochter met een impressie van het onaangename leven van kapiteins in de zeevisserij in het lied "The Downeaster Alexa". "Uptown Girl" was een liefdeslied over Billy's relatie met topmodel Elle MacPherson. In de videoclip speelt een ander topmodel, Christie Brinkley, mee. Zij werd Billy's tweede vrouw en is Alexa's moeder. Ten onrechte wordt vaak beweerd dat "Uptown Girl" over Christie Brinkley gaat of voor haar geschreven is.
Joel had altijd een goedgelovige, open instelling in zowel zijn zakelijke als persoonlijke relaties. Deze instelling manifesteerde hij in nummers als "Tell Her About It", "Honesty" en "And So It Goes". Het is ook terug te vinden in zijn omschrijving van de ingrediënten die benodigd zijn voor een geslaagde relatie in "A Matter of Trust".

Het nummer "We Didn't Start the Fire" somt historische gebeurtenissen op van zijn geboorte in 1949 tot eind jaren tachtig, de eerste veertig jaren van Joels leven, die zijn fascinatie voor cultuur en geschiedenis weerspiegelen. Het lied "Leningrad" toont Joels waardering voor de geschiedenis van de Sovjet-Unie en zijn gevoelens over de Koude Oorlog, waarin hij opgroeide. Voordat Joel de muziekindustrie betrad wilde hij geschiedenisleraar worden; later in zijn carrière kreeg hij de bevoegdheid om in de staat New York te onderwijzen.

Joel heeft recentelijk opnieuw vormgegeven aan zijn interesse voor klassieke muziek en is gaan experimenteren op dat gebied. "Fantasies and Delusions", zijn eerste album met klassieke werken, kreeg een lauwe reactie van critici, maar kreeg een nummer 1-notering op klassieke hitlijsten.

Vandaag ranken we We Didn't start the fire van het album Storm Front uit 1989



Hieronder een live versie met al die gebeurtenissen weergegeven.

Billy Joël heeft vier soorten liedjes:
1) erg leuke liedjes, gelukkig heel erg veel, zoals James, All for Leyna
2) wat top2000classics, die vind ik vreselijke zoals die klote helicopter
3) neutrale, vaak licht irritante, liedjes zoals Uptown girl
4) liedjes die nooit gemaakt hadden mogen worden zoals deze, een 2

Leuke popsong, dat ben ik eens met MrJohn. Leuk om deze plaat om de zoveel tijd te horen, al kan het niet tippen aan het beste werk van deze man, wat in mijn ogen de albums The Stranger en 52nd Street zijn. Toch luister ik hier meestal wel met plezier naar.
Een 7.

O ja, dat domme gedoe over die helicopter is vooral hilarisch aangezien Goodnight Saigon een klassieker van de buitencategorie is.
Deze RTH daarentegen is prut die wat mij betreft gewoon in het riool had mogen blijven liggen.

Een 1.

Ik hou veel van historisch materiaal met name de periode tijdens de koude oorlog. Daarom vind ik dat filmpje toch erg briljant om naar te kijken. Ik strijk altijd met een docu aan.

Er is alleen 1 probleem aan deze RTH. Het nummer is gewoon erg slecht. En dat is toch echt een 2 waard.

Ik heb erg genoten BTW van de omschrijving van SW, echt top. Alleen ik vind die heli zn enige goede nummer en ik kots ik weer van de overdadige bombast van Leningrad. Wat een rotnummer is dat zeg. brrrr

Ben meer liefhebber van zijn jaren 70 werk en ook ik vind Goodnight met die magistrale Huey heli een geweldig nummer. Dit is gewoon een degelijk popnummer en ik kom uit op een 8 mede door de historisch verantwoorde geschiedenisles in de tekst!

Goodnight Saigon is een hardstikke mooi nummer, alleen heb ik die iets teveel gehoord....
Deze vind ik ook nog steeds leuk om te horen dus een 7....

Bout plaat dit. Het klinkt echt veel te cheesy. De tekst is echt matig als je alleen maar een geschiedenis boek zit op te zingen.
Goodnight Saigon, de heli is trouwens gewoon een Roland Juno 106. :-) En ook een van zijn betere maar teveel gehoord.

Dit wordt een 2.

Jongens, helikopter is met een K, een klotehelikopter ook.

Dit is een aardige plaat, zeventje.

Billy en ik: dat is geen match. Zeker nadat Wouter Bos vertelde dat New York State of Mind zijn favoriete nummer is. Ik weet niet wat me irriteert aan de man. Eigenlijk alles. De indeling van Sowhat is hilarisch. Eigenlijk vind ik Goodnight Saigon wel een goeie plaat, alleen had het nummer gezongen moeten worden door Aretha Franklin, dan was het echt een juweel geweest. Dit plaatje krijgt een 3.

Billy Joel heeft genoeg goede muziek gemaakt (en daar hoort Goodnight Saigon absoluut bij. Klassieker bij uitstek) maar dit is me toch een partij makkelijk scoren. Een dieptepunt in zijn carrière waarbij het volume standaard naar nul gaat als ik maar een paar seconden hoor. Bah met een grote B, en een 1 met een grote 1