*RTH* Sade - Soldier of Love

**sokratikos** 22.04.13 15:25

[22-04-2013]

Verzoekje - nog nooit aan bod gekomen in Ranking the Hits, deze zangeres

Helen Folesade Adu (Ibadan, Nigeria, 16 januari 1959), kortweg Sade, is de zangeres van de gelijknamige Britse band. De kern van Sade (spreek uit sjaadee) bestaat verder uit bassist Paul Spencer Denman, toetsenist Andrew Hale en gitarist-saxofonist Stuart Matthewman.

Jeugd

Sade wordt geboren in Ibadan in Nigeria als dochter van een Nigeriaanse vader en een Engelse moeder. Als haar ouders op haar vierde scheiden, verhuist ze met haar moeder en oudere broer Banji naar het Verenigd Koninkrijk; ze woont eerst in Colchester en vanaf haar 11e in Holland-on-Sea. Sade raakt geïnteresseerd in paardrijden, en koopt een paard van het geld dat ze met haar zaterdagbaantjes verdient. Deze hobby is te zien in de videoclip van de single Never As Good As The First Time. Ze luistert naar soul zoals in de disco bij een Amerikaanse legerbasis. Als ze naar een concert gaat van de Jackson Five raakt ze geboeid door het uiteenlopende publiek.

1977-1982; Studie en eerste band

Sade is geïnteresseerd in mode. Vandaar dat ze in 1977 een driejarige studie aan de Londense kunstacademie St. Martins begint. Tussen de bedrijven door zingt ze in de door bassist/gitarist Ray St. John opgerichte latin/soulband Arriva. Het nummer Diamond Life (de oorspronkelijke titel van Smooth Operator) is van zijn hand. Als Arriva in 1980 ter ziele gaat wordt er een nieuwe band opgericht: Pride. Sade, die inmiddels haar eigen boetiek heeft geopend en actief is als model, vormt met Barbara Dickinson het achtergrondkoortje. Nick Moxom is de leadzanger.

Pride bouwt een live-reputatie op in zowel Londen als New York. De band trekt de aandacht van Spandau Ballet-manager Steve Dagger en staat in 1982 op het punt om een contract te krijgen, wat niet doorgaat.

Ondertussen heeft Sade de kunst van het songschrijven ontdekt en ze richt met Pride-leden Paul Spencer-Denman (bas), Stuart Matthewman (gitaar/sax) en Paul Anthony Cook (drums) een eigen band op die haar naam draagt.

In december 1982 debuteert ze in de hoofdstedelijke jazzclub Ronnie Scott's en krijgt al snel meer aandacht van de pers dan het zieltogende Pride. Later komt toetsenist Andrew Hale erbij.

Diamond Life

In 1983 tekent Sade een solocontract bij Portrait (in 1986 overgenomen door Epic), dit tot ergernis van Paul Cooke die net voor de release van debuutsingle Your Love Is King (februari 1984) uit de band wordt gezet. Omdat er geen nieuwe drummer is, keert hij even terug om de single te promoten. Na een BBC-sessie met Blair Cunningham (voorheen in de Britfunkformatie Haircut 100) wordt Paul Cooke vervangen door Dave Early ("He's never early"); percussionist Martin Ditcham en trompettisten Terry Bailey en Gordon Matthewman bieden verdere versterking bij live-optredens.

In juli verschijnen het album Diamond Life en de tweede single When Am I Gonna Make A Living. Het is echter de derde single, Smooth Operator, die voor de doorbraak zorgt. Bij live-optredens wordt dit nummer gekoppeld aan de instrumentals Snakebite en Redeye.

Op 21 september 1984 geeft Sade als openingsact van Veronica's Rocknight haar eerste concert op Nederlandse bodem; het wordt live op radio en televisie uitgezonden. Tijdens dit concert worden er ook nummers gespeeld die op het tweede album zullen komen te staan.

Tot december 1984 toert Sade door Engeland en het Europese vasteland en maakt tijd vrij om haar grootmoeder in Nigeria te bezoeken.

Promise & Stronger Than pride

In 1985 weet Sade een rolletje te bemachtigen in de film Absolute Beginners (naar het boek van Colin Macinnes); ze speelt een nachtclubzangeres die het speciaal voor deze film geschreven Killer Blow vertolkt. Mede-auteur is Simon Booth, gitarist van collega-band Working Week. Op 13 juli staat Sade in het Wembley stadion tijdens Live Aid.

In het najaar van 1985 verschijnt het tweede album. Promise levert de singles Sweetest Taboo, Is It A Crime? en Never As Good As The First Time op. De clips voor deze nummers zijn gelijktijdig opgenomen. Albumtrack Jezebel groeit uit tot een live-klassieker.

Vanaf januari 1986 toert Sade met een vernieuwde bezetting waarin de Amerikaanse zanger Leroy Osbourne, gitarist Gordon Hunte en trombonist Jake Jacas (als vervanger van Terry Bailey) zijn opgenomen. In april 1986 staat Nederland op het programma.

Sade breekt het concert in Frankfurt af omdat de pers haar voortdurend lastigvalt. Op 20 juni 1986 staat ze op een groots anti-apartheidsconcert in het Londense Clapham Common.

Na afloop van de Promise-tournee verhuist Sade naar Madrid en duurt het tot 1988 voor er weer een nieuwe plaat verschijnt; het op de Bahama's opgenomen Stronger Than Pride. De singles zijn het titelnummer, Paradise, Nothing Can Come Between Us, en Turn My Back On You. Tijdens de bijbehorende tournee, die in november 1988 Nederland aandoet, zijn Dave Early en Gordon Matthewman vervangen door, respectievelijk, Blair Cunningham en James McMillan.

Love Deluxe

Op 11 oktober 1989 trouwt Sade met de Spaanse filmregisseur Carlos Pliego, maar als dit huwelijk binnen de kortste keren op de klippen loopt keert ze terug naar Engeland. Bij wijze van therapie breekt ze eigenhandig een huis af om het steen voor steen weer op te bouwen.

In feite wordt het Sade-geluid afgebroken en heropgebouwd; het resultaat daarvan is in het najaar van 1992 te horen op Love Deluxe. De rij singles wordt voortgezet met No Ordinary Love, Feel No Pain, Kiss Of Life en Cherish The Day; in de clip van dat laatste nummer is de zangeres te zien als gitaargodin.

Voorafgegaan door een aantal kerstoptredens in Parijs begint Sade in 1993 aan een wereldtournee die 16 april de Ahoy aandoet. Wederom zijn er nieuwe gezichten in de band te ontwaren; drummer Trevor Murrell, percussionist Karl Vandenbossche en trompettist Rick Braun. Maar wat het meest opvalt is de metamorfose van Paul Spencer-Denman en Stuart Matthewman. Op 3 oktober wordt in het openluchttheater van San Diego de concertvideo Sade Live opgenomen.

Royalty-proces

Datzelfde jaar spant Paul Cooke een royalty-proces aan tegen Sade; als gevolg daarvan worden zijn drumpartijen verwijderd van de Best Of die in 2001 verschijnt. Pas vier jaar daarna wordt hij in het gelijk gesteld; reden tot tevredenheid is er echter nog steeds niet want Sade heeft hem blijkbaar niet het hele bedrag betaald.

Op YouTube trekt Paul Cooke zowel de archieven open als de beerput; zo schildert hij zijn voormalige brooddame af als een shrewd operator die zich anders gedraagt dan ze in werkelijkheid is en worden de heren voor girly types uitgemaakt. Maar tegelijkertijd is hij trots een bijdrage te hebben geleverd aan de nummers uit de beginperiode van Sade. Zijn eigen platenlabel heet Diamond Life Records.

Rustpauze

In 1995 verhuist Sade naar Ocho Rios, Jamaica waar ze in het huwelijk treedt met producer Bob Morgan. Op 21 juli 1996 krijgen ze een dochter Ila. In 1997 komt ze in het nieuws door de snelheidsduivel uit te hangen en een politie-agent te beledigen. Ze moet voor de rechter verschijnen maar komt niet opdagen omdat ze wat belangrijkers aan haar hoofd heeft dan een boete; Ila ligt in het ziekenhuis.

Ondertussen besloten Paul Spencer-Denman, Stuart Matthewman (respectievelijk verhuisd naar Los Angeles en New York) en Andrew Hale om zelfstandig platen uit te brengen. In 1996 verschijnt het debuutalbum van Sweetback waarop Sade is vervangen door een keur aan gastzangers- en zangeressen. Een succes wordt het niet daar het publiek liever the real thing hoort, al betekent dat wachten.

Lovers Rock

Na de scheiding van Morgan keert Sade terug naar Londen en brengt ze in 2000 een nieuwe plaat uit. In plaats van in te haken op de nu-soul-trend bevat Lovers Rock subtiele reggae-invloeden. By Your Side en King Of Sorrow zijn singles gepromoot door diverse televisie-optredens. Over de clip van King Of Sorrow vertelt Sade tijdens een interview voor het MTV-programma The Lick "Ik speel een moeder die de eindjes aan elkaar knoopt. Het is een rol die dicht bij mezelf staat".

In de zomer van 2001 gaat Sade op tournee door Noord-Amerika. De dvd Lovers Live is wederom opgenomen in Californië.

In 2004 verschijnt de tweede Sweetback-plaat; op Stage 2 zijn er weer diverse gastvocalisten te horen waaronder zangeres Aya (door sommigen de nieuwe Sade genoemd). Haar solodebuut bevat een bijdrage van Stuart Matthewman.

Sade wordt geridderd en draagt haar onderscheiding op aan alle Afro-Britse vrouwen. Op 8 december 2004 verleent ze haar medewerking aan een Darfoer-benefiet in de Brixton Academy; speciaal voor dit doel schrijft ze Mum waarvan in 2005 een studioversie wordt opgenomen.

Soldier of Love

Na een periode van bijna 10 jaar bracht Sade begin februari 2010 het album Soldier of Love uit. Een jaar later ging de tournee van start waarbij John Legend in Amerika het voorprogramma verzorgde.

We ranken het nummer Soldier of Love van Sade´s gelijknamige album uit 2010. Het werd een bescheiden hitje: #123 in Engeland, #52 in de USA, #47 in de Vlaamse Ultratop 50, en #37 in Frankrijk. In NL kwam het nummer niet verder dan de tipparade op #9.

live

**sowhat** 22.04.13 16:27

Ik ben niet dol op haar liedjes, ook deze niet zo: 5

MrJohn 22.04.13 17:07

Prachtige muziek, een beklijvende stem en een heel sensuele zangeres.

Some just have it all

Een 9.

Gast 23.04.13 0:41

Kijk nog maar eens heel goed naar de "live" clip, lieve, lieve "would be" zangeresjes en sterretjes in de dop uit de BV Hollandia en ziet wat nu een opkomst is van een wereldster, dat doe je dus zoals Mw. Sade hier!!

Deze dame heeft wat de meeste missen en dat is CHARISMA met hoofdletters, er STAAT iemand en laat die ook nog eens kunnen zingen, buiten en behalve ook nog eens een van de fraaiste dames in de muziekwereld te zijn want laten we wel zijn Mevrouw mag er zijn.

Wat zo een rancuneuze ex-drummer boy ook allemaal beweerd de feiten liggen anders en die zijn dat zij al vanaf het begin van haar carriere trouw is aan de meeste mensen van haar band en daarmee ook de songs schrijft en dat zegt eigenlijk al meer dan genoeg wetende hoe lang haar loopbaan inmiddels is.

Het knappe van Sade (buiten haar verschijning en uitstraling) is dat haar muziek ondanks subtiele verschillen qua stijl altijd herkenbaar is, iets wat het kenmerk is van de ware groten, als je haar hoort weet je gelijk he dat is Sade en dat is best wel uniek.

Dit nummer schaar ik zelf onder haar beste werk het laat Sade in topvorm excelleren en geeft haar band alle ruimte om te doen wat ze altijd al doen een retestrakke band te zijn.

Na deze lofzang (weet iemand btw het telefoonnummer van deze dame?? ik zou u zeer dankbaar zijn hahaha) kan het cijfer niet anders zijn dan een 10 en so be it.

Chevy 23.04.13 10:08

Voor zover ik weet, ken ik niet meer dan Smooth Operator. Een aardig, maar niet al te verheffend 80s-nummertje.

Dit nummer heeft echter een irritante productie en is ontdaan van iedere vorm van spanning. Het kabbelt wat voort, tot het punt dat ik in gedachte roep: SCHIET GVD NOU EENS OP MET JE NUMMER!

Meer dan een 4 kan ik hier niet van maken.

Joostvdaa 23.04.13 11:30

Hmm ik weet niet zo goed wat ik ermee moet.. Aan de ene kant heeft het wel iets, aan de andere kant komt het niet echt los en kabbelt het me teveel voort. Haar stem vind ik goed, maar komt in dit nummer niet volledig tot zijn recht. Ik vind haar oudere werk toch wel wat beter. Ik hou het alles bij elkaar op een 5.

Gast 23.04.13 12:56

Chevy heeft gelijk. Ze heeft een mooie stem. Maar dit nummer is eigenlijk behoorlijk nietszeggend. De tekst is ook niet erg sterk, beetje vlak en simpel. Een magere 4.

**Dave Evans** 23.04.13 16:40

MrJohn schreef:~~Prachtige muziek, een beklijvende stem~~ en een heel sensuele zangeres.

Ja helemaal mee eens! Mooie vrouw hoor en nog steeds zie ik in de filmpjes Smile

Maar nee met haar stem en ook de muziek heb ik nooit iets gehad. Ik vond het nogal 'boring' allemaal.
Maar eerlijk gezegd wordt ik dan wel weer door dit nummer verrast want ondanks het langzame ritme zit hier wat meer pit in dan haar nummers in de eighties. Ik zat rond een 5 maar door het live filmpje wordt het zelfs nog net aan een voldoende: 6

Frodo 24.04.13 14:02

Bijna alles is goed aan dit liedje: de stem, de band, de productie, maar toch mist er een essentieel element: er gebeurt niets. En dan kan alles technisch nog zo perfect zijn, wat overblijft is een verveeld gevoel. Ik denk steeds na 1 a 2 minuten: Schiet eens op! Doe eens wat!

Kortom, het verbaast mij niet dat dit niet eens de top 40 heeft gehaald. Van mij krijgt het iig niet meer dan een 4.

**sokratikos** 24.04.13 16:25

Dat ´boring´-, ´schiet-nou-eens-op-en-doe-wat´-, ´er-gebeurt-niets´-element is de softrock-component in Sade´s mix van R&B, soul, jazz, en soft rock. Dat is het typerende mengsel van Sade´s popmuziek vermeldt door de Engelse wiki, die wederom een geweldig nieuw woord tevoorschijn toverde: sophisti-pop Smile

Begrijpelijke term, want behalve sensueel te zijn heeft de zangeres ook stijl op een ´sophisticated´-manier. Het debuutalbum Diamond Life (1984) staat tussen mijn cd´s, een album met sfeervolle en stijlvolle popmuziek in nrs als Smooth Operator, Your Love is King, Hang on to your love, When Am I Going to Make a Living en de Timmy Thomas-cover Why Can't We Live Together. Voor mij is het een artiest die inderdaad ook flink wat saaie nummers heeft gemaakt, waar dus de softrock de boventoon voert, maar er staan naast de reeds genoemde nummers ook mooie liedjes tussen als No Ordinary Love en Cherish the Day. De RTH hoort mi bij Sade´s middelmaat, en krijgt een naar beneden afgeronde 5

Mirrr 24.04.13 20:51

Heb er nooit iets aan gevonden en nu nog niet, een 4.....

Jan... 26.04.13 20:04

Sokratikos heeft gelijk, Diamond life is een geweldig album met veel klassiekers. Maar dit nummer vind ik echt geen reet aan. Ik vind haar stem zo zielig over komen, ik vind het echt een parodie op wat ze vroeger was. Sorry Johnnie Boy, maar ik geef toch echt wel een twee.

PPProfessor 28.04.13 22:08

Ik kan het niet helpen maar ik ben volslagen allergisch voor dit mens. Die uitgestreken kop, dat overgeproduceerde gedoe, ik ben er helemaal klaar mee. Toch irriteert dit nummer me minder dan Smooth Operator en die andere bagger, dus een kleine 3 kan er nog van af.

**Timmus** 03.05.13 19:41

Muzikaal gebeurt er nog wel het een en ander. Maar de ronduit vervelende stem verpest het voor het grootste deel. Zo kom ik uit op een 5 (overigens veel hoger dan ik voor eersteklas draak Smooth Operator zou geven).

Gesponsorde inhoud

RTH Sade - Soldier of Love

Wat is je cijfer voor "Sade - Soldier of Love" ?

RTH Sade - Soldier of Love

Re: RTH Sade - Soldier of Love

Re: RTH Sade - Soldier of Love

Re: RTH Sade - Soldier of Love

Re: RTH Sade - Soldier of Love

Re: RTH Sade - Soldier of Love

Re: RTH Sade - Soldier of Love

Re: RTH Sade - Soldier of Love

Re: RTH Sade - Soldier of Love

Re: RTH Sade - Soldier of Love

Re: RTH Sade - Soldier of Love

Re: RTH Sade - Soldier of Love

Re: RTH Sade - Soldier of Love

Re: RTH Sade - Soldier of Love

Re: RTH Sade - Soldier of Love