*RTH* Ben Folds - The Ascent of Stan

[26-09-2012]
Ben Folds (12 september 1966) is een Amerikaanse singer-songwriter. Hij begeleidt zichzelf voornamelijk op de piano, maar speelt ook andere instrumenten. Hij was in de jaren 90 de frontman van band Ben Folds Five. Na een lange periode van inactiviteit is deze band sinds 2012 weer actief.


https://www.youtube.com/watch?v=jeWZhuzFMM8&feature=related

Live met het WASO

https://www.youtube.com/watch?v=H-DoRYYHJL8&feature=relmfu

Waarschijnlijk vinen jullie dit helemaal niet bi mij passen, maar ik vind dit dus boedmooi. Staat hoog n de SW1000. 9

Bijkomend Wiki-weetje is dat Ben Folds de producer van mijn favo zangeres Amanda Palmer, die hier pas geleden is gerankt, is. Maar dat heeft niets met mijn hoge cijfer te maken.

Ja, daar heb je het weer. Een stem waar ik niet tegen kan. Kan hij niks aan doen, kan ik niks aan doen. Jammer, een 3.

(maar wel geweldig produktiewerk voor ons aller Amanda!)

Ik ben geen groot fan, maar vind dat Ben Folds een aantal heel mooie liedjes heeft gemaakt. Vooral Learn to live with what you are is prachtig. Eigenlijk moet ik me eens wat beter in zijn muziek gaan verdiepen.
Dit nummer spreekt me wat minder aan, hoewel ik het begin en eind wel goed vind. Ik hou het op een 6.

Ja hier moet ik natuurlijk wel een hoog cijfer voor geven!

Nee zonder grappen en grollen: wie mij een beetje kent, weet dat ik onder meer zeer gecharmeerd ben van mooie pianopartijen in popnummers. En laat Ben Folds nou net een van de laatst overgebleven Pianomen of Pop zijn. Ik hoorde dit nummer voor het eerst een jaar of tien terug tijdens een lange zomer, 's nachts op radio 1. En of het nou de fijne plaatjes waren of de prettige stem van Astrid de Jong, ik luisterde zeer regelmatig tussen één en vier.

Overigens heeft Ben Folds niet stilgezeten tussen de nineties en nu. Zo bracht hij in 2010 de cd Lonely Avenue, met prachtige teksten van de Britse schrijver Nick Hornby. Een aantal mensen zullen het onderstaande nummer al wel kennen, maar ik laat jullie graag kennismaken met Belinda:



Laat je niet afschrikken door de lengte, het nummer duurt vier minuten, maar er zit een soort van aftertake achter.

Overigens geef ik een 10 voor The Ascent of Stan!

vind het niet heel bijzonder, maar t is zeker niet slecht.. 7

Rockin' the Suburbs, piekfijn album van deze multi-instrumentalist. Dit is één van de beste nummers van dat album; dikke 9.

Het pianospel scoort bij mij ook hoger dan de stem.
Samen een 6.

Vind dit wel mooi eigenlijk, een 7.....

jrl74 schreef:Ik vind het begin wat aarzelend, maar naarmate de plaat vordert pakt zowel de stem als de muziek steeds beter uit. Ik vind deze een 8 waard.

Ik deel deze mening eigenlijk wel met jrl74... Kende zowel de plaat als de artiest niet trouwens, maar naarmate de plaat 'opgang' is klinkt ie uiterst fijn in de oortjes, mede door het fijne pianospel... Ik geef een naar boven afgeronde 7, ook een 8 dus.

Als hij z'n mond gehouden had was het cijfer zeker twee punten hoger geweest.
Nu is het een 6.

Ik vind dit net een muppetliedje. 2