*RTH* Robert Miles - Children

Beetje techno / house voor hockeytrutjes terwijl er ook zoveel veel creatievere muziek in dat genre is.
Dus eigenlijk een beetje de poedel onder de house


Een 6. Het kan nog een stuk slechter.

Oh ja...was ik toch nog helemaal vergeten te melden dat er bij deze plaat toch daadwerkelijk een hele serieuze gedachte achter zat!

In Italië werden in die tijd heel veel jonge kinderen doodgereden door jongeren van begin 20 die naar techno/houseparties waren geweest en stijf van de XTC etc. in combinatie met heel veel drank gewoon achter het stuur kropen. Jonge kinderen die op zaterdag en/of zondagochtend aan het buitenspelen waren, werden geschept met fatale gevolgen. Dat greep Robert Miles dusdanig aan dat hij besloot er een danceplaat over te maken. Vandaar de titel: 'Children'. Als je goed naar de video kijkt, die erbij hoort komt dat deels naar voren: kinderen die door het autoraampje naar buiten kijken (in een rijdende auto) en de achtergrond vaag maar snel voorbij schietend.
Dus het is in dit geval niet 'zomaar' een 'leeg' danceplaatje, -vergeleken bij andere danceplaatjes- naar mijn mening.

Er zijn grenzen en hier is zo'n voorbeeld. Hier kan ik echt niets mee. Ik geef het niet gauw, maar daar is ie dan: een 1.

Dit vind ik dus een fantastisch nummer beetje dromerig en zeer dansbaar. Toen ik in een ver verleden veel in de fitnessclub kwam was dit een nummer wat voorbij kwam aan het einde van een spinsessie. Totaal kapot was het bij dit nummer het fietsje op een lage weerstand zetten en de benen losfietsen. En dan met je ogen dicht want je kan eindelijk eens niet ergens tegenaanfietsen want je kan toch nergens tegenaan fietsen.

Ook op de dansvloer kun je hier prima op los gaan. Ik geef er een mooie verdiende 8 voor.

De "videoversie" die hier gerankt wordt, is de "dream version", en dáárvan dan nog de ge-edite versie. Doet niet direcht recht aan dit zorgvuldig opgebouwde nummer, waarin het combineren van trance, techno, ambient tot een kunst lijkt te zijn verheven. Geweldig nummr, een 9.

Van de cd-single draaide ik destijds in mijn danceradioshow op de lokale radio (in de 90"s) alleen maar deze versie, want deze lange dat is de enige echte juiste! riep ik dan hahaha, die opbouw tja, nog steeds super leuk en tof om te horen..

Raver schreef:want deze lange dat is de enige echte juiste! riep ik dan

En terecht!!

De versie die jij hebt geplaat is helemaal super, Raver! De 'mysterieuze' opbouw en dan dat piano gepingel en dan toewerkend naar de mysterieuze outroo, Top (Ik kende deze versie nog niet, dus dank voor het plaatsen, Raver! )!Sowieso is de opbouw van dit nummer geweldig (Timmus omschreef het al mooi; Qoute 'Timmus': 'Doet niet direcht recht aan dit zorgvuldig opgebouwde nummer, waarin het combineren van trance, techno, ambient tot een kunst lijkt te zijn verheven'!) De te ranken versie vind ik desalnietermin ook fantastisch. Vette plaat, waar ik energie van krijg! Staat ook op mn ipod voor tijdens het hardlopen! Het 'gebonk' wat menigeen stoort in deze plaat, vind ik juist erg fijn klinken! Ik geef (ook) een 9!

Een van de mooiere nummers uit de ninetees. Ik bespeur hier een lichte generatiekloof, want ook ik ga voor een hoog cijfer: 9

Dat komt ook door een verhoogde sentimentele waarde: deze plaat stond in de hitlijsten toen ik net naar de middelbare school ging en mijn moeder net was overleden. Bij dit nummer kon ik desondanks altijd heerlijk wegdromen!

Een klassieker uit het genre, dat ik op z'n tijd wel kan waarderen. Muzikaal misschien niet hoogstaand, maar een leuk, herkenbaar deuntje dat in je hoofd blijft zitten. Dat levert bij mij altijd bonuspunten op. Een welverdiende 7 zit er dan ook wel in.