*RTH* Proclaimers - I'm Gonna Be (500 Miles)

The Proclaimers is een Schotse band rondom de eeneiige tweeling Charlie en Craig Reid (Leith (Schotland), 5 maart 1962). De bekendste nummers van de band zijn Letter from America en I'm Gonna Be (500 miles).
De broers groeiden op in het stadje Auchtermuchty, gelegen in het Schotse Fife. Nadat ze op school in enkele punkgroepen hadden gespeeld, richtten ze in 1983 samen The Proclaimers op. Het duo genoot veel belangstelling in 1987, toen ze optraden in het Channel Four-programma The Tube. Het nummer Letter from America behaalde een derde plaats in de Britse hitlijst, het album This is the story werd goud. Het tweede album, Sunshine on Leith, kwam uit in 1988. De eerste hit van dit album werd I'm Gonna Be (500 miles), een nummer dat vijf jaar later gebruikt zou worden als titelmuziek van de film Benny & Joon met een nog jonge Johnny Depp in een van de hoofdrollen. Het nummer I'm on my way, afkomstig van hetzelfde album, werd pas een succes nadat het in 2001 in de film Shrek was gebruikt.
De broers Reid zijn fans van Hibernian FC uit Edinburgh, en hun nummer Sunshine on Leith wordt bij elke thuiswedstrijd gespeeld. Als Hibernian een doelpunt maakt, wordt het refrein van I'm Gonna Be (500 miles) gezongen.
Over de grens werd de groep voornamelijk populair in Australië. In 1989 toerde de band langs de grote steden van dat continent. In het voorprogramma trad in Sydney en Canberra The Mexican Spitfires op.
In 1994 werkten de broers opnieuw mee aan een film: het nummer Get Ready werd gebruikt voor de soundtrack van de film Dumb and Dumber.
In 1996 werd het nummer Over And Done With gebruikt voor de soundtrack van Bottle Rocket.
Op 6 juli 2005 trad de band op in het voorprogramma van Edinburgh 50,000 - The Final Push in Murrayfield Stadium. Ze speelden I'm Gonna Be (500 Miles) als symbool voor The Long Walk To Justice.
In 2007 stond hun hit I'm Gonna Be (500 Miles) opnieuw op één in de Britse hitlijsten. Matt Lucas en Peter Kay hadden, speciaal voor Comic Relief hun versie herschreven (walk 500 miles werd roll 500 miles). Het nummer verscheen op single en kwam onmiddellijk binnen op één, waarop het drie weken bleef staan.


https://www.youtube.com/watch?v=tM0sTNtWDiI

Wel gezellig: 7

Inderdaad wel gezellig ook maar een 7 dan.

Ik vind dit niet zo bijzonder, een 6.

Zeker een leuke en gezellige plaat en ik sluit me aan bij Journey v.w.b. het accent. Ik van mij een 8 dus.

leuk hoor.. niet bijzonder, maar wel leuk. een 7.

Inderdaad leuk liedje, maar verder niet zo bijzonder.
Wel spijtig dat de heren fan zijn van Hibernian FC... dat wordt naar beneden afronden. Edinburgh heeft immers maar één club en dat is Heart of Midlothian.

Een 7.

Erg leuk nummer, dat ik via Orinoco heb opgepikt. ik maak er een 8 van

Zo en hier is weer de spelbreker. Ik vind dit een ontzettend vervelend nummer van een verschrikkelijk vervelende, lullige, stomme groep. Echt helemaal helemaal niks.

Geen depressivia helpt voor deze rotzooi.

Een 1

saai en erger nog voorspelbaar saai, een 3

Ik kende het nummer niet, tot een hilarische autorit met mn 2 muziekvriendjes ... Dikke 8

Helemaal niet onaardig dit, een 7.....

noes schreef:Ik kende het nummer niet, tot een hilarische autorit met mn 2 muziekvriendjes ... Dikke 8

Jaaaa dat was lachen toen

Ook van mij een 7! Gewoon een gezellig en vrolijk nummer! De live versie die Dave heeft geplaatst vind ik inderdaad nog leuker dan het orgineel! En net wat Journeyman en Roy ook zeggen: het Schotse accent is erg leuk! En tsja wat hun liefde voor de voetbalclub Hibernian Fc betreft... Er is natuurlijk maar 1 voetbalclub in Schotland... En dat zijn de groen-witten>>> Celtic natuurlijk!

Ik krijg meteen de associatie met dronken hossende boeren die denken dat het grappig is om met bier te gooien.

Ik moet wel heel bezopen zijn om hier de lol van in te zien; een 5.

Ruime 7 voor deze plaat waar je voor in de stemming moet zijn.