*RTH* Meatloaf - Paradise by the Dashboard Light

Ik sluit me geheel bij de woorden van PPProfessor aan. Ik kan mij vooral vinden in de vergelijking met John Miles. Nee, dan dit epos. Paradise is zo ontzettend knap gemaakt en het bijbehorend filmpje maakt het helemaal klassiek. Renata en Katje stellen terecht dat het grijsdraaien van een nummer niet meteen betekent dat ie maar de prullenbak in moet. Ik heb het nummer al heel lang niet meer beluisterd en heb daar ook deze keer van afgezien. Maar in mijn hoofd komt ie vanavond weer in flarden voorbij en ik vind het nog steeds leuk. Zo, even een 9 noteren en dan weer even wat andere muziek in mijn hoofd stoppen.

PPProfessor schreef:Hahahahaha, heerlijk deze RTH. Die enorme aversie die Raver en een aantal anderen hier tentoonspreiden heb ik met Music van John Miles. Dat is ook zo'n "epos", maar dat is werkelijk zo hemeltergend bombastisch. Paradise is wel een bijzonder nummer vind ik. Overvoerd door het vele horen, dat wel, maar het zit knap in elkaar. Stoer en larmoyant in 1 nummer, woede, hysterie en lust in 1 nummer, en het is wel geloofwaardig. Misschien komt het ook doordat hier verderop een hele aardige vent woont die sprekend op Meatloaf lijkt.

Af en toe zeg je best wel eens wat wijs, parlementarier. Ik heb ook een schurfthekel aan Music was my f*ckin' first love en wat mij betreft kan je die geile piano van Markie en Clarkie erbij zetten. Dat is nog erger. Al met al weer een zalige topic, hulde hiervoor!

Destijds een WOW nummer maar inderdaad...... helemaal kapot gedraaid, jammer!!
Maar goed, afgezien daarvan blijft het voor mij wel een klassieker, maar dan eentje die ik de komende 30 jaar niet meer hoef te horen
En ja dat gedoe met die mannetjes en vrouwtjes op feestjes, zoals Raver zo mooi stelt; bah dat vind ik ook verschrikkelijk!!
Al met al toch nog wel een 8....

Ik mis eigenlijk nog een optie om te stemmen: een 0.

Wat een draak van een nummer is dit zeg. Verschrikkelijk. Als dit ergens gedraaid wordt ren ik naar de wc en op het werk zet ik de radio zachter. Ik kan er gewoon niet naar luisteren. Heb hier altijd al een hekel aan gehad. Krijg er gewoon kriebels van. Brrr.

Aangezien de 0 er niet tussenzit krijgt dit nummer dus een 1.

Dit nummer blijft voor mij toch een klassieker, ondanks dat ik het eigenlijk niet meer wil horen.

Een 9

Dave Evans schreef:Ik snap niet zo goed dat mensen (let op de meervoud) dit nummer zulke hoge cijfers geven terwijl ze het niet meer willen horen. Het is toch een smaakcijfer? Als ik een nummer niet meer wil of kan horen zal er niet veel meer dan een 3 uitkomen, hoe goed een nummer ook in elkaar mag zitten.

Hetgeen jij hierboven hebt neergezet Dave, dacht ik eigenlijk ook net, toen ik dit RTH topic nog eens doorlas...Ook ik vind dat eigenlijk best vreemd... Een nummer dat je niet meer kan aanhoren zet je toch niet meer vrijwillig op en kan dan in mijn ogen dan ook niet meer een voldoende scoren...

Dave Evans schreef:Ik snap niet zo goed dat mensen (let op de meervoud) dit nummer zulke hoge cijfers geven terwijl ze het niet meer willen horen. Het is toch een smaakcijfer? Als ik een nummer niet meer wil of kan horen zal er niet veel meer dan een 3 uitkomen, hoe goed een nummer ook in elkaar mag zitten.

Nou ja, zó moeilijk is dat toch niet te verklaren? Als kreeft bij de eerste keren het lekkerste was dat je óóit hebt geproefd, en je hebt die herinnering, maar vervolgens heb je verplicht 10 jaar lang elke dag een kilo kreeft moeten eten.... Dan kan ik me voorstellen dat je zegt: het lekkerste dat ik ooit heb gegeten, maar voor mij niet meer, dank u. Andere optie is natuurlijk ook mogelijk: een heel simpel "gatverdamme".

Ik zit in het kamp: al lang voordat ik muziek echt een beetje ging begrijpen had ik het al wel gehad met dit nummer. Onvoldoende is het echter zeker niet. Een 7. Het vaak weggeknipte funky-stuk met het baseball-commentaar nog steeds enorm lekker.

En als je die kreeft vervolgens een paar jaar niet meer hebt gegeten, is hij toch wel weer lekker!

Grafmat schreef:

Dave Evans schreef:Ik snap niet zo goed dat mensen (let op de meervoud) dit nummer zulke hoge cijfers geven terwijl ze het niet meer willen horen. Het is toch een smaakcijfer? Als ik een nummer niet meer wil of kan horen zal er niet veel meer dan een 3 uitkomen, hoe goed een nummer ook in elkaar mag zitten.

Nou ja, zó moeilijk is dat toch niet te verklaren? Als kreeft bij de eerste keren het lekkerste was dat je óóit hebt geproefd, en je hebt die herinnering, maar vervolgens heb je verplicht 10 jaar lang elke dag een kilo kreeft moeten eten.... Dan kan ik me voorstellen dat je zegt: het lekkerste dat ik ooit heb gegeten, maar voor mij niet meer, dank u. Andere optie is natuurlijk ook mogelijk: een heel simpel "gatverdamme".

Ik zit in het kamp: al lang voordat ik muziek echt een beetje ging begrijpen had ik het al wel gehad met dit nummer. Onvoldoende is het echter zeker niet. Een 7. Het vaak weggeknipte funky-stuk met het baseball-commentaar nog steeds enorm lekker.

Ben het hier volledig mee eens. Wat een dol gelul, Dave. Een nummer kan zijn waarde verliezen, maar is nog steeds goed, alleen niet meer zo goed. Dat doe je altijd als je het zelf niet zo goed vind en de rest wel. Dus hulde, Grafmat, ga zo door.

Dave Evans schreef:Jan, volgens mij geef jij ook nooit cijfers uit herinnering, maar wat je er nu van vindt. Dus wat mij betreft spreek jij met name nu jezelf tegen.

Nou ja zeg. Wat is dat met die internet-communicatie? Ik krijg er bijna van Gaal neigingen van. Ik zit me verdorie helemaal niet tegen te spreken, al lees ik het nog 50 keer na. OK laat maar Dave en reageer ook maar niet, want hier heb ik geen zin meer in, het heeft me al genoeg ellende opgeleverd de laatste tijd. Ik heb het net met iemand uitgepraat maar dat kostte wel een nachtrust en dat ga ik niet nog een keer met jou doen. Er komt nog eens een tijd dat ik die computer uit het raam flikker.

Kijk en dit is nou precies wat Meatloaf veroorzaakt... 2 splitsing

The Bastard Meatloaf dan he

Ik had deze nog niet geranked. Ja beetje erg vaak gehoord maar toch met een drankje ga ik er nog steeds voor hoor daarom een zesje.

Na het lezen van alle reakties maar es even de proef op de som genomen....en jawel....ik gooi na al die jaren nog steeds bij de eerste tonen het volume open
Ik had ook altijd zwaar de pest in als op de radio "de wedstrijd " er uit werd geknipt!!!
Voor mij een onvervalste klassieker met eeuwigheidswaarde....een 10

tsja...t is een all time classic, door de opbouw van t nummer...& doordat t (ooit / nog steeds wat ik lees & zelf ervaren heb, zie verder) grijsgedraaid is kent iedereen t dan ook...

afgelopen gentse feesten werd dit nummer dan ook bijna dagelijks gedraaid op de "open lucht disko" op een plein...en dat op een moment dat de zon allang weer wakker was, zo tegen een uur of 7 's morgens dus...en dan stonden dr hele groepen mensen (dronken als ze inmiddels waren) dit nummer luidkeels mee te zingen...

dessalniettemin is het muzikale gehalte niet "echt" hoogstaand te noemen, dr zitten wel een paar originele elementen in, maar in zn geheel is t -mijns inziens dan- toch nogal "open deuren intrappen" (dwz dat er muzikanten zijn die t er -muzikaal- veel beter afbrachten / vergelijk het pianospel maar eens met dat van een herman brood, als voorbeeld & hoort dan dat er met een piano -als toegevoegde show-waarde- toch echt wel meer kan, als dit "fake-show-gehalte")...waar velen zich dan ook door laten "vangen" is t show-element dat nogal dominant in de muziek aanwezig is & daarmee gezegd vind ik t een typisch voorbeeld van "video killed the radio stars...hetzij in dit geval de "video" al in het nummer zelf -haast- gevisualiseerd is"

....een 6je heb ik dr nogthans wel voor over; zoals eerder gezegd is & blijft een mini-rock-operaatje, waardoor het een meerwaarde heeft gekregen...

Bij het ranken van een overbekende plaat als deze is vooraf luisteren niet noodzakelijk, maar ik heb 'm toch maar even opgezet (waar ik, als deze plaat eens voorbijkomt als Veronica, ik denk: nee, niet weer) en dan vind ik een zeer hoge notering in diverse allertijdenlijsten volkomen terecht. Het is een ijzersterke plaat van het kaliber buitencategorie, met een prachtopbouw. Een 10.

En ik had zo'n hoge pet van je op Timmus

Meat Loaf een 10 rijker.....Dave een illusie armer

Blijft het altijd doen op elk feestje, niet dat ik dit geweldig vind, Ellen niet op haar best, maar ik leef me wel uit als het gedraaid wordt. Een 7 (zeven).