*RTH* Meatloaf - Paradise by the Dashboard Light

30-7-2012

Paradise by the Dashboard Light uit 1978 is een rockhit van de zanger Meat Loaf. Op de plaat zong hij het lied met Ellen Foley, maar bij de bekende videoclip playbackte de zangeres Karla DeVito het nummer. De tekst en muziek is van Jim Steinman. Paradise by the Dashboard Light is afkomstig van het album Bat Out of Hell uit 1977
In 1978 en 1979 heeft het nummer in de Nederlandse Top 40 3 weken op nummer één gestaan en in de Nationale Hitparade 5 weken. In de Top 2000 van Radio 2 is het sinds het bestaan van de legendarische lijst bijna altijd een vaste waarde in de top tien geweest.
In het nummer, dat in drie delen is opgebouwd, haalt een man herinneringen op aan een vrijpartij die hij in zijn tienerjaren met een meisje had. De setting van deze gebeurtenis is klassiek Amerikaans: in een geparkeerde auto. De handelingen van de jongen en het meisje worden vervolgens beschreven in de vorm van een verslag van een honkbalwedstrijd. In dit deel van het lied worden de vocalen verzorgd door sportverslaggever Phil Rizzuto. De passage is een verwijzing naar de Amerikaanse gewoonte om diverse fases van het liefdesspel te vergelijken met de honken in het honkbalspel: zoenen (eerste honk), borsten aanraken (tweede honk), geslachtsdeel aanraken (derde honk). Vlak voor de thuisplaat onderbreekt het meisje de handeling omdat ze eerst wil weten of de jongen wel "tot het eind der tijden" van haar zal blijven houden. De jongen twijfelt, maar kiest uiteindelijk voor het meisje. In het laatste deel betreurt hij die keuze en hoopt hij dat dit "eind der tijden" snel zal aanbreken. Dat inmiddels al vele jaren zijn verstreken blijkt uit het coda: "Het was lang geleden. Het was ver weg: En het was zo veel beter dan tegenwoordig."


https://youtu.be/tfkXQKZVkeg

Dit in alle opzichten zeer pathetische nummer is me zo gaan tegenstaan dat ik er een 1 voor geef. Afvoerputje dus.

Is dit serieus?

Onverwacht, zo'n enorme hit hier. Onnoemelijk vaak gehoord, met name op Unitas in Wageningen in mijn studententijd. Dansbaarheid is matig vanwege de vele tempowisselingen en die vervelende quasi-ruzie tussen Meatloaf en Ellen Folie. Dat hield altijd erg op. Op een gegeven moment kwam het nummer me echt m'n neus en m'n oren uit, maar eerlijk is eerlijk: het blijft een grote en originele plaat die een 8 verdient.

You hate it or you love it (or you love to hate it).
Geweldig epos, klassieker. 9-punter

Ik weet het het, hij doet het goed op de dansvloer. Maar ik heb zo genoeg van deze plaat. Totaal op uitgeluisterd. Omdat hij muzikaal toch niet slecht is toch nog een......2

Moelijk om te ranken dit. Toen het een hit was vond je het helemaal geweldig en ik was heel stoer op de basisschool, want ik had de LP. Later kwam het nummer vaak je neus uit en het hangt vaak van mijn dag af. De ene keer een 2, de andere keer een 7. Nu heb ik zoiets, het is gewoon goed gedaan en ik geef een 7. You took the words vind ik beter, de rest kan allemaal in het befaamde afvoerputje van Sowhat gedropt worden.
Vooral die comebacknummers met die lange titels, arrrrgggh. Maar dit kan er nog steeds mee door.

Natuurlijk een klassieker. Maar wel een die ik veel te vaak gehoord heb. Waarbij de Baseball match nog het leukste onderdeel is van het nummer.

zesje

Dit is gewoon een klassieker..wat niet wil zeggen dat elke klassieker goed is (ik heb bijvoorbeeld niets met Jimi Hendrix), maar in dit geval is t gewoon een 8. Wordt nog steeds gedraaid op alle klassenfeestjes.

Berend schreef:You hate it or you love it (or you love to hate it).
Geweldig epos, klassieker. 9-punter

Ik ben het eigenlijk wel met Berend eens! Je houdt van deze plaat, of je haat deze plaat... Ik hou dan weer wel van deze plaat! Natuurlijk is ie kapot gedraaid, maar toch... Hij doet het (net wat Jorg ook al aangaf) nog altijd goed op feestjes en partijen... Afgelopen vrijdagavond werd ie nog op de bruiloft van mn neef gedraaid, tijdens het feest 's avonds... De aanwezige mannen stonden aan de ene kant van de dansvloer, de vrouwen aan de andere kant.... De mannen deden uiteraard de zangpartijen van Meat Loaf en de vrouwen van Ellen Folley... Helaas geen video beelden van, maar hilarisch was het wel! We hebben met zn allen een hoop lol gehad! Dit nummer staat dan ook mijns inziens altijd garant voor een feestje en een hoop lol als het gedraaid wordt, in welk cafe dan ook.. Ik geef een dikke 8 voor deze plaat!

Je kan zeggen wat je wil maar muzikaal gezien zit dit bijzonder goed in elkaar (ook als je het al duizenden keren gehoord hebt).

Een 9.

Dat het grijsgedraaid is, kan het nummer ook niks aan doen Hoewel dat ook bij mij het verschil maakt tussen de 9 en de 10 die dit nummer misschien wel verdient.

Waar het ook gedraaid wordt, iedereen gilt nog altijd het 'Stop right there, I gotta know right now' mee.

Het is en blijft een uniek nummer met de perfecte keus voor de stem van Foley. 9.

katje39 schreef:
Het is en blijft een uniek nummer met de perfecte keus voor de stem van Foley. 9.

En de looks van Carla DeVito

Jorg schreef:

katje39 schreef:
Het is en blijft een uniek nummer met de perfecte keus voor de stem van Foley. 9.

En de looks van Carla DeVito

En de looks van 'gehaktbrood'

V R E S E L I J K nummer, misschien wel de aller ergste die ik ken.
Waarom? Mannetjes en vrouwtjes die zich opsplitsen op een klasseavond, bruiloft of in de disco om dit schouwspel na te doen..
Wat ERG is dat. Nooit begrepen. Kudtplaat firstclass, oh ja en de
I hate it groep mag wat groter. Zorgwekkend veel liefhebbers hier van dit wangedrocht. Geen leuke muziek, geschreeuw en overdreven act, en vies heel vies dat meatloaf...
Een 1 is nog veel, maar dus dat.

gaat het weer een beetje, Ravertje?

Hahaha, Raver

Haha, ik moest al lachen toen ik zag dat juist jij Raver dit nummer hier ging plaatsen.... Je reactie kon ook niet uitblijven: geweldig

Toen ik nog op school zat vond ik het een heerlijk nummer maar dat kwam denk ik ook doordat mijn zus altijd met een vriendin dit nummer deed met playback wedstrijden en altijd wonnen.. Wat konden ze dat goed zeg en wat hebben we daardoor een leuke avonden gehad. Maar tja het nummer is idd inmiddels standaard geworden op elk feest en dat wordt ik soms ook wel eens zat. Toch wordt het geen onvoldoende en geef ik een 6

ik zit nog steeds een beetje na te glimlachen om Raver zn reactie. Had het gevoel ik een stukkie van mezelf zat te lezen. Geweldig

Hahahahaha, heerlijk deze RTH. Die enorme aversie die Raver en een aantal anderen hier tentoonspreiden heb ik met Music van John Miles. Dat is ook zo'n "epos", maar dat is werkelijk zo hemeltergend bombastisch. Paradise is wel een bijzonder nummer vind ik. Overvoerd door het vele horen, dat wel, maar het zit knap in elkaar. Stoer en larmoyant in 1 nummer, woede, hysterie en lust in 1 nummer, en het is wel geloofwaardig. Misschien komt het ook doordat hier verderop een hele aardige vent woont die sprekend op Meatloaf lijkt.