*RTH* Keane - Bedshaped

Keane is een Engelse band bestaande uit Tom Chaplin (leadzang, keyboard), Tim Rice-Oxley (piano, keyboards, bas, zang),Richard Hughes (drums, zang) en Jesse Quin (bas, keyboards, percussie, zang).
Tom Chaplin, Tim Rice-Oxley en Richard Hughes groeiden alle drie op in Battle, in East Sussex, en gingen naar dezelfde school. Rice-Oxley richtte in 1995 samen met Dominic Scott de band The Lotus Eaters op, en vroegen Hughes als drummer. In 1997 sloot Tom Chaplin zich aan bij de band, als leadzanger en akoestisch gitarist. Met Chaplins komst werd ook meteen de naam veranderd in Cherry Keane. Cherry Keane was een goede vriendin van Chaplins moeder in de tijd dat de bandleden nog jong waren. De naam is dus een verwijzing naar het feit dat de mannen elkaar al zo lang kennen en samen herinneringen delen. Later werd de naam verkort tot Keane. Nog datzelfde jaar nam Chaplin een rustjaar. Kort na zijn terugkomst gaf de band op 13 juli 1998 haar eerste liveoptreden, in een Londense pub.
Tom Chaplin van Keane tijdens een optredenIn juli 2001 verliet leadgitarist Scott de band om zijn studie aan de London School of Economics af te kunnen maken. De overgebleven bandleden besloten na een minder jaar 2002 in december 2002 weer op te gaan treden. Tijdens een van die optredens werden ze opgemerkt door Simon Williams van het Fierce Panda-label, dat hen vroeg een single uit te brengen. Ze kozen "Everybody's Changing", een meeslepend nummer. In hun thuisbasis, het Verenigd Koninkrijk, had de band al enkele singles uitgebracht, maar zonder succes. Everybody's Changing werd daarentegen een groot succes en bereikte de derde plaats in de Engelse hitlijst. Hierna kreeg de band aanbiedingen van verschillende platenmaatschappijen. In de zomer van 2003 besloot de band te tekenen bij Island Records. In oktober 2003 bracht de band "This is the Last Time" uit, hun laatste single op het Fierce Panda-label. In de rest van Europa echter was "Somewhere Only We Know" de eerst uitgebrachte single. Later werd "Everybody's Changing" ook buiten het Verenigd Koninkrijk uitgebracht en groeide in verschillende landen uit tot een top 10-hit.
In 2004 kwam hun debuutalbum "Hopes and Fears" uit. In de UK ontstond een regelrechte hype rond het "rockgroepje zonder gitaren". In 2005 won de band dan ook twee Brit Awards, voor Britse Nieuwkomer en Britse Album. In hetzelfde jaar trad de band op tijdens het grote eendaagse Rockin' Park-festival in Nijmegen.
Op 9 juni 2006 bracht Keane hun tweede album uit, getiteld "Under the Iron Sea". Het werd voorafgegaan door de singles "Is It Any Wonder?" en "Atlantic" als download-only. Enkele dagen tevoren speelde de band op Pinkpop. Het album kwam in zijn eerste week (week 24) binnen op de eerste plek in de Album Top 100. Op 21 augustus volgde de single "Crystal Ball" en op 30 oktober is de derde fysieke single, "Nothing In My Way", uitgebracht. Deze kwam als Alarmschijf binnen op 39 in de Top 40. In september 2006 heeft Keane een aantal optredens in Amerika afgelast. Zanger Tom Chaplin had in die tijd problemen met drank en drugs en liet zich opnemen in een afkickkliniek. Hij verliet de kliniek in oktober om de tour weer voort te kunnen zetten. Met "A Bad Dream", hun vierde single, kwam Keane in april 2007 binnen in de Top 40.
Op 29 oktober 2007 werd de single "The Night Sky" uitgebracht. De opbrengsten van deze single gaan naar War Child. Het nummer was vanaf 22 oktober al te downloaden op warchildmusic.com. De single bevat tevens een cover van het Queen/David Bowie nummer "Under Pressure". Deze single gaat over oorlog, gezien door de ogen van een kind. Het is een losse single en heeft dus niets te maken met het derde album.
Op 10 oktober 2008 werd het derde album van de band, getiteld Perfect Symmetry, uitgebracht. De eerste single van dit album heet Spiralling en werd op 4 augustus gratis aangeboden op de website van Keane. De single werd ook tot 3FM Megahit verkozen. Een week later kwam de single ook uit op cd-single en verkoos Radio 538 hem tot tweeduizendste Alarmschijf. De tweede single van het album was "The Lovers Are Losing". De volgende single, de titelsong van het album, is op 29 december 2008 uitgebracht. Het nummer "Better Than This", ook van het album "Perfect Symmetry", kwam op 16 maart 2009 uit.
Op 29 augustus 2009 was Keane de afsluitingsact op het Haagse popfestival Beatstad.
De EP Night Train kreeg een wereldwijde release op 10 mei 2010. Het album bevat 8 nummers, welke tijdens de Perfect Symmetry-World Tour zijn geschreven en opgenomen. De naam van het album komt van het favoriete transportmiddel van de band tijdens deze tour. Op dit album staan samenwerkingen met rapper K'Naan (nummers ‘Stop For A Minute’ and ‘Looking Back) en de Japanse MC Tigarah (nummer ‘Ishin Denshin (You've Got To Help Yourself)’)
Na de realease van Night Train startte de band met de Night Train-Tour met een show in Brixton, Londen in The Fridge op 12 mei 2010.
Tijdens de Perfect Symmetry en de Night Train-concerten toerde Jesse Quin mee met Keane als basgitarist. Officieel was hij nog geen bandlid en werkte hij tussen de concerten door aan zijn eigen band "Jesse Quin & The Mets". Op 3 februari 2011 echter maakte Keane op haar eigen website bekend dat Quin officieel als vierde lid aan Keane is toegevoegd.


https://www.youtube.com/watch?v=JugGmkvhsKQ

En jawel ik voel weer eens een dikke vette verdiende 10 aan komen! Echt een kippevel- nummer! In 2004 (het jaar waarop dit nummer uitkwam) vond ik het al een fantastich nummer en nu 7 jaar na dato nog steeds!Geweldige intro, fantastische stem van Tom Chaplin, het hele nummer 'klopt' gewoon van kop tot staart! Vanaf het nummer everybody changing ben ik Keane eigenlijk 'gaan volgen' en ik vind het zelf 1 van de betere bands van de zeroes! Zelf heb ik de albums: Hopes and Fears en Under the Iron see in de kast staan en dit zijn echt 2 juweeltjes van albums! Deze 10 is wat mij betreft dan ook meer dan verdiend, voor dit geweldige nummer!

Hij kan wél hoog zingen, maar deze tearjurker is niet aan mij besteed: 4

Keane is een band waar ik heel goed naar kan luisteren. Misschien wel een beetje te weinig eigenlijk. Dit krijgt van mij een dikke 8 in elk geval. Het wordt weer eens tijd om af en toe een cd'tje van hun op te zetten...

Een van mijn favoriete groepen. 1 die ook muziek blijft maken die de moeite waard is, al zal t erg moeilijk worden om boven Hopes and Fears uit te komen.

Dit is 1 van de mooiere van het album. Maar waar Somewhere only we know en Bend and Break richting de 10 gaan, geef ik hier een 9 voor.

Keane staat voor mij symbool voor mijn herontdekking van muziek, na een jaar of 15 mij er niet meer mee bezig gehouden te hebben ging het zo medio 2008 toch weer kriebelen en ben ik de top 2000 fanhyves begonnen, mede door alle leden daar ging er voor mij weer een muzikale wereld open. Alter Bridge, Muse en zeker Keane werden mij zo bekend. Dit nummer vind ik persoonlijk 1 van hun mindere nummers maar kan zeker nog rekenen op een 8.

Staat in mijn top 25 aller tijden.
Ik geef ze niet snel, maar deze is zijn 10 meer dan waard.

Dit is niet echt mijn ding maar slecht is het zeker niet. Daarom een voldoende.

Wat ben je mild Vleer. Ik vind dit helemaal niks. Verder dan een 3 kom ik niet.

Dit nummer van Keane is zoals alle nummers van Keane: niet slecht maar vooral niet spetterend. Al met al is het feitelijk niet meer dan achtergrondmuziek.

Een 5.

Zo kortzichtig als Frodo ben ik gelukkig niet. Veel Keane-nummers zijn muzikaal behang, dit is de belangrijkste uitzondering. Schitterend nummer! Een 9.

Ik heb dan ook milde jus d'orange gedronken

Heb Keane ook pas wat later ontdekt, een dikke 8 voor dit mooie nummer....

Dit nummer doet me niet zoveel, het is natuurlijk geen slecht nummer, maar meer dan een 6 wil ik er niet voor geven.

Nee, sommige nummers zijn van Keane best redelijk, maar over het algemeen zeg ik: nee, net niet. En die hoge stem van die zangert is natuurlijk een ramp om naar te luisteren. Een 5...

Ik heb weinig op met de muziek van Keane. Ik vind alle platen op elkaar lijken en van die hoge uithalen word ik ook niet vrolijk.

Een 4.

Mooi.... Een 8

Fantastisch nummer; ongelofelijk sfeervol; een 10.