Glastonbury Dag 2 Juni 2024

Glastonbury Part II June 29th 2024

Na alle gezellige marktbeslommeringen, apero met Loïc, eenmaal thuis de gemiste bands aan geslingerd op BBC Glastonbury Streams.
Natuurlijk Jungle (op West Holts Stage) teruggekeken en beluisterd. Wat is dat toch een super fijne band. Jungle is een Brits Modern soul collectief uit London, bestaande uit Josh Lloyd-Watson en Tom McFarland, die in eerste instantie anoniem waren gebleven als "J & T".
Heerlijke beats, goede soulvibes en je krijgt onherroepelijk enorm veel zin om te dansen. In de (redelijk late) ochtend met mijn terrasdeuren open, zulke fijne muziekjes om toe te leven naar een sterke zaterdag programmering waarbij mijn keuzes zijn gevallen op Bar Italia, The Breeders, Yard Act, Corinne Bailey Rae, Black Pumas, Jessie Ware en natuurlijk The Last Dinner Party. Zoals gebruikelijk laat ik het hoofdpodium vrijwel links liggen, met uitzondering van Michael Kiwanuka. Let the good, emotional and strong music continue.

Aangezien de programmering pas rond 15 uur UK time begint, mezelf nog een inhaal concertje toegestaan van vrijdagavond; King Krule. Archy Ivan Marshall, ook bekend onder zijn artiestennaam King Krule, is een Engelse zanger, songwriter, muzikant, rapper en platenproducent. Style = Alternative Indie, glijdend in jazz en Blues. Hele fijne chill muziek maar niet zweverig of slaapverwekkend, integendeel, en zeker als er onweersbuien in de lucht hangen.

Eindelijk om 15.00 CET begon ik dan met eerste verse optreden op 29 Juni 2024. Bar Italia. Mhaw, die hadden eerst eens moeten leren zingen want allemachtig wat vals en tegen de juiste maat in. Zijzelf vonden het volgens mij wel heel goed en gedreven. Het gitaarspel klonk rommelig en gehaast, dus na het 3 nummers een kans gegeven te hebben, overgeschakeld naar Alogte Oho & His sounds of Joy.
Een band uit Ghana die vocale harmonieën koppelen aan Afrofunk. Een kleurrijk geklede (denk alle schakeringen van paars en roze) band (8 man) en 2 zangeressen, met sterk ritmische muziek, met de vibe van Fela Kuti (die ik gezien heb op North Sea Jazz in 1991). Zelfs de keyboards spelen een rol in de percussie en het ritme. Tel daarbij de galmende kalebassen met kralen erin en eromheen……ik word er gewoon heel blij van en ik kan niet stil blijven zitten. Voeg daar nog wat goede blazers aan toe en ik luister naar hele toffe muziek! Ik mag zelfs een glas rosé van mezelf .

Om 16.45 CET was het dan tijd voor The Last Dinner Party. Heeft al een aantal malen in Catch22 gestaan dus was het een hele bewuste keuze om hun concert te zien en te beluisteren. Sinner en Nothing Matters waren singles die in 2023 zijn uitgebracht. Burn Alive heeft weinig gedaan (April 2024). Eind februari 2024 is hun nieuwe album Prelude to Ecstasy uitgekomen en dus op promotie tournee langs Glastonbury. De band heeft vibes van Kate Bush, Siouxsie and the Banshees, Roxy Music, Queen, Sparks, Florence and the Machine, en Warpaint. Zijzelf zien David Bowie als belangrijkste invloed, maar dat kan ook betrekking hebben op de diversiteit in hun muziekstijl.
Veld The Other Stage overcrowded vol. Vrouwenband! Qua kleding en sfeer door muziek krijg ik het gevoel dat ik naar een Film Noire kijk met vleugje La Grande Boeuf of Vampiers, geregisseerd door Fellini. Abigail’s prachtige stem die het midden houdt tussen Siouxsie en Kate (krachtig en kwetsbaar au meme temps). Ik verlies me in hun muziek en vooral in de stemmen, wat een fijne band! Enige puntje van “kritiek” is dat de nummers voor mij veel langer mogen duren. Ik ben de DJ van Orinoco die The Last Dinner Party ooit door de Catch22 geïntroduceerd heeft eeuwig dankbaar.

Als tussengerechtje (moest even wat tijd overbruggen) gekozen voor een eerste kennismaking met The Bloc Party (Indie rock/post-punkband). Geinspireerd o.a. door Joy Division, OMD, The Cure en Franz Ferdinand). Ik was dus wel benieuwd wat ze zouden brengen. Heel jammer maar de muziek glijdt een soort emotieloos langs me heen. Dus beter om even geen muziek te horen en me open te stellen voor Michael Kiwanuka. Ik hoef over dit concert helemaal niets te zeggen. Gedachten en realiteit vloeien samen tot Emoties, en dat versterkt door de heerlijke muziek.

Pas na dit concert werd het moeilijk een concert te kiezen want er zijn nog 5 optredens die ik graag wil zien, maar die vallen allemaal zo’n beetje samen. Maar goed dat de BBC de registratie van ieder concert morgen beschikbaar heeft en er in de ochtend geen optredens zijn.
Doorrrrrr met het optreden van Black Pumas. 8-koppige band en meteen huppetee vol in de R&B/Psychedelische soul. Openen met Fire. Ik ben verkocht, wat een band en wat heeft de zanger toch een volle en opmerkelijke stem. Uurtje genieten want wat is Black Pumas LIVE goed! Yard Act en The Breeders kijk ik morgenochtend wel.

DE Verrassing van de avond voor mij was Little Simz. In dezelfde vibe als BP maar veel intenser. Wat kwam haar optreden binnen! Uitvoering van “Introvert” was werkelijk geweldig! Uitermate sobere band, soms een DJ en dansers, prachtige foto’s op de achtergrond die haar verhaal vertellen. Ik heb echt 45 minuten gebiologeerd gekeken en geluisterd. Het was TOP TOP TOP.

Na nog een 30-tal minuten Masego (een in Jamaica geboren muzikant en zanger die bekend staat om het integreren van de saxofoon in zijn muziek, R&B/Afrosoul) bekijken en luisteren was opeens mijn kaarsje uit. Dus Jessie zal moeten wachten tot morgenochtend zodat ik geheel uitgerust weer klaar ben voor een nieuwe en volle muziekdag.

Doei Doei Glastonbury dag 2. Tot morgen