Glastonbury Part I vrijdag 28 juni 2024

Glastonbury Juni 2024
Vrijdag 28 juni; de kop is eraf, eerste concert bekeken/beluisterd. Barry Can’t Swim.
Aangezien de kwaliteit van de op the Pyramid Stage geprogrammeerde bands mij totaal niet aanspraak (in ieder geval tot en met een uur of 23.00 vanavond, maar meteen naar de vorig jaar uitermate interessante line-ups op Woodsies, Park Stage, Other Stage en West Holts podia gegaan qua band keuzes.

Barry Can't Swim (real name Joshua Mainnie) is a Scottish electronic music producer and DJ from Edinburgh. His debut album When will we land was released on 20 October 2023, featuring in numerous critics end of year lists (bron Wikipedia). Heerlijke vrijdagmiddag energieke muziekvibes zonder zweverig, tingeltangel te worden. Stevige beat en strakke ritmes. Kortom, sommige nummers al in mijn dedicated Glastonbury 2024 Spotify playlist. Aanradertje!

Na het concert van Barry, duurde het even voor dat er weer wat fatsoenlijks (in mijn optiek) voorbij zou komen. En toen kwamen er dus 2 bands op verschillende podia die ik allebei wilde zien; Kenya Grace (Electronic R&B and Soul) en The Mary Wallopers (Ierse folkpunk). Ik geef toe, de muziekstijlen hadden niet verder uit elkaar kunnen liggen. Ik besloot van ieder het openingsnummer te beluisteren en dan een keuze te maken met welke band ik verder wilde gaan. Dat werd in eerste instantie dus Kenya Grace. Helaas was zij een meer pop georiënteerde zangeres met behoorlijk wat eentonig piep en kraak in haar keyboard repertoire. Ik hoor in dit genre dan veel liever Tash Sultana! dus na 3 nummers toch maar weer naar The Mary Wallopers geswitched. Je hoort er flarden van The Pogues, Dubliners en Lankum in terug. Was vermakelijk maar niet meer dan dat. Overigens wel na het 6e nummer met Ierse blokfluit maar even de muziek uitgezet. Kwestie van doseren

Om 16.45 Confidence Man kijken/luisteren. Confidence Man is een Australische indie-elektropopband, opgericht in 2016 in Brisbane, Queensland. Openingsnummer was supersterk en precies wat ik van goede elektro verwacht. Hypnotiserend EN energievolle goede muziek. In het nummer “Does it make you feel good”, in de verte beetje intelligente Pet Shop / Dusty Springfield vibes. Bij andere nummers waan je je aan de rand van een zwembad party op Ibiza (o.a. Firebreak). Voor een vrijdagmiddag een Top optreden! Gebruikmakend van Shazam kon ik meteen de meest aansprekende nummers in mijn Glastonbury 2024 playlist zetten.
 
Om 17.30 snel overgeschakeld naar The Vaccines op Woodsies podium. Engelse Indie-rockband sinds 2010 (toch al gauw zo’n 14 jaar ). I.t.t. Confidence Man is er bij The Vaccines geen spoor van elektro te bekennen, gewoon hele fijne gitaren muziek. Recht voor z’n raap en geen tierelantijnen. Muziek doet denken aan The Ramones, Jesus and the Mary Chain en hier ren daar vleugje Editors. Muziek is zeker niet boos of agressief te noemen, maar gewoon in de goede traditie van punkrock. Fijn optreden! Oh ja, de zanger is het aanzien waard en zijn stem zo lekker om te horen.

Geen tijd om te dralen of een pauze in te lassen. Om 18.15 schakelen naar The Other Stage voor Bombay Bicycle Club (Indie rock – Folk).  Openingsnummer Just a Little bit more time…..Ik ging voor de bijl, wat een briljante muziek (en met 10-koppig koor erbij). Dit komt zo lekker binnen! Wat een superfijne band is dit. Van krachtig, energiek en vol tot relaxte chill muziek, uitermate geschikt voor n’importe quel jour. En zo fijn die blazerssectie. Voor mij toch wel op een gedeelde eerste plek qua concerten vandaag! Vraag me echt af waarom niet vaker op Orinoco gedraaid, alhoewel ik denk dat Tim best wat van deze band gedraaid heeft en blijft draaien.

Na het optreden van Bombay Bicycle Club was het even zoeken welk concert ik graag wilde zien. Keuzes waren Arlo Parks, PJ Harvey en Dexys (van wie ik echt nog nooit gehoord had). Logischerwijs dus voor de laatste gekozen, want het kan alleen maar meevallen
Blijkt Deyxs dus nieuwe naam van Dexys Midnight Runners te zijn. Hun laatste album (The Feminine Devine) is net uit, dus moet in het promotie circus. Niets is meer triest te zien als een band die ooit was…….Positief puntje is dat de blazers nog wel net als toen klinken, maar all-in all een schrale troost. Na 2 nummers overgeschakeld naar Arlo Parks.
Hele verstandige keuze geweest om te switchen naar Arlo Parks. Muziek van de bovenste plank qua kwaliteit (ritmisch, dromerig, sterke bass).  Fijne zangstem, scherpe teksten en gewoon even lekker bijkomen na het muzikale binnenkom geweld van BBC. Maar na 4 nummers begon het me te vervelen dus toch maar PJ Harvey meegepakt.
Soms klinkt ze net als een kruising tussen Patti Smith and Siouxsie. Ik vond het wat eentonig allemaal en het publiek liep niet echt warm (veld maar voor de helft gevuld). Dus maar wat gaan eten en me opmaken voor de bands later op de avond, Jungle, Idles en LCD Soundsystem. Dua Lipa laat ik aan me voorbijgaan.

Nu luisteren en chatten bij Orinoco voor Catch22 met Kaj. Om 23.15 afsluiten met Jungle op West Holts Stage.
Jungle uiteindelijk teruggekeken op zaterdagochtend.