*RTH* Rick Wakeman - Catherine of Aragon

**sokratikos** 12.06.23 22:43

[18-05-2023]

Richard Christopher Wakeman (Perivale, West-Londen, 18 mei 1949) is een Britse muzikant. Hij wordt beschouwd als een van de meest virtuoze toetsenisten binnen de popmuziek.

Het begin
Zijn muzikale leven begint met een studie piano, klarinet en orkestratie en moderne muziek aan het Royal College of Music in Londen. Maar na anderhalf jaar vond hij het genoeg en werd hij sessiemuzikant. Hij is de man die het intro verzorgde van Morning Has Broken van Cat Stevens, speelt mee met albums van Brotherhood of Man, T. Rex, Black Sabbath, Ozzy Osbourne en David Bowie ('Mellotron' op Space Oddity en piano op Life on Mars? in 1971). Hij maakt daar kennis met eerst arrangeur en later producer Tony Visconti.

Strawbs
In de hoedanigheid van studiomuzikant speelt hij mee op het eerste eigen album van Strawbs. Dat hij mag meedoen is toeval, de eerste versie van het album wordt afgekeurd. Zijn eerste wapenfeit The Battle komt pas bij de definitieve versie op het album. Hij wordt echter niet genoemd. Dat is anders bij het tweede album Dragonfly; daar speelt hij mee op 'The vision of the lady of the lake', maar is daar nauwelijks hoorbaar. Hij krijgt salaris voor die track, bedankt Dave Cousins, treedt meteen toe en mag direct aan de bak tijdens een concert in de Royal Albert Hall in juli 1970 voor het album Just a Collection of Antiques and Curios. Twee soli vallen op: zijn eigen Temperament of mind en Where is this dream of your youth. Het eerste is nog een rommelige aaneenschakeling van klassiek aandoende fragmenten, het tweede laat horen waar Wakeman toe in staat is.

Yes
In 1971, na zijn eerste soloalbum opgenomen te hebben, lonkt Yes. Yes was toen al wereldwijd bekend en de Strawbs stonden nog in de kinderschoenen. De keuze was eenvoudig en Cousins gaf achteraf toe dat het een goede beslissing van Wakeman was. Hij volgt Tony Kaye op, die Yes verliet omdat hij alleen de "klassieke" instrumenten wilde bespelen. Wakeman heeft dan alles mee: de evolutie binnen de synthesizers en aanverwante instrumenten is enorm en de stroming progressieve rock is enorm populair. Zijn eerste bijdragen zijn te vinden op het album Fragile, vervolgens komen Close to the Edge (zijn lievelingsalbum) en Tales from Topographic Oceans; alles leidend tot een van de beroemdste livealbums: de drievoudige lp Yessongs.

Wakemans leefgewoonte verschilt echter van de andere Yes-leden, die een strikt macrobiotisch regime aanhouden. Ook waren de andere leden newageaanhangers avant la lettre, terwijl Wakeman een (later zeer vrome) protestant is[bron?]. De echte reden waarom Wakeman de groep verliet was echter muzikaal: tijdens de opnamen van de uiterst ambitieuze dubbelelpee Tales of Topographic Oceans geraakte hij vervreemd door de combinatie van grandioos maar oppervlakkig uitgedacht concept ("een dubbelelpee gebaseerd op één voetnoot over de heilige schrift van de hindoes, waar Anderson zich dan een expert in waande"), gebrek aan voorbereiding ("nummers schrijven doe je in het repeteerlokaal, niet in de studio", dixit Wakeman in een interview), en gebrek aan inspraak in het componeerproces.

Solo
Al gedurende zijn verblijf in Yes begint Wakeman meer soloalbums op te nemen. Zijn tweede The Six Wives of Henry VIII is eigenlijk een verplichting uit zijn tijd met Strawbs' platenmaatschappij A & M Records; zij hadden gegokt op meer albums met hem. Wakeman moest nog een vierde afleveren. Het album wordt ingespeeld door leden van Strawbs en Yes.

Toppunt is zijn album The Myths and Legends of King Arthur and the Knights of the Round Table, wat een enorm spektakel was, met ijsdansers, koor en orkest. Wakeman gaat er bijna aan failliet en verkoopt een deel van zijn antieke wagenpark.

De problemen stapelen zich op voor Wakeman: failliet en zo goed als verslaafd aan alcohol krijgt hij een hartinfarct.

Yes deel 2
De carrière van Wakeman zit er echter nog niet op: in 1977 zit Wakeman weer bij Yes, voor hun comebackalbum uit 1977, Going for the One. Ook op Tormato speelt hij nog mee, maar dan is het weer afgelopen. Niet alleen Wakeman heeft problemen, ook brandt er een strijd los in Yes zelf. Op een gegeven moment is de situatie in die band zo erg dat er juridische strijd rond de rechten van de naam losbarst. De reünie met Yes-leden wordt dan ook uitgebracht onder de naam Anderson Bruford Wakeman Howe (ook wel ABWH). Met hen brengt hij een titelloos studioalbum en een livealbum uit. Anderson keert zich weer tot Yes en alles begint weer opnieuw.

Solo 2
Rick Wakeman, die ondertussen weinig verkocht en soms door de pers afgekraakte albums uitbrengt, heeft vanaf dat moment een knipperlichtrelatie met Yes. Soms speelt hij mee, dan weer zit hij er niet bij.

Privéleven
Net als zijn leven in en buiten Yes, heeft hij ook een stormachtig huwelijksleven. Zijn eerste vrouw was Roz Woolford met wie hij drie kinderen kreeg Oliver Wakeman, Adam Wakeman en Benjamin Wakeman (1978). Vervolgens trouwde hij in 1980 met Danielle Corminboeuf uit Zwitserland, een huwelijk dat nog geen jaar stand hield. In 1981 ontmoette hij Nina Carter, een fotomodel, met wie hij in 1984 trouwt. Uit dat huwelijk komen Jemma Wakeman en Oscar Wakeman (1986). In dat laatste jaar krijgt hij tevens een buitenechtelijk kind Amanda uit een relatie met Denise Girard. In 2000 gaan Nina en Wakeman scheiden, maar pas in 2004 is dat definitief. Wakeman ontmoet Rachel Kaufmann, een journaliste die onderzoek doet naar hoe mensen met een ziekte hun beroep kunnen blijven uitoefenen. Wakeman heeft artritis, maar blijft virtuoos pianospelen. Rick Wakeman en Rachel trouwen in 2006. Oliver en Adam hebben dan al de eerste schreden gezet in hun eigen muziekloopbaan. Beiden speelden of spelen in Strawbs, de band waarmee het voor vader Wakeman begon. Oliver speelt ook met regelmaat mee met Yes.

We ranken het openingsnummer van Wakeman's tweede soloalbum The Six Wives of Henry VIII (1973).
The Six Wives of Henry VIII (album) - Wikipedia