*RTH* Ronettes - Be My Baby

**sokratikos** 14.01.22 12:40

[12-01-2022]

Ronnie Spector, geboren als Veronica Yvette Bennett (East Harlem, 10 augustus 1943 – 12 januari 2022), was een Amerikaanse zangeres. Ze was de leadzangeres van de meidengroep The Ronettes, die in 1957 werd geformeerd met haar oudere zus Estelle Bennett (1941-2009) en hun nicht Nedra Talley (°1946). Bennett was de frontvrouw van de groep, terwijl platenproducent Phil Spector het grootste deel van hun productie produceerde. De twee trouwden in 1968 en gingen in 1972 uit elkaar.

Bennett zong de hoofdrol op de reeks hits van The Ronettes in de vroege tot midden jaren 1960, waaronder Be My Baby (1963), Baby, I Love You (1963), The Best Part of Breakin' Up (1964) en Walking in the Rain (1964). In 1964 lanceerde ze een solocarrière met de single So Young. Sinds 1980 heeft ze de vijf studioalbums Siren (1980), Unfinished Business (1987), Something's Gonna Happen (2003), Last of the Rock Stars (2006) en English Heart (2016) uitgebracht. Bennett nam ook de ep She Talks to Rainbows (1999) op. In 1986 beleefde ze een heropleving van haar carrière toen ze te horen was in het nummer Take Me Home Tonight van Eddie Money.

Bennett wordt ook wel de oorspronkelijke 'bad girl of rock and roll' genoemd. In 1990 publiceerde ze de memoires Be My Baby: How I Survived Mascara, Miniskirts, and Madness, Or, My Life as a Fabulous Ronette. In 2007 werd ze opgenomen in de Rock and Roll Hall of Fame als lid van The Ronettes.

Ronnie Spector - Wikipedia

In 1968 trouwde Bennett met platenproducent Phil Spector en nam zijn achternaam professioneel aan. In 1969 adopteerden ze een zoon, Donté Phillip. Twee jaar later verraste Phil Spector haar met de geadopteerde tweeling Louis en Gary, voor Kerstmis.

Bennett beweerde dat haar man haar jarenlang aan psychologische kwellingen had onderworpen en haar carrière had gesaboteerd door haar te verbieden op te treden. Ze verklaarde dat hij het huis had omringd met prikkeldraad en waakhonden en haar schoenen in beslag had genomen om te voorkomen dat ze wegging. Bennett voegde eraan toe dat in de zeldzame gevallen dat hij haar alleen naar buiten liet, ze moest rijden met een levensgrote dummy van Spector. Ze begon te drinken en ging naar bijeenkomsten van de Anonieme Alcoholisten om het huis te ontvluchten. Bennett herinnerde zich ook dat Spector een gouden kist met een glazen blad in de kelder installeerde, met de belofte dat hij haar zou vermoorden en haar lijk zou tonen als ze hem ooit zou verlaten.

In haar memoires Be My Baby uit 1990 beschrijft Bennett dat ze in 1972 op blote voeten en zonder enige bezittingen hun landhuis ontvluchtte met de hulp van haar moeder. Ze wist dat als ze niet wegging, ze daar zou sterven. In hun echtscheidingsconvenant in 1974 verbeurde Ronnie alle toekomstige plateninkomsten nadat Phil had gedreigd haar te laten vermoorden door een huurmoordenaar. Ze ontving $ 25.000, een gebruikte auto en een maandelijkse alimentatie van $ 2.500 voor vijf jaar. In 1998 getuigde Bennett dat haar ex-man tijdens hun huwelijk regelmatig een pistool op haar had gericht en had gedreigd haar te vermoorden, tenzij ze de voogdij over hun kinderen zou opgeven.

In 1982 trouwde Bennett met haar tweede echtgenoot Jonathan Greenfield en nam zijn achternaam aan. Ze woonden in de buurt van Danbury (Connecticut) met hun twee zonen Austin Drew en Jason Charles.

Ronnie Spector overleed in januari 2022 op 78-jarige leeftijd aan kanker.

The Ronettes was een meidengroep uit New York bestaande uit de zusjes Veronica 'Ronnie' Bennett (New York, 10 augustus 1943 - 12 januari 2022) en Estelle Bennett (New York, 22 juli 1941 - Englewood (New Jersey) - 11 februari 2009) en hun nichtje Nedra Talley (New York, 27 januari 1946).

De groep scoorde in de vroege jaren zestig van de 20e eeuw een reeks hits, waarvan de bekendste zijn: Be My Baby (1963), Baby, I Love You (1963), Do I Love You (1964) en Walking in the Rain (1964).

De groep begon in de huiselijke kring met optredens voor familie en bestond oorspronkelijk uit vijf nichten en één neef. Na een eerste optreden voor een groter publiek in 1959 bleven alleen Ronnie, Estelle en Nedra over. Ze noemden zich The Darling Sisters.

De groep kwam in contact met Stu Phillips van Colpix Records, die de naam Ronnie and the Relatives voor hen bedacht. Hun eerste singletje, I Want a Boy, werd uitgebracht in augustus 1961. In december van dat jaar volgde My Guiding Angel op het label van het zusterbedrijf May. De achterkant, I'm Gonna Quit While I'm Ahead werd in januari 1962 opnieuw uitgebracht, nu weer op Colpix en gekoppeld aan I'm on the Wagon. De bandnaam luidde nu: The Ronettes. In april 1962 bracht May Silhouettes uit,[1] weer onder de naam The Ronettes.

In 1961 wisten The Ronettes ook een contract te bemachtigen als danseressen bij The Peppermint Lounge, een club in New York. Af en toe mochten ze daar ook zingen. Toen de club een vestiging opende in Miami, traden ze op bij de opening. Tijdens dat optreden trokken ze de aandacht van de impresario en diskjockey Murray Kaufman, alias Murray the K, die hun een contract aanbood in zijn eigen club, The Brooklyn Fox. Daar traden ze op als danseressen en achtergrondzangeressen en experimenteerden ze voor het eerst met de ‘suikerspinkapsels’ waar ze bekend om kwamen te staan.

In maart 1963 kwam nog één single uit bij May: Good Girls. De plaat was al evenmin een succes als alle voorgaande. Estelle had inmiddels al een auditie geregeld bij Phil Spector, die wel interesse in de groep had. Eigenlijk wilde hij alleen Ronnie als solo-artiest, maar haar moeder liet weten dat het de hele groep was – of niets. Hij nam de hele groep en op zijn instigatie liet Ronnies moeder Colpix en May weten dat de groep uit de showbusiness wilde stappen. Nog in maart hadden The Ronettes een contract met Spector en diens label Philles Records.

De eerste ervaringen met Spector waren teleurstellend. Ze namen Why Don't They Let Us Fall in Love? op, maar Spector weigerde het uit te brengen. Vier andere nummers die ze voor hem opnamen, liet Spector ook opnemen door The Crystals, een andere meidengroep die hij onder zijn hoede had, en werden wel uitgebracht op een lp van die groep.

"Be My Baby", echter, dat werd opgenomen in juli 1963, werd de maand daarop echt uitgebracht. Die plaat werd de grootste hit voor de groep en haalde de #2e plaats in de Billboard Hot 100 en piekte eveneens op #2 in Nieuw-Zeeland. Ook aan de andere kant van de oceaan sloeg het nummer aan: het haalde de #4e plaats in de UK Singles Chart zowel als in Vlaams Belgie, en kwam tot #9 in Noorwegen. De plaat was ook opmerkelijk als voorbeeld van Spectors ‘Wall of sound’-producties. Op de achtergrond zong een groot aantal mensen mee, onder wie Sonny Bono en Cher, die toen nog niet getrouwd waren.

"Be My Baby" is de enige plaat van de Ronettes die ooit de Top 2000 haalde: #1587 in het jaar 2000.

Dit is de 2e RTH van de Ronettes na "Walking in the Rain" in 2012.

The Ronettes - Wikipedia
Be My Baby - Wikipedia

Frodo 16.01.22 21:48

Ieder genre heeft z'n toppers, ook genres die niet je voorkeur hebben. Dit is zo'n topper. De rest van hun repertoire hoef ik niet zo nodig te horen, maar deze is gewoon raak.

8