*RTH* Tocotronic - Aber Hier Leben, Nein Danke

[15-3]

Wederom een plaatje van onze Oosterburen in RTH, want het is Boekenweek en Duitsland is dit jaar het thema. Hoe kijken wij tegen Duitsland aan en vice versa? Dat is de vraag die centraal staat. Ik vind eerlijk gezegd zelf vooral interessant hoe Duitsers naar hun eigen land kijken. Gisteren deed ik mee aan een pubquiz, waaraan ook twee (Nederlands sprekende) Duitsers meededen. Toen dat verteld werd, hoorde je direct uit alle hoeken van het café mensen 'Don't Mention The War' roepen. Dat moet toch vreselijk zijn, altijd maar weer worden gewezen op die Eerste en Tweede Wereldoorlog. Hoe moet je als Duitser zelf met dat verleden omgaan?

Een paar jaar terug volgde ik een keuzevak over popmuziek en heb daarbij een college gehad over nationalisme in Duitse muziek. Er werden moderne popliedjes getoond waarin Duitse artiesten lieten zien weer trots te durven zijn op hun vaderland. Het kritische tegengeluid kwam van Tocotronic. De band maakte zich in 'Aber Hier Leben, Nein Danke' boos op de Duitse regering, die te ontspannen met het zware verleden van het land om zou gaan. De band dreunt allerlei zaken op die ze leuk vinden aan het leven, maar geven in het refrein aan dat wonen in Duitsland daar zeker niet bij hoort.

Leuk triviaweetje: de opbouw van het nummer is overgenomen van het liedje 'Ich Mag' van de schlagerzanger Volker Lechtenbrink. Van de mierzoete toon van dat liefdesliedje blijft bij Tocotronic echter weinig over.

Doordat er geen knallend refrein is, is het erg eentonig. 5

Was dat er wel dan had ik het beslist als wel aardig beoordeeld.

Ja eentonig dat ben ik zeker eens met Sowhat.

De muziek is absoluut niet slecht en de eerste minuut raakte ik zelfs onder de indruk. Een 8 was dan ook op dat moment mijn gedachte, maar er veranderde helemaal niets. Uiteindelijk hou ik het op een 6 maar wel een krappe 6.

Ik heb nog even mijn collegeblok van destijds erbij gezocht, om te kijken wat die onderzoekster destijds te vertellen had over het (anti)nationalisme in specifiek dit liedje. Gewoon voor wat leuke extra info bij de RTH:

- Het liedje wordt in de ik-vorm gezongen, juist om het nationalistische 'wij-gevoel' tegen te spreken.
- Het liedje is bewust eentonig gehouden, om aan te geven dat het nummer niet toewerkt naar een gelukkige toekomst, maar juist meer op het donkere verleden is gericht.
- Het bloed en de schaafwonden in de clip zijn een referentie naar het gedeelde verleden van Duitsers. Er zit ook weinig kleur in de videoclip, ook om de aandacht op dat verleden te richten.

Het begint goed en ja daarna blijft het hangen, zoals anderen hier ook zeggen, een 6 dus

Een aantal mensen in m'n vriendenkring is fan van deze band, sommige daarvan planden zelfs een vakantie rond een concert van de band in Duitsland.
Mij heeft het nooit veel gedaan en ook dit nummer is niet echt aan mij besteed. Een 5.

Middelmatig.

5

Inderdaad net wat te eentonig om voor de hoge cijfers in aanmerking te komen. Aardig nummer en aardig gitaarwerk verder wel. Duitse zang bevalt me daarentegen wat minder. Alles afwegende levert dit een ruime 6 op.

Zeer energiek en de manier waarop ze hun boodschap uitdragen vind ik sterk. Een 8!

Ik onderschrijf de mening van Ivo wat betreft de wijze van het uitdragen van de boodschap. Maar de coupletten zijn te lang en de stem matig, dus meer dan een 6 zit er niet in.