*RTH* André Hazes - Bloed, Zweet en Tranen

[08-08-2012]
Morgen alweer de 4e Donderdag Meppeldag en dat betekent jaarlijks 'de Amsterdamse dag'. Deze is altijd zeer druk bezocht [ook door prominente Amsterdammers ]
Daarom maar eens een Amsterdammer in de RTH!


https://www.youtube.com/watch?v=6S2mBSISohM

'live'

https://www.youtube.com/watch?v=fi0EnrHp3dU

André Gerardus (André) Hazes (Amsterdam, 30 juni 1951 - Woerden, 23 september 2004) was een Nederlandse zanger die vanaf de late jaren 1970 populair was met zijn eigentijdse vorm van het levenslied. Hij wordt gezien als één van de grootste volkszangers die Nederland ooit gehad heeft. Tot zijn grootste hits behoren: Eenzame kerst (1976), Een beetje verliefd (1981), Ik meen 't (1985) en Wij houden van Oranje (1988). Hij bracht minstens 300 verschillende nummers uit, op 36 albums (exclusief compilatie-albums).
Ook begaf hij zich - zij het kortstondig - in de gemeentepolitiek (2002).

Voor deze briljante performnce van DE zanger van het levenslied past maar een cijfer: 10!

Een 9! groots en meeslepend gezongen.

Altijd al een bloedhekel aan dit nummer gehad.

Dikke 1

Er zijn niet veel nummers van Hazes die bij mij meer dan een één zullen scoren en deze vormt daarin geen uitzondering.

Ik zie er wel de humor van in, maar een meesterwerk: nou nee.
5

Ik sluit me aan bij Sowhat; naar boven afgeronde 10!

Hazes... Een beetje verliefd, ... Eenzame Kerst, het lachertje van gymnasiasten in de jaren '70... Monty Python of het Simplistish Verbond of "heeft U mijn hoed gevonden?"... iets met Herenleed, daar lagen wij dubbel over... humor, daar hoorde André bij.

Het was zo ver uit mijn blikveld, dat het grappig was!

Later een bluesplaat gehoord van Hazes met oa Herman Brood als pianist, in het Nederlands... dat mocht toen nog niet... geweldig goed!

Bloed, zweet en tranen... nooit gehoord, toen het een hit was... of is het dat nooit geweest, maar wel later.

10 keer liever Hazes dan Blof, 10 keer liever Hazes dan Acda of de Munnik, 10 keer liever Hazes dan Nick & Simon...

Dus een 10!

Ondanks dat Nederland heel wat aardige tot goede muziek heeft voortgebracht, zijn er eigenlijk maar twee echte persoonlijkheden: Herman Brood en Andre Hazes.

Een 10.

Ik ben geen uitgesproken fan van Andre Hazes, maar ik moet zeggen dat dit nummer wel erg gaaf om te horen is, als het wordt gedraaid tijdens (oefen) interlands van het Nederlands Elftal. Zelf heb ik wel eens wedstrijden bezocht en als het 'bloed zweet en tranen' dan uit de speakers schalt heb je toch gelijk het hele stadion mee... Echter is dit dan ook weer het nummer dat om de 2 weken in de Arena wordt gedraaid, tijdens de thuiswedstrijden van Ajax.... Ik weet dat ik nu weer opmerkingen naar mijn hoofd geslingerd zal krijgen, de Ajacieden op dit forum op mn dak krijg, men mij misschien kinderachtig vind of mijn mening overtrokken, maar dit nummer link ik dus ook aan Ajax en dat is zoals jullie wel weten totaal niet mijn club... Dat maakt het nummer voor mij ook minder mooi.. Mede dus omdat ik dus associaties leg met Ajax bij het horen van dit nummer... Neemt niet weg, dat het best een fijne meezinger is, die het ook altijd goed doet in de cafes als je daar gaat kijken tijdens EK's en WK's... Ik kies de gulden middenweg en dat is de weg, dat dit nummer tijdens EK's en WK's gewoon een hele fijne meezinger is (Laat ik dus maar vooral aan 'oranje' denken tijdens het beluisteren van dit nummer... ) De 3 woorden 'bloed' 'zweet' en 'tranen', of zoals wij het hier in Groningen zeggen: 'Blaud', 'zwait' en 'troanen' zijn nou net wel die 3 dingen die ook wij als Fc supporters van onze spelers verwachten en ook 3 woorden waar je ver mee kan komen in het leven..3 veelzeggende woorden dus!

Ik geef een nipte voldoende 6.

helaas...of gelukkig maar...

t is althans maar net hoe of wat "muziek" beziend wordt:

* als iets met een grote M -van muziek met een bepaalde "inhoud" / met een bepaalde "visie" op de maatschappij waar het op reageert / hetzij door een bepaalde poëtische kracht / hetzij door een bepaald "protest" te vermuzikaliseren / enz enz-

* of met een kleine m -van muzak / als een niemendalletje dat "aardig" is / dat eventueel "leuk" is / en of om naar te luisteren maar zeker geen "inhoudelijke" bijdrage levert / dat eventueel zelfs emoties kan los maken, maar dat deze emotionele lading geforceerd oproept / enz enz-

(vergelijk het met beeldende kust misschien; daarin wordt ook kunst met een grote K gemaakt -dat wat in het museum terecht komt tenslotte, daar het "iets te zeggen heeft"...en er worden ook dingen met een kleine k, van kunstig, gemaakt, dingen die veel mensen als "versiering" aan hun muren hebben hangen)

...hoort bij mij dat wat tot het "levenslied" hoort niet bij muziek met een grote M...maar iets wat tot een kleine m behoort, van muzak dus...

en daarom kom ik ook niet veel hoger dan een 1...

Een 9 of een 10 is me te hoog gegrepen (als het nou om een lege kruk in een discotheek ging dan was het was anders). Maar de stem en de muziek (een tikkie Argentijns) maken het voor mij wel tot een 8.

Vind het wel een mooi 'lijflied', tekst is prima. Maar het nummer zelf is niet bijzonder. 6,5/7

Geef mijn portie maar aan fikkie, een 3...

De muziek heeft iets aparts (Dutchzaphod noemde het al) en de tekst is, zoals het een goede Hazes betaamt, recht uit het hart. Te vaak moet je dit niet horen, maar het is zeker een 8 waard.

Kan helemaal niets met de muziek van Hazes. Verschrikkelijk dit. Een 1.

Een 7. Absoluut een Chiel Montagne-klassieker, maar ik vind andere liedjes van Hazes leuker. En ook wel erg vaak gehoord deze (in de Arena), misschien dat dat meespeelt.

Heerlijk nummer dit, ben sinds mijn diensttijd groot liefhebber van Hazes en aangezien ik dan ook nog eens, net als Renata, dit nummer link aan de beste club van de wereld een welverdiende 9!

Er is een elpee/CD met Hazes die de blues zingt, ergens een nummer ervan op een bandje... ik geloof dat Herman Brood ook mee doet. Een 9!

Hij heeft het goed gedaan maar ook zo vaak fout gedaan. Gelukkig doet hij het deze keer goed. De beste plaat van Hazes: een 8.