*RTH* Madeleine Peyroux - Weary blues
+4
Frodo
sowhat
Mirrr
sokratikos
8 plaatsers
Pagina 1 van 1
Wat is je cijfer voor "Madeleine Peyroux - Weary blues" ?
*RTH* Madeleine Peyroux - Weary blues
[13-10-2015]
Madeleine Peyroux (Athens (Georgia), 18 april 1974) is een Amerikaanse jazz-zangeres. Peyroux (spreek uit: 'Pej-roe') is bekend om haar stemgeluid, dat wel wordt vergeleken met dat van Billie Holiday.
Jonge jaren
Peyroux werd geboren in Georgia, Verenigde Staten. Haar gezin verhuisde naar Brooklyn toen Peyroux zes jaar oud was, zodat haar vader een carrière als acteur kon nastreven. Ze groeide op in New York City en Zuid-Californië. Toen ze dertien jaar oud was scheidden haar ouders, en verhuisde ze met haar moeder naar Parijs. Daar woonde ze tot haar tweeëntwintigste.
Carrière
Peyroux begon met zingen toen ze vijftien was, als straatmuzikant in het Latijnse Kwartier in Parijs. Ze sloot zich aan bij een groep genaamd Riverboat Shufflers, eerst om met de pet rond te gaan, maar daarna als zangeres. Op haar zestiende ging ze bij The Lost Wandering Blues and Jazz Band. Gedurende twee jaar toerden zij door Europa, waarbij zij liedjes vertolkten van onder anderen Fats Waller, Billie Holiday, Ella Fitzgerald, wat de basis legde van het materiaal voor haar eerste album, Dreamland. De cd, die de sfeer ademt van de jaren '20 en 30 van de twintigste eeuw, bevat uitvoeringen van Fats Wallers I'm Gonna Sit Right Down and Write Myself a Letter, Billie Holiday's Gettin' Some Fun Out of Life, en nummers die eerder vertolkt werden door Bessie Smith, zoals Reckless Blues and Lovesick Blues. In tegenstelling tot Smith of Holiday, die zelf geen songwriters waren, heeft Peyroux echter ook drie eigen nummers opgenomen op Dreamland: Always a Use (waarbij zij zichzelf op gitaar begeleidt), Hey Sweet Man en Dreamland.
Dreamland kwam uit in 1996, en kreeg direct veel aandacht. Naar aanleiding van het debuutalbum werd Peyroux gevraagd als zangeres in voorprogramma's van Sarah McLachlan en Cesária Évora, en trad zij op op jazzfestivals. De zes jaren die volgden bracht Peyroux als straatmuzikant in Parijs door. Bij uitzondering trad ze op in het buitenland, maar in het algemeen hield ze zich op de achtergrond.
De tweede cd van Peyroux met de titel Careless Love zag pas acht jaar later, in september 2004, het levenslicht en werd over het algemeen goed ontvangen. Van het album werden wereldwijd meer dan een miljoen exemplaren verkocht. Op de cd zijn covers te vinden van nummers van Leonard Cohen (Dance Me to the End of Love), Bob Dylan (You're Gonna Make Me Lonesome When You Go), Elliott Smith (Between The Bars), Hank Williams (Weary Blues) en anderen. Ook is een nummer opgenomen dat Peyroux zelf schreef, samen met Jesse Harris en producer Larry Klein, getiteld Don't Wait Too Long.
Haar derde, meest recente solo album, met de titel Half the Perfect World, werd gelanceerd op 12 september 2006. Op de cd werkte Peyroux samen met verschillende artiesten, onder wie Jesse Harris, Walter Becker, Larry Klein (die ook het album produceerde), en k.d. lang, met wie Peyroux als duet een cover uitvoert van het nummer River, oorspronkelijk van Joni Mitchell. Andere covers op de plaat zijn Blue Alert en Half the Perfect World van Leonard Cohen en Anjani Thomas en Smile van Charlie Chaplin, John Turner and Geoffrey Parsons.
Prijzen
Op 12 juli 2007 kreeg Peyroux de prijs voor 'Best International Jazz Artist' bij de BBC Jazz Awards.
Publiek optreden
Madeleine Peyroux zoekt niet graag de publiciteit en beweegt zich het liefst op de achtergrond. Regelmatig verdwijnt ze enige tijd 'uit beeld', zoals toen ze zich na het succes van haar eerste cd terugtrok uit de schijnwerpers om weer straatmuzikant te worden. Een spraakmakend voorval deed zich voor in augustus 2005, toen Peyroux in Groot-Brittannië was voor promotie van promotie van haar cd Careless Love, maar niet op kwam dagen bij afspraken. De platenmaatschappij zette een privé-detective in om haar op te sporen, nadat de platenbazen en haar management een week lang geen contact met haar konden krijgen. Reeds drie dagen later berichtte de BBC dat de zangeres boven water was en dat zij gewoon met haar manager in New York was. Volgens de berichtgeving maakte ze het volgens verklaring van de manager goed, maar wilde ze geen verdere promotie meer doen voor de cd Careless Love, die op dat moment op nummer 7 in de UK album chart stond. Een dag na dat bericht, liet manager Cynthia B. Herbst volgens The New York Times weten dat de zangeres geen moment vermist was geweest en dat ze gewoon thuis uitrustte van de tour die ze achter de rug had. De nieuwsberichten over de vermissing van Madeleine Peyroux zouden het resultaat zijn van een hoax met zijn bron in Groot-Brittannië.
Taal en nationaliteit
Veel mensen denken dat Madeleine Peyroux uit Frankrijk komt, vanwege haar naam en het feit dat ze vloeiend Frans spreekt en een Franse oorsprong heeft. Ze heeft echter de Amerikaanse nationaliteit. Peyroux covert ook Franstalige nummers maar verreweg haar meeste liedjes zijn in het Engels.
We ranken van Madeleine Peyroux het nummer "Weary Blues" van haar tweede album Careless Love (2004). Het is haar versie van een raggtime/jazz-traditional uit 1915.
Madeleine Peyroux (Athens (Georgia), 18 april 1974) is een Amerikaanse jazz-zangeres. Peyroux (spreek uit: 'Pej-roe') is bekend om haar stemgeluid, dat wel wordt vergeleken met dat van Billie Holiday.
Jonge jaren
Peyroux werd geboren in Georgia, Verenigde Staten. Haar gezin verhuisde naar Brooklyn toen Peyroux zes jaar oud was, zodat haar vader een carrière als acteur kon nastreven. Ze groeide op in New York City en Zuid-Californië. Toen ze dertien jaar oud was scheidden haar ouders, en verhuisde ze met haar moeder naar Parijs. Daar woonde ze tot haar tweeëntwintigste.
Carrière
Peyroux begon met zingen toen ze vijftien was, als straatmuzikant in het Latijnse Kwartier in Parijs. Ze sloot zich aan bij een groep genaamd Riverboat Shufflers, eerst om met de pet rond te gaan, maar daarna als zangeres. Op haar zestiende ging ze bij The Lost Wandering Blues and Jazz Band. Gedurende twee jaar toerden zij door Europa, waarbij zij liedjes vertolkten van onder anderen Fats Waller, Billie Holiday, Ella Fitzgerald, wat de basis legde van het materiaal voor haar eerste album, Dreamland. De cd, die de sfeer ademt van de jaren '20 en 30 van de twintigste eeuw, bevat uitvoeringen van Fats Wallers I'm Gonna Sit Right Down and Write Myself a Letter, Billie Holiday's Gettin' Some Fun Out of Life, en nummers die eerder vertolkt werden door Bessie Smith, zoals Reckless Blues and Lovesick Blues. In tegenstelling tot Smith of Holiday, die zelf geen songwriters waren, heeft Peyroux echter ook drie eigen nummers opgenomen op Dreamland: Always a Use (waarbij zij zichzelf op gitaar begeleidt), Hey Sweet Man en Dreamland.
Dreamland kwam uit in 1996, en kreeg direct veel aandacht. Naar aanleiding van het debuutalbum werd Peyroux gevraagd als zangeres in voorprogramma's van Sarah McLachlan en Cesária Évora, en trad zij op op jazzfestivals. De zes jaren die volgden bracht Peyroux als straatmuzikant in Parijs door. Bij uitzondering trad ze op in het buitenland, maar in het algemeen hield ze zich op de achtergrond.
De tweede cd van Peyroux met de titel Careless Love zag pas acht jaar later, in september 2004, het levenslicht en werd over het algemeen goed ontvangen. Van het album werden wereldwijd meer dan een miljoen exemplaren verkocht. Op de cd zijn covers te vinden van nummers van Leonard Cohen (Dance Me to the End of Love), Bob Dylan (You're Gonna Make Me Lonesome When You Go), Elliott Smith (Between The Bars), Hank Williams (Weary Blues) en anderen. Ook is een nummer opgenomen dat Peyroux zelf schreef, samen met Jesse Harris en producer Larry Klein, getiteld Don't Wait Too Long.
Haar derde, meest recente solo album, met de titel Half the Perfect World, werd gelanceerd op 12 september 2006. Op de cd werkte Peyroux samen met verschillende artiesten, onder wie Jesse Harris, Walter Becker, Larry Klein (die ook het album produceerde), en k.d. lang, met wie Peyroux als duet een cover uitvoert van het nummer River, oorspronkelijk van Joni Mitchell. Andere covers op de plaat zijn Blue Alert en Half the Perfect World van Leonard Cohen en Anjani Thomas en Smile van Charlie Chaplin, John Turner and Geoffrey Parsons.
Prijzen
Op 12 juli 2007 kreeg Peyroux de prijs voor 'Best International Jazz Artist' bij de BBC Jazz Awards.
Publiek optreden
Madeleine Peyroux zoekt niet graag de publiciteit en beweegt zich het liefst op de achtergrond. Regelmatig verdwijnt ze enige tijd 'uit beeld', zoals toen ze zich na het succes van haar eerste cd terugtrok uit de schijnwerpers om weer straatmuzikant te worden. Een spraakmakend voorval deed zich voor in augustus 2005, toen Peyroux in Groot-Brittannië was voor promotie van promotie van haar cd Careless Love, maar niet op kwam dagen bij afspraken. De platenmaatschappij zette een privé-detective in om haar op te sporen, nadat de platenbazen en haar management een week lang geen contact met haar konden krijgen. Reeds drie dagen later berichtte de BBC dat de zangeres boven water was en dat zij gewoon met haar manager in New York was. Volgens de berichtgeving maakte ze het volgens verklaring van de manager goed, maar wilde ze geen verdere promotie meer doen voor de cd Careless Love, die op dat moment op nummer 7 in de UK album chart stond. Een dag na dat bericht, liet manager Cynthia B. Herbst volgens The New York Times weten dat de zangeres geen moment vermist was geweest en dat ze gewoon thuis uitrustte van de tour die ze achter de rug had. De nieuwsberichten over de vermissing van Madeleine Peyroux zouden het resultaat zijn van een hoax met zijn bron in Groot-Brittannië.
Taal en nationaliteit
Veel mensen denken dat Madeleine Peyroux uit Frankrijk komt, vanwege haar naam en het feit dat ze vloeiend Frans spreekt en een Franse oorsprong heeft. Ze heeft echter de Amerikaanse nationaliteit. Peyroux covert ook Franstalige nummers maar verreweg haar meeste liedjes zijn in het Engels.
We ranken van Madeleine Peyroux het nummer "Weary Blues" van haar tweede album Careless Love (2004). Het is haar versie van een raggtime/jazz-traditional uit 1915.
Laatst aangepast door sokratikos op 27.10.15 12:58; in totaal 1 keer bewerkt
_________________
Alle mensen worden vrij en gelijk in waardigheid en rechten geboren. Zij zijn begiftigd met verstand en geweten, en behoren zich jegens elkander in een geest van broederschap te gedragen. Art 1 UVRM
sokratikos- Music-Master
- Aantal berichten : 10290
Registratiedatum : 24-04-11
Leeftijd : 53
Woonplaats : Nijmegen, NL, Europa, Aarde, Wereld
Re: *RTH* Madeleine Peyroux - Weary blues
Ze zingt heel mooi maar het is gewoon niet mijn ding, een 4
Mirrr- Music-Master
- Aantal berichten : 12300
Registratiedatum : 21-12-08
Leeftijd : 60
Re: *RTH* Madeleine Peyroux - Weary blues
Mirrr schreef:Ze zingt heel mooi maar het is gewoon niet mijn ding, een 4
Eens met Mirrr, zonder die schaamsmiley dan, want ik schaam me nergens voor
_________________
Sowhat, voor al uw feesten en partijen!
sowhat- Chief
- Aantal berichten : 19078
Registratiedatum : 16-12-08
Leeftijd : 67
Woonplaats : Mokum
Re: *RTH* Madeleine Peyroux - Weary blues
Wonderschoon! Ik ga deze meteen in mijn lijst opnemen.
Een 10 !
Een 10 !
Re: *RTH* Madeleine Peyroux - Weary blues
Dit doet mij ook weinig. Een 5.
arjanh- Music-Maniac !!!
- Aantal berichten : 4697
Registratiedatum : 10-05-15
Leeftijd : 55
Woonplaats : Utrecht
Re: *RTH* Madeleine Peyroux - Weary blues
Ze kan beter zingen dan de gemiddelde wereldberoemde popzangeres, maar het nummer zelf doet mij net zoveel als het uiterlijk van Marijke Helwegen. Een 4
_________________
If I agreed with you we'd both be wrong
Re: *RTH* Madeleine Peyroux - Weary blues
Frodo schreef:Wonderschoon! Ik ga deze meteen in mijn lijst opnemen.
Een 10 !
Mee eens !!!
Gast- Gast
Re: *RTH* Madeleine Peyroux - Weary blues
Zelfs een prima zangeres met stemmige omlijsting kan dit nummer niet boeiend maken, zo blijkt. Ik kende dit nummer alleen in een versie van Hank Williams en die vond ik ook al niet geweldig. Omdat het behalve saai zeker niet slecht is, heb ik er toch nog een 5 voor over.
Re: *RTH* Madeleine Peyroux - Weary blues
Best mooi, maar ook gewoontjes. 6.
Timmus- Beheerder
- Aantal berichten : 16865
Registratiedatum : 01-01-09
Leeftijd : 43
Woonplaats : 's-Gravenhage
Soortgelijke onderwerpen
» Orinoco's Bonte weekendshow [Zat. 27-09]
» *RTH* Moody Blues - Go Now
» *RTH* Moody Blues - Ride my See Saw
» Zat. 7 sept. Blues en Soul
» *RTH* The Blues Brothers - Everybody needs somebody to love
» *RTH* Moody Blues - Go Now
» *RTH* Moody Blues - Ride my See Saw
» Zat. 7 sept. Blues en Soul
» *RTH* The Blues Brothers - Everybody needs somebody to love
Pagina 1 van 1
Permissies van dit forum:
Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
Vandaag om 18:51 van Marsha
» V500 Bubbling Under 26 t/m 28 nov
Vandaag om 16:29 van Timmus
» November 2024
Gisteren om 23:57 van Timmus
» V500 2024 - De Lijst
Gisteren om 21:35 van MrJohn
» *RTH* Bee Gees – New York mining disaster 1941
24.11.24 11:47 van sowhat
» *RTH* David Bowie – Space oddity
24.11.24 11:46 van sowhat
» *RTH* P. Lion – Happy children
24.11.24 11:45 van sowhat
» *RTH* Groep 1850 – Mother No-head
24.11.24 11:43 van sowhat
» *RTH* Bløf – Horizon
24.11.24 11:41 van sowhat
» *RTH* Chicago – Baby what a big surprise
24.11.24 11:37 van sowhat
» *RTH* Marianne Weber – Alles in het leven
24.11.24 11:34 van sowhat
» *RTH* I kissed Charles – Let’s French tonight
24.11.24 11:30 van sowhat
» PreParty 13.00-16.00
22.11.24 16:09 van Ries
» Mijn Muzikale Horizon
21.11.24 19:55 van Timmus
» Wo 20-11 Sokra zaagt door
21.11.24 19:28 van sokratikos
» Di. 19 nov. Roche draait verder.
19.11.24 13:29 van Roche
» *RTH* Grace Slick & Paul Kantner - Silver Spoon
18.11.24 17:13 van sokratikos
» *RTH* Wayne Fontana & The Mindbenders - The Game of Love
18.11.24 16:59 van sokratikos
» *RTH* Natalie Merchant - Carnival
18.11.24 16:45 van sokratikos
» *RTH* Fredrika Stahl - Oh Sunny Sunny Day
18.11.24 16:25 van sokratikos