*RTH* Nina Simone - Ain´t got no - I got life
+8
Ries
Martinus
MrJohn
Joostvdaa
Joyce
sowhat
Frodo
sokratikos
12 plaatsers
Pagina 1 van 1
Wat is je cijfer voor "Nina Simone - Ain´t got no - I got life" ?
*RTH* Nina Simone - Ain´t got no - I got life
[21-02-2015]
De tweede RTH van Nina Simone na die van "Sinnerman" in 2011
Nina Simone, artiestennaam van Eunice Kathleen Waymon, (Tryon (North Carolina), 21 februari 1933 - Carry-le-Rouet (Frankrijk), 21 april 2003) was een Afro-Amerikaanse singer-songwriter, pianiste en burgerrechtenactiviste. Ze wordt vooral gerekend tot de jazzmuzikanten, maar had zelf een hekel aan deze term. In haar werk zijn ook de invloeden van blues, rhythm-and-blues en soul te horen.
Jeugd
Simone werd geboren als één van acht kinderen. Zoals een aantal andere Afro-Amerikaanse artiesten, werd ze geïnspireerd door Marian Anderson en begon ze te zingen in de plaatselijke kerk, waarbij ook haar bijzondere talenten achter de piano zichtbaar werden. Toen ze op tienjarige leeftijd debuteerde bij een pianoconcert moesten haar ouders, die op de voorste rij waren gaan zitten, plaatsmaken voor blanken. Dit incident zorgde ervoor dat Simone later betrokken raakte bij de Amerikaanse Civil Rights Movement van Martin Luther King.
Toen ze zeventien was, vertrok Simone naar Philadelphia, waar ze pianoles gaf en andere artiesten begeleidde. Dankzij sponsorgelden van weldoeners kon ze het pianospelen verder leren op de prestigieuze Juilliard School in New York City. Door een gebrek aan fondsen kon ze echter niet als eerste Afro-Amerikaan een pianoconcert geven. Later solliciteerde ze bij het Curtis Institute, waar ze werd afgewezen, volgens Simone omdat ze zwart was, maar waarschijnlijker is dat de vrije en impulsieve geest die Simone was niet goed paste in het strakke keurslijf van de klassieke muziek en gaf het Curtis Institute Simone het welgemeende advies haar talenten in blues en jazz te gebruiken. Simone is haar pianospel altijd blijven doorweven met flarden klassiek waarbij Bach en Chopin het vaakst voorkwamen. Zelf zei Simone daarover "best of both worlds, if I feel it I need to play it".
Eerste Hits
In plaats daarvan koos Simone voor blues en jazz, nadat ze begon te werken in een nachtclub in Atlantic City. In 1954 nam ze de naam "Nina Simone" aan - "Nina" was de koosnaam van haar vriendje voor haar (Spaans voor "meisje") en "Simone" verwees naar de Franse actrice Simone Signoret. Het publiek merkte haar voor het eerst op in 1959 door haar hartverscheurende vertolking van George Gershwins "I Loves You, Porgy" (uit de musical Porgy and Bess), wat uiteindelijk haar enige top-40-hit in de Verenigde Staten bleek te zijn. De hit werd gevolgd door "My Baby Just Cares for Me", wat in 1987 opnieuw een hit werd (waaronder #1 in Nederland), doordat het gebruikt werd in een televisiecampagne voor Chanel No. 5-parfum. Haar grootste hit in Nederland, "Ain't Got No, I Got Life", werd in 1998 opnieuw uitgebracht, nadat het gebruikt werd in een reclame voor Amev-verzekeringen. De inspanningen van Simones echtgenoot en manager Andrew Stroud hebben er voor gezorgd dat zij wereldwijd een ster werd.
Burgerrechten
In de jaren zestig was Simone betrokken bij de burgerrechtenbeweging en nam ze een aantal politieke nummers op, waaronder "To be young, gifted and black" (later gecoverd door Aretha Franklin en Donny Hathaway), "Backlash blues," "Mississippi goddam" (een reactie op de moord op Medgar Evers en het bombardement op een kerk in Birmingham (Alabama) waarbij vier zwarte kinderen gedood werden), "I wish I knew how it feels to be free" en Bertolt Brechts Kurt Weills "Pirate Jenny", dit keer gesitueerd in een hotel in het zuiden.
Hoogtepunten
In 1961 nam Simone haar versie op van het traditionele lied "The House of the Rising Sun", een nummer dat later opgenomen werd door Bob Dylan en een hit werd in de versie van The Animals. Andere liedjes waar ze bekend van is zijn "I put a spell on you" (origineel van Screamin' Jay Hawkins), "Here comes the sun" van The Beatles, "Four women", "I shall be released" (ook van Dylan) en "Ain't got no - I got life". Simones veelzijdigheid als artiest bewees ze met haar muziek, die door haar eenvoud aan de folkmuziek deed denken. In één enkel concert kon ze gemakkelijk overgaan van gospel-georiënteerde muziek naar blues en jazz. In de film "The Thomas Crown Affair" uit 1968, met Steve McQueen en Faye Dunaway, zat het nummer "Sinnerman" van Simone en dat zorgde ervoor dat ze bij een breder publiek bekend werd. "Sinnerman" is ook gebruikt als sample voor het nummer Get By van de Amerikaanse rapper Talib Kweli. In de remake van deze film uit 1999, dit keer met Pierce Brosnan en Rene Russo, zat hetzelfde lied.
Nina Simone trad voor het eerst op in Nederland op 25 december 1965 in het Mickery theater te Loenersloot. Dit concert is uitgezonden op televisie. De registratie van dit concert is meer dan 40 jaar zoek geweest maar inmiddels teruggevonden. Daarna volgden concerten in 1967, 1968, 1971 (samen met Boy Edgar's Big Band). Tijdens dit concert zong Simone de meest indringende en door de ziel snijdende versie van Billie Holidays lugubere "Strange Fruit" (over een lynchpartij in Alabama) die ze ooit zong. De televisieregistratie van dit concert is tot op heden nog niet teruggevonden in de archieven. In 1978 en 1982 trad ze op bij het North Sea Jazzfestival en in 1988 gaf ze een serie van acht concerten door geheel Nederland.
Simone heeft altijd een goede band gehad met Nederland, ze voelde zich goed in de ontspannen sfeer en had veel vrienden o.a. Willie Langenberg, Boy Edgar, Juliska Juhasz (wiens dochter Nina petekind was van Simone), Gerrit de Bruin. Ook als er geen concerten in Nederland waren vertoefde Simone in de jaren van 1965 tot 1971 vaak in Nederland.
De scheiding van Simone met haar echtgenoot en manager Andrew Stroud heeft de basis onder haar bestaan weggeslagen en zij verbrak de banden met RCA, haar platenmaatschappij sinds 1966. Kenmerkend is dat Simone erop stond dat haar laatste plaat met RCA "It is finished" als naam kreeg. Later begreep RCA waarom.
Simone wilde in deze periode eigenlijk geen concerten meer geven maar gebrek aan geld dwong haar toch nu en dan het podium op. Uiteindelijk vertrok ze naar Afrika en verbleef daar enige jaren, zonder op te treden.
In 1976 door geldgebrek gedwongen kwam ze terug naar Europa. Simone vond Claude Knobs van het Montreux Jazzfestival bereid haar in te passen in het reeds overvolle programma van zijn festival. Simone zou een concert van 20 minuten doen en kreeg ook betaald voor 20 minuten. Het concert duurde echter meer dan een uur. Van dit concert is een dvd in de handel met de naam "Nina Simone live at Montreux 1976"
Later Leven en Overlijden
In 1971 verliet Simone de Verenigde Staten na onenigheid met managers, platenmaatschappijen en de belastingdienst. Het racisme gaf ze ook als reden om te vertrekken. Ze kwam in 1978 terug en werd gearresteerd voor belastingontduiking (ze weigerde een aantal jaren belastbaar inkomen op te geven als protest tegen de Vietnamoorlog). Ze heeft in verschillende landen gewoond, zoals de Caribische eilanden, landen in Afrika en Zwitserland. Van 1988 tot 1992 woonde Simone in Nederland, eerst in Nijmegen en daarna in Amsterdam. Vervolgens verhuisde ze naar Frankrijk, waar ze tot haar dood leefde. Simone ging door met optreden tot ze 68 was. In 1983 en 1984 trad ze regelmatig op in Ronnie Scotts jazzclub in Londen. Van 1984 tot 1988 ging Simone door een diep dal, gedreven door haar emotionele impulsiviteit was het haar bijna onmogelijk nog op te treden en een stabiel leven te leiden, met als gevolg verkeerde keuzes, verkeerde managers en tenslotte volledige chaos, niet meer weten waarheen en uiteindelijk belde ze in haar nood haar beste vriend in Nederland, Gerrit de Bruin. Samen met Raymond Gonzalez die optrad als manager heeft De Bruin Simone voor de keuze gesteld: wij zullen zorgen dat je een huis krijgt, zullen concerten voor je boeken, weer structuur in je leven aanbrengen maar kunnen dat alleen als jij meewerkt. Werk je mee of werk je niet mee? Simone pakte die kans en verhuisde naar Nederland.
In Nederland, begeleid door De Bruin, kwam er weer rust in haar leven en pakte ze de draad van haar optredens weer op. Nadien volgden tot en met 2002 nog honderden concerten, verscheen haar autobiografie en werd ook haar laatste cd "A Single Woman" uitgebracht. In 1995 in Bouc Bel Air schoot Simone op haar buurjongen met een luchtbuks omdat ze zich door zijn gelach niet kon concentreren. In de muziekwereld had ze de reputatie lastig en wispelturig te zijn. Simone zelf probeerde dit beeld altijd recht te zetten alhoewel ze erkende te lijden onder haar impulsiviteit en emotionaliteit waardoor ze dingen deed die ze eigenlijk niet wilde doen. Deze emotionaliteit/impulsiviteit was tevens een van de eigenschappen tijdens haar concerten, waarmee ze gepaard aan haar bijzondere pianospel en markante stemgeluid een zaal vol swingende en dan weer huilende toeschouwers had. In de nadagen van haar loopbaan keek ze tijdens optredens vaak terug op gebeurtenissen in haar carrière, waaronder haar soms bijzondere eisen. Simones koninklijke eisen en gedrag op het podium leverde haar de titel "High Priestess of Soul" op. Simone moest zelf niets van die titel hebben, I play "black classical music" and my name is Nina Simone. Simone overleed 2e paasdag 2003 in haar huis in Carry-le-Rouet aan de gevolgen van borstkanker.
We ranken van Nina Simone het op single uitgebrachte nummer "Ain´t Got No - I Got Life" uit 1968, dat in hetzelfde jaar ook op Simone´s album 'Nuff Said! verscheen. Het lied, oorspronkelijk afkomstig uit de musical Hair, is opgebouwd uit twee delen (zie de titel) en werd geschreven door James Rado, Gerome Ragni (tekst) en Galt MacDermot (muziek).
In Nederland stond het in het jaar van uitgave vijf weken op #1 in de Nederlandse Top 40. In de USA kwam het niet verder dan #94 (in 1969), maar in de UK werd het wel een grote hit en piekte op #2. Toen de single in 1998 opnieuw werd uitgebracht, behaalde hij in de NLse Top 40 de 10e plaats. In de Nederlandse Single Top 100, waarin het liedje eerder ook een nummer 1-hit geweest was, bereikte het de 11e positie.
De Groovefinder-remix van het nummer uit 2007 werd niet massaal opgepikt en bleef in de tipparade van de Top 40 steken; maar in de UK stond deze versie 16 weken in de hitlijst en piekte op #30 en in Ierland piekte het in de 15 weken in de hitlijst op #9.
"Ain´t Got No - I Got Life" stond in alle edities van de NLse Top 2000, steeds in de bovenste helft, maar daarbinnen schommelend tussen #988 en #294.
live 1968, 1969, 1970
De tweede RTH van Nina Simone na die van "Sinnerman" in 2011
Nina Simone, artiestennaam van Eunice Kathleen Waymon, (Tryon (North Carolina), 21 februari 1933 - Carry-le-Rouet (Frankrijk), 21 april 2003) was een Afro-Amerikaanse singer-songwriter, pianiste en burgerrechtenactiviste. Ze wordt vooral gerekend tot de jazzmuzikanten, maar had zelf een hekel aan deze term. In haar werk zijn ook de invloeden van blues, rhythm-and-blues en soul te horen.
Jeugd
Simone werd geboren als één van acht kinderen. Zoals een aantal andere Afro-Amerikaanse artiesten, werd ze geïnspireerd door Marian Anderson en begon ze te zingen in de plaatselijke kerk, waarbij ook haar bijzondere talenten achter de piano zichtbaar werden. Toen ze op tienjarige leeftijd debuteerde bij een pianoconcert moesten haar ouders, die op de voorste rij waren gaan zitten, plaatsmaken voor blanken. Dit incident zorgde ervoor dat Simone later betrokken raakte bij de Amerikaanse Civil Rights Movement van Martin Luther King.
Toen ze zeventien was, vertrok Simone naar Philadelphia, waar ze pianoles gaf en andere artiesten begeleidde. Dankzij sponsorgelden van weldoeners kon ze het pianospelen verder leren op de prestigieuze Juilliard School in New York City. Door een gebrek aan fondsen kon ze echter niet als eerste Afro-Amerikaan een pianoconcert geven. Later solliciteerde ze bij het Curtis Institute, waar ze werd afgewezen, volgens Simone omdat ze zwart was, maar waarschijnlijker is dat de vrije en impulsieve geest die Simone was niet goed paste in het strakke keurslijf van de klassieke muziek en gaf het Curtis Institute Simone het welgemeende advies haar talenten in blues en jazz te gebruiken. Simone is haar pianospel altijd blijven doorweven met flarden klassiek waarbij Bach en Chopin het vaakst voorkwamen. Zelf zei Simone daarover "best of both worlds, if I feel it I need to play it".
Eerste Hits
In plaats daarvan koos Simone voor blues en jazz, nadat ze begon te werken in een nachtclub in Atlantic City. In 1954 nam ze de naam "Nina Simone" aan - "Nina" was de koosnaam van haar vriendje voor haar (Spaans voor "meisje") en "Simone" verwees naar de Franse actrice Simone Signoret. Het publiek merkte haar voor het eerst op in 1959 door haar hartverscheurende vertolking van George Gershwins "I Loves You, Porgy" (uit de musical Porgy and Bess), wat uiteindelijk haar enige top-40-hit in de Verenigde Staten bleek te zijn. De hit werd gevolgd door "My Baby Just Cares for Me", wat in 1987 opnieuw een hit werd (waaronder #1 in Nederland), doordat het gebruikt werd in een televisiecampagne voor Chanel No. 5-parfum. Haar grootste hit in Nederland, "Ain't Got No, I Got Life", werd in 1998 opnieuw uitgebracht, nadat het gebruikt werd in een reclame voor Amev-verzekeringen. De inspanningen van Simones echtgenoot en manager Andrew Stroud hebben er voor gezorgd dat zij wereldwijd een ster werd.
Burgerrechten
In de jaren zestig was Simone betrokken bij de burgerrechtenbeweging en nam ze een aantal politieke nummers op, waaronder "To be young, gifted and black" (later gecoverd door Aretha Franklin en Donny Hathaway), "Backlash blues," "Mississippi goddam" (een reactie op de moord op Medgar Evers en het bombardement op een kerk in Birmingham (Alabama) waarbij vier zwarte kinderen gedood werden), "I wish I knew how it feels to be free" en Bertolt Brechts Kurt Weills "Pirate Jenny", dit keer gesitueerd in een hotel in het zuiden.
Hoogtepunten
In 1961 nam Simone haar versie op van het traditionele lied "The House of the Rising Sun", een nummer dat later opgenomen werd door Bob Dylan en een hit werd in de versie van The Animals. Andere liedjes waar ze bekend van is zijn "I put a spell on you" (origineel van Screamin' Jay Hawkins), "Here comes the sun" van The Beatles, "Four women", "I shall be released" (ook van Dylan) en "Ain't got no - I got life". Simones veelzijdigheid als artiest bewees ze met haar muziek, die door haar eenvoud aan de folkmuziek deed denken. In één enkel concert kon ze gemakkelijk overgaan van gospel-georiënteerde muziek naar blues en jazz. In de film "The Thomas Crown Affair" uit 1968, met Steve McQueen en Faye Dunaway, zat het nummer "Sinnerman" van Simone en dat zorgde ervoor dat ze bij een breder publiek bekend werd. "Sinnerman" is ook gebruikt als sample voor het nummer Get By van de Amerikaanse rapper Talib Kweli. In de remake van deze film uit 1999, dit keer met Pierce Brosnan en Rene Russo, zat hetzelfde lied.
Nina Simone trad voor het eerst op in Nederland op 25 december 1965 in het Mickery theater te Loenersloot. Dit concert is uitgezonden op televisie. De registratie van dit concert is meer dan 40 jaar zoek geweest maar inmiddels teruggevonden. Daarna volgden concerten in 1967, 1968, 1971 (samen met Boy Edgar's Big Band). Tijdens dit concert zong Simone de meest indringende en door de ziel snijdende versie van Billie Holidays lugubere "Strange Fruit" (over een lynchpartij in Alabama) die ze ooit zong. De televisieregistratie van dit concert is tot op heden nog niet teruggevonden in de archieven. In 1978 en 1982 trad ze op bij het North Sea Jazzfestival en in 1988 gaf ze een serie van acht concerten door geheel Nederland.
Simone heeft altijd een goede band gehad met Nederland, ze voelde zich goed in de ontspannen sfeer en had veel vrienden o.a. Willie Langenberg, Boy Edgar, Juliska Juhasz (wiens dochter Nina petekind was van Simone), Gerrit de Bruin. Ook als er geen concerten in Nederland waren vertoefde Simone in de jaren van 1965 tot 1971 vaak in Nederland.
De scheiding van Simone met haar echtgenoot en manager Andrew Stroud heeft de basis onder haar bestaan weggeslagen en zij verbrak de banden met RCA, haar platenmaatschappij sinds 1966. Kenmerkend is dat Simone erop stond dat haar laatste plaat met RCA "It is finished" als naam kreeg. Later begreep RCA waarom.
Simone wilde in deze periode eigenlijk geen concerten meer geven maar gebrek aan geld dwong haar toch nu en dan het podium op. Uiteindelijk vertrok ze naar Afrika en verbleef daar enige jaren, zonder op te treden.
In 1976 door geldgebrek gedwongen kwam ze terug naar Europa. Simone vond Claude Knobs van het Montreux Jazzfestival bereid haar in te passen in het reeds overvolle programma van zijn festival. Simone zou een concert van 20 minuten doen en kreeg ook betaald voor 20 minuten. Het concert duurde echter meer dan een uur. Van dit concert is een dvd in de handel met de naam "Nina Simone live at Montreux 1976"
Later Leven en Overlijden
In 1971 verliet Simone de Verenigde Staten na onenigheid met managers, platenmaatschappijen en de belastingdienst. Het racisme gaf ze ook als reden om te vertrekken. Ze kwam in 1978 terug en werd gearresteerd voor belastingontduiking (ze weigerde een aantal jaren belastbaar inkomen op te geven als protest tegen de Vietnamoorlog). Ze heeft in verschillende landen gewoond, zoals de Caribische eilanden, landen in Afrika en Zwitserland. Van 1988 tot 1992 woonde Simone in Nederland, eerst in Nijmegen en daarna in Amsterdam. Vervolgens verhuisde ze naar Frankrijk, waar ze tot haar dood leefde. Simone ging door met optreden tot ze 68 was. In 1983 en 1984 trad ze regelmatig op in Ronnie Scotts jazzclub in Londen. Van 1984 tot 1988 ging Simone door een diep dal, gedreven door haar emotionele impulsiviteit was het haar bijna onmogelijk nog op te treden en een stabiel leven te leiden, met als gevolg verkeerde keuzes, verkeerde managers en tenslotte volledige chaos, niet meer weten waarheen en uiteindelijk belde ze in haar nood haar beste vriend in Nederland, Gerrit de Bruin. Samen met Raymond Gonzalez die optrad als manager heeft De Bruin Simone voor de keuze gesteld: wij zullen zorgen dat je een huis krijgt, zullen concerten voor je boeken, weer structuur in je leven aanbrengen maar kunnen dat alleen als jij meewerkt. Werk je mee of werk je niet mee? Simone pakte die kans en verhuisde naar Nederland.
In Nederland, begeleid door De Bruin, kwam er weer rust in haar leven en pakte ze de draad van haar optredens weer op. Nadien volgden tot en met 2002 nog honderden concerten, verscheen haar autobiografie en werd ook haar laatste cd "A Single Woman" uitgebracht. In 1995 in Bouc Bel Air schoot Simone op haar buurjongen met een luchtbuks omdat ze zich door zijn gelach niet kon concentreren. In de muziekwereld had ze de reputatie lastig en wispelturig te zijn. Simone zelf probeerde dit beeld altijd recht te zetten alhoewel ze erkende te lijden onder haar impulsiviteit en emotionaliteit waardoor ze dingen deed die ze eigenlijk niet wilde doen. Deze emotionaliteit/impulsiviteit was tevens een van de eigenschappen tijdens haar concerten, waarmee ze gepaard aan haar bijzondere pianospel en markante stemgeluid een zaal vol swingende en dan weer huilende toeschouwers had. In de nadagen van haar loopbaan keek ze tijdens optredens vaak terug op gebeurtenissen in haar carrière, waaronder haar soms bijzondere eisen. Simones koninklijke eisen en gedrag op het podium leverde haar de titel "High Priestess of Soul" op. Simone moest zelf niets van die titel hebben, I play "black classical music" and my name is Nina Simone. Simone overleed 2e paasdag 2003 in haar huis in Carry-le-Rouet aan de gevolgen van borstkanker.
We ranken van Nina Simone het op single uitgebrachte nummer "Ain´t Got No - I Got Life" uit 1968, dat in hetzelfde jaar ook op Simone´s album 'Nuff Said! verscheen. Het lied, oorspronkelijk afkomstig uit de musical Hair, is opgebouwd uit twee delen (zie de titel) en werd geschreven door James Rado, Gerome Ragni (tekst) en Galt MacDermot (muziek).
In Nederland stond het in het jaar van uitgave vijf weken op #1 in de Nederlandse Top 40. In de USA kwam het niet verder dan #94 (in 1969), maar in de UK werd het wel een grote hit en piekte op #2. Toen de single in 1998 opnieuw werd uitgebracht, behaalde hij in de NLse Top 40 de 10e plaats. In de Nederlandse Single Top 100, waarin het liedje eerder ook een nummer 1-hit geweest was, bereikte het de 11e positie.
De Groovefinder-remix van het nummer uit 2007 werd niet massaal opgepikt en bleef in de tipparade van de Top 40 steken; maar in de UK stond deze versie 16 weken in de hitlijst en piekte op #30 en in Ierland piekte het in de 15 weken in de hitlijst op #9.
"Ain´t Got No - I Got Life" stond in alle edities van de NLse Top 2000, steeds in de bovenste helft, maar daarbinnen schommelend tussen #988 en #294.
live 1968, 1969, 1970
_________________
Alle mensen worden vrij en gelijk in waardigheid en rechten geboren. Zij zijn begiftigd met verstand en geweten, en behoren zich jegens elkander in een geest van broederschap te gedragen. Art 1 UVRM
sokratikos- Music-Master
- Aantal berichten : 10275
Registratiedatum : 24-04-11
Leeftijd : 53
Woonplaats : Nijmegen, NL, Europa, Aarde, Wereld
Re: *RTH* Nina Simone - Ain´t got no - I got life
Fijn nummer zonder dat ik er nou helemaal van uit mijn plaat ga.
Een 7.
Een 7.
Re: *RTH* Nina Simone - Ain´t got no - I got life
Mooie authentieke song. 8
_________________
Sowhat, voor al uw feesten en partijen!
sowhat- Chief
- Aantal berichten : 19039
Registratiedatum : 16-12-08
Leeftijd : 67
Woonplaats : Mokum
Re: *RTH* Nina Simone - Ain´t got no - I got life
Goede herinneringen aan deze musical...
Ik ben daar naar toe geweest met de eindexamen klas van mijn middelbare school...
We moesten wel toestemming hebben van onze ouders, want er kwam "naakt' voor op het toneel
Kom daar nu nog eens om hahaha..
Grote tent naast het Olympisch Stadion in A'dam...een gemengde cast van Engelse en Nederlandse
acteurs en in de band o.a. Jan Akkerman en Thijs van Leer, waar ik toen nog nooit van gehoord had..
Bijna alle liedjes vind ik leuk uit deze musical...Hair natuurlijk, Aquarius, Let The Sunshine In,
Frank Mills ( ooit nog een hit gezongen door Bojoura) en ook deze Ain't Got No, I Got Life..
Heb ook nog ooit een Amerikaanse uitgave van het boek Hair gevonden, waar de hele musical in
staat uitgeschreven....heel klein boekje, maar een collector's item..
Kan me ook nog herinneren, dat we na deze voorstelling Chinees zijn gaan eten en daarna naar de film
Easy Rider, die toen net uit was....dat waren dus 2 hoogtepunten op 1 dag....sweet memories
Een 9 voor deze uitvoering van Nina Simone, alleen al voor het intro op de originele plaat..
Ik ben daar naar toe geweest met de eindexamen klas van mijn middelbare school...
We moesten wel toestemming hebben van onze ouders, want er kwam "naakt' voor op het toneel
Kom daar nu nog eens om hahaha..
Grote tent naast het Olympisch Stadion in A'dam...een gemengde cast van Engelse en Nederlandse
acteurs en in de band o.a. Jan Akkerman en Thijs van Leer, waar ik toen nog nooit van gehoord had..
Bijna alle liedjes vind ik leuk uit deze musical...Hair natuurlijk, Aquarius, Let The Sunshine In,
Frank Mills ( ooit nog een hit gezongen door Bojoura) en ook deze Ain't Got No, I Got Life..
Heb ook nog ooit een Amerikaanse uitgave van het boek Hair gevonden, waar de hele musical in
staat uitgeschreven....heel klein boekje, maar een collector's item..
Kan me ook nog herinneren, dat we na deze voorstelling Chinees zijn gaan eten en daarna naar de film
Easy Rider, die toen net uit was....dat waren dus 2 hoogtepunten op 1 dag....sweet memories
Een 9 voor deze uitvoering van Nina Simone, alleen al voor het intro op de originele plaat..
Laatst aangepast door Joyce op 27.02.15 16:20; in totaal 2 keer bewerkt
Joyce- Music-Master
- Aantal berichten : 6575
Registratiedatum : 16-12-08
Woonplaats : Top van de Randstad
Re: *RTH* Nina Simone - Ain´t got no - I got life
Heerlijke indringende stem van Nina Simone, geen gemakkelijk mens om mee om te gaan, maar het leven is dat ook niet en vooral niet voor een zwarte vrouw in haar tijd and for that matter in de tegenwoordige tijd.
Ik hou van haar en haar muziek, ze is levendig, artistiek en flamboyant
Een 9.
Ik hou van haar en haar muziek, ze is levendig, artistiek en flamboyant
Een 9.
MrJohn- Chief
- Aantal berichten : 16693
Registratiedatum : 16-12-08
Leeftijd : 74
Re: *RTH* Nina Simone - Ain´t got no - I got life
Heb liever Sinnerman maar deze is ook prachtig 9
Martinus- Music-freak
- Aantal berichten : 356
Registratiedatum : 10-12-14
Leeftijd : 30
Woonplaats : Gelderland
Re: *RTH* Nina Simone - Ain´t got no - I got life
Een 7! Ik heb het gewoon niet zo op haar stem. Maar dit is altijd nog 1000 keer beter dan Sinnerman vehikel!
Ries- Music-Master
- Aantal berichten : 7103
Registratiedatum : 06-01-10
Leeftijd : 54
Woonplaats : Hoogeveen
Re: *RTH* Nina Simone - Ain´t got no - I got life
@Joyce, wat je noemen mag "a trip down memory lane" maar stond die tent niet (eerst) ergens anders??
Anyway Nina mag het met een 8 doen, er zijn zoveeeeeeeeeeeeel betere.....
Gast- Gast
Re: *RTH* Nina Simone - Ain´t got no - I got life
Geen idee Journey, of die tent eerst ergens anders stond..
Toen wij er heen gingen stond hij iig bij het OS stadion..
Toen wij er heen gingen stond hij iig bij het OS stadion..
Joyce- Music-Master
- Aantal berichten : 6575
Registratiedatum : 16-12-08
Woonplaats : Top van de Randstad
Re: *RTH* Nina Simone - Ain´t got no - I got life
Ik hou niet van al haar platen maar deze vind ik heel goed, een 8
Mirrr- Music-Master
- Aantal berichten : 12274
Registratiedatum : 21-12-08
Leeftijd : 60
Re: *RTH* Nina Simone - Ain´t got no - I got life
Het cijfer zegt alles: 10..
Roy- Music-Maniac !!!
- Aantal berichten : 2026
Registratiedatum : 11-11-09
Re: *RTH* Nina Simone - Ain´t got no - I got life
Prachtige stem, iets minder liedje. Een 7
_________________
If I agreed with you we'd both be wrong
Re: *RTH* Nina Simone - Ain´t got no - I got life
Frodo schreef:Fijn nummer zonder dat ik er nou helemaal van uit mijn plaat ga.
Een 7.
Same here.
Timmus- Beheerder
- Aantal berichten : 16848
Registratiedatum : 01-01-09
Leeftijd : 43
Woonplaats : 's-Gravenhage
Re: *RTH* Nina Simone - Ain´t got no - I got life
Ik doe mee met de 9-ens. Indringend gezongen, zoals altijd, echter ditmaal eens geen kommer en kwel maar een lofzang op het leven.
_________________
Alle mensen worden vrij en gelijk in waardigheid en rechten geboren. Zij zijn begiftigd met verstand en geweten, en behoren zich jegens elkander in een geest van broederschap te gedragen. Art 1 UVRM
sokratikos- Music-Master
- Aantal berichten : 10275
Registratiedatum : 24-04-11
Leeftijd : 53
Woonplaats : Nijmegen, NL, Europa, Aarde, Wereld
Soortgelijke onderwerpen
» *RTH* Nina Simone - One September Day
» *RTH* Nina Simone - Sinnerman
» *RTH* Nina Simone - Feeling Good
» *RTH* Muffs - Oh Nina
» Nina Hoekman
» *RTH* Nina Simone - Sinnerman
» *RTH* Nina Simone - Feeling Good
» *RTH* Muffs - Oh Nina
» Nina Hoekman
Pagina 1 van 1
Permissies van dit forum:
Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
Vandaag om 16:28 van sokratikos
» November 2024
Vandaag om 11:31 van sokratikos
» Timmus presents: de beste albums van 2023
Gisteren om 20:57 van Timmus
» Marsha's jukebox (04 november)
05.11.24 0:58 van Marsha
» *RTH* Cat Power – The greatest
04.11.24 22:36 van Mirrr
» *RTH* Cheap trick – Dream Police
04.11.24 22:34 van Mirrr
» Zondag 3 nov. Zonnig vervolg
03.11.24 17:51 van Roche
» Zat. 2 nov.: Weekendshow met Dave & Roche
02.11.24 18:51 van Dave Evans
» Introquiz November staat klaar
02.11.24 17:50 van KatjeV
» *RTH* Vanessa Paradis – Joe le taxi
02.11.24 15:35 van KatjeV
» *RTH* Nick Cave & The Bad Seeds - Into My Arms
02.11.24 12:56 van sowhat
» *RTH* Mia Martini - Almeno Tu Nell'Universo
02.11.24 12:55 van sowhat
» *RTH* Les Thugs - I'm Scared
02.11.24 12:53 van sowhat
» *RTH* Leonard Cohen – I Want It Darker
02.11.24 12:51 van sowhat
» *RTH* Smile – Doin’ allright
02.11.24 12:49 van sowhat
» *RTH* Clash – White riot
02.11.24 12:48 van sowhat
» Vrijdag 1 nov: De Weekendstart met Tim en Ard
01.11.24 22:43 van sowhat
» Wo 30-10 Sokra zaagt door
01.11.24 14:32 van sokratikos
» Stemfinale Weekend
01.11.24 13:14 van Mirrr
» *RTH* Magazine - Shot by Both Sides
31.10.24 21:00 van Timmus