*RTH* Peggy Lee - Fever

**sokratikos** 04.08.14 0:00

[03-08-2014]

Peggy Lee, artiestennaam van Norma Dolores Egstrom, (Jamestown (North Dakota), 26 mei 1920 - Bel-Air (Los Angeles), 21 januari 2002) was een Amerikaans pop- en jazzzangeres, bekend om haar zachte, coole zangstijl. Ze oogstte veel succes met liedjes als "Why Don't You Do Right", "Fever" en "Is That All There Is?".

Jeugd

Peggy Lee verhuisde als tiener naar Fargo, waar ze werk kreeg als zangeres bij een radiostation. Op aanraden van haar baas veranderde ze haar naam in Peggy Lee. In 1941 verving ze zangeres Helen Forrest in de band van Benny Goodman, nadat deze haar had horen zingen. Het jaar daarop nam ze met Goodman het nummer "Why Don't You Do Right" op, haar eerste grote hit en grote doorbraak. In '43 trouwde ze met Dave Barbour, Goodmans gitarist.

Carrière

In 1944 tekende ze een solocontract bij Capitol Records, waarna ze een reeks hits scoorde, meestal geschreven door haarzelf en haar man. Tot haar grootste hits uit die tijd behoorden onder andere "It's a Good Day" en "Mañana". In 1952 stapte ze voor vijf jaar over naar Decca. Voor Decca had ze onder andere een hit met het nummer "Lover". In 1958 scoorde ze met "Fever" een enorme hit, welke ze in 1969 evenaarde met Leiber & Stollers "Is That All There Is?".

In de loop van de jaren vijftig ging Peggy Lee acteren. In 1953 speelde ze in een remake van The Jazz Singer tegenover Danny Thomas. Ze kreeg een Oscarnominatie voor haar rol als een alcoholverslaafde zangeres in de film Pete Kelly's Blues uit 1955.

Ook schreef en zong ze nummers voor de Disneyfilm Lady en de Vagebond uit 1955. Zelf was ze ook te horen als stemactrice in deze film, waaronder in de rol van de Siamese katten-tweeling Si en Am. De rol van Peg, een aan lager wal geraakte showhondje, was op haar gebaseerd. In de jaren negentig won ze een rechtszaak tegen Disney. Ze had Disney aangeklaagd omdat ze vond recht te hebben op de royalty's over de verkoop van de videobanden. De rechter gaf haar gelijk en ze verdiende zo miljoenen dollars.

In 1983 speelde ze op Broadway in het autobiografische stuk Peg.

Peggy Lee is een winnaar van Roughrider Award, een prijs voor prominente inwoners van de staat North Dakota.

Peggy Lee is viermaal getrouwd geweest. Van haar eerste man, Dave Barbour, scheidde ze in 1951, omdat deze aan alcohol verslaafd was geraakt. Ze bleven echter goede vrienden tot zijn dood in 1965, veroorzaakt door een hartaanval. Samen hadden ze een dochter, Nicki. Ze hadden enkele dagen voor zijn dood besloten om te gaan trouwen.

Overlijden

In januari 2002 stierf ze aan een hartaanval in haar huis in Bel-Air. Ze werd de jaren daarvoor geplaagd door een slechte lichamelijke conditie, onder andere veroorzaakt door diabetes en ongelukkige vallen. In 1976 viel ze in een hotel in New York, wat haar bijna fataal werd. Ze bleef echter optreden tot haar beroerte in 1998. Peggy Lee is 81 jaar oud geworden.

We ranken van Peggy Lee haar hit "Fever" uit 1958.

Het nummer is geschreven door Eddie Cooley en Otis Blackwell (die de pseudoniem John Davenport gebruikte) en oorspronkelijk opgenomen in 1956 door Little Willie John, die het nummer zelf niks vond en het met tegenzin opnam. Het werd uitgegeven als dubbele single met "Letter from my Darling" en werd in de R&B-hitlijst een #1-hit en kwam tot #24 in de nationale hitlijst van de USA.

In de versie van Peggy Lee uit 1958 is de tekst door de zangeres zelf significant gewijzigd - de verzen met "Romeo loved Juliet" en met "Captain Smith and Pocohontas" zijn geheel van Lee, die het 1e en 4e vers liet staan en het 2e en 3e vers verving omdat ze die te riskant vond voor haar muzikale smaak - maar voor die wijziging lange tijd nooit de credits heeft gekregen. "Fever" van Peggy Lee piekte op #8 in de USA Hot 100 en werd haar signature song. De versie van Peggy Lee is de standaard geworden voor de vele covers van het nummer, aangezien daarin haar gewijzigde tekst wordt gebruikt.

"Fever" is gecoverd door m.n. Elvis Presley, Ella Fitzgerald, Usha Uthup, Ray Charles, Nancy Sinatra, The McCoys, The Blues Band, Boney M., Amanda Lear, La Lupe, Madonna, Fishtank Ensemble, The Kingsmen, The Jam, The Cramps, Wanda Jackson, Bette Midler, Michael Bublé en Suzi Quatro.

met beelden en geluid (live?) van een nagenoeg verloren tv-optreden uit 1958

Jaap2000 04.08.14 6:12

Een dikke 9.
Toelichting lijkt me overbodig.

Joostvdaa 04.08.14 10:03

Loepzuivere zang en een mooie minimalistische omlijsting. Wel hoop je tevergeefs dat er muzikaal echt nog wat gebeurt en heb ik het nummer in welke versie dan ook nooit bijzonder leuk gevonden. Alles bij elkaar kom ik dan toch niet verder dan een ruime 6.

Gast 04.08.14 12:26

Een icoon uit een tijd waarin echte muziek nog usance was en mensen nog echt konden zingen,

Dit in schril contrast met die met plakplaatjes behangen "want dan ben ik stoer", figuren die parasiteren op de prestaties van anderen en achter een grote tafel daarvan sampletjes maken, om daarna dan de lokale toiletjuffrouw wat vage gilletjes in te laten gillen, gevolgd door een te vaak bij de burger-king op bezoek geweest zijnde veel te vette liefst afro-american buurjongen wiens enige prestatie eigenlijk is het continu dragen van enkele kilo's (nep) goud om de stierennek die een of ander debiel en vooral ranzig gedichtje wat niemand overigens ook maar verstaat ten gehore brengt, en na wat gekunsteld digitaal plak en lijmwerk is er weer een zogenaamd digitaal meesterwerk af die dan vervolgens als "echte" muziek op de markt word gekwakt.

De zogenaamde maker van dat fraais lult in de publiciteit iets vaags over een "creatief" en "moeizaam" proces waarna de zogenaamde kenners a la Gekke Gieltje B. dan brullen helemaal te gek dit en wat een vette beat!!! en dit dan zonder dat er ook maar ergens een accoord of riff te bespeuren is en het gewoon alleen maar in elkaar getimmerd is zonder enige vorm van echte muzikaliteit toe te voegen.

Als je dan nog pech hebt ook kun je ineens geconfronteerd worden met zo een kwakzalver ergens op een buhne met dat rijmpje over zijn vader of zijn "bitch" en die dit het liefste omlijst met een complete chaos aan geluid wenst voor te dragen, helemaal niemand begrijpt er ook meer ene reet van of verstaat het allemaal maar als makke schapen klappen zij hun handjes stuk.

Dat is dan het treurige lot van de huidige generaties die op moeten groeien met mensen die qua muzikaliteit totaal niets weten of hebben toegevoegd helemaal in vergelijking met Peggy Lee en de bijna 30 jaar aan muzikale erfenis na haar wie het tegendeel beweert huichelt, het is zelfs zo droef gesteld dat men maar kiest voor de vorming van een eigen cult , maar zelfs dat is niet origineel want dat is gekopieerd uit het verleden van de punkers en de new wavers.

Ook bands die nog niet zo lang geleden enige hoop boden zijn eigenlijk van de aardbodem verdwenen, Radiohead ?? Yorke heeft zich totaal van de muziekwereld afgekeerd, Snow Patrol lijkt wel te zijn overleden en Coldplay is ook niets meer dan een vrij beroerd klinkend middle of the road orkestje geworden.

Op een enkel lichtpuntje na is de huidige muziekwereld niets anders dan zielig te noemen, je zult er maar mee opgroeien nu met de "Timberlake's en Gieltje"s van deze wereld die niets maar dan ook echt helemaal niets toevoegen aan die prachtige muzikale erfenis die we hebben en bezitten omdat ze de essentie daarvan niet doorgronden en die is zo simpel namelijk, bescheidenheid, hard werken, plezier, en vooral liefde voor de muziek, het niet beseffen en realiseren daarvan wat eigenlijk al sinds de jaren '90 geleid heeft tot verschraling en 1 dimensionale producten waarbij de uitvoerende zogenaamde artiesten dan ook nog eens na 1 of 2 zogenaamde hits onderling allemaal inwisselbaar blijken te zijn want er is een schier onuitputtelijke schare aan gillende toiletdames en onverstaanbaar prevelende Big Mac adepten die ook al helemaal niets toe voegen aan de muziek aanwezig.

Vergeleken met de huidige muzikale terreur is dan ook onder andere dus Peggy Lee een prachtige diamant in een zee vol met muzikale modderschuiten die meer muzikaliteit in haar kleine linker teennagel bezat dan datgene wat allerlei idiote schreeuwlelijkerds ons al sinds de jaren '90 als zogenaamde muziek proberen te verkopen, een 10 derhalve.

**sowhat** 04.08.14 13:58

Eens met de eerste regel van Joost is mijn volledige recensie. Daarom een 8.

Jan... 04.08.14 18:21

Lekker onderkoeld, minimaal, spannend maar ook een tikkeltje saai. Een 6 1/2 naar beneden afgerond.

Roadrunner 04.08.14 19:24

altijd al een zeer vervelend nummer gevonden. Doe maar een 3

MrJohn 04.08.14 21:47

Het was opzienbarend eind jaren vijftig en is dat nog steeds. Juist ontroerend mooi in al zijn eenvoud. Een prachtig ingehouden toonzetting van een zangeres met een golden voice.

Een 10.

**Dave Evans** 04.08.14 21:55

Misschien komt het wel door al die vervelende covers, maar ik heb weinig tot niets met dit nummer: 4

PPProfessor 04.08.14 23:28

Wel lekker kaal deze klassieker van Peggy Lee, maar ook nogal saai. Heb er nooit veel aan gevonden en kom niet voorbij de beleefdheids-6. De versie van Marie Queenie Lyons (niet genoemd bij de introductie), dat is dus echt een hele leuke.

**forzautregivo** 05.08.14 21:35

In het begin gaat het allemaal nog wel, maar op het gegeven moment wordt het een strontvervelend nummer. Het was de koorts, zullen we maar zeggen. 5

Frodo 05.08.14 22:16

Zoals vrijwel iedereen al constateerde: best leuk nummer maar ook erg saai.

Een 5

Vleertje 06.08.14 0:00

Juist een heel gaaf nummer wat een soort onderhuidse spanning heeft. Ik geef er een 8 voor.

Ries 06.08.14 9:45

Ben het eigenlijk wel eens met Vleer alleen ga ik puntje lager zitten omdat de muziek gewoon niet helemaal mijn kopje rooibos is, een 7

Mirrr 07.08.14 21:14

Normaal is dit genre waar ik helemaal niet zo van hou, maar deze kan ik wel waarderen, een 7 Very Happy

Led-Zep 10.08.14 20:53

Frodo schreef:Zoals vrijwel iedereen al constateerde: best leuk nummer maar ook erg saai.

Een 5

idem

Miennnn 15.08.14 15:59

Een 8 voor Peggy! Ik kan dit wel waarderen!

**Timmus** 15.08.14 18:34

Het is een wat clichématig plaatje, maar als achtergrondmuziekje dan wel weer geschikt. Een 6.

**sokratikos** 26.08.14 12:44

De onderhuidse spanning die Peggy Lee door haar manier van zingen weet op te roepen maakt het nummer. (Of het breekt het nummer wanneer de cover niet geslaagd is, want het is/wordt soms gebruikt om zangtalent te testen.) Doordat die spanning de ruimte vult die is gelaten door de muzikaal ´minimale omlijsting´(mooi gezegd Joost) is het (in mijn oren) dus niet saai. 8

Gesponsorde inhoud

RTH Peggy Lee - Fever

Wat is je cijfer voor "Peggy Lee - Fever" ?

RTH Peggy Lee - Fever

Re: RTH Peggy Lee - Fever

Re: RTH Peggy Lee - Fever

Re: RTH Peggy Lee - Fever

Re: RTH Peggy Lee - Fever

Re: RTH Peggy Lee - Fever

Re: RTH Peggy Lee - Fever

Re: RTH Peggy Lee - Fever

Re: RTH Peggy Lee - Fever

Re: RTH Peggy Lee - Fever

Re: RTH Peggy Lee - Fever

Re: RTH Peggy Lee - Fever

Re: RTH Peggy Lee - Fever

Re: RTH Peggy Lee - Fever

Re: RTH Peggy Lee - Fever

Re: RTH Peggy Lee - Fever

Re: RTH Peggy Lee - Fever

Re: RTH Peggy Lee - Fever

Re: RTH Peggy Lee - Fever

Re: RTH Peggy Lee - Fever