*RTH* Tears for Fears - Head over Heels

[23-07-2014]
Tears for Fears is een Brits popduo gevormd door Roland Orzabal en Curt Smith.



De band werd opgericht in de vroege jaren tachtig. Oorspronkelijk begon Tears for Fears als newwave- en newromantic-groep.

De naam van de groep is afgeleid van een therapie bedacht door Arthur Janov waarbij patiënten wordt aangemoedigd te schreeuwen, huilen en te slaan naar voorwerpen om hun gevoelens te uiten. Vandaar de naam "Tears for Fears".



Tears for Fears kwam in 1983 met hun debuutalbum The Hurting. Veel liedjes op deze LP gingen over slechte jeugdervaringen van beide jongens. In 1985 verscheen het tweede album Songs from the Big Chair. Van dit album kwamen de succesvolle singles Shout (een nummer 1-hit in onder meer Nederland), Everybody Wants to Rule the World, Head Over Heels en I Believe. De titel van het album was afgeleid van een serie genaamd Sybil, die ging over een vrouw met 16 verschillende persoonlijkheden. De 'Big chair' is de stoel van haar psychiater. Ze maakten ook nog nummer daaromheen, het lied The Big Chair, de b-kant van de single Shout. Dit nummer stond overigens niet op het album.

Van Songs from the Big chair ranken we de single Head over Heels.

Ben totaal allergisch voor deze knapen, hun nummers, hun stemmen, bar en boos. Dit nummer gaat dan nog wel vergeleken bij de hits. 3

Ben ook allergisch voor ze want veel valse pretenties. Hier niet, dit is gewoon een leuk liedje, 7

Tears for Fears hebben een paar leuke nummers maar daar hoort deze niet bij. Typische 80's 13 in een dozijn sound ik kan er niet meer van maken dan een zesje.

Destijds toen Shout een hit werd dacht ik nog zoooo leuke nieuwe band, bij de opvolger vond ik het al een stuk minder en dat werd bij de daaropvolgende riedeltjes niet veel beter! Inmiddels heb ik echt helemaal niets meer met dit we zijn 1 van de zovelen eighties duo! Dit nummer krijgt van mij een 4 toebedeeld!

Een redelijke 80's-plaat. Het is niet fantastisch, maar behoort wel tot hun betere nummers vind ik. Een ruime 6.

Kan enorm uit m'n dak gaan op "Shout", maar dit is van een heel andere orde. Heel saai en gladjes; vanwege de stem toch nog een 5.

Jezus, wat is dit erg om naar te luisteren en vooral naar te kijken. Die gozert met zn namaakbril, jakkes. Net als iedereen vond ik dit goed, maar muv het geweldige shout gooi ik nu alles de schroothoop in. Met in het afvoerputje die vreeeselijke rip off van I am the walrus. Snel vergeten dit.

3

Ik ben vast gek, maar ik vind juist Shout een gruwel van jewelste en vind dit juist een van hun fijnste nummers! Ik heb er met liefde een 8 voor over

Vind dit een redelijk mager nummer van ze, een 6......

Mooie van TFF, hou wel van hun muziek.

een 8

Komt bij lange na niet in de buurt van The Working Hour, wat één van de beste nummers ooit is, maar neemt niet weg dat dit ook een voldoende verdient. In verhouding tot de 10 van The Working Hour krijgt dit een 7

Doodgewoon popliedje, dat het qua kwaliteit bij lange na niet haalt bij hun beste werk.

Een 6.

Als dit zo doodgewoon en 13-in-een-dozijn is, ben ik benieuwd naar de overige 12 titels, want dit is echt een klasbak. Vergeet Shout, Sowing The Seeds Of Love en Mad World, want dit is samen met Everybody Wants to Rule the World (hun enige niet gedateerde hit) en Badman's Song (weergaloze epic!) echt wel het summum van hun bestaansrecht.

Een band/duo met zeker haar ups en downs, maar dit is zeker een up! Waarom dan eigenlijk, Chevy? Ja, goede vraag, maar ik blijf het antwoord schuldig. Eén ding weet ik wel..

.. dit is echt verdomde catchy!

La la la la! La la la!

Funny how.. time flaaaaaaaaais