*RTH* Jimi Hendrix - Pali gap
+8
Frodo
Mirrr
PPProfessor
Jan...
Ries
sowhat
Vleertje
sokratikos
12 plaatsers
Pagina 1 van 1
Wat is je cijfer voor "Jimi Hendrix - Pali gap" ?
*RTH* Jimi Hendrix - Pali gap
[08-07-2014]
Jimi is voorheen pas 1x aan bod gekomen in RTH, in 2010 met Cross Town Traffic
James Marshall (Jimi) Hendrix (geboren als Johnny Allen Hendrix, Seattle, 27 november 1942 – Londen, 18 september 1970) was een invloedrijke Amerikaanse gitarist en singer-songwriter. Hij werd bekend door zijn virtuoze, flamboyante gitaarspel. Hij bracht een revolutie in het gitaarspelen teweeg door het gebruik van nieuwe akkoorden, feedback en vernieuwende opnametechnieken. Zijn stijl was een creatieve, psychedelische verwerking van rock-'n-roll, soul en blues invloeden.
Beginjaren
Jimi Hendrix werd als Johnny Allen Hendrix geboren op 27 november 1942 om 10:15 's ochtends, in Seattle, (Washington), en was van gemengde afkomst (Afro-Amerikaans, Cherokee en Iers). Nadat zijn vader, Al Hendrix, terugkwam van zijn dienstplicht in het leger, noemde hij zijn zoon 'James Marshall Hendrix', omdat Johnny de naam was van een man met wie zijn toenmalige vrouw was vreemdgegaan. Jimi's moeder Lucille, die 17 was toen ze Jimi baarde, was danseres en verslaafd aan alcohol. Jimi woonde vaak bij familie. Kleine "Jimmy", of "Buster", zoals hij werd genoemd in zijn jongere jaren, was altijd erg verlegen en terughoudend. Hij groeide op in de achterbuurten van Seattle. Zijn moeder overleed op 2 februari 1958 aan de gevolgen van cirrose.
Van jongs af aan was hij weg van muziek. Al Hendrix, de vader van Jimi, betrapte hem er regelmatig op de bezem als gitaar te gebruiken. Dit zag hij nadat hij Jimi opdracht had gegeven de kamer te vegen, en na afloop tientallen twijgjes op de grond vond. Hierna besloot Al een ukelele voor zijn zoon te huren. Na een aantal maanden werd het steeds moeilijker voor Jimi's vader om de rekeningen te betalen, zo ook voor Jimi's ukelele. Aangezien Al Jimi's plezier belangrijker vond dan het zijne, gaf hij het saxofoonspel (hij speelde toentertijd zelf sax) op. Zo kon hij een akoestische gitaar voor Jimi kopen, die inmiddels 11 jaar was. In zijn dertiende levensjaar kocht Jimi zijn eerste elektrische gitaar, een Supro Ozark 1560 S. Jimi gebruikte deze gitaar toen hij in zijn eerste bandje speelde, The Rocking Kings.
In 1961 verliet Jimi Hendrix zijn middelbare school om het leger in te gaan. Later, eenmaal beroemd, vertelde hij vaak aan de pers dat hij van school af was gestuurd, omdat de rector hem hand in hand had zien lopen met een blank meisje. Dit bleek, na navraag bij zijn oude klasgenoten en zijn vader, absoluut niet waar te zijn.
Jimi ging in dienst bij de luchtlandingsdivisie, die in het zuiden van de VS was gelegerd. Hier ontmoette hij in nabij gelegen cafeetjes veel muzikanten, onder wie Billy Cox, een bassist met wie hij later nog op het Woodstock-festival optrad en enkele singles opnam. Hendrix zag veel goede gitaristen aan het werk, die een grote indruk op hem maakten. Na veertien maanden in het leger in dienst te hebben gezeten werd hij ontslagen vanwege een gebroken enkel na een mislukte parachutesprong. Charles R. Cross, de schrijver van het boek A Room Full Of Mirrors (een biografie over het leven van Jimi Hendrix), beweert echter dat Hendrix zich voordeed als homoseksueel, en zo hoopte te worden ontslagen uit de luchtlandingsdivisie.
The Jimi Hendrix Experience
Na het ontslag trok Jimi als begeleidend gitarist door de Verenigde Staten, waar hij met vele soul- en bluesgroepen optrad, waaronder veel bekende namen als B.B. King, Little Richard, Jackie Wilson, Bo Diddley en The Isley Brothers. Als beroepsmuzikant oefende Hendrix gemiddeld 6 tot 8 uur per dag, een gewoonte die hij tot aan zijn dood vol zou houden. In Greenwich Village in New York, waar Hendrix optrad als gitarist-zanger met zijn band Jimmy James and the Blue Flames, werd hij ontdekt door Chas Chandler (toen de basgitarist van de Engelse groep The Animals), die hem zag spelen in het plaatselijk bekende Café Wha. Na enkele keren met hem te hebben gesproken, en tientallen keren te hebben gejamd, vroeg hij hem mee te gaan naar Engeland, om daar zijn muziekcarrière van de grond te krijgen.
In Engeland vormde hij een groep onder de naam The Jimi Hendrix Experience. Het was een groep met een paar vluchtig bij elkaar gezochte muzikanten, maar die later een sterk trio bleek te zijn. Hendrix zong zelf en speelde uiteraard gitaar, en hij werd daarbij ritmisch ondersteund door Noel Redding, basgitaar en gitaar, en Mitch Mitchell op drums. Noel Redding was van oorsprong helemaal geen bassist, en Mitch Mitchell kwam uit een heel ander hoekje van de muziekindustrie, namelijk de jazz.
Eenmaal gevormd trad de band op in kleine cafeetjes in Engeland. Door Hendrix' flamboyante verschijning, zijn gitaartechniek en extravagante optredens werden ze al snel populairder, maar echte faam bleef uit. Met de cover Hey Joe, opgenomen in 1966 kwam Jimi Hendrix op nummer 6 in de Britse hitparade. In zijn autobiografie geeft Keith Richards (gitarist van The Rolling Stones) aan dat zijn vriendin in die tijd, Linda Keith, Jimi Hendrix uit enthousiasme een Fender Stratocaster van Keith Richards gaf en een demo van de song Hey Joe van Tim Rose. Volgens Keith heeft hij die song dus kennelijk van hem gehad. Later hebben Jimi Hendrix en Linda Keith ook een relatie begonnen.
Nadat hun eerste album Are You Experienced in 1967 was uitgebracht, kwam het succes. The Jimi Hendrix Experience werd zowat in één klap beroemd in Engeland. Hun singles werden veel op de radio gedraaid, en de band werd regelmatig uitgenodigd voor televisieopnames van populaire muziekprogramma's. Naarmate de tijd verstreek begon de rest van Europa ook steeds meer lucht te krijgen van The Experience. Al snel toerden Hendrix en zijn band door veel Europese landen, waaronder Frankrijk, Duitsland en Noorwegen.
Hoewel Hendrix in Engeland successen boekte en zijn faam zich verspreidde, was hij nog weinig bekend in de VS. Het eerste optreden in de VS op het Monterey International Pop Festival op 18 juni 1967 bracht daar verandering in; The Jimi Hendrix Experience sloeg in als een bom en Jimi kreeg de status from rumour to legend. Op dit optreden stak hij ook zijn gitaar in brand, iets wat hij overigens maar driemaal deed. De in brand gestoken gitaar sloeg hij vervolgens stuk op de grond. Andere gimmicks die hij ook al in Engeland gebruikte waren het spelen met zijn tanden, en met de gitaar achter zijn rug.
Vanwege een onhandig platencontract moesten er twee platen worden gemaakt in 1967. Het eerste album Are You Experienced werd in mei 1967 voor het eerst uitgebracht. Het tweede album Axis: Bold as Love kwam uit eind 1967. Hierin is veelvuldig gebruikgemaakt van nieuwe gitaar- en studiotechnieken, waarmee Hendrix tot op de dag van vandaag nog geassocieerd wordt. Op deze plaat staat de klassieker Little Wing en nummers als Spanish Castle Magic, If 6 was 9 en Bold as Love.
Het derde album van de band, Electric Ladyland (1968), wordt door critici beschouwd als het beste (studio)werk in zijn carrière[bron?]. Het werd ook het best verkochte album dat Hendrix ooit maakte, en het bevat tijdloze klassiekers zoals de cover van Bob Dylans All Along The Watchtower en Voodoo Child (Slight Return). De beroemde hoesfoto van Electric Ladyland, waarop 19 naakte vrouwen te zien zijn, werd tegen de wil van Hendrix in gebruikt. Hendrix zelf had voor deze plaat de voorkeur voor een hoesfoto (gemaakt door Linda Eastman) waarop hij met Redding en Mitchell te midden van een aantal klauterende kinderen op een kunstwerk in Central Park zat. Deze is te zien op de Reprise (VS)-release.
Einde van The Experience
De Jimi Hendrix Experience trad vaak op in televisie-uitzendingen, clubs, en uitverkochte concerthallen. De drie mannen bleken elkaar erg goed aan te vullen, maar Noel Redding was vaak ontevreden over hoe alles verliep met de band. Hij vond de commerciële hype rond de band maar niets en speelde veel liever op zijn traditionele instrument, de gitaar, dan te bassen bij The Jimi Hendrix Experience. Noel Redding richtte hierom naast The Experience zijn eigen band op, Fat Mattress. Volgens Mitch Mitchell noemde Jimi de band soms Thin Pillow.
Het feit dat Noel zijn eigen band had betekende dat hij en Jimi elkaar steeds minder zagen in de studio. Dit betekende onder andere dat Jimi zelf een deel van de baspartijen inspeelde bij het opnemen van zijn album Electric Ladyland (ook op de andere albums speelde hij vaker bas). Noel weigerde overigens vaak dit te doen, vanwege Hendrix' perfectionisme. Bij bijvoorbeeld de single Gypsy Eyes liet Hendrix Redding de baspartij maar liefst 43 keer opnieuw inspelen, tot grote ergernis van Redding. Na een optreden op het Denver Popfestival in Denver, waarin Hendrix en de rest van zijn band zich moesten opsluiten in een truck vanwege hysterische fans, kondigde Noel Redding zijn vertrek aan. In 2003 overleed Redding aan de gevolgen van levercirrose.
Woodstock en de Band of Gypsys
In augustus 1969, op het beroemde Woodstock-festival in New York, verraste Hendrix iedereen door zonder aankondiging (de presentator kondigde hen wel aan, maar abusievelijk als The Jimi Hendrix Experience) opeens met een totaal andere band op het podium te verschijnen. Hij noemde de band Gypsy Sun and Rainbows, die tijdens het Woodstock-festival bestond uit onder anderen zijn oude legermaatje en bassist, Billy Cox, en Experience-drummer Mitch Mitchell. Verder was de band uitgebreid met een tweede gitarist en twee percussionisten. Zijn optreden op Woodstock wordt door veel mensen een van zijn beste liveoptredens ooit genoemd. In deze show bracht hij onder andere een beroemde controversiële versie van het Amerikaanse volkslied ten gehore. Veel mensen dachten dat dit een protestlied was tegen de Amerikaanse regering, Hendrix zelf zei in een interview bij het televisieprogramma The Dick Cavett Show dat dit eigenlijk niet het geval was. "I thought it was beautiful," zei hij.
Deze band was geen lang leven beschoren. Hendrix vormde weer een trio, Band of Gypsys. Legendarisch zijn de optredens in de beroemde Fillmore East rond de jaarwisseling 1969/1970, met Billy Cox en drummer Buddy Miles. Opnamen van een aantal niet eerder uitgebrachte nummers van deze optredens zijn o.a. uitgebracht op de lp Hendrix Band of Gypsys. Deze lp wordt nog steeds beschouwd als een van de beste livealbums aller tijden.
De Cry of Love Band
Na ongeveer twee maanden rust te hebben genomen en aan zijn nieuwe album, First Rays Of The New Rising Sun te hebben gewerkt, besloot Hendrix zijn oude band, The Jimi Hendrix Experience weer bij elkaar te brengen. Hendrix, Mitchell en Redding hadden net bekendgemaakt weer te gaan toeren, maar op het laatste moment haakte Redding af en haalde Jimi opnieuw Billy Cox terug als bassist.
De band heeft nooit een officiële naam gehad, maar veel fans die de optredens hebben meegemaakt na hun, overigens ietwat korte, tour noemden de band steevast The Cry of Love Band, naar de naam van de tournee zelf. Veel shows van deze tournee zijn professioneel opgenomen in hoge geluidskwaliteit en worden nu nog steeds beschouwd als gedenkwaardige concerten van Hendrix.
Electric Lady Studios
Al zijn hele carrière lang vertelde Hendrix aan veel mensen dat hij graag een plek had voor zichzelf waar hij in alle rust liederen kon opnemen, componeren en mixen. In de beginjaren van zijn carrière had hij daar simpelweg het budget niet voor, maar hij maakte zijn droom in augustus 1970 eindelijk waar. Hij zocht samen met zijn geluidstechnicus Eddie Kramer een pand uit ergens in New York dat kon dienen als een pand om een studio in te vestigen. Na een korte zoektocht vond Kramer een geschikte locatie op 8th Street, en liet Jimi zich door professionele architecten leiden en zijn droomstudio bouwen. Veel conflicten vertraagden de bouw: hevige regenval verwoestte een deel van de ruwbouw, en pompen moesten worden geïnstalleerd toen bekend werd dat het pand gesitueerd was boven een ondergrondse rivier. Uiteindelijk moest een zesvoudige lening van Warner Brothers de studio redden.
Hendrix spendeerde uiteindelijk maar vier weken tijd in de studio, drie weken daarvan terwijl het bouwen van de studio nog in de eindfase zat. Op 26 augustus werd de bouw voltooid en werd een groot openingsfeest gehouden. De volgende dag vloog hij naar Londen voor zijn optreden op het Isle Of Wight Festival op 30 augustus 1970. Hendrix zou pas na middernacht het podium betreden.
Electric Lady Studios, zoals Hendrix zijn studio had genoemd, is na Hendrix' dood een immens populaire studio geworden waar veel beroemde artiesten en bands hun muziek hebben opgenomen, onder wie John Lennon, Led Zeppelin, The Rolling Stones, David Bowie, The Who, Stevie Wonder, Frank Zappa, Dave Matthews Band en Green Day.
Dood
Hendrix stierf in het Samarkand Hotel te Londen op 18 september 1970 op 27-jarige leeftijd, nadat hij als gevolg van een overdosis slaappillen en het drinken van wijn in een coma was geraakt. Hierbij zou een rol hebben gespeeld dat Britse slaappillen die hij had ingenomen sterker waren dan de Amerikaanse slaappillen, waaraan hij gewend was. Hij werd begraven aan het Greenwood Memorial Park in Renton, een stadje bij Hendrix' geboortestad Seattle (WA). Na een autopsie werd duidelijk dat Hendrix in zijn leven nooit verslaafd is geweest aan heroïne, en dat dit dan ook niet de doodsoorzaak was, wat destijds veel mensen dachten.
Volgens het boek Inside the Experience van drummer Mitch Mitchell zou Jimi Hendrix op een brancard in de gang van het Londens ziekenhuis, waar hij naar werd overgebracht, zijn gestorven als gevolg van verstikking door braaksel, als Afro-Amerikaan zou er niet naar hem zijn omgekeken, of, niemand wist wie hij was.
De omstandigheden rond zijn overlijden zijn echter nooit geheel opgehelderd. Volgens een vroegere roadie is hij vermoord door zijn manager. James ’Tappy’ Wright doet hiermee een boekje open over de mysterieuze dood van deze legende; het staat in scherp contrast met de gebruikelijke aanname dat Hendrix was gestikt in zijn eigen braaksel van die cocktail van wijn en pillen. Volgens de roadie flapte manager Michael Jeffery na de tragedie in een ladderzatte toestand eruit dat hij Hendrix had vermoord — hij zou hem met de hulp van enkele vennoten vol drank en pillen hebben gestopt, omdat hij bang was dat Hendrix naar een andere manager zou overstappen. Wrights laattijdige bewering (juni 2009) kan niet op waarheid worden getoetst, omdat Jeffery al lang in een vliegtuigcrash overleden is (drie jaar na Hendrix' dood en hij zou dit ongeveer een maand voor die crash hebben gezegd).
Invloed
Hendrix' stijl was uniek, en ondanks zijn hectische toerschema en perfectionisme in het opnemen van nummers heeft hij meer dan 300 onuitgebrachte nummers nagelaten. Muzikaal gezien tilde Hendrix volgens velen het elektrische gitaarspel naar een veel hoger niveau, en door zijn gebruik en combinatie van onder andere feedback, distortion en wahwahpedalen is de populariteit van deze effecten en technieken na Hendrix' dood veel groter geworden. Hendrix bedacht, onder invloed van onder meer blues-, jazz- en rhythm-and-blues-muziek, nieuwe technieken die vooral na zijn dood terug te zien zijn in met name de rockmuziek en andere sub-genres. Met en door zijn muziek legde hij een basis voor nieuwe genres. Funk (of funkrock) en heavy metal zijn daar voorbeelden van. Hendrix speelde meestal op een Fender Stratocaster-gitaar, die vooral dankzij hem een van de populairste gitaarmodellen is geworden.
De invloed van Hendrix op zijn generatiegenoten en huidige gitaristen is behoorlijk groot en is dan ook terug te zien bij artiesten als: Slash, John Frusciante, Stevie Ray Vaughan, Joe Bonamassa, Joe Satriani, Lenny Kravitz, Popa Chubby, John Mayer, Brian May, Steve Vai, Yngwie J. Malmsteen, Prince, Buddy Guy, Billy Gibbons, Jeff Beck, Kirk Hammett, Frank Zappa, Eric Johnson, Eddie Hazel, Matthew Bellamy (Muse), Kenny Wayne Shepherd, Johnny Lang, Walter Trout, Dave Murray en Pete Townshend om maar wat op te noemen.
We ranken van Jimi Hendrix (Experience) het nummer Pali Gap, opgenomen in de Electric Lady-studio op 1 juli 1970 (ongeveer 2 en een halve maand voor zijn dood) en uitgebracht op de posthume albums Rainbow Bridge (1971) en South Saturn Delta (1997).
Jimi is voorheen pas 1x aan bod gekomen in RTH, in 2010 met Cross Town Traffic
James Marshall (Jimi) Hendrix (geboren als Johnny Allen Hendrix, Seattle, 27 november 1942 – Londen, 18 september 1970) was een invloedrijke Amerikaanse gitarist en singer-songwriter. Hij werd bekend door zijn virtuoze, flamboyante gitaarspel. Hij bracht een revolutie in het gitaarspelen teweeg door het gebruik van nieuwe akkoorden, feedback en vernieuwende opnametechnieken. Zijn stijl was een creatieve, psychedelische verwerking van rock-'n-roll, soul en blues invloeden.
Beginjaren
Jimi Hendrix werd als Johnny Allen Hendrix geboren op 27 november 1942 om 10:15 's ochtends, in Seattle, (Washington), en was van gemengde afkomst (Afro-Amerikaans, Cherokee en Iers). Nadat zijn vader, Al Hendrix, terugkwam van zijn dienstplicht in het leger, noemde hij zijn zoon 'James Marshall Hendrix', omdat Johnny de naam was van een man met wie zijn toenmalige vrouw was vreemdgegaan. Jimi's moeder Lucille, die 17 was toen ze Jimi baarde, was danseres en verslaafd aan alcohol. Jimi woonde vaak bij familie. Kleine "Jimmy", of "Buster", zoals hij werd genoemd in zijn jongere jaren, was altijd erg verlegen en terughoudend. Hij groeide op in de achterbuurten van Seattle. Zijn moeder overleed op 2 februari 1958 aan de gevolgen van cirrose.
Van jongs af aan was hij weg van muziek. Al Hendrix, de vader van Jimi, betrapte hem er regelmatig op de bezem als gitaar te gebruiken. Dit zag hij nadat hij Jimi opdracht had gegeven de kamer te vegen, en na afloop tientallen twijgjes op de grond vond. Hierna besloot Al een ukelele voor zijn zoon te huren. Na een aantal maanden werd het steeds moeilijker voor Jimi's vader om de rekeningen te betalen, zo ook voor Jimi's ukelele. Aangezien Al Jimi's plezier belangrijker vond dan het zijne, gaf hij het saxofoonspel (hij speelde toentertijd zelf sax) op. Zo kon hij een akoestische gitaar voor Jimi kopen, die inmiddels 11 jaar was. In zijn dertiende levensjaar kocht Jimi zijn eerste elektrische gitaar, een Supro Ozark 1560 S. Jimi gebruikte deze gitaar toen hij in zijn eerste bandje speelde, The Rocking Kings.
In 1961 verliet Jimi Hendrix zijn middelbare school om het leger in te gaan. Later, eenmaal beroemd, vertelde hij vaak aan de pers dat hij van school af was gestuurd, omdat de rector hem hand in hand had zien lopen met een blank meisje. Dit bleek, na navraag bij zijn oude klasgenoten en zijn vader, absoluut niet waar te zijn.
Jimi ging in dienst bij de luchtlandingsdivisie, die in het zuiden van de VS was gelegerd. Hier ontmoette hij in nabij gelegen cafeetjes veel muzikanten, onder wie Billy Cox, een bassist met wie hij later nog op het Woodstock-festival optrad en enkele singles opnam. Hendrix zag veel goede gitaristen aan het werk, die een grote indruk op hem maakten. Na veertien maanden in het leger in dienst te hebben gezeten werd hij ontslagen vanwege een gebroken enkel na een mislukte parachutesprong. Charles R. Cross, de schrijver van het boek A Room Full Of Mirrors (een biografie over het leven van Jimi Hendrix), beweert echter dat Hendrix zich voordeed als homoseksueel, en zo hoopte te worden ontslagen uit de luchtlandingsdivisie.
The Jimi Hendrix Experience
Na het ontslag trok Jimi als begeleidend gitarist door de Verenigde Staten, waar hij met vele soul- en bluesgroepen optrad, waaronder veel bekende namen als B.B. King, Little Richard, Jackie Wilson, Bo Diddley en The Isley Brothers. Als beroepsmuzikant oefende Hendrix gemiddeld 6 tot 8 uur per dag, een gewoonte die hij tot aan zijn dood vol zou houden. In Greenwich Village in New York, waar Hendrix optrad als gitarist-zanger met zijn band Jimmy James and the Blue Flames, werd hij ontdekt door Chas Chandler (toen de basgitarist van de Engelse groep The Animals), die hem zag spelen in het plaatselijk bekende Café Wha. Na enkele keren met hem te hebben gesproken, en tientallen keren te hebben gejamd, vroeg hij hem mee te gaan naar Engeland, om daar zijn muziekcarrière van de grond te krijgen.
In Engeland vormde hij een groep onder de naam The Jimi Hendrix Experience. Het was een groep met een paar vluchtig bij elkaar gezochte muzikanten, maar die later een sterk trio bleek te zijn. Hendrix zong zelf en speelde uiteraard gitaar, en hij werd daarbij ritmisch ondersteund door Noel Redding, basgitaar en gitaar, en Mitch Mitchell op drums. Noel Redding was van oorsprong helemaal geen bassist, en Mitch Mitchell kwam uit een heel ander hoekje van de muziekindustrie, namelijk de jazz.
Eenmaal gevormd trad de band op in kleine cafeetjes in Engeland. Door Hendrix' flamboyante verschijning, zijn gitaartechniek en extravagante optredens werden ze al snel populairder, maar echte faam bleef uit. Met de cover Hey Joe, opgenomen in 1966 kwam Jimi Hendrix op nummer 6 in de Britse hitparade. In zijn autobiografie geeft Keith Richards (gitarist van The Rolling Stones) aan dat zijn vriendin in die tijd, Linda Keith, Jimi Hendrix uit enthousiasme een Fender Stratocaster van Keith Richards gaf en een demo van de song Hey Joe van Tim Rose. Volgens Keith heeft hij die song dus kennelijk van hem gehad. Later hebben Jimi Hendrix en Linda Keith ook een relatie begonnen.
Nadat hun eerste album Are You Experienced in 1967 was uitgebracht, kwam het succes. The Jimi Hendrix Experience werd zowat in één klap beroemd in Engeland. Hun singles werden veel op de radio gedraaid, en de band werd regelmatig uitgenodigd voor televisieopnames van populaire muziekprogramma's. Naarmate de tijd verstreek begon de rest van Europa ook steeds meer lucht te krijgen van The Experience. Al snel toerden Hendrix en zijn band door veel Europese landen, waaronder Frankrijk, Duitsland en Noorwegen.
Hoewel Hendrix in Engeland successen boekte en zijn faam zich verspreidde, was hij nog weinig bekend in de VS. Het eerste optreden in de VS op het Monterey International Pop Festival op 18 juni 1967 bracht daar verandering in; The Jimi Hendrix Experience sloeg in als een bom en Jimi kreeg de status from rumour to legend. Op dit optreden stak hij ook zijn gitaar in brand, iets wat hij overigens maar driemaal deed. De in brand gestoken gitaar sloeg hij vervolgens stuk op de grond. Andere gimmicks die hij ook al in Engeland gebruikte waren het spelen met zijn tanden, en met de gitaar achter zijn rug.
Vanwege een onhandig platencontract moesten er twee platen worden gemaakt in 1967. Het eerste album Are You Experienced werd in mei 1967 voor het eerst uitgebracht. Het tweede album Axis: Bold as Love kwam uit eind 1967. Hierin is veelvuldig gebruikgemaakt van nieuwe gitaar- en studiotechnieken, waarmee Hendrix tot op de dag van vandaag nog geassocieerd wordt. Op deze plaat staat de klassieker Little Wing en nummers als Spanish Castle Magic, If 6 was 9 en Bold as Love.
Het derde album van de band, Electric Ladyland (1968), wordt door critici beschouwd als het beste (studio)werk in zijn carrière[bron?]. Het werd ook het best verkochte album dat Hendrix ooit maakte, en het bevat tijdloze klassiekers zoals de cover van Bob Dylans All Along The Watchtower en Voodoo Child (Slight Return). De beroemde hoesfoto van Electric Ladyland, waarop 19 naakte vrouwen te zien zijn, werd tegen de wil van Hendrix in gebruikt. Hendrix zelf had voor deze plaat de voorkeur voor een hoesfoto (gemaakt door Linda Eastman) waarop hij met Redding en Mitchell te midden van een aantal klauterende kinderen op een kunstwerk in Central Park zat. Deze is te zien op de Reprise (VS)-release.
Einde van The Experience
De Jimi Hendrix Experience trad vaak op in televisie-uitzendingen, clubs, en uitverkochte concerthallen. De drie mannen bleken elkaar erg goed aan te vullen, maar Noel Redding was vaak ontevreden over hoe alles verliep met de band. Hij vond de commerciële hype rond de band maar niets en speelde veel liever op zijn traditionele instrument, de gitaar, dan te bassen bij The Jimi Hendrix Experience. Noel Redding richtte hierom naast The Experience zijn eigen band op, Fat Mattress. Volgens Mitch Mitchell noemde Jimi de band soms Thin Pillow.
Het feit dat Noel zijn eigen band had betekende dat hij en Jimi elkaar steeds minder zagen in de studio. Dit betekende onder andere dat Jimi zelf een deel van de baspartijen inspeelde bij het opnemen van zijn album Electric Ladyland (ook op de andere albums speelde hij vaker bas). Noel weigerde overigens vaak dit te doen, vanwege Hendrix' perfectionisme. Bij bijvoorbeeld de single Gypsy Eyes liet Hendrix Redding de baspartij maar liefst 43 keer opnieuw inspelen, tot grote ergernis van Redding. Na een optreden op het Denver Popfestival in Denver, waarin Hendrix en de rest van zijn band zich moesten opsluiten in een truck vanwege hysterische fans, kondigde Noel Redding zijn vertrek aan. In 2003 overleed Redding aan de gevolgen van levercirrose.
Woodstock en de Band of Gypsys
In augustus 1969, op het beroemde Woodstock-festival in New York, verraste Hendrix iedereen door zonder aankondiging (de presentator kondigde hen wel aan, maar abusievelijk als The Jimi Hendrix Experience) opeens met een totaal andere band op het podium te verschijnen. Hij noemde de band Gypsy Sun and Rainbows, die tijdens het Woodstock-festival bestond uit onder anderen zijn oude legermaatje en bassist, Billy Cox, en Experience-drummer Mitch Mitchell. Verder was de band uitgebreid met een tweede gitarist en twee percussionisten. Zijn optreden op Woodstock wordt door veel mensen een van zijn beste liveoptredens ooit genoemd. In deze show bracht hij onder andere een beroemde controversiële versie van het Amerikaanse volkslied ten gehore. Veel mensen dachten dat dit een protestlied was tegen de Amerikaanse regering, Hendrix zelf zei in een interview bij het televisieprogramma The Dick Cavett Show dat dit eigenlijk niet het geval was. "I thought it was beautiful," zei hij.
Deze band was geen lang leven beschoren. Hendrix vormde weer een trio, Band of Gypsys. Legendarisch zijn de optredens in de beroemde Fillmore East rond de jaarwisseling 1969/1970, met Billy Cox en drummer Buddy Miles. Opnamen van een aantal niet eerder uitgebrachte nummers van deze optredens zijn o.a. uitgebracht op de lp Hendrix Band of Gypsys. Deze lp wordt nog steeds beschouwd als een van de beste livealbums aller tijden.
De Cry of Love Band
Na ongeveer twee maanden rust te hebben genomen en aan zijn nieuwe album, First Rays Of The New Rising Sun te hebben gewerkt, besloot Hendrix zijn oude band, The Jimi Hendrix Experience weer bij elkaar te brengen. Hendrix, Mitchell en Redding hadden net bekendgemaakt weer te gaan toeren, maar op het laatste moment haakte Redding af en haalde Jimi opnieuw Billy Cox terug als bassist.
De band heeft nooit een officiële naam gehad, maar veel fans die de optredens hebben meegemaakt na hun, overigens ietwat korte, tour noemden de band steevast The Cry of Love Band, naar de naam van de tournee zelf. Veel shows van deze tournee zijn professioneel opgenomen in hoge geluidskwaliteit en worden nu nog steeds beschouwd als gedenkwaardige concerten van Hendrix.
Electric Lady Studios
Al zijn hele carrière lang vertelde Hendrix aan veel mensen dat hij graag een plek had voor zichzelf waar hij in alle rust liederen kon opnemen, componeren en mixen. In de beginjaren van zijn carrière had hij daar simpelweg het budget niet voor, maar hij maakte zijn droom in augustus 1970 eindelijk waar. Hij zocht samen met zijn geluidstechnicus Eddie Kramer een pand uit ergens in New York dat kon dienen als een pand om een studio in te vestigen. Na een korte zoektocht vond Kramer een geschikte locatie op 8th Street, en liet Jimi zich door professionele architecten leiden en zijn droomstudio bouwen. Veel conflicten vertraagden de bouw: hevige regenval verwoestte een deel van de ruwbouw, en pompen moesten worden geïnstalleerd toen bekend werd dat het pand gesitueerd was boven een ondergrondse rivier. Uiteindelijk moest een zesvoudige lening van Warner Brothers de studio redden.
Hendrix spendeerde uiteindelijk maar vier weken tijd in de studio, drie weken daarvan terwijl het bouwen van de studio nog in de eindfase zat. Op 26 augustus werd de bouw voltooid en werd een groot openingsfeest gehouden. De volgende dag vloog hij naar Londen voor zijn optreden op het Isle Of Wight Festival op 30 augustus 1970. Hendrix zou pas na middernacht het podium betreden.
Electric Lady Studios, zoals Hendrix zijn studio had genoemd, is na Hendrix' dood een immens populaire studio geworden waar veel beroemde artiesten en bands hun muziek hebben opgenomen, onder wie John Lennon, Led Zeppelin, The Rolling Stones, David Bowie, The Who, Stevie Wonder, Frank Zappa, Dave Matthews Band en Green Day.
Dood
Hendrix stierf in het Samarkand Hotel te Londen op 18 september 1970 op 27-jarige leeftijd, nadat hij als gevolg van een overdosis slaappillen en het drinken van wijn in een coma was geraakt. Hierbij zou een rol hebben gespeeld dat Britse slaappillen die hij had ingenomen sterker waren dan de Amerikaanse slaappillen, waaraan hij gewend was. Hij werd begraven aan het Greenwood Memorial Park in Renton, een stadje bij Hendrix' geboortestad Seattle (WA). Na een autopsie werd duidelijk dat Hendrix in zijn leven nooit verslaafd is geweest aan heroïne, en dat dit dan ook niet de doodsoorzaak was, wat destijds veel mensen dachten.
Volgens het boek Inside the Experience van drummer Mitch Mitchell zou Jimi Hendrix op een brancard in de gang van het Londens ziekenhuis, waar hij naar werd overgebracht, zijn gestorven als gevolg van verstikking door braaksel, als Afro-Amerikaan zou er niet naar hem zijn omgekeken, of, niemand wist wie hij was.
De omstandigheden rond zijn overlijden zijn echter nooit geheel opgehelderd. Volgens een vroegere roadie is hij vermoord door zijn manager. James ’Tappy’ Wright doet hiermee een boekje open over de mysterieuze dood van deze legende; het staat in scherp contrast met de gebruikelijke aanname dat Hendrix was gestikt in zijn eigen braaksel van die cocktail van wijn en pillen. Volgens de roadie flapte manager Michael Jeffery na de tragedie in een ladderzatte toestand eruit dat hij Hendrix had vermoord — hij zou hem met de hulp van enkele vennoten vol drank en pillen hebben gestopt, omdat hij bang was dat Hendrix naar een andere manager zou overstappen. Wrights laattijdige bewering (juni 2009) kan niet op waarheid worden getoetst, omdat Jeffery al lang in een vliegtuigcrash overleden is (drie jaar na Hendrix' dood en hij zou dit ongeveer een maand voor die crash hebben gezegd).
Invloed
Hendrix' stijl was uniek, en ondanks zijn hectische toerschema en perfectionisme in het opnemen van nummers heeft hij meer dan 300 onuitgebrachte nummers nagelaten. Muzikaal gezien tilde Hendrix volgens velen het elektrische gitaarspel naar een veel hoger niveau, en door zijn gebruik en combinatie van onder andere feedback, distortion en wahwahpedalen is de populariteit van deze effecten en technieken na Hendrix' dood veel groter geworden. Hendrix bedacht, onder invloed van onder meer blues-, jazz- en rhythm-and-blues-muziek, nieuwe technieken die vooral na zijn dood terug te zien zijn in met name de rockmuziek en andere sub-genres. Met en door zijn muziek legde hij een basis voor nieuwe genres. Funk (of funkrock) en heavy metal zijn daar voorbeelden van. Hendrix speelde meestal op een Fender Stratocaster-gitaar, die vooral dankzij hem een van de populairste gitaarmodellen is geworden.
De invloed van Hendrix op zijn generatiegenoten en huidige gitaristen is behoorlijk groot en is dan ook terug te zien bij artiesten als: Slash, John Frusciante, Stevie Ray Vaughan, Joe Bonamassa, Joe Satriani, Lenny Kravitz, Popa Chubby, John Mayer, Brian May, Steve Vai, Yngwie J. Malmsteen, Prince, Buddy Guy, Billy Gibbons, Jeff Beck, Kirk Hammett, Frank Zappa, Eric Johnson, Eddie Hazel, Matthew Bellamy (Muse), Kenny Wayne Shepherd, Johnny Lang, Walter Trout, Dave Murray en Pete Townshend om maar wat op te noemen.
We ranken van Jimi Hendrix (Experience) het nummer Pali Gap, opgenomen in de Electric Lady-studio op 1 juli 1970 (ongeveer 2 en een halve maand voor zijn dood) en uitgebracht op de posthume albums Rainbow Bridge (1971) en South Saturn Delta (1997).
_________________
Alle mensen worden vrij en gelijk in waardigheid en rechten geboren. Zij zijn begiftigd met verstand en geweten, en behoren zich jegens elkander in een geest van broederschap te gedragen. Art 1 UVRM
sokratikos- Music-Master
- Aantal berichten : 10275
Registratiedatum : 24-04-11
Leeftijd : 53
Woonplaats : Nijmegen, NL, Europa, Aarde, Wereld
Re: *RTH* Jimi Hendrix - Pali gap
Misschien wel zijn allerbeste werk. Ik kan niet anders dan een 10 hiervoor geven alles klopt.
Vleertje- Music-Master
- Aantal berichten : 6150
Registratiedatum : 16-12-08
Leeftijd : 52
Woonplaats : De wereld
Re: *RTH* Jimi Hendrix - Pali gap
Het kan mij beslist niet bekoren, te eentonig en daar bovenop te lang. 3
_________________
Sowhat, voor al uw feesten en partijen!
sowhat- Chief
- Aantal berichten : 19039
Registratiedatum : 16-12-08
Leeftijd : 67
Woonplaats : Mokum
Re: *RTH* Jimi Hendrix - Pali gap
Een van de nummers die onmiskenbaar laat horen waarom Jimi ook alweer DE Jimi is.
Dit nummer is van een betoverende en zeldzame schoonheid en laat de echte meester horen, natuurlijk een 10 is er dan nog een ander cijfer mogelijk voor zoveel grootsheid???
Gast- Gast
Re: *RTH* Jimi Hendrix - Pali gap
Is het woord subliem ooit meer van toepassing geweest? Een 9!
Ries- Music-Master
- Aantal berichten : 7103
Registratiedatum : 06-01-10
Leeftijd : 54
Woonplaats : Hoogeveen
Re: *RTH* Jimi Hendrix - Pali gap
Nou hier is Hoofd Azijnpot weer.
Ik hou veel van Jimi maar als het zinloos pielen wordt dan haak ik af. Ik vond het in eerste instantie net Carlos Santana en later Joe Satriani. Wat een ellende zeg. Bovendien mis ik zijn karakteristieke stem waardoor het idd SW saai wordt.
Zonde voor iemand die zoveel hoge noteringen in de JVM top 1000 heeft staan.
3
Ik hou veel van Jimi maar als het zinloos pielen wordt dan haak ik af. Ik vond het in eerste instantie net Carlos Santana en later Joe Satriani. Wat een ellende zeg. Bovendien mis ik zijn karakteristieke stem waardoor het idd SW saai wordt.
Zonde voor iemand die zoveel hoge noteringen in de JVM top 1000 heeft staan.
3
Jan...- Music-Master
- Aantal berichten : 5302
Registratiedatum : 18-12-08
Leeftijd : 58
Re: *RTH* Jimi Hendrix - Pali gap
Enorm genieten dit, maar ben net iets te veel netjes opgevoed om hier meer dan een 7 voor te geven.
PPProfessor- Music-director
- Aantal berichten : 1842
Registratiedatum : 18-12-08
Leeftijd : 67
Woonplaats : Weesp
Re: *RTH* Jimi Hendrix - Pali gap
Klinkt lekker hoor maar hoor hem ook liever erbij zingen nog, een 7....
Mirrr- Music-Master
- Aantal berichten : 12274
Registratiedatum : 21-12-08
Leeftijd : 60
Re: *RTH* Jimi Hendrix - Pali gap
Prima nummer. Ik hoor Jimi ook graag er bij zingen maar dat neemt niet weg dat dit gewoon een 8 waard is.
Re: *RTH* Jimi Hendrix - Pali gap
Ik zal wel iedereen over me heen krijgen, maar ik hou helemaal niet van zijn muziek. Dat heeft over het algemeen twee redenen: 1. iets aan de sound van de meeste nummers staat me gewoon niet aan en 2. ik vind hem een erg matige zanger, of laat ik het beter formuleren: ik vind zijn stem bepaald onprettig om naar te luisteren. Het staat buiten kijf dat Jimi een ongekende gitaarvirtuoos was, maar helaas heeft dat wat mij betreft tot verrassend weinig leuke muziek geleid (uitzonderingen als het gewleidge Hey Joe daargelaten). Nu hij in deze RtH niet zingt is dat een pluspunt, al ben ik het met Jan eens dat het teveel gepiel is. Veel meer dan een 5 heb ik er niet voor over.
Re: *RTH* Jimi Hendrix - Pali gap
Geeft niks hoor Joost, je blijft onze fijne bink. De kracht van sommige zangers is dat ze eigenlijk niet kunnen zingen, Lou Reed heeft het ook nooit veel verder gebracht dan een schor parlando, en dat is nog een fors compliment. Ik trok hem niet in mijn middelbare schooltijd (te netjes opgevoed) en pas later begon hij redelijk goed te landen. Nu is hij natuurlijk weer helemaal actueel vanwege alle windmolens-gedoe. 'Als hij nog had geleefd, had hij z'n nummer The Wind cries Melanie genoemd', zei ik tegen de minister van Windmolens. Ze lachte wel vriendelijk, maar je kan dan meteen zien dat ze pas midden-40 of zo is en niet met Jimi maar met Duran Duran en dat soort meuk is grootgebracht.
PPProfessor- Music-director
- Aantal berichten : 1842
Registratiedatum : 18-12-08
Leeftijd : 67
Woonplaats : Weesp
Re: *RTH* Jimi Hendrix - Pali gap
Prima 5 minuten. Langer moet het ook weer niet duren. Een 8.
Timmus- Beheerder
- Aantal berichten : 16848
Registratiedatum : 01-01-09
Leeftijd : 43
Woonplaats : 's-Gravenhage
Re: *RTH* Jimi Hendrix - Pali gap
Waarom zou ik zijn stem missen als Jimi zijn gitaar op deze sublieme wijze laat zingen? Gelukkig is hemelse schoonheid zinloos (buiten zichzelf) en weet hij dat op virtuoze wijze uit zijn gitaar te toveren. Wat een genot, dit nummer! Na de eerste keer luisteren behoorde dit meteen tot mijn favorieten van Jimi en niet veel later is het 1983 voorbijgestreefd en mijn no. 1 geworden. Dit kan niet anders worden gewaardeerd dan met een dikke dikke 10!
_________________
Alle mensen worden vrij en gelijk in waardigheid en rechten geboren. Zij zijn begiftigd met verstand en geweten, en behoren zich jegens elkander in een geest van broederschap te gedragen. Art 1 UVRM
sokratikos- Music-Master
- Aantal berichten : 10275
Registratiedatum : 24-04-11
Leeftijd : 53
Woonplaats : Nijmegen, NL, Europa, Aarde, Wereld
Re: *RTH* Jimi Hendrix - Pali gap
Ik hou wel van dat gepiel op zijn gitaar!
Een 8
Een 8
Miennnn- Music-Maniac !!!
- Aantal berichten : 3131
Registratiedatum : 16-12-08
Leeftijd : 68
Re: *RTH* Jimi Hendrix - Pali gap
Ronduit geniaal. Een 9
_________________
If I agreed with you we'd both be wrong
Soortgelijke onderwerpen
» *RTH* Jimi Hendrix - Crosstown Traffic
» *RTH* Jimi Hendrix Experience – All along the watchtower
» *RTH* Jimi Hendrix Experience - Purple Haze
» *RTH* Jimi Hendrix Experience - The wind cries Mary
» *RTH* Jimi Hendrix Experience – All along the watchtower
» *RTH* Jimi Hendrix Experience - Purple Haze
» *RTH* Jimi Hendrix Experience - The wind cries Mary
Pagina 1 van 1
Permissies van dit forum:
Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
Vandaag om 16:28 van sokratikos
» November 2024
Vandaag om 11:31 van sokratikos
» Timmus presents: de beste albums van 2023
Gisteren om 20:57 van Timmus
» Marsha's jukebox (04 november)
05.11.24 0:58 van Marsha
» *RTH* Cat Power – The greatest
04.11.24 22:36 van Mirrr
» *RTH* Cheap trick – Dream Police
04.11.24 22:34 van Mirrr
» Zondag 3 nov. Zonnig vervolg
03.11.24 17:51 van Roche
» Zat. 2 nov.: Weekendshow met Dave & Roche
02.11.24 18:51 van Dave Evans
» Introquiz November staat klaar
02.11.24 17:50 van KatjeV
» *RTH* Vanessa Paradis – Joe le taxi
02.11.24 15:35 van KatjeV
» *RTH* Nick Cave & The Bad Seeds - Into My Arms
02.11.24 12:56 van sowhat
» *RTH* Mia Martini - Almeno Tu Nell'Universo
02.11.24 12:55 van sowhat
» *RTH* Les Thugs - I'm Scared
02.11.24 12:53 van sowhat
» *RTH* Leonard Cohen – I Want It Darker
02.11.24 12:51 van sowhat
» *RTH* Smile – Doin’ allright
02.11.24 12:49 van sowhat
» *RTH* Clash – White riot
02.11.24 12:48 van sowhat
» Vrijdag 1 nov: De Weekendstart met Tim en Ard
01.11.24 22:43 van sowhat
» Wo 30-10 Sokra zaagt door
01.11.24 14:32 van sokratikos
» Stemfinale Weekend
01.11.24 13:14 van Mirrr
» *RTH* Magazine - Shot by Both Sides
31.10.24 21:00 van Timmus