*RTH* Eurythmics - Sweet Dreams

[02-04-2014]
Eurythmics (vaak maar onterecht The Eurythmics genoemd) is een, in de jaren 80 zeer succesvol, Brits synthpopduo bestaande uit Annie Lennox en Dave Stewart.

Verzoekje !!!!



Lennox (een student aan de Royal Academy of Music in Londen) en Stewart ontmoetten elkaar aan het eind van de jaren zeventig. Al snel kregen ze een verhouding en richtten ze de groep The Catch op, samen met Pete Coombes. In 1979 werd The Catch omgedoopt tot The Tourists. De groep scoorde enkele hits in Groot-Brittannië, waaronder een cover van Dusty Springfields I Only Want to Be With You. Slechte kritieken en spanningen binnen de groep leidden tot een split van de Tourists in 1980.

In 1980 ging de relatie tussen Stewart en Lennox over, maar ze besloten als muzikaal duo verder te gaan onder de naam 'Eurythmics'. Hun debuutalbum In the garden uit 1981 werd door critici goed ontvangen, maar verkocht slecht.



'live'


In 1983 kwam het tweede album uit, Sweet Dreams (Are Made of This). De titelsong werd een nummer 1-hit in onder meer de Verenigde Staten en geldt vandaag nog steeds als een klassieker, nog veelvuldig gedraaid en vele malen gecoverd en geremixt. Dave Stewart bekende later dat hij de bekende baslijn in dit lied per ongeluk ontdekte toen hij een ander lied probeerde achterstevoren te spelen. Annie Lennox verscheen op de cover van het Rolling Stone magazine. Nog in datzelfde jaar kwam het album Touch uit. Wederom scoorde de band top 10-hits, met Who's That Girl, Right By Your Side en Here Comes The Rain Again. Melody Maker en NME riepen beide albums uit tot een van de beste van 1983.

Het volgende jaar maakte Eurythmics de soundtrack van de film 1984. De regisseur van de film weigerde echter veel van de muziek te gebruiken: alleen het nummer Julia is vlak voor het einde van de film te horen. De single Sexcrime werd een hit in Europa, maar in de VS werd het nummer verboden vanwege de titel. Het album 1984 kreeg gemengde kritieken, maar geldt nog steeds als het favoriete Eurythmics-album van Dave Stewart.

Het vierde album Be Yourself Tonight kwam uit in 1985. Na de elektronische albums van de voorgaande jaren was dit een meer rock/soul-georïenteerd album. Op Be Yourself Tonight is een duet met Aretha Franklin te horen. Het nummer There Must Be An Angel (Playing With My Heart), de enige nummer 1-hit die het duo in thuisland Groot-Brittannië wist te scoren, staat op dit album. Het album doet het zeer goed, zowel bij critici als het publiek. Vier nummers van dit album worden wereldwijde hits.

Het commerciële album Revenge uit 1986 verkocht in de Verenigde Staten teleurstellend, maar deed het goed in Europa. Eurythmics ging op een uitgebreide tournee om het album te ondersteunen en tot op de dag van vandaag is Revenge wereldwijd het best verkochte reguliere album van de groep. Qua stijl borduurt het album voort op Be Yourself Tonight, al mist Revenge de verfijning en diepgang van eerdere albums.

Vanaf 1987 ging Dave Stewart zich meer toeleggen op het produceren van werk voor anderen, onder wie Tom Petty en Bob Dylan. Desondanks verscheen in dat jaar nog wel het album Savage, een terugkeer naar de elektronische roots en volgens veel fans het beste Eurythmics-album. Het album ontvangt echter wisselende kritieken en kent nauwelijks grote hits. Er verschijnt tevens een volgens critici baanbrekend video album waarop alle nummers van Savage te zien en te horen zijn. In de video's zien we Annie Lennox transformeren van verveelde huisvrouw tot verleidelijke diva, die haar tijd doorbrengt in een nachtclub.

Twee jaar later verscheen het album We Too Are One. Het album verkocht teleurstellend in de Verenigde Staten, maar goed in Groot-Brittannië. De cd werd ondersteund door een wereldtournee.

In 1991 werd het verzamel-album Greatest Hits uitgebracht. Het album werd een enorm succes in Europa, in Groot-Brittannië zelfs één van de 10 best verkochte albums van de jaren '90. Ook critici waren zeer te spreken over het groot aantal sterke singles op dit album.

In 1990 besloten Lennox en Stewart enige tijd uit elkaar te gaan na jarenlang intensief te hebben samengewerkt. Annie Lennox kreeg kinderen en legde zich toe op een succesvolle solocarrière. Dave Stewart ging vooral produceren voor anderen. Zijn soloalbums flopten. Tussen 1990 en 1997 hadden Lennox en Stewart vrijwel geen contact, tot ze elkaar in 1998 weer ontmoetten op de begrafenis van een gemeenschappelijke vriend.

Er zijn van die nummers die alleen maar beter worden als ze ouder worden. En dit is een duidelijk voorbeeld. Vooral ook een nummer waar de synths compleet tot zijn recht komen. 80.000 keer gehoord maar het nummer blijft me roeren. Maar het allermooiste is de emotievolle kilheid die dit nummer uitstraalt. The Eurythmics hebben nog veel goede nummers gemaakt en was een van mijn favo-groepen in de 80s, maar dit is onge-evenaard. Hun masterpiece verdient natuurlijk een hele vette 10.

Geweldig nummer, waarover jan1966 terecht opmerkt dat je deze zonder problemen duizenden keren kan horen. Een 9

Prachtige plaat, met recht een klassieker die in haast elke allertijdenlijst te vinden is. Een dikke 8. De 'creepy' Marilyn Manson-cover krijgt bij mij een 9 of een 10.

Gaat wel. Liedje oké, maar synths en zang wat vlak. 6
Ik hoor liever hun nummers waarin Annie Lennox wat uitbundiger is zoals There must be an angel.

Hmm, ik heb deze wel wat te vaak gehoord, maar het blijft een redelijk leuke en goede plaat. Een 7.

Iets te vaak gehoord maar nog altijd goed genoeg voor een 7   

Aardig nummer. Een 7.

Ja fijn deuntje wel, een 7

Een 8 voor een van de betere nummers van Eurythmics

Ik ben royaal .. een 10.

Het zingt zo lekker mee en er zitten verschillende herinneringen aan. Onder andere mijn schooltijd ...

Journeyman schreef:

Zie sowhat inclusief cijfer met als extra toevoeging dat ik Dame Lennox solo vele malen beter vind

ziehier een absoluut solo-meesterwerk van haar:

en inmiddels met hoogpolig kippenvel geef ik een 7 voor het te ranken nummer   

een van de beste nummers van the eurythmics
ook al heb ik dit nummer al 3x grijs gedraaid, ik blijf het een goed nummer vinden
ik geef een 9

Zoals diverse voorgangers al zeiden: een nummer dat zijn kracht niet verliest na ettelijke luisterbeurten. Synths zijn hier wel vrij geniaal hoor.

7,5 wordt 8.

waarom zie ik mijn 9 niet terug in de lijst , dit is al de 2de keer, zo heeft het ranken geen zin natuurlijk

Bijzonder goed nummer en tijdloos, 9.

klopt Dave

probleem opgelost

Annie solo kan misschien qua stem wel heel mooi klinken het is ook wat saai en dat kun je van haar samenwerking met Dave Steward niet zeggen. Absolute dans klassieker die eigenlijk altijd fijn is om te horen en nooit verveeld. Een 9