*RTH* Stone Roses - Waterfall

**Dave Evans** 09.03.14 21:37

[09-03-2014]
The Stone Roses is een Britse alternatieve rockband. Samen met de Happy Mondays en Inspiral Carpets vormden The Stone Roses rond 1990 de kern van de Madchester scene in Manchester. Deze scene kenmerkte zich door het combineren van rock en gitaar met dansmuziek. De band wordt gezien als een van de pioniers van de Britpop. Hun titelloze debuutalbum uit 1989 geldt vandaag de dag als een Britse klassieker, en scoort nog steeds hoog in lijstjes van "beste albums". Het bekendste nummer van de band is de single Fools Gold. De opzwepende groovy drumpartijen van Reni, het aanstekelijke gitaarspel van John Squire, de solide basspartijen van Mani en de zelfverzekerde podiumpersoonlijkheid van Ian Brown maakte de band razendpopulair. In 2011 besluit de band na jarenlange geruchten weer samen te komen voor nieuwe concerten en een nieuw studioalbum.

De bezetting in de succesperiode was zanger Ian Brown, gitarist John Squire, drummer Alan "Reni" Wren en bassist Gary "Mani" Mounfield. Het debuutalbum van The Stone Roses met gelijknamige titel was een groot succes en wordt nog altijd gezien als een klassieker, in Engeland staat hij nog regelmatig hoog in de best of lijstjes. Het artwork was van de hand van gitarist John Squire en geïnspireerd door Jackson Pollock, waar Squire een groot bewonderaar van is. Op hun hoogtepunt rond 1990 leek de band voorbestemd om de wereld te veroveren, ze hadden een prima album, waren razendpopulair, zagen er goed uit en waren trendzettend. Rechtzaken, drugsgebruik en interne onenigheid resulteerde uiteindelijk in een afwezigheid van 5 jaar waardoor de grote verwachtingen nooit echt waargemaakt werden.

Na hun eerste album volgde een periode van 5 jaar stilte, waarin The Stone Roses met een rechtszaak proberen onder hun vijfjarig contract bij platenmaatschappij Silvertone uit te komen. Dit lukte en de groep kwam onder contract bij Geffen Records te staan, waarbij zij aan hun tweede en laatste album gingen werken. Second Coming verscheen eind 1994 en kreeg gemengde reacties. De nadruk bij dit album lag op het gitaarwerk van John Squire waardoor het een Led Zeppelin-achtige seventies sound kreeg, terwijl het debuutalbum meer sixties-georiënteerd was (Ian Brown: "We hebben godzijdank nooit een eighties-plaat gemaakt"). De periode voor de verschijning van Second Coming stond voornamelijk in het teken van interne spanningen, rechtszaken en overmatig drugsgebruik.
Love Spreads, de eerste single van Second Coming, was redelijk succesvol, volgens Bobby Gillespie van Primal Scream "the greatest comeback single ever". Terwijl Engeland in de ban van de Britpop raakte werd 1995 voor The Stone Roses het jaar waarin Reni vertrok (hij werd vervangen door Robbie Maddix) en veel concerten niet doorgingen omdat John Squire in de aanloop naar het Glastonbury Festival z'n sleutelbeen brak. In 1996 stapte ook hij op om verder te gaan met The Seahorses.
Ian Brown en Gary Mounfield bleven over als oorspronkelijke leden; maar na een desastreus verlopen concert tijdens het Reading-festival besloten zij het ook voor gezien te houden.

De band had het imago arrogant te zijn en waren een nachtmerrie voor de journalisten tijdens interviews, het stempel van arrogantie hadden ze voornamelijk te danken aan het zelfvertrouwen dat ze uitstraalden én uitspraken, zo weigerden ze om in het voorprogramma van The Rolling Stones te spelen omdat ze zichzelf beter vonden. Tijdens interviews en persconferenties vielen lange stiltes, korte antwoorden en een ongeïnteresseerde houding zorgden voor ongemakkelijke situaties. Legendarisch is het befaamde Spike Island concert waar journalisten van over heel de wereld op af waren gekomen, de persconferentie eindigde in een chaos waarin band en journalisten elkaar over en weer beschuldigden. Desondanks was de band razendpopulair en verwierven een cultstatus, mede omdat de band zichzelf bleef zien als working class en hun hometown Manchester trouw bleef.

Joostvdaa 09.03.14 21:51

Eén van de mindere nummers op het album, maar aangezien ik dit het beste album ooit vind levert dat nog altijd een 9 op. Legendarisch, trendzettend album. Ook dit nummer heeft een prettige sound, alles klopt.

**forzautregivo** 10.03.14 15:45

Vind het eveneens een van de mindere nummers van het album. Zang is erg eentonig en die stem gaat na een minuut wel ernstig vervelen. Het instrumentale slot is wel weer lekker, maar krijg het maar half mee omdat ik nog moet ontwaken van het eerste deel. Een 6 volstaat voor deze geweldige band

MrJohn 10.03.14 16:19

Een mooi aspect van RTH is, dat we vaak ook minder bekende en/of succesvolle nummers krijgen gepresenteerd.

Ja, ik ken ook betere songs van de Stone Roses dan deze, maar het is mooie en uitgebalanceerde muziek, die eens te meer hun kwaliteit verraadt.

Een 8.

Roadrunner 10.03.14 18:34

Oja dit is toch wel een stuk beter dan dat saaie Fools gold: 8

Chevy 10.03.14 18:56

Een echte classics waar niet voor niets 7 singles vanaf getrokken werden. Of deze daarbij hoorde, weet ik niet. Het risico met het kiezen van dit soort nummers is uiteraard het "ik hoor liever..."-commentaar.

Mijn twee centen (of hoe ging het spreekwoord ook alweer?): Made of Stone en I Am the Ressurection zijn mijn favorieten. Op korte voet gevolgd door Shoot You Down en Fool's Gold. Dat ik Waterfall nog steeds een 8 heb gegeven, geeft aan hoe goed dit album is.

**sowhat** 10.03.14 19:46

Ik hoor weinig verschil met de Everly Brothers. Die vind ik ook niets. 3

MrJohn 10.03.14 20:22

sowhat schreef:Ik hoor weinig verschil met de Everly Brothers. Die vind ik ook niets. 3

Heel ander soort muziek, misschien eens de oren laten uitspuiten ?

Ik vind dit trouwens een van hun beste songs:

**sowhat** 10.03.14 20:38

Nogmaals:
Geen commentaar op beoordelingen. Op deze manier bewerkstellig je zelf de door jou terecht zo gehate anonieme 1-gevers.

Ik heb trouwens vreselijk gelachen om je drol-in-de-pispot-posts (100% andere mening over Kraak nog Smaak en dat nog recht praten ook) bij het Steunfonds.

MrJohn 10.03.14 21:53

Hoezo geen commentaar op beoordelingen ? Wie bekritiseerde laatst uitgebreid in de publieke chat, dat ik een lage beoordeling had gegeven aan enkele songs in RTH ?

**sowhat** 10.03.14 23:02

Dat was ik.
Maar een beperkte chat waarin iedereen onze verhouding kent, is een ander verhaal dan een forum met bijna 300 leden.

MrJohn 10.03.14 23:13

Een Forum van 300 leden, waarbij slechts om en nabij de pakweg 20 personen regelmatig actief zijn en in het topic RTH nog minder, waarbij die laatsten meestal ook - op een enkeling na - de chatbezoekers zijn

**sowhat** 10.03.14 23:35

Dus pakweg 280 potentiële meelezers Smile

Gast 11.03.14 0:53

Ik hou wel van bands die gewoon schijt hebben aan wat anderen er allemaal wel of niet van vinden en om dan ook nog te weigeren in het voorprogramma van The Stones te gaan pielen simpelweg omdat je jezelf beter vind is helemaal fantastisch, zeker als het een bewuste public-relation uitspraak was immers de uitspraak alleen al garandeert meer publiciteit dan 1000 voorprogramma optredens en in die zin echt briljant gevonden, trouwens als ze het echt meenden is het nog leuker vind ik dan echt heerlijk dit soort rellen, oftewel "much ado about nothing"

Dan de muziek, in een vorig leven had ik wel eens wat van deze heren gehoord maar dat is eerlijk gezegd niet echt blijven hangen en waarom niet is dan de vraag want deze hernieuwde kennismaking smaakt naar veel meer zoals me duidelijk is geworden bij hernieuwde beluistering van het album waar dit nummer afkomstig van is.

Nu ik het album dan ook weer een aantal keren heb mogen horen en dat album een hele dikke vette 10 plus is, kan ik dit nummer eigenlijk ook niks anders geven dan dat en dus een vette 10+ voor deze prachtige plaat, overigens mijn welgemeende dank voor de aanvrager dezes want met dit soort muziek word ik graag opnieuw herenigd.

MrJohn 11.03.14 1:24

sowhat schreef:Dus pakweg 280 potentiële meelezers

Waar, maar met de nadruk op potentieel. En stel dat ze allemaal meelezen. Wat zou dan het probleem zijn, als ze over een meningsverschil kunnen lezen. We hebben het over een waardering van bepaalde muziekjes he. Geen wereldschokkende, diep ingrijpende privacygevoelige zaken, slechts een aardigheidje online in het leven van alledag

Frodo 12.03.14 20:26

Na alle loftuitingen is dan hier weer uw eigen vertrouwde misthoorn: wat een complete niksigheid. Het is geen ballad, het is geen rock, het is geen meeslepende melodie, er zit geen hartverwarmende solo in, de zang is middelmatig en er zit geen enkele sprankeling in. Gewoon muzak, een muzikaal behang om de stilte te verdrijven en verder helemaal niks. Een 2.

Jan... 12.03.14 20:29

ha ha ha, de laatste recensie van Frodo is weer om te gillen.

Ik ben iets milder maar ik heb ook niks met die Stone Roses. Het einde vind ik best leuk maar dat saaierige gezang vind ik blehhhh. Een 5-je dan maar?

Jan... 12.03.14 21:18

Frodo schreef:Na alle loftuitingen is dan hier weer uw eigen vertrouwde misthoorn: wat een complete niksigheid. Het is geen ballad, het is geen rock, het is geen meeslepende melodie, er zit geen hartverwarmende solo in, de zang is middelmatig en er zit geen enkele sprankeling in. Gewoon muzak, een muzikaal behang om de stilte te verdrijven en verder helemaal niks. Een 2.

Sorry jongens, maar ik vind deze echt geweldig. En dan zeggen ze dat ik een azijnpisser bent. Frodo for president!

Mirrr 14.03.14 14:50

Ken ze eigenlijk helemaal niet zo goed maar hou best wel van hun sound, ga daar maar eens wat meer van beluisteren.
Voor deze een 7 Very Happy

**Timmus** 17.03.14 19:16

Hmmm, beetje een dreutelnummer, vijfje.

**sokratikos** 18.03.14 16:46

Erg vermakelijk,
de bovenstaande muziek´discussie´ tussen onze eigen Statler & Waldorf
plus de bijdrage van Reverend Vinegar
Laughing

Ja, Chevy, het was 1 van singles van dat debuutalbum The Stone Roses (1989)
- volgens de Engelse Wiki de 9e single van de band en de 4e single van dat album, uitgebracht op 30 december 1991

De zangpartij doet denken aan die van menig nummer van Django Django (dus eigenlijk andersom). Het lekkerste stuk is de laatste halve minuut, waar de gitaren wat los gaan - dat komt wat meer in de buurt van Velvet Underground tongue

of, in dit geval toepasselijker, in de buurt van de door de VU geinspireerde Feelies. Het is al met al toch een minder goed nummer van de Stone Roses en het toont maar weer eens dat zelfs op uitzonderlijke goede albums (over de breedte genomen) nagenoeg altijd 1 of 2 of 3 mindere nummers staan die minder zijn dan de beste nummers op (over de breedte genomen) mindere albums van dezelfde band. Het blijft dus zinvol om losse nummers te ranken. Voor deze RTH een ruime 6

Gesponsorde inhoud

RTH Stone Roses - Waterfall

Jouw cijfer voor 'Waterfall'

RTH Stone Roses - Waterfall

Re: RTH Stone Roses - Waterfall

Re: RTH Stone Roses - Waterfall

Re: RTH Stone Roses - Waterfall

Re: RTH Stone Roses - Waterfall

Re: RTH Stone Roses - Waterfall

Re: RTH Stone Roses - Waterfall

Re: RTH Stone Roses - Waterfall

Re: RTH Stone Roses - Waterfall

Re: RTH Stone Roses - Waterfall

Re: RTH Stone Roses - Waterfall

Re: RTH Stone Roses - Waterfall

Re: RTH Stone Roses - Waterfall

Re: RTH Stone Roses - Waterfall

Re: RTH Stone Roses - Waterfall

Re: RTH Stone Roses - Waterfall

Re: RTH Stone Roses - Waterfall

Re: RTH Stone Roses - Waterfall

Re: RTH Stone Roses - Waterfall

Re: RTH Stone Roses - Waterfall

Re: RTH Stone Roses - Waterfall

Re: RTH Stone Roses - Waterfall