*RTH* Cowboy Junkies - Good Friday

[29-03-2013]

Cowboy Junkies zijn een Canadese alternatieve country / blues / folk-rock band. De groep werd opgericht in Toronto in 1985 door Margo Timmins (zanger), Michael Timmins (songwriter, gitarist), Peter Timmins (drummer) en Alan Anton (bassist).

Hun debuutalbum uit 1986, werd geproduceerd door Canadese producent Peter Moore. Het album Whites Off Earth Now!!, was op de blues geïnspireerd en werd opgenomen in de garage behulp van een ambisonic microfoon.

De groep begon roem te verspreiden met hun tweede album, The Trinity Session , opgenomen in 1987 in de Kerk van de Heilige Drie-eenheid te Toronto. Wederom met behulp van de ambisonic microfoon, en hun mix van blues , land , folk , rots en jazz zorgde voor goede kritieken en aandacht, een cultus volgende. De Los Angeles Times riep The Trinity Sessions uit tot een van de tien beste albums van 1988.

De band werd genomineerd voor Groep van het Jaar op de Juno Awards in 1990 en 1991. Begin jaren '90 werd Margo Timmins benoemd tot "een van de vijftig mooiste mensen in de wereld" door People Magazine . In 2008 brachten ze Trinity Revisited in de viering van de 20ste verjaardag van de originele opname van The Trinity Sessions.

Omdat het vandaag goede vrijdag is een nummer van hun album "Miles from our Home"uit 1998 genaamd Good Friday.

Mooie stem, maar dat kabbelen ergert me. En de mondharmonica heeft veel mooie muziek verpest, maar dat heb ik wel eens gezegd. 5

Een ruime 6 voor dit vrij onopvallende 90's-nummer.

Het deed me meteen denken aan dit:



Ook bij tweede luistering... accoordenschema, ritme... het lijkt er erg op, vind ik.

Maar wel een leuk liedje, ik geef een 6.

Ik ben juist niet zo kapot van de stem. Gelukkig komt het nummer na 2 minuten nog een klein beetje los, maar ik kom toch niet verder dan een 5 voor dit wat vlakke gebeuren. Overigens herken ik vooral op het einde inderdaad net als Chris wel wat van Celluloid heroes, al was het mij zelf niet direct opgevallen.

Een beetje celluloid inderdaad, maar niet genoeg om er over te vallen.

Voor de rest is alles prima verzorgd, niks te klagen. Een ruime 8.

Ik stoor me niet aan dit liedje, maar het is wel ontzettend saai. Na 3 keer luisteren lukte het me eindelijk om wakker te blijven. Een 4.

Ik kan hier niet echt warm voor lopen, beetje saai nummer.

Een klein 6je

Normaal zijn dit soort kabbelende songs niet echt mijn ding maar deze vind ik toch wel iets hebben, een 7....

Ja best een mooi liedje niet meer of minder dan dat. Het word een 7.

Timmus schreef:Een ruime 6 voor dit vrij onopvallende 90's-nummer.

Wacht, ik heb inderdaad net een nummer gehoord, maar ben het alweer vergeten. Klonk ergens wel leuk. Nog maar een keer luisteren dan...

Nee, inderdaad, leuk nummer. Subtiele mondharmonicaatje. Vandaar een subtiel 7'tje.