*RTH* Dr. John - Right Place Wrong Time

(Zondag 1-4-2012)

Dr. John (New Orleans, Louisiana, 21 november 1940), ook bekend als Dr. John Creaux of Dr. John the Night Tripper, is het pseudoniem van pianist, zanger en songwriter Malcolm John (Mac) Rebennack Jr. In zijn muziek combineert hij blues, boogie woogie en rock-'n-roll.
Zijn muzikale carrière begin in de jaren vijftig in New Orleans. Hij zat als gitarist in verschillende bands en had in 1959 een kleine hit met een instrumentaal nummer Storm Warning. Hij moest de gitaar opgeven toen zijn linker ringvinger geraakt was door een kogel die was afgevuurd op een mede-muzikant. Hij maakte toen de piano tot zijn hoofdinstrument. Als sessiemuzikant begeleidde hij in de jaren zestig sterren als Sonny & Cher en Canned Heat.
Eind jaren zestig nam Rebennack de artiestennaam Dr. John The Night Tripper aan, ontleend aan een legendarische voodoo-dokter die rond 1800 in Louisiana zijn praktijken had uitgeoefend. In zijn psychedelische optredens gebruikte hij voodoo-rituelen en droeg hij extravagante kostuums en pruiken, waarmee hij zich een cultstatus wist te verwerven. Zijn debuutalbum Gris-Gris (1968), waarin hij voodoo-ritmes en bezwerende gezangen verwerkte in New Orleans bluesmuziek, had groot succes, meer dan de in dezelfde stijl doorgaande opvolgers Babylon (1969) en Remedies (1970).
Aan The Sun, Moon, And Herbs (1971) leverden ook Eric Clapton en Mick Jagger een bijdrage. Dit album markeert de overgang naar een rustiger muzikale stijl die zich meer richtte op de traditionele rhythm-and-blues en funk en die tot volle bloei kwam in het album Dr. John's Gumbo (1972). Het nummer Iko Iko hieruit haalde een notering in de Billboard Hot 100. Belangrijk was ook het volgende album In the Right Place (1973), waarvan vooral de songs Right Place Wrong Time en Such a Night succes hadden, ook door de zelfspot van de teksten, waaraan ook Bob Dylan, Bette Midler and Doug Sahm hadden bijgedragen. Desitively Bonnaroo (1974), met medewerking van Allen Toussaint, werd voorlopig Dr. John's laatste echte funk album. Pas twintig jaar later zou hij met Television terugkeren naar die stijl.
Sinds het midden van de jaren zeventig is Rebennack zeer actief gebleven als solo-muzikant, sessiemuzikant (met o.a. de Rolling Stones, Van Morrison, Willy DeVille, Carly Simon en James Taylor) en producent en componist van filmscores (b.v. Cannery Row). In veel films is zijn muziek gebruikt en duikt hij soms ook zelf op, zoals in The Last Waltz van Martin Scorsese, waarin hij Such a Night speelt en zingt op het legendarische afscheidsconcert van The Band.
Als typische jaren zeventig-figuur is Dr. John enigszins buiten de mainstream van de popmuziek geraakt, maar er is nog altijd een trouwe schare fans van zijn mengsel van onder andere blues, New Orleans R&B en Americana.

Deze track komt uit 1973 van de LP In the Right Place

Audio

https://youtu.be/HT4RainY-lY
Live

https://youtu.be/Ct4sVVqeoUE

Lekker achtergrondmuziekje.

Een 7.

Ik heb hier niets mee: 3

Ik was dit nummer aan het luisteren en tegelijkertijd wat 'spelletjes aan het bijwerken' op het forum, alvorens ik tot mijn 'eindranking' van dit nummer zou komen... Erg fijn achtergrond muziekje inderdaad! Fijne sound en van zelfspot in teksten hou ik ook altijd wel! Lekker gevarieerd muziekje met erg fijn gitaarsolotje zo rond minuut 1.36.... Goed voor een dikke 7!

Wat een verrassing zo een groots nummer van een zo een groots artiest hier te zien. Dr John één van mijn lievelingszangers! Ik geef een 10 (TIEN)

Met de inmiddels laaghangende zon schijnend door het keukenraam, geniet ik van een HJ'tje tijdens het bereiden van een maaltijd. Deze muziek klinkt hier erg lekker bij, al moet ik zeggen dat de muziek me beter bevalt dan de zang.

Een 8.

Ja dit klinkt inderaad lekker, van mij een 7....

Ook van mij een 7 prima swingend nummer.

Een ontzettend lekker achtergrondnummer. Een 9!

Dutchzaphod schreef:Een ontzettend lekker achtergrondnummer. Een 9!

MrJohn schreef:In tegenstelling tot die andere RTH mag dit er wel zijn. Het swingt heerlijk de pan uit en brengt heerlijke onbezorgde studentenjaren uit het begin van de seventies terug in de herinnering

Een 8

Ik zie je al in je gele onderbroek al die meiden versieren in je studentenflatje. Echte bostharenmuziek. Echt swingend is dit niet, daar is het net wat te freakerig voor. Swingmuziek hoort wat platter, boerser te zijn om echt lekker te zijn. Een 5.

Ik heb hier niet zoveel mee.

Een 5

Op zich hardstikke leuk Jaap maar om nou in 5 dagen tijd 2 keer in paradiso te zijn gaat weer wat ver Ik hou het op 7 juli Patti Smith.

Vleertje schreef:Op zich hardstikke leuk Jaap maar om nou in 5 dagen tijd 2 keer in paradiso te zijn gaat weer wat ver Ik hou het op 7 juli Patti Smith.

Je maakt dan wel optimaal gebruik van je onvermijdelijke lidmaatschapskosten.


Overigens, had je deze al gezien die ik bij de verjaardagstopic van Sjooerd had geplaatst:

jan1966 schreef:

MrJohn schreef:In tegenstelling tot die andere RTH mag dit er wel zijn. Het swingt heerlijk de pan uit en brengt heerlijke onbezorgde studentenjaren uit het begin van de seventies terug in de herinnering

Een 8

Ik zie je al in je gele onderbroek al die meiden versieren in je studentenflatje. Echte bostharenmuziek. Echt swingend is dit niet, daar is het net wat te freakerig voor. Swingmuziek hoort wat platter, boerser te zijn om echt lekker te zijn. Een 5.