*RTH* Grandaddy - He's Simple, He's Dumb, He's The Pilot

(maandag 26-03-2012)

Grandaddy was een Amerikaanse indierockband, gevormd in 1992, uit Modesto, Californië.
Van het album uit 2000 The Sophtware Slump is dit track 1.


https://youtu.be/LaQl_Pnh_CM

Euh... ja... ja... het went wel. Iets te sloom voor mij maar zit mooi in elkaar. Een 6

Sterker, het zit ZO goed in elkaar dat de emotie vergeten is: 4.

Slecht gezongen is het niet, maar het is mij allemaal net wat te sloom, waardoor het al snel te eentonig wordt...Haha wel grappig trouwens... Rond minuut 1.22 wordt er afgeteld: 'one-two-three-four', ik dacht jaahhhhh en nu gaat het los, maar nee dat bleek toch niet helemaal het geval te zijn...Toch ben ik blijven luisteren, omdat er wel weer een soort van spanning in de muziek zit, waardoor je wilt weten wat er gaat komen... Uiteindelijk vond ik het toch teveel doordreutelen... Al weet het nummer wel een apart sfeertje neer te zetten en je een bepaald gevoel te geven... Een gevoel dat je kan omschrijven als toch wel treurig maar ook een zwaar op de hand gevoel.... Uiteindelijk vind alles meegenomen, net geen voldoende waard... Een 5

Helemaal niet slecht. Vooral in de eerste helft zitten er wat mooie vroeg-Pink Floyd invloeden in. Maar waar Pink Floyd wel de aandacht 10 minuten kon vasthouden lukt dat hier niet. Het had, met andere woorden, wat korter gekund. Al met al viel het me niet tegen en kom ik tot een 8.

Het is beslist een relaxed, rustgevend muziekje. Maar nergens hoor ik iets waarvan ik denk: 'wauw, dat is echt mooi'. Derhalve blijft het een beetje onder het maaiveld hangen.

Een 6.

Frodo schreef:Het is beslist een relaxed, rustgevend muziekje. Maar nergens hoor ik iets waarvan ik denk: 'wauw, dat is echt mooi'. Derhalve blijft het een beetje onder het maaiveld hangen.

Een 6.

Helemaal mee eens.

Een 6

Doet het goed in de paracetamol top 10. Een 2. Wanneer krijgen we weer een ouderwetse tuinbroekenplaat?

In de 'alle muziek waar mijn vader naar luistert is per definitie slecht, ook als die eigenlijk best goed is'-tijd had mijn vader een behoorlijk fanatieke Grandaddy-periode. Zo rond de eeuwwisseling was dat dus. Nog steeds luistert hij er veel naar, en ik ben door de jaren heen wel bijgedraaid: gewoon een hele prima band. En dit is een van de mooiste nummers uit hun repertoire, wat toch al snel een 8 oplevert.

De eerste 3 minuten zijn erg mooi, zeer mooi zelfs. Daarna valt het als een plumpudding uit elkaar en lijkt het alsof de energie uit dit nummer weggezogen wordt. Dat is zo jammer want het eerste gedeelte had van mij echt een 8 gekregen. Dat laatste gedeelte, oef wat is dat een pijnlijke vermoeiing om doorheen te komen. Ok, het wordt een 6 met dank aan het eerste gedeelte.

Niet slecht maar ook niet echt iets bijzonders, een kleine 6....

Is het ouwe lullen-gehalte hier zo hoog dat als de muziek geen beelden van mannen met lange haren oproept, het gelijk niet goed is?

Geen muziek die je je achteraf nog kunt herinneren, geen muziek die je noot voor noot leert kennen en al helemaal geen muziek waar je vrolijk bij meezingt. Schitterende, langzaam opgebouwde muziek en een 8 is dan ook volledig gerechtvaardigd.

De eerste minuut dacht ik : nou wat dit moet worden???Daarna kwam er een stukje waarvan ik toch echt kippevel kreeg, dus het leek toch nog wat te worden met de plaat. Maar net zoals Alex ook al zei: vanaf de 4e minuut wordt het wat minder allemaal. De 9 minuten hadden ook best 5min kunnen zijn want daarna is het voor mijn gevoel elke keer hetzelfde. En hoewel de muziek opzich wel lekker is was iets meer variatie wel welkom geweest: 6

Meer dan schitterend nummer van een meer dan prima band. Dankzij Sokra leren kennen nadat hij hierop gestuit was in 1 van zijn nachtelijke muzikale zoektochten en dit sloeg dan ook meteen in als een bom!

De traagheid en volgens sommige eentonigheid stoort mij dan ook totaal niet in dit juweeltje. Dat het emotieloos is volgens Sowhat dat snap ik ook niet want ik vind het juist een nummer wat heel veel emotie losmaakt. Een gevoel van weemoed roept dit bij me op.

Goed ik geef er een naar boven afgeronde 9,6 voor

Ik leer hier toch een heel andere Grandaddy kennen....en deze kennismaking is zeker positief. Een 8 voor dit mooi opgebouwde nummer.

Dankzij Vleertje ben ik deze band gaan waarderen. Met haar prachtige stem kondigde ze A.M. 180 pas aan en ik dacht toen: tjonge, wat een band. Dit nummer is natuurlijk ook van grote schoonheid, maar ik ben het eens met veel commentaren hierboven: het biedt te weinig, zeker in het tweede deel. En om je publiek dan 9 minuut zoveel voor te schotelen: mwah.. Wat overblijft is niettemin een ruime 6.