*RTH* Marillion - Pseudo Silk Kimono/Kayleigh

[06-08-2011]
Vandaag iets bijzonders maar eigenlijk toch ook weer niet
We ranken twee nummers voor de prijs van één
In deze uitvoering staat hij namelijk ook steeds in de Verrukkelijke500 en waarom ook niet ranken op deze manier dan?

Marillion, opgericht in 1979, is een Britse band die voornamelijk progressieve rock maakt.
De groep heeft zich genoemd naar het boek The Silmarillion van J.R.R. Tolkien

Marillion wordt in 1979 opgericht als Silmarillion door Steve Rothery, Doug Irvine, Brian Jelliman en Mick Pointer. In 1980 veranderen ze de naam in Marillion om problemen met de erven van J.R.R. Tolkien te voorkomen. De boomlange Schot Fish versterkt de band in 1981 als leadzanger. In 1982 tekenen ze hun eerste platencontract en snel daarna komt Market Square Heroes uit als debuutsingle. Het debuutalbum Script For A Jester's Tear ziet in 1983 het levenslicht, gevolgd door Fugazi uit 1984.

1985 markeert het jaar van de grote doorbraak van Marillion met het album Misplaced Childhood, waarvan de ballade Kayleigh hoog in de hitlijsten eindigt. Dit is tevens het enige grote hitsucces dat de band boekt. Het volgende album, Clutching at Straws uit 1987, bevat nog wel de hit Incommunicado, maar verkoopt al 30 procent minder dan zijn voorganger. Fish verlaat de band in 1988 na een ruzie over de muzikale koers en de overige bandleden trekken Steve Hogarth aan als nieuwe leadzanger.



https://www.youtube.com/watch?v=1o0lO7FTCZ4

live@Rock am Ring 1985 (Let op bij het ranken, vanaf 06.06 begint het nummer Lavender, die telt niet mee hoe mooi ook )

https://www.youtube.com/watch?v=Zm46ObQdbZw&feature=related

Ik hoorde deze combi voor het eerst tijdens de Magistrale van Kaj. Toen ik het voorstuk hoorde, zei ik in de chat: 'Veel leuker dan dat vervelende Kayleigh.' Hele chat lachen natuurlijk. Twee minuten later wist ik waarom...

Ik geef dus al aan: eerste stuk leuk, Kayleigh een stuk minder. Het wordt dus een 6.

Mooie prelude voor het overdraaide Kayleigh. Desalniettemin nog steeds aardig: een 7.

Kayleigh vind ik een vervelend, sufgedraaid en zwaar overgewaardeerd nummer. Die prelude vind ik ook niks. Vind die hele CD helemaal niks. Al die pretentieuze prietpraat.
Ik weet dat een heleboel het totaal niet met me eens zijn, maar dit is een keiharde 2.

Het intro toevoegen is een opwaardering, maar Kayleigh behoort niet Marillion's mooiste - geef mij dan maar het nr Script for a Jester's tear.
Dit wordt een 6

Iets te veel gehoord dit nummer maar deze versie krijgt toch nog wel een 7 van me...

Ik vind de vocale gedeelten nogal irritant en niet meer dan een 4 waard. Voor de instrumentale stukjes wil ik wel een 6 geven, dus gemiddeld is het een 5 geworden.

Tja dat Kaleigh is sufgedraaid kan de plaat ook niks aan doen.
Mijn favoriet van dat album is Blind curve gevolgd door Lavender.

Ik heb best een 8 over voor deze mooie combi van een fantastisch totaal pretentieloos emotioneel album.

Ja, dood gedraaid en ja, Marillion heeft betere nummers. Maar dat neemt niet weg dat deze magistrale song nog altijd een 9 verdient.
Zonde overigens dat de song zo abrupt wordt afgekapt want Lavender (ook al een sterke compositie) sluit hier weer naadloos aan.

Lekker nummer, dit is voor mij gewoon een 8

Ik vind Kayleigh zeker ook niet het sterkste nummer van Marillion en ben zeker geen fan van de band het is niet echt mijn genre hoewel ze een aantal hele mooie nummers hebben gemaakt. Het intro vind ik net als andere wel heel erg mooi en daarom komt deze ervanaf met een kleine 6.

Persoonlijk vind ik Kayleigh volkomen ruk
het meest waardeloze nummer van Marillion.
Totale ontkenning van enig kwaliteit, en dat is jammer
want de heren van reeds voornoemde Marillion kunnen toch echt wel wat.

En ik ben dan weer die gek die weliswaar vindt dat Marillion héél veel hele mooie nummers heeft gemaakt, maar met hun grootste hit ook hun hoogste niveau gehaald hebben. Kayleigh is simpel in eenvoud, vind ik althans. Al jaren in de top-50 van m'n lijst, dus ik geef 'gewoon' en 10

Ik ben het helemaal met Kaj eens... Ook ik vind dit het sterkste nummer van Marillion, groots door de eenvoud. Welliswaar is dit nummer idd grijs gedraaid in radio-programma's en dergelijke, maar dat neemt niet weg dat ik het nog steeds een heel mooi nummer vind, waar ik ook nog eens mooie herinneringen aan een leuke tijd bij koester (Feestje waar dit nummer door een coverbandje werd gespeeld) Ook van mij een 10!

Een ruime 8 heb ik hiervoor over, zeker in combinatie met Pseudo silk kimono en Lavender blijft dit gewoon erg fijn om te horen.

Van mij een 8. Vind niemand het intro lijken op die van Queen- Who Wants To Live Forever???

Mooie combinatie zo. Kayleigh blijft een sterk nummer, het feit dat het grijsgedraaid zegt toch ook wel iets over de kwaliteit van dit nummer...het doet mij in elk geval nog niet vervelen. Een 9.

Lang getwijfeld tussen een 9 en een 10, maar uiteindelijk toch voor de 9 gegaan, aangezien deze combinatie zo rond de 200e plaats in mijn top1000 bivakkeert (ik kan ze niet los van mekaar zien en liefst zag ik net als Frodo Lavender er ook nog achteraan...!), en ik ken echt geen 200 nummers die allemaal een 10 verdienen.

Tijdloos nummer van een trouwens bepaald niet tijdloze plaat (Misplaced Childhood), die ik overigens wel weer hooglijk waardeer. Iets hoeft van mij niet per sé tijdloos te klinken om toch 'magistraal' te kunnen worden gevonden... Jan4004 is geloof ik bang voor elke vorm van intellectualisme in muziek en zal 'de prietpraat' daarom wel niet waarderen...