*RTH* Ayreon - Valley of the Queens

[05-04-2011]
Ook van het verzoekjespallet

Ayreon is een muziekproject van Arjen Anthony Lucassen. Ayreon heeft een stijl die het meeste is afgeleid van heavy metal en progressive rock, maar combineert diverse muziekgenres, waardoor een totaal nieuw genre ontstaat. Lucassen wordt in dit genre als grondlegger gezien.

De verschillende muziekgenres worden ook vaak binnen één nummer afgewisseld. Het gebruik van onverwachte instrumenten is ook een kenmerk van de muziek van Ayreon. Lucassen schrijft, zingt en speelt instrumenten op alle Ayreon-albums. Daarnaast treden vele gastmuzikanten op, zoals Bruce Dickinson, Anneke van Giersbergen, Fish, Damian Wilson, James LaBrie, Barry Hay en Hansi Kürsch.

Vanwege de vele gastmuzikanten is het moeilijk voor Ayreon om liveoptredens te geven. Toch waagde Lucassen in 2002 een poging met de Star One feat. Ayreon tour.

In 2005 kondigde Lucassen aan weer te gaan touren; ditmaal een uitgebreide Europese tour begin 2006 met zijn band Stream of Passion (featuring Ayreon). Deze tour werd later uitgebreid met een festivaltour door Nederland en een speciaal optreden in Mexico. Tijdens de Stream Of Passionconcerten passeren ook veel Ayreon nummers de revue, zoals 'Castle Hall' en 'Computer Eyes'

Na het succes van de tour werd er besloten tot een zomertour. Begin 2007 wordt er dan nog kort getourd ter promotie van het livealbum/dvd Live in the real world van Stream of Passion featuring Ayreon.

In maart 2007 maakte Lucassen bekend uit Stream Of Passion te stappen om zich te kunnen concentreren op het maken van een nieuw Ayreonproject. Dit resulteerde in het dubbelalbum 01011001. Onder andere Magali Luyten, Simone Simons, Anneke van Giersbergen (zangeres bij Valley of the Queens) en Ty Tabor werkten mee aan dit project



https://www.youtube.com/watch?v=XHrG-cMS0DY


https://www.youtube.com/watch?v=i9-YHK9nAq4

Ik had hier nog niet eerder van gehoord en ben toch wel aangenaam verrast door dit nummer.
Dit is voor mij wel een 8 waard.

Dikke 8 voor Anneke!

De prachtige werken van Ayreon krijgen wat mij betreft veel te weinig aandacht. Dit is er een mooi voorbeeld van, maar als liefhebber van Marillion en dan vooral Fish, ben ik zeker gecharmeerd van die samenwerking.

Dit gezegd hebbende, is het wel duidelijk wie dit op het verzoekjespallet heeft geplaatst.

Voor deze mooie uitvoering met Anneke in de gelederen, geef ik met plezier een 9.

Dan ben ik vermoedelijk ditmaal degene die de gemiddelden naar beneden gaat halen, want ik vind dit dus helemaal niks... Wat mij betreft veel te braafjes... De intro is opzicht wel mooi en daarna hoop je stiekem dat het wat 'ruiger' wordt (gooi dr een electrisch gitaartje bij en het wordt stukken beter, mijns inziens), maar dat wordt het niet... Het kabbelt maar voort... Doet me een beetje aan Middeleeuwse muziek denken als ik er zo naar luister... Niet echt mijn ding, een 3...

Zo zie je maar weer dat smaken kunnen verschillen en dat juist over smaak valt te twisten

Maar, dit is maar EEN voorbeeld van Ayreon dat toch echt bekend staat als 'progressive metal'. Er zit ook echt wel wat ruiger werk tussen, dus wellicht dat die je beter zou bevallen.

Ja nou idd Roy, dat progressieve metal haalde ik idd niet echt uit deze plaat...Maar ik zal eens wat meer werk van Ayreon gaan beluisteren, misschien dat ik dat wel kan waarderen!

Ronduit prachtig nummer, een 9

Te kort.

Als-ie 4 minuten was geweest een 9, nu een 8!!

Ik neem aan dat dat progressive metal op andere songs slaat, want dit liedje voldoet daar natuurlijk echt niet aan. Ik ben twee weken geleden nog op een progressive metalrock festival geweest en daar zou dit weggehoond worden.

Dan het liedje. Allereerst de productie: ik weet niet of er sprake is van geldgebrek en dat ze dit in eigen beheer hebben opgenomen, maar het klinkt alsof er sinds de jaren 70 geen verdere ontwikkelingen meer zijn geweest in de geluidstechniek. Erg jammer.

Op zich zijn alle instrumenten en zang technisch goed, maar wat een jeukerige braafheid. Ik zat iedere keer te wachten totdat de boselfjes en kaboutertjes gezamenlijk de sirtaki in het maanlicht zouden gaan dansen. Kortom, dit is het metal-equivalent van wat K3 voor de popmuziek is.

Een 3.

Ik kan het alleen maar met Frodo eens zijn. Ik heb het een paar keer beluisterd want die hoge cijfers kwamen als warme broodjes. En ik moet gewoon echt toegeven dat ik die hoge cijfers gewoon niet kan begrijpen. Leuk gezongen maar wat er nu echt zo speciaal aan is, ik weet het niet. Ik geef hier ook een 3 voor.

Ik ga vaak ook meer voor het stevigere werk, hoewel ik ook "brave" nummers soms kan waarderen.
Maar deze vind ik toch wel een beetje saai, dus een 5...
Maar zal ook eens wat meer van ze beluisteren want ken ze verder totaal niet...

Ik verwachtte een pot herrie, maar dat viel best mee. Een soort moderne Flairck. Een 7.

Een 7 dit is niet het mooiste van Electric Castle wat ik overigens verder een prima album hou. Ik hou wel van het werk van meneer Lucassen.

Ik heb natuurlijk alleen dit nummer van ze gehoord, maar ik zou dit eerder in een van de hokjes folk of new age plaatsen; dit heeft wat mij betreft helemaal niks met rock te maken.

Ik zou het niet vrijwillig opzetten, maar zie de schoonheid er wel van in; een 7.

Tja, ik weet niet echt wat ik hiermee aan moet. In het begin vind ik het helemaal maar bagger, maar halverwege heeft het toch iets prettigs, dus het wordt geen 1 of een 2. Echter, een middeleeuwensound heeft me nooit kunnen bekoren, Arjen Lucassen vind ik een ramp in het algemeen en die zangeres heeft een rotstem. Dit geeft de doorslag en ik hou het op een 3.

Dit hoort echt bij een zondag: heb het gevoel dat ik in de kerk zit te luisteren naar een bandje die het net niet heeft en ik kan niet wachten tot de dienst is afgelopen. Ik ga mee met de 3tjes

Ik vind de muziek nog wel aardig, maar die zangeressen hadden ze thuis kunnen laten.

Een 5.