Actieve sporters

Hallo,

Ik lees in dit deel van het forum vooral veel over sport als kijksport, passieve sportbeoefening dus. Misschien heb ik ergens overheen gelezen maar dan is het al ver weggezakt.

Daarom mijn vraag: zitten er hier ook actieve sportbeoefenaars op het forum? Welke sport beoefen je? Hoe vaak en/of hoe lang sport je? Ben je recreant of prestatiesporter? En waarom vind jij je eigen sport zo leuk?

Goed, laat ik beginnen.

Ik hockey in Rijswijk. Veldhockey wel te verstaan, maar hier spreekt dat voor zich. In Tsjechië moest ik uitleggen dat dat ook op (nep)gras gespeeld kan worden.

Ik zit nu in 'Heeren van Drie', Heren 4 dus. Twee jaar geleden was ons team nog het derde team en hebben we ons omgedoopt tot de 'Heeren van Drie'. Aan het begin van dit seizoen zou ons team uit elkaar getrokken worden om met nieuwe leden en instromende A'tjes een vierde team te creeeren. Wij zijn gaan steigeren, want we hebben vier jaar gewerkt aan dat team, met gulden jaren in de tweede helft van die periode! Vervolgens zijn wij het vierde geworden, maar behouden we stiekem onze naam.

Trainen doen wij een keer per week, spelen ook (zondags). En vervolgens drinken we nog gezellig wat.

Wat maakt hockey zo leuk? Ik denk niet dat ik aan kan geven waarom het spelletje zelf zo leuk is. Waarom is voetbal leuk? Om die reden is het spelletje hockey ook leuk, denk ik. Maar er zijn een hoop randverschijnselen die hockey maken wat hockey is!
Een teamgenoot van mij heeft in zijn jeugd altijd gevoetbald. Toen kreeg hij kinderen en besloot niet terug te gaan naar voetbal, maar te gaan hockeyen. Zijn gedachtengang was dat zijn kinderen hem dan zouden volgen en niet in het voetbalmilieu, maar het hockeymilieu zouden opgroeien. En ik geef 'm groot gelijk. Al drie brutale jochies en nog ergere ouders op het voetbalveld vind ik niks.
Naast dat ik daar op de club beweeg, is het ook heel gezellig. We zijn een echt team dat na de wedstrijd blijft hangen, andere wedstrijden kijkt, met de tegenstander napraat, etc. Verder zit ik in de barcommissie, waar ik alle producten bij leveranciers bestel. En voor het vijfde jaar ga ik mee als leiding met het jeugdkamp en dit jaar zit ik ook in de creatieve, wij-bedenken-de-spellen, commissie.
Dat maakt het leuk!

Ik volg.

ik heb al veel sporten beoefend, de een met meer resultaat dan het ander.
Ooit begonnen met gym op zaterdagmorgen, toen op voetbal. Toen had ik al moeite met haantjesgedrag, dus ben ik uitgeweken naar volleybal in een gezelligheidsteam.
Iemand maakte me attent op badminton, en dat ben ik toen vrij fanatiek gaan doen. Toernooien spelen en zo.
Na mijn verhuizing (vanwege werk) ben ik toch weer gaan voetballen, voornamelijk om contact te maken en er sociaal tussen te komen. Ik trof een elftal van oudere spelers die vroeger waarschijnlijk best goed waren geweest, maar nu alleen maar op elkaar, de tegenstander en de scheids liepen te foeteren. Geen succes dus.
Weer overgestapt naar badminton, maar op deze vereniging waren allemaal vaste clubjes, waar je domweg niet tussen kwam. Bij de gratie Gods mocht je af en toe een wedstrijdje meespelen. Ook geen succes.
Mijn vrouw ging naar de sportschool, en daarom ben ik een poosje met haar meegegaan. Het nadeel hiervan vond ik dat je alleen met jezelf bezig bent en geen competitie hebt. En dat vind ik het leukste van sport: met én tegen elkaar spelen.
Daarom ga ik nu wekelijks met een goede vriend tennissen, doen we af en toe een toernooitje op laag niveau (de laatste hebben we glorieus verloren) en hebben dikke lol.

Nou goed, ik zal ook eens wat zeggen hier..

Ik ben op m'n 7e ooit begonnen met atletiek, en daar tot op heden nooit echt mee gestopt. Ooit was ik best goed (top-10 van Nederland in m'n leeftijdscategorie), maar toen ik moest kiezen tussen het trainingsvolume opschroeven of m'n tijd aan andere dingen besteden, koos ik voor het laatste. Toen nog een jaartje vooral vaak geblesseerd geweest, en toen ik ging studeren rigoureus gestopt met de technische nummers die ik zo leuk vond (verspringen, hordenlopen). Ik kon het in elk geval niet hebben dat ik m'n oude niveau niet meer haalde, en kon me daardoor niet meer motiveren om ermee door te gaan. Toen was ik dus 17, en toen ben ik een jaar niet of nauwelijks meer op de atletiekbaan geweest. Daarna begon ik het toch te missen, en ben ik weer begonnen bij de studententak van m'n oude atletiekvereniging, maar tegenwoordig hardloop ik alleen nog 1x per week met die groep, en ben ik vooral lid vanwege het gezelligheidsaspect..
Dat komt voornamelijk doordat ik vanaf m'n 15e veel meer aandacht ben gaan verleggen naar m'n andere sport. Denk dat de meesten wel weten dat ik ook een fanatiek fietser (wielrenner is een groot woord..) ben. In de zomer tot 5x per week, in de winter probeer ik de conditie op peil te houden voor zover het weer het toelaat. In 2010 staan er tot nu toe een dikke 1000 kilometer op de teller, dus het wordt tijd om weer te gaan investeren in een - hopelijk - goed zomerseizoen. Voor de kenners: ik hoop dit jaar onder de 7½ uur te rijden in La Marmotte! Fietsen doe ik overigens vooral in groepsverband met m'n studentenwielerclub Dutch Mountains. Daar zit ik dit jaar ook weer in het bestuur, na dat in het academisch jaar 2007-2008 ook al te hebben gedaan. Leuk om zo van dichtbij mee te maken hoe je de Universiteit subsidies kunt aftroggelen en zo weer leuke fietsactiviteiten voor je club kunt regelen!

Ja erg leuk topic tot nu toe!

Ik ben altijd wel een sportfreak geweest, maar heb me eigenlijk maar tot twee daadwerkelijk beperkt!
Van mijn negende tot mijn 30e heb ik aan voetbal gedaan . Zowel op het veld als in de zaal. Op het veld ben ik niet veel verder gekomen dan wat invalbeurten bij het eerste team (3e/4e klasse) en heb daarna nog vele jaren in zowel het tweede als derde elftal gespeeld. Vooral in het derde was het erg gezellig met een aantal oud eerste elftalspelers erbij en we deden dan bijna ook elk jaar mee voor de titel (ook twee keer kampioen geworden).
In de zaal hadden we een vriendenteam wat vanaf het begin ook erg goed liep. Eigenlijk te goed, want in no-time speelden we in de reserve hoofdklasse en dat was nou net te hoog gegrepen. Bovendien moesten we soms laat spelen en ver reizen. Hierdoor viel het team dan ook uit elkaar. Ik heb daarna nog wat jaartjes in een recreatieteam gespeeld en dat was ook leuk om te doen. Minder druk erop maar des te gezelliger na de tijd
Ondertussen had ik een vriendin in een andere plaats en ben ik met voetbal gestopt. Wel nog twee jaar jeugdleider geweest met ook 1 kampioenschap erbij. Maar goed zelf deed ik buiten wat hardlopen niet zoveel meer.

In 2001 kocht een collega van mij een Mountainbike en dacht ik: laat ik ook eens gek doen. Eigenlijk was ik altijd al gek van wielrennen, dus de stap was niet zo groot. Het ging meteen erg lekker en we gingen op zoek naar allerlei MTB parcoursen in de weide regio. Ook tripjes naar Limburg en de Ardennen moesten natuurlijk op het programma staan. Goed om een lang verhaal kort te houden: ik zit nog steeds op de Mountainbike en heb er sinds anderhalf jaar ook een racefiets bij.
Voor de racefiets deed ik al mee aan tochten als de Ronde van Vlaanderen, Amstel Gold Race, Jan Janssen Classic, Luik-Bastenaken-Luik, Erik Dekker Classic, etc.
Dan gooide ik wat smallere bandjes op de MTB en dan maar gaan met die banaan. Let wel ik ben echt een liefhebber, zit ver van het niveau van Kaj maar ben wel een doorzetter. Op die manier kan ik ontzettend veel plezier beleven aan het fietsen.
Nu kan ik mooi afwisselen tussen het op de weg fietsen en in het bos! Toch wint de MTB het nog steeds omdat ik dat net allemaal wat avontuurlijker vindt

Ja hoor. Ga ik het ook maar vertellen, niet

Heb vroeger Rugby gespeeld. Leuke sport. Fysiek intensief en je wordt er beresterk van.
Ik ben nu wel 36, oh nee, ik wordt 23 Maart 37 en weet gewoon dat intensief rugby niet meer echt kan.

Ben paar jaar geleden overgestapt op hockey. Wel een leuke sport maar totaal niet te vergelijken met rugby. Bij rugby was het gewoon recht door zee en veel hechter. Ik merk dat hockey ook wel een teamsport is, maar dan anders. Er als team in z'n geheel verdedigen is toch anders dan bij hockey. Sinds Zack is geboren heb ik weinig kunnen sporten. Ik hockey ook niet meer.

Ik zit te twijfelen wat ik ga doen. Wil graag weer rugby spelen op veteranen nivo en wil het liefst in 2011 meedoen aan de alpe d'huzes omdat mijn vader aan kanker is overleden. Het liefst in een groep omdat dat belangrijk is voor mijzelf en omdat er dan ook het meeste geld ingezameld kan worden. Maar als dat niet lukt, dan moet ik het maar alleen doen.

Nu denk je misschien dat fietsen totaal iets anders is. Klopt, maar ik heb vroeger een racefiets gehad en veel gefietst. Heb het daarna ook wel wat losgelaten maar ik blijf het nog altijd volgen.

In mijn jeugd het ik gevoetbald en gejudood. Later heb ik zelfs een paar keer de halve marathon van Amsterdam gelopen. Toen ik eens daarvoor in Krasnapolsky kwam om me om te kleden, zag ik over de hele muur een gigantische foto van mij als atleet, die ze het jaar daarvoor hadden gemaakt. Helaas heb ik voor die promotie van de sport als voor sponsor Heineken nooit wat gekregen.

Daarom ben ik gestopt met sporten, of gestopt? Ik speel nog steeds met veel plezier Voetbal op de Playstation.

Binnenkort kom ik op dit topic met een andere topsportanekdote van me.

Wat leuk om al die sportverhalen te lezen

Ik heb vroeger geturnd. Ik moest het vooral van kracht en doorzettingsvermogen hebben, talent had ik veel meer voor atletiek. Ben wel met een team kampioen van nederland geweest, was individueel 2e, dus toch een aardig niveau behaald.
Heb al mijn medailles bewaard.
Op m'n 12e begon ik met roken, dus op m'n 14e had ik geen conditie meer voor turnen.
Heb me altijd voorgenomen nog een keer te gaan tennissen, maar ja ben inmiddels 38.
Heb last van bekkeninstabiliteit na zwangerschap, dus doe nu even helemaal niets.

Ik kijk wel veel sport. Het geeft voor mij bijna de ultieme vorm van emotie. Ik kan heerlijk meejanken met iemand die wint of verliest.

Leuk dat het topic zo enthousiast begroet wordt!
En dan moet ik natuurlijk ook wat over mezelf schrijven.

Aanleiding van dit topic was dat ik afgelopen week met mijn vriendin een gesprek had over sport. Daarin kwam ik tot de conclusie dat ik al 40 jaar aan sport doe!

Als 4-jarige ben ik begonnen met turnen en dat heb ik bescheiden succesvol gedaan tot mijn 15e. Ik pluk daar nog steeds de vruchten van, want vroeg getrainde spieren blijven strak zodra je ze later weer gaat gebruiken. Dat noemen ze wel eens 'spiergeheugen'. Ook zaken als spierbeheersing en evenwicht heb ik aan het turnen te danken.
Vanwege het bescheiden succes ben ik uiteindelijk gestopt. Ik wilde namelijk niet 4 keer per week trainen, ik wilde niet dat er tegen me geschreeuwd werd of dat ik op mijn falie kreeg wanneer ik een foutje maakte. Presteren ok, maar het moest wel leuk blijven.

Als jongetje van een jaar of 9 a 10 ging ik net als iedereen op voetbal, en dat heb ik tot mijn 20e gedaan. Het was een combinatie van samenspelen met je vrienden en toch alles geven om te winnen. In de adolescente jaren viel het team uit elkaar vanwege behaalde middelbare school diploma's en daarmee samenhangende studies in steden ver weg.

In mijn vroege tienerjaren deed ik ook nog aan atletiek, maar 3 sporten was wel teveel gevraagd. Ik kreeg van mijn ouders te horen dat ik één van de drie moest opgeven en dat werd dus atletiek. Dit tot groot ongenoegen van mijn sportleraar op school die me juist aan het atletieken had gebracht en een mooie sporttoekomst voor me zag. Achteraf had hij wellicht gelijk - ik liep als 14 jarige de 100 meter sprint in 10.7 - maar het sporten in teamverband vond ik toch leuker dan in je eentje in weer en wind te sporten.

Op mijn 18e kreeg ik als kado voor het behalen van mijn middelbare school diploma een racefiets. Ik ben nooit lid geworden van een vereniging en heb ook nooit officiele wedstrijden gedaan, maar ik heb daarop vaak toertochten gefietst. Toen ik eenmaal in de grote stad ging studeren verwaterde het aangezien ik op mijn studentenkamer geen ruimte had voor een racefiets.

Ondertussen was ik al wel tegen mijn nieuwe sport aangelopen: basketbal. Enthousiast geworden als supporter van de plaatselijke eredivisieclub besloot ik het zelf te gaan spelen, en sindsdien ben ik verknocht aan het spelletje. Op late leeftijd aan een sport beginnen betekent dat mijn speelniveau niet bijster hoog was. Al snel kwam ik terecht in het verenigingsleven en begon ik allerlei jeugdteams te trainen en wedstrijden te fluiten.

Van het een kwam het ander en inmiddels ben ik al ruim 10 jaar internationaal basketbalscheidsrechter. Daar gaat veel tijd in zitten dus in de loop der tijd ben ik gestopt met zelf spelen en teams trainen.

Om mijn conditie op peil te houden ga ik alweer enige jaren geregeld naar de sportschool. Op dit moment ga ik 3 keer per week naar de sportschool, voor workouts tussen de 2 en 3 uur. Ik doe voornamelijk fitness (hardlopen, fietsen, roeien, crosstrainer), afgewisseld met grondoefeningen en wat krachtwerk. Omdat ik hardlopen steeds leuker ga vinden heb ik mezelf ten doel gesteld om dit jaar een halve marathon te gaan lopen (binnen 2 uur).

Al met al kun je wel stellen dat sporten mijn lust en mijn leven is. Ik heb lopen uitrekenen dat ik toch al snel 20 uur per week kwijt ben aan het beoefenen van mijn sporten.

Ok kom ik met mijn sportieve heden en verleden en hopelijk de toekomst.

Ik heb 11 jaar lang op een aardig nivo gezwommen van mijn 7 tot mijn 18. Van mijn 12e tot mijn 17e lag ik zelfs 5 ochtenden per week in het zwembad en dan vaak in de weekenden een wedstrijd. Toen ik 18 was merkte ik dat ik nooit goed genoeg ging worden om echt op een leuk niveau mee te zwemmen en recreatief zwemmen dat zag ik niet zitten aangezien daar de leeftijd vaak maar tot 16 liep. Bovendien hield ik op 18 jarige leeftijd te veel van de kroeg en dat ging niet samen.

Ik heb toen een paar jaar niet tot nauwelijks gesport. Zo af en toe ging ik wat skaten. Wel ging ik heel heel heel veel uit en dan danste ik wel altijd de hele avond wat toch ook een vorm van lichaamsbeweging is. Helaas ging het kroegleven ofwel de sex and drugs and rock and roll voor mij de overhand krijgen en belande ik in de situatie dat sporten geen optie meer was want mijn lijf was totaal afgebroken.

Maar goed ook daar kan een mens uitkomen. Daarna heb ik een hele poos gefitnessed en heb ik mijn duikbrevet gehaald. Sinds ik dat heb probeer ik regelmatig te duiken. Vorig jaar was ik begonnen met hardlopen waar ik altijd een hardgrondige hekel aan had gehad. Het beviel me erg goed. Helaas kreeg ik in september een auto ongeluk en daardoor kon ik een hele poos niet lopen. De winter was te nat en glad om het weer op te pikken en dus heb ik sindsdien niet meer gesport.

Tijdens de vakantie heb ik weer heerlijk gedoken en merkte ik dat het toch heel lekker is om actief bezig te zijn. Daarom heb ik me voorgenomen om weer te gaan beginnen met hardlopen en om eens een proefles Zumba te gaan doen. Als ik eenmaal weer op een sportschool binnen ben zal het niet lang duren voordat ik weer fanatiek aan het spinnen en body-combatten ben. Maar de stap om dat ritme weer te vinden is groot. Maar dat hij binnenkort gezet wordt weet ik zeker. Ik ben nu 38 mijn lichaam heeft een paar klappen gehad de laatste paar jaar en ik wil graag fit oud worden.

Leuke verhalen allemaal, dus dan kan ik niet achterblijven.

Voetbal, volleybal, tennis, wielrennen, schaatsen, zaalvoetbal, schaken, darten... Dat rijtje is het wel zo ongeveer... Tegenwoordig beperkt het zich tot darten (sport?? nou.....) en wielrennen, hoewel ik dit jaar door brandende kwesties een gebrek aan tijd en motivatie heb gehad en de fiets nog niet heb aangeraakt...

Tot mijn 16e draaide eigenlijk alles om voetbal, hoewel mijn interesse wel zo breed was dat ik ook lid was van een tennisclub, volleybalde, elke winter schaatste en regelmatig op een racefiets zat...
Om een of andere duistere reden (die toch ook wel erg veel met mijn steeds meer tijd opslorpende muzikbeoefening te maken zal hebben gehad) stopte ik na de scheiding van mijn ouders en een verhuizing cold turkey met voetbal om te gaan tennissen - greatest mistake I ever made... Ten eerste was mijn talent voor het tennis toch beduidend minder dan bij het voetballen, maar de in mijn ogen erg onsportieve mentaliteit van veel van die verwende tennismannetjes die ik tegenkwam maakte dat ik het plezier in de wedstrijden al snel kwijtraakte en veel partijen vergooide doordat ik mij van de wijs liet brengen door de irritante gedragingen van mijn tegenstanders... Na een paar seizoenen gaf ik het wedstrijdtennis er gedesillusioneerd aan, hoe leuk ik het tennissen an sich ook vond en vind...

Toen de muziek een steeds belangrijkere plek in mijn leven begon in te nemen werd het minder en minder met het sporten in clubverband. Ik speelde gedurende mijn studententijd in een gezelligheidszaalvoetbalteam met vrienden van de studentenflat, trainde nog mee met het eerste zaterdagelftal (dat was weer voetbal) van VV Helpman en pakte nog zo af en toe de fiets... Ik werd ook nog lid van een schaakclub omdat die sport door-de-weeks én in de kroeg kon worden beoefend... maar in de kroeg bleek ik ineens 20 keer meer talent te hebben voor het edele darten dan voor het ordinaire schaken dus ging ik ook dat er ook maar bij doen... Dus hoewel ik nog steeds veel "sportte" ging mijn conditie er nou niet bepaald op vooruit...

Darten doe ik nu nog steeds, maar toegegeven: dat is ondanks het wedstrijdelement nauwelijks sport te noemen. Ik ben er wel heel aardig in, al zeg ik het zelf, want ik win bijna alles, train werkelijk nooit en raak mijn pijlen alleen tijdens de wedstrijd aan.
Enkele jaren geleden heb ik het wielrennen weer wat meer opgepakt en de afgelopen twee jaar heb ik dat echt als heel erg lekker en rustgevend ervaren, omdat mijn leven toch als redelijk hectisch mag worden omschreven met een baan van 32 uur, bijna elk weekend optredens met de band en nu ook een gezin met 2 kinderen. Dan is het erg lekker om enkele keren per week de fiets te kunnen pakken en even door het heerlijk stille Groningen te kunnen pedaleren.
Ik heb op deze site al wel eens een balletje opgegooid om met een groepje fanatiekelingen eens een weekje fietsen in de Alpen te organiseren (en dat werd door diverse mensen met enthousiasme begroet), en ben eigenlijk nog steeds van zins dat idee dit jaar of volgend jaar ook in de praktijk te gaan brengen. Want wielrennen is heerlijk, maar oh, wat is het jammer dat ik dat op de pannenkoek van het Groningse land moet doen... Maar laat ik eerst maar weer eens op die fiets stappen. Over 2 dagen gaan we terugverhuizen, dus dan moet het er daarna maar weer eens van komen. Roche: wanneer gaan we naar Lauwersoog...?

Tja , me myself and sports...
In mijn jeugd viel er weinig te kiezen , het merendeel van de jongens ging voetballen en het merendeel van de meisjes ging op gymnastiek. Dus voetbal voor mij , natuurlijk een supertalent , maar supertalenten zijn nogal eigenwijs en zo haakte ik vlak voor de eerste selectie af en ging me bezig houden met sporten als vrouwenjagen en meidenschaken. Dat maakte vooral erg dorstig en al rokend gingen de conditie en het huwelijk sterk achteruit. Echter , een racefiets gebruikte ik al om naar de middelbare school te fietsen en die fiets is het fundament onder mijn conditie gebleven.
Al 40 jaar is ie mijn maatje in goede en slechte tijden , weliswaar geen stalen Gitane van 15 kilo meer, maar de huidige Jan Janssen voldoet prima. Na verhuizing naar Groningen kreeg het loopvirus me te pakken , vele kilometers door dat heerlijke weidse landschap volgden. Uiteindelijk was de marathon van Rotterdam het grote doel maar na een paar halve marathons gelopen te hebben begon ik tekenen van verval te vertonen . Knieproblemen , scheenbeenblessure en als klap op de vuurpijl een hernia deden heel Afrika juichen en zo heb ik nooit 2.04 uur kunnen lopen... .
Wel op de fiets , die wilde altijd mee.. Tegenwoordig doe ik vanwege rugklachten als het ff kan aaan fitness , circuittraining en spinnning. Vooral dat laatste wil ik niet graag missen , ook al niet omdat ik zelf vaak muziek aandraag. Vooral Rammstein leidde tot nogal wat discussie , maar ik kan er heerlijk op kapot gaan..
Het leuke van dit item is wel dat ik me meteen ging afvragen wat ik met de huidige kennis van de sport over zou willen doen. Heel simpel... ik was gaan wielrennen.... .
Maar zo op recreantenniveau rijden , meestal alleen ( met de muziek in het oor ) en soms met een groepje bekenden een toertocht ( met als hoogtepunt de Vuelta 2009 in Drenthe ) dat is nog altijd een enorm plezier... alleen die klotewind tegen altijd...

Jon Bluming in de Valkenburgerstraat? Heb ik ook nog op gezeten. Slechte leraar trouwens. Hij liet mij vechten met jongens die drie koppen groter waren. En dan riep ie: 'Goed zo jochie' met zijn sigaar in zijn bek. Goed dus dat ie de bak in moest

En jij kwam ook al in de platenzaak van Roek, dus we moeten elkaar gezien hebben!

Klopt Dave. Hele matige rolletjes in hele matige films

Ach Journey, van die jij noemt is alleen Turks Fruit een meesterwerk. Wat speelde Bluming daarin?
De rest is prut, met name de Vijf van de Vierdaagse. Ik heb hem ook geien en die gat helemaal nergens over

Yeah baby! Daar zit ik dus ook meerdere keren per week

In de ogen van sommige is dit geen sport, maar als je het doet zoals ik het op de foto heb gedaan, is het een behoorlijke intensieve bezigheid!!!



Het is helaas de enige lichaamsbeweging die ik op dit moment krijg.. Hoop daar snel weer wat aan te kunnen doen!

Nou Nien het ziet er wel uit alsof het sportief ritje was hoor. Ach vliegen is ook sport hoewel de meeste mensen dat ook niet zo zien. Soms is het best wel zweten in zo'n toestelletje zeker als de wind wat lastig staat om een mooie goede landing te maken.

Maar ik kan weer in dit topic mee gaan doen want ik heb mijn knopje omgezet. Vanmorgen anderhalf uur in de sportschool gezeten en ik moet zeggen dat is wel heel heel heel erg lekker vooral het gevoel wat je daarna hebt. Alsof je de hele wereld weer aan kan. Ik ga gewoon weer drie keer per week de sportschool bezoeken en dan diverse programma's volgen.

Nou, ik sta nu op het punt om richting de Vogezen te vertrekken om daar de cyclo Les Trois Ballons te rijden.. Ben benieuwd, de vorm is op zich goed, maar het is altijd even afwachten hoe goed de vorm nou écht is. De Marmotte is toch al over 3 weken, dus de puntjes moeten langzaamaan op de i gezet worden!

Ondertussen ben ik ook nog actief in een lokale competitie, waar 6 weken lang elke donderdag een wedstrijdje wordt gehouden op afwisselend de wielerbaan van Geleen en de oude paardenrenbaan van Landgraaf (u weet wel, het Pinkpopterrein). Ik rijd dan weliswaar mee bij de niet-licentiehouders, maar er wordt toch doorgaans wel rond de 41-42 km/h gemiddeld gereden.. Vorige week de eerste wedstrijd zowaar gewonnen, en daardoor in de roze leiderstrui gehesen! Gisteren wat mindere benen, maar toch nog 6e door een aardige (maar tactisch slecht gereden) pelotonsprint achter 2 ontsnapte koplopers... Maar het goede nieuws: ik rij nog steeds in de Maglia Rosa


Goed, tot zover een rondje egotrippen