*RTH* Pink Floyd – Learning to fly

[7-6]
Op deze dag in 1989 stortte een vliegtuig met aan boord onder meer het Kleurrijk Elftal bij de landing bij vliegveld Zanderij neer. Omdat ik graag positief ben: elf mensen overleefden de ramp. Is de ramp triest? Jazeker! Is de ramp logisch? Dat ook! Wie noemt een vliegtuig nou naar de meest succesvolle zwemmer die het land heeft voortgebracht, in dit geval Antony Nesty. Zwemmers voelen zich meestal niet thuis in de lucht. En een uitzendbureau levert vooral afwassers en verhuizers. Maar wie haalt er nou piloten die bovendien nog moeten leren vliegen bij een uitzendbureau? Juist, de SLM.

Deze hoor je niet zo vaak, een 7

Wat was ik blij toe Pink Floyd in 1987 toch weer een album uitbracht. The Final Cut was had als afsluiter immers toch een beetje nare nasmaak opgeleverd. Ik gunde Roger Waters natuurlijk met alle liefde een goede verwerking van zijn jeugdtrauma's, maar hij had er beter aan gedaan professionele hulp in te roepen dan een zwaar middelmatige plaat te maken. En toen was daar opeens A Momentary Lapse Of Reason. Niet per se de beste plaat in hun oeuvre, maar wel eentje waarvoor je je niet hoeft te schamen. Na wat kabbelende geluidjes begint het album hiermee. Ik kocht meteen kaartjes voor hun nieuwe tournee, daar had ik een nachtje in de Leidsestraat wel voor over.

9

Gaat wel. 6

sowhat schreef:Gaat wel. 6

Inderdaad.

Een van de leukere tracks van post-Waters-PF. Een 8