The Zeroes: Kies jouw plaat van 2008

Girls run the world! Dat zou Beyoncé pas gaan zingen toen de zeroes afgelopen waren, maar voor (de keuzelijst van) 2008 is de uitspraak wel van toepassing.

We beginnen met de Katies. Katy Perry kwam met haar eerste single meteen op de eerste plaats terecht, en Kate Ryan bewees met een geslaagde cover van France Gall dat eurodance nog niet op sterven na dood was.
Van de Katies naar de Amy's: ten eerste natuulijk de alom geprezen Amy Winehouse - het album Back To Black komt overigens al uit 2006, maar pas toen het album en Amy zelf beladen werden onder de (nominaties voor) prijzen schoten de verkoopcijfers omhoog. Het nummer uit de keuzelijst, een door Mark Ronson bewerkt plaatje van The Zutons, komt uit 2007, maar mag in deze editie meedoen omdat het in januari 2008 op de eerste plaats van de Top 40 kwam. De andere is de schattige Schotse Amy Macdonald, die de grootste hit van het jaar op haar naam schreef. En dan hadden we nog Duffy, van wie het debuutalbum het best verkochte werd in het Verenigd Koninkrijk.

Eén van de populairste bands uit de zeroes kwam nog niet aan bod, maar in deze editie is het dan toch raak: Coldplay met de tweede nummer-1-hit na Talk. Wat nummer-1-hits in dit decennium betreft kan echter niemand tippen aan Marco Borsato; tussen 2003 en 2008 scoort hij er negen op rij, waarvan Dochters de laatste is.

Twee bands die niet nieuw aan het front waren, maar in 2008 wel hun meest succesvolle album uitbrachten, staan ook in de keuzelijst: de familieband Kings Of Leon en het altijd goedgemutste Elbow. Voor Vampire Weekend was het dit jaar met het debuut meteen raak.

Geen moeilijke keuze, ik viel destijds als een blok voor de muziek van Amy Macdonald en vind het nog steeds heerlijke muziek.

2008 werd eigenlijk (qua muziek) door mijn meiden gedomineerd, dus de keuze tussen Kings of Leon, Coldplay of Amy in het witte wijn huis. Om de talrijke keren te herdenken dat we met zijn 3-en in de auto lekker meekonden zingen ga ik voor Kings of Leon, your sex is on fire

Duffy en Vampire Weekend mogen op m'n podium plaatsnemen maar er kan maar 1 bovenaan staan, Amy Macdonald. Een constante factor in deze eeuw met inmiddels 5 albums die nooit teleurstellen.

Een van de moeilijkste tot nu toe, maar in dit geval omdat weinig écht enthousiasme oproept. Ik kan duidelijk merken dat ik in deze jaren volledig gefocust was op snoeiharde alternatieve rock en met weinig van de hits een band heb opgebouwd. Sex On Fire dan maar, een moderne klassieker die op elk feestje nog steeds volop enthousiasme oproept.

Duffy en Elbow zijn mijninziens de leukste platen..
Ga voor die Guy van One day like this, wat een fijne plaat!

Niet te doen, drukke jaren met van alles


Elbow gekozen omdat ik die later heb leren kennen via Mirrr

Overduidelijk niet mijn jaar.

Amy wint met stevige voorsprong!

De Schotse dan hé niet de whiskey Amy

Ik ga in deze lijst voor Elbow

Laat ik dan eens het eerste punt voor Vampire Weekend op het scorebord zetten. Zonder die band überhaupt fatsoenlijk te kennen heb ik dit altijd een heel lekker trackje gevonden. En aangezien mijn liefde voor Sex on Fire en One Day Like This wat bekoeld is in de loop der jaren, en de rest - uitstekend verwoord door ivo - te weinig enthousiasme oproept, wordt het dus A-Punk!