Steunfonds 11: 10 t/m 16 maart 2019

Makkie dit keer... wie meeleest op MuMe weet al dat Alex Lahey momenteel de nummer 1 is van m'n wekelijkse top 40;
wie meeleest op facebook of god's jukebox heeft haar ook al langs zien en horen komen.
Dus sorry Fokko en Aafke deze week zijn jullie kansloos voor mijn stem.

!!!O Fuck. Kan iemand het even herstellen? Terwijl ik nadacht hoe Duncan Lawrence af te kraken heb ik per ongeluk op hem gestemd. Mijn stem gaat naar Alex Lahey!!!

Dan nu mijn motivatie:

Black Keys heb ik nooit wat aan gevonden.
Er worden jaarlijks een miljard liedjes gemaakt en dan Duncan Lawrence sturen? Tja.
Fokko en Aafke is wel aardig, ik heb er vorige week niet voor niets op gestemd.
Maar Alex Lahey wint gemakkelijk. Vanaf seconde een pakt het, catchy, Wel aanvankelijk niet erg origineel maar dat verandert bij de saxsolo. Schriftje!

Timmus schreef:@sowhat Als het goed is, zie je nu bovenin staan "annuleer stem". Klik daarop en kies vervolgens voor de goede optie.

Wil je hieronder even posten of het gelukt is of niet?

He dank je Timmus.
Het is gelukt!

Ik ben denk ik de enige Nederlander die het liedje van Duncan nog niet gehoord heeft (en ik ben nog wel zo'n grote ESF-fan..), dus dat ga ik zeker even beluisteren. Maar het moet wel heel gek lopen wil Alex Lahey mijn stem niet krijgen, ik ben al 2 weken helemaal verslingerd aan dat liedje en het verveelt nog geen moment! Wat sowhat zegt: vanaf die saxofoonsolo kan het natuurlijk helemaal niet meer stuk

Kregen Aafke en Fokko vorige week nog mijn stem, nu eindigen ze onderaan aangezien de concurrentie nu een stuk groter is. The Black Keys vind ik fantastisch t/m magnum opus Brothers, maar daarna ben ik ze een beetje kwijtgeraakt. Ook dit is een slap aftreksel van wat ze ooit waren. Alex Lahey gaat er best lekker in, maar komt net tekort.

Mijn stem gaat naar Duncan Laurence. Over het algemeen heb ik weinig met de muziek die op het Songfestival te horen is (al verschijnen er vooral sinds het pionierswerk van Anouk tegenwoordig best wel aardige nummers van tijd tot tijd), maar dit nummer greep mij meteen. Zeer verdrietige sfeer, maar erg sterk gedaan met die achtergrondkoortjes en de spannende opbouw. Europa zal wel weer voor een of andere smakeloze oostblokstamper kiezen, maar ik vind echt dat we trots mogen zijn op zo'n smaakvolle inzending. Mijn stem heeft hij alvast.

Tot mijn grote verbazing kies ik ook een keer voor een songfestivalplaat, Duncan Laurence dus

Prima Songfestival plaat , dat Arcade. Echter vind ik het nummer van Alex Lahey nog net iets beter. Die krijgt mijn stem.

Duncan

Ook hier Duncan!

Hoewel de sluitingsdatum al gepasseerd is, besloot ik nog even de 4 plaatjes te luisteren. Op basis van het stemgedrag verwachtte ik dat the Black Keys een zwak niemendalletje hadden geproduceerd. Maar niets is minder waar. Heeft iedereen dat plaatje overgeslagen bij het beluisteren? Heeft een vlaag van nationalistische verstandsverbijstering toegeslagen?

Het liedje van Duncan Laurance zou inderdaad nog wel eens het Eurovisie songfestival kunnen winnen, want het bevat daarvoor alle ingrediënten: nietszeggend 37 in een dozijn riedeltje, zwak gezongen, helemaal niets dat in de buurt van het begrip kwaliteit komt. Een enorm boutnummer dus. En die winnen meestal. Dan Fokko en Aafke: best een leuk nummer maar ik had vorige week al beschreven waarom het net niet is. Met het nummer van Alex Lahey is niets mis, maar heeft de pech dat Lo/Hi van the Black Keys beter is.