*RTH* Dick Dale - Misirlou

**sokratikos** 24.12.15 22:15

[20-11-2015]

Dick Dale, artiestennaam van Richard Anthony Monsour, ook bekend als The King of the Surf Guitar, (Quincy (Massachusetts), 4 mei 1937) is een Amerikaanse gitarist die een van de pioniers op het gebied van surfrock is en een van de invloedrijkste gitaristen uit de vroege jaren 60. Dale experimenteerde met galmeffecten en maakte gebruik van custom gebouwde Fender-versterkers, inclusief de allereerste 100 Watt-versterker.

Dick Dale, de zoon van een Libanese vader en Poolse moeder, leerde al snel muziek te spelen op een drumstel, de ukelele, trompet en uiteindelijk gitaar. Zijn muzikale invloeden kwamen van zijn oom, een speler van buikdansmuziek. Veel van zijn eerste nummers bevatten daardoor invloeden uit het Midden-Oosten.

Dale wordt vaak genoemd als een van de eerste elektrische gitaristen die een exotisch geluid speelde. Hij is expert op het gebied van surfmuziek en wilde dat zijn geluid reflecteerde aan het geluid dat hij hoorde tijdens het surfen. Terwijl hij vooral bekend stond om de introductie van het gebruik van galmeffecten, die de gitaar een "wet-sound" geven en sindsdien geassocieerd worden met het surfgeluid, werd vooral Dales snelle staccato-wijze van spelen zijn handelsmerk.

Dale was linkshandig en werd aanvankelijk gedwongen op een rechtshandige gitaar te spelen, op dezelfde wijze als Jimi Hendrix een aantal jaren later zou doen. Hij deed dit zonder de snaren opnieuw te monteren, hij speelde op deze manier "ondersteboven" (terwijl Hendrix wel zijn snaren op de juiste manier monteerde) en speelde de hoge snaren vaak door de hals via de bovenkant te benaderen, in plaats van zijn vingers ver uit te strekken van onderaf. Ook nadat hij een linkshandige gitaar bemachtigde, bleef Dale op deze manier spelen. Dale staat ook bekend om zijn slaande, zware speelstijl waarbij hij, voor de meeste gitaristen, extreem zware snarensets gebruikt, respectievelijk 16p, 28p, 20p, 38w, 48w en 58w, terwijl standaard gitaren snaren van 9 tot 42 bevatten.

Met zijn band de Del-Tones (bassist Ron Eglit, drummer Ron Fish en gitarist Carl Verhein), werden Dales liveshows lokaal zeer druk bezocht. Het nummer "Let's go Trippin" uit 1961 wordt vaak gezien als het eerste surfrocknummer. Deze werd gevolgd door meerdere lokaal uitgebrachte nummers, zoals "Jungle Fever" en "Surf Beat" welke uitkwamen onder zijn eigen Deltone-label. Zijn eerste volledige album was "Surfers' Choice" uit 1962. Dit album werd uitgebracht door Capitol Records en wereldwijd verspreid. Dale verscheen in die tijd vaak in de Ed Sullivan Show en meerdere films. Zijn tweede album werd vernoemd naar zijn bijnaam: "King of the Surf Guitar".

Hoewel surfrock binnen de VS nationaal populair werd, begon de Britse invasie binnen de Amerikaanse hitlijsten in 1964. Dale werd getroffen door rectale kanker, hij revalideerde, maar trok zich wel voor een tijdje terug.

In 1979 verloor hij bijna een been nadat hij zich verwond had tijdens het zwemmen; een door het vervuilde water afkomstige infectie maakte de kleine verwonding echter veel erger. Dit resulteerde erin dat Dale milieuactivist werd en hij begon hierna al snel weer op te treden. In 1986 nam hij een nieuw album op en werd hij genomineerd voor een Grammy Award.

Het gebruik van "Misirlou" voor de Quentin Tarantino-film Pulp Fiction (1994) resulteerde in een grote groep nieuwe bewonderaars. Sindsdien heeft hij nog een aantal albums uitgebracht en blijft hij regelmatig live optreden.

In 1993 werd een gitaarsolo met de Zuid-Californische band "The Pagodas" opgenomen (David Lane & John Purcell) welke uitgebracht werd als een vinyl single.

In de late jaren 90 nam Dale een surfrockversie op van Camille Saint-Saënss "Aquarium" voor de muzikale ondersteuning van de indoor-achtbaan Space Mountain in Disneyland te Californië.

The Black Eyed Peas hebben in 2005 het nummer "Pump It" (van het album "Monkey Business) uitgebracht waar Dales "Misirlou" in is verwerkt. "Misirlou" is tevens vertegenwoordigd in de videogame Guitar Hero II en de films Pulp Fiction, Taxi, Taxi 2, Taxi 3 en Taxi 4.

Dale werd in 2009 opgenomen in de Musicians Hall of Fame.

Dale heeft nooit alcohol of drugs gebruikt, en hij verafschuwt het gebruik hiervan door zijn bandleden en crew. Gezondheid is zijn prioriteit. Jaren geleden heeft hij besloten geen rood vlees meer te eten. Tevens studeerde Dale 30 jaar lang vechtkunst. Op zeventigjarige leeftijd zette hij nog steeds een energieke liveshow neer.

We ranken van Dick Dale het nummer "Misirlou" uit 1962. Het is zijn surfrock-versie van een nummer dat van oorsprong stamt uit de Oostelijk-mediterrane contrijen, waarvan opnamen van een Egyptische versie uit 1919 en een Griekse versie uit 1927 zijn overgeleverd, maar er zijn ook Arabische buikdansversies, Joodse klezmerversies, Turkse en Armeense versies. Na Dick Dale´s versie is het nummer deel van de populaire rock in het Westen. https://en.wikipedia.org/wiki/Misirlou

arjanh 24.12.15 22:24

Ach ja. Ik hou wel van zo'n surfgitaar maar alleen maar zo'n surfgitaar is wel een beetje enkel.
Het is ook maar een kort nummer gelukkig, dus nog wel een 7.

Frodo 29.12.15 16:28

Gast 01.01.16 13:07

De beste man had zich wat mij betreft rustig mogen beperken tot alleen maar "surfen" en dan had het wellicht nog wat kunnen worden, van zijn muziek raak ik in totaal niet van in extase, sterker ik vind er geen reet aan en dus kom ik niet veel verder dan een 2.

**sowhat** 01.01.16 13:11

Wel leuke instrumental. 7

Mirrr 02.01.16 16:06

Ja leuk dit Smile

7

Joostvdaa 02.01.16 16:41

Een 7 vind ik net als de meeste voorgangers ook wel passend. Surfgitaar is op z'n tijd wel leuk, maar gaat ook snel vervelen. Dat geldt ook voor dit nummer, waar het trompetje nog wel voor een bonuspuntje zorgt.

**Timmus** 02.01.16 20:08

Oh, wat is dit toch een snoeihard goeie soundtrack. Van diverse Hollywoodfilms, maar inmiddels ook van diverse amateurfilms die ik samen met of ter afscheid van mijn kinderen maakte. Dit nummer past werkelijk overal bij.

Een 10.

**forzautregivo** 04.01.16 17:34

Leuk om te horen, is zo vaak gebruikt dat het iedereen wel ergens aan doet denken. Mij aan Pulp Fiction, en dat is altijd goed als ik daaraan denk. Ik ga mee met de 7-regen

**Dave Evans** 04.01.16 18:35

Best redelijk en vooral goed voor die tijd. Intussen zijn we vele jaren verder en zijn dit soort deuntjes verworden tot flarden uit een sentimenteel verleden. Aardig zonder al te hoge kwaliteitseisen. Maar aardig levert wel een 6 op.

**sokratikos** 15.01.16 20:05

Surfnummers kunnen snel vervelend zijn, zoals gezegd. Maar dit verveelt mij nooit: heerlijk energiek, een geweldig trompetje erbij, dit is surf van de bovenste surfplank! En ja, Pulp Fiction, meer hoef ik niet te zeggen... 10

Oja, zo klonk het in 1927 Very Happy

:

Gesponsorde inhoud

RTH Dick Dale - Misirlou

Wat is je cijfer voor "Dick Dale - Misirlou" ?

RTH Dick Dale - Misirlou

Re: RTH Dick Dale - Misirlou

Re: RTH Dick Dale - Misirlou

Re: RTH Dick Dale - Misirlou

Re: RTH Dick Dale - Misirlou

Re: RTH Dick Dale - Misirlou

Re: RTH Dick Dale - Misirlou

Re: RTH Dick Dale - Misirlou

Re: RTH Dick Dale - Misirlou

Re: RTH Dick Dale - Misirlou

Re: RTH Dick Dale - Misirlou

Re: RTH Dick Dale - Misirlou