*RTH* Tame Impala - Let it happen

Een dikke 9 voor deze heerlijke trippy sound. Kijk al uit naar het concert in januari!

Vooral erg lang. Niets voor mij dit. 3

Fantastische plaat, één van de beste van dit jaar wat mij betreft. Ik vind de break in het midden erg gaaf gedaan, maar het hele nummer is goed en kan me niet lang genoeg duren. Een 9.

Ik heb het 5 minuten uitgehouden maar toen werd het me toch teveel. Wat een jaren 70 zeurplaat. Nu weet ik weer waarom ik wel altijd Hilversum 3 luisterde maar de Soulshow afzette. Er gebeurt echt helemaal niets.

Overigens ben ik ook tegen het temmen van wilde dieren.

Een 1.

Nou ja. 2/4 dan maar. Heb 'm nog een stukje beluisterd maar verandert niets in mijn vooroordeel. Een 1.

Beste plaat van 2015 = 10.

Mauricedegier schreef:Beste plaat van 2015 = 10.

Toch zeker in mijn top5 van dit jaar.

Heel fijn nummer, een 8

Wow, geweldig, die compleet uiteenlopende meningen.

Ik zit weer in het kamp: dit is steengoed. Kom nét niet aan een 9, maar een héle dikke 8 is dit wel, hoor. 60's achtige zang, gecombineerd met Madchester-achtige compositie (vind ik), alleen dan met een veel meer dance-georienteerd arrangement. En dan komt aan het eind nog even 1 van de meest sexy riffs van 2015 langs... Smullen!

Ik zie dat ik met mijn 3 in de middenmoot zit

Grafmat schreef:60's achtige zang, gecombineerd met Madchester-achtige compositie (vind ik), alleen dan met een veel meer dance-georienteerd arrangement.

De nummers die nu het bekendst zijn uit de Madchester-periode zijn idd niet echt super dance-georiënteerd (Fools Gold is mss nog de meest 'dancy' klassieker uit die tijd), maar uiteindelijk draaide die periode juist wél om het maken van de crossover naar dance-muziek, door dat te combineren met (psychedelische) rock. Waar je die tegenwoordig eigenlijk niet meer hoort, waren destijds nummers als bv 808 State - Pacific State en A Guy Called Gerald - Voodoo Ray zeker zo populair als de tegenwoordig bekendere dingen van Stone Roses, Charlatans, Inspiral Carpets etc. Daarnaast was de Haçienda Club zo'n beetje hét epicentrum van de scene, waar niet alleen alle bands optraden, maar ook tot in de vroege uurtjes muziek werd gedraaid die de Madchester-sound gevormd heeft (zoals dit). Maar goed, dat even terzijde

Toen ik dit nummer voor de eerste keer draaide in mijn weekeinde show dacht ik tijdens het middenstuk, wtf wat een kut mp3 tot ik er dus achter kwam dat dit dus zo hoorde

Stupid me

Dit relaas geschreven te hebben komen we tot de gradatie van dit meer dan prima nummer. Dik terecht in de Top 2000 dit jaar.

Een 9

Erg goed dit! Fijn dat mensen weer kunnen inzien dat dit soort muziek veel beter is dan al die kant-en-klaarmaaltijdpop die normaal in de Top 40 staat. Een 8

De smaak van een gemiddelde Orinoco-er blijft een merkwaardig fenoneem. En meteen weer en block. Jongens, dit is zeurderig, eentonig en het geintje in het middenstuk komt gekunsteld over. Niet om aan te horen en ook nog zwaar overschat in dit toch erg gezellige clubje. 2

De gemiddelde Orinoco'er bestaat niet. 0% 0% 0% Is maar weer eens bewezen.

joh, ik heb toch gelijk en als ik niet gelijk hebt dan heb ik nog gelijk.

jan1966 schreef:joh, ik heb toch gelijk en als ik niet gelijk hebt dan heb ik nog gelijk.

Lees ik nou goed dat dit in de Top 2000 staat???
Waar moet dat heen, zucht.....een 3

De zeurderige stem past perfect bij de muziek...en het terugkerende element in de instrumentale gedeelten maken dat je hand naar de repeatknop gaat als de plaat afgelopen is. Een 9 voor één der toppers van dit jaar.

Dit nummer is door de stemmers van 3voor12 uitgeroepen tot song van het jaar en stapt daarmee in de voetsporen van oa Pixies, Smashing Pumpkins en, eh, Dotan.