*RTH* Golden Earring - Ce soir [Kill me]

[28-02-2013]
Golden Earring is een Nederlandse rockband. De groep werd opgericht op 2 september 1961 [door een 13 jarige George Kooymans en zijn 15 jarige buurjongen Rinus Geritsen] en is daarmee de oudste nog bestaande rockband van Nederland en een van de langstbestaande bands ter wereld.


https://www.youtube.com/watch?v=_KHV5MENK6c

Als een van de weinige Nederlandse bands heeft Golden Earring grootschalig internationaal succes gehad, vooral vanwege hun hits Radar Love en Twilight Zone en hun albums Moontan en Cut. De band heeft wereldwijd miljoenen albums verkocht en genoot in de jaren zeventig en tachtig een internationale sterrenstatus, met name in de Verenigde Staten. Golden Earring neemt een dominante positie in de Nederlandse muziekwereld in met meer dan dertig gouden en platina albums.

De band stond tot nu toe in totaal 389 weken in de Nederlandse Top 40 en is daarmee de succesvolste Nederlandse singleartiest in die lijst. In de Single Top 100 en voorgangers heeft de groep tot nu toe 60 hits gescoord[1]. Met 5 hitnoteringen in de Amerikaanse Billboard Hot 100 is Golden Earring ook de succesvolste Nederlandse act in Amerika, met Twilight Zone scoorden ze in 1982 zelfs een nummer 1-hit in Billboard's Mainstream Rock Tracks. In totaal belandden zes singles en acht albums in de toonaangevende lijsten van Billboard. De band legde tien uitgebreide tournees door Noord-Amerika af en vijf door Groot-Brittannië. Ook op het vasteland van Europa werd vaak getoerd, met name in Duitsland, waar de groep voor het laatst in 1990-91 toerde, maar nog altijd regelmatig optreedt.

Golden Earring heeft een status als een van 's werelds oudste rockbands (opgericht 1961). De huidige bezetting is non-stop actief sinds 1970, een nagenoeg uniek feit in de internationale rockwereld. In 2009 maakte Golden Earring zijn comeback in Engeland met concerten in Ipswich en Londen. Zomer 2011 werd het nieuwste album van de band live opgenomen in Londen, met producer Chris Kimsey die o.a. met de Rolling Stones heeft gewerkt. In oktober 2011 heeft TNT Post een speciale postzegel uitgebracht ter gelegenheid van het vijftigjarig bestaan van de band, en is er een tentoonstelling in het Haags Historisch Museum. In 2011 is het precies een halve eeuw geleden dat de voorloper van de Golden Earring werd opgericht, alhoewel de band liever 1965 als hun uiteindelijke oprichtingsjaar ziet omdat toen hun eerste single Please Go uitkwam. 11 mei 2012 was in de Amsterdamse zaal Paradiso de release van Tits 'n Ass, het nieuwste album en een nummer 1 hit album. Tits 'n Ass is het negende album van de Golden Earring dat de hoogste regionen in de hitlijst bereikt heeft.

live San Francisco 1975

https://www.youtube.com/watch?v=aGoB0tP2iKk

Radar Love en de elpee Moontan (1973) forceren de internationale doorbraak van de groep in Europa; in het Verenigd Koninkrijk en eindelijk ook in de Verenigde Staten krijgt de band een vaste voet aan de grond, Moontan wordt zelfs goud in Amerika. Intensief wordt er getoerd, met bands als Kiss en Aerosmith in het voorprogramma en ook zijn er gezamenlijke optredens met Santana, Rush, Led Zeppelin, The Who, Ted Nugent, ZZ Top en Lynyrd Skynyrd, Eric Clapton, Pink Floyd en verschillende andere grote namen uit de muziekwereld.

In eerste instantie wordt alles gefixeerd op de consolidatie van het Amerikaanse succes. Om het volle geluid van het album ook op het podium te kunnen reproduceren wordt eind 1974 toetsenist Robert Jan Stips aangetrokken. Met hem maakt de groep de albums Switch (1975) en het pretentieuze To The Hilt (1976). Hij wordt in de zomer van 1976 vervangen door de gitarist Eelco Gelling die prominent aanwezig is op de gitaarplaat Contraband (1976) en excelleert op Live (1977). Zowel Gelling als Stips geven te kennen de Earring verlaten te hebben omdat de band het beste fungeert als kwartet.

Desondanks wordt er geen passend vervolg gegeven aan het hitsucces van Radar Love, omdat de band dacht dat het beter was van imago te veranderen, zowel qua kleding- als muziekstijl. De opvolgers van "Radar Love" worden singles als Ce soir (1975), Sleepwalking (1976) en Bombay (1976), maar deze zetten geen zoden aan de dijk. De band weet zijn positie in de Verenigde Staten niet consistent uit te bouwen en verliesgevende tournees ondermijnen de motivatie. Gehuurde limousines blijken voor eigen kosten van de band te komen,die daar jaren later nog de financiele gevolgen van ondervindt


https://www.youtube.com/watch?v=594atXOoBuA

In oktober 2012 verschijnt het boek "Golden Earring, De Amerikaanse Droom", van auteurs Robert Haagsma en Jeroen Ras. In het boek wordt gedetailleerd beschreven hoe de band vanaf de jaren zestig probeert Amerika te veroveren, iets dat in 1974 lukt met "Radar Love". De hoogtepunten en diepe dalen worden beschreven, mede aan de hand van herinneringen van direct betrokkenen, waaronder bassist Rinus Gerritsen.

Het nummer begint heel sterk met een lekker spannend begin. Zo goed zelfs dat het mij verbaast dat ik dit nummer zo genegeerd hebt. Later bgrijp ik het wel: halverwege zakt het nummer als een plumpudding in elkaar met vooral irritant gejank van onze Barry. Een 5 1/2 wordt naar beneden afgerond.

Barry jankt idd. Verder vind ik het muzikaal matig, zeker voor Earring-begrippen en erg eentonig. 3

Ik vind dit best wel een lekker nummer, de zang is wel wat schreeuwerig, maar de muziek is best o.k.

Een naar boven afgeronde 7,5

Lekker nummer, goed voor een 8.

Ha, mijn helden uit Den Haag.....niet hun beste nummer maar zeker niks mis mee, heerlijk mysterieus intro!
Van mij een 8....kom maar met die 10, Joyce

Ja een van de betere Earring nummers, vele malen beter dan Twilight Zone en die zooi, voor deze een dikke 8

Golden earring.........geen commentaar.

Niet mijn favoriete Golden Earring-nummer, maar wel een aardige plaat. En voor aardige plaatjes geef ik een 6,5.

Volledig eens met Kasper, net aan een 7. Prima nummer maar niet spectaculair.

Wereldberoemd... behalve in GB. Schijnt dat Radar Love wel nummer 7 bereikte in mijn thuisland, maar dat was voor mijn tijd en ik had er nog nooit van gehoord totdat ik naar NL kwam. Golden Earring zit dus niet in mijn DNA en heb ik er sowieso wat minder mee.

Dit liedje vind ik wel oké, maar niets bijzonders. Als ik iets had met Golden Earring zou het misschien een 6 krijgen, maar dat heb ik niet, dus een 5je. Ik moet ruimte hebben in mijn cijfers voor muziek van bands die ik normaal leuk vind maar die een keer iets maken dat maar nét een voldoende scoort.

5

Aan sommige nummers kun je echt horen dat ze door de tijd zijn ingehaald. Dit is er eentje van.
Vijfpunter van mij.

Golden Earring valt eigenlijk nooit tegen (ook het laatste album krijgt een dikke voldoende), het rockt altijd wel, maar de meeste songs, waaronder ook deze, zijn nou niet direct speciaal.

Een 7.

Niet echt een heel goed nummer, maar ja, het blijven wel de Earrings hè. Een echt slecht nummer zullen ze nooit afleveren. Voor mij een zesje voor dit nummer.

Degelijk nummer, lekker gitaartje. Maar inderdaad, het is geen topmateriaal. Een 6

Te laat om te stemmen, maar ik vind dit echt een geweldig nummer van de Earring. Lekker depressief, en met een fout accent. Mooie zin ook: Assassination d''un rock-and-roll star. Ik zou een 9 gegeven hebben.