*RTH* Electronic - Get the message

[17-09-2012]
Hoe kun je je soms vergissen! Ik dacht dat deze plaat allang geweest was in Ranking the Hits, maar toch niet dus.......
Okay maar nu wel dan



https://www.youtube.com/watch?v=_7sVSSb2mU4

Het zou niet juist zijn om Electronic een hobbybandje te noemen, want daarvoor was er de betrokkenen teveel aan gelegen om er iets speciaals van te maken. Laten we het betitelen als het los/vaste werkverband van Johnny Marr en Bernard Sumner, die in ’87 nader tot elkaar kwamen toen het eeuwige touren met respectievelijk The Smiths en New Order hen in creatief opzicht begon op te breken. Je zou Electronic de eerste Britse postpunk-supergroep kunnen noemen, want ook Neil Tennant voegde zich meermalen bij hen. Opvallend aan het materiaal op de drie tussen ’91 en ’99 verschenen albums was dat men zich totaal niet bekommerde om de waan van de dag, zodat de op Get The Message verzamelde hoogtepunten minder gedateerd klinken dan de gelauwerde Britpop van die dagen nu al doet. Open gearrangeerde, ruimtelijk geproduceerde en soms bij uitstek zonnig stemmende poprock met dance-injecties.

Erg vlak: 4

Postpunksupergroep? Tja. Mss is het toch wijs als Wiki wat redacteuren aanstelt die ons behoed voor dit soort onzin in teksten.

Superbonus van de afgelopen maand...
Ik vind 'm leuk, al moet je idd even door de vlakke stem van Sumner heen.
Instrumentaal zit het geramd in elkaar en daarom een 7-punter van mij.

Muzikaal behang vind ik altijd erg saai.

Een 4.

Ik sluit me aan bij de woorden van Berend. En ook voor mij een 7.

Juist dat vlakke in die stem maakt het voor mij goed daarnaast is de gitaarsound van Marr erg goed terug te horen. Ik vind het lekker en geef dan ook een kleine 8.

Ja met Vleertje eens, die vlakke stem past juist prima bij deze muziek en dat gitaartje van Johnny Marr maakt het helemaal af! Ook een 8 hier

de intro van dit nummer doet vermoeden dat het een niemendalletje is in het muzikale landschap...en als dan de zanger begint te zingen, wordt het nummer een ietwat ander nummer, waarmee gezegd dat de intro niet geheel "naar waarheid" een intro genoemd kan worden...

de "duistere" stem past wonderwel goed in het geheel...en die "extra" geluidjes, stemmatig (oa het achtergrondkoortje dat subtiel om de hoek komt kijken, soms...maar ook de enigszins grappige stemmetjes), geven het geheel die onverwachte meerwaarde...

ook naar het eind toe weet het geheel (vooral door de vrouwelijke stem) te blijven boeien...

hmm...een kleine 8

Niet onaardig dit, een 7

Nou, we kunnen beter The Smiths óf New Order gaan ranken, want dit is niet veel meer dan een doorsnee eightiesplaatje.

Een 5.

Timmus schreef:Nou, we kunnen beter The Smiths óf New Order gaan ranken, want dit is niet veel meer dan een doorsnee eightiesplaatje.

Een 5.

Nineties dus

Dave Evans schreef:

Timmus schreef:Nou, we kunnen beter The Smiths óf New Order gaan ranken, want dit is niet veel meer dan een doorsnee eightiesplaatje.

Een 5.

Nineties dus

Hmmm, je hebt een punt. Maar het KLINKT als een doorsnee eightiesplaatje.

Smiths en New Order zijn prima bands, maar dit is slappe hap. 3

Beetje een saaiere variant van The Smiths. Leuk gitaartje, maar verder deel ik de mening van de meerderheid dat het wat aan de vlakke kant is. Een voldoende en leuk om eens te horen (kende het nog niet), maar daar blijft het bij. Een 6je dus.

Ik ken deze band en dit nummer niet, en of het al dan niet iets weg heeft van The Smiths of New Order, daar rank ik deze plaat dan maar even niet op, maar puur op het eerste gehoor en dan kom ik tot de conclussie dat de plaat is kwestie zeker niet verkeerd is, maar me ook niet 'in hogere sferen brengt'.... Typische 6jes plaat.... Niet fantastisch goed, maar ook geen onvoldoende...