*RTH* Neutral Milk Hotel - In The Aeroplane Over the sea

Neutral Milk Hotel was een Amerikaanse LoFi-rockgroep, afkomstig uit Louisiana, die van 1989 tot 1998 actief was. Zanger en songschrijver Jeff Mangum was de kern van de groep, maar op albums en meestal ook live werkte hij samen met Jeremy Barnes (drums), Scott Spillane (bugel) en Julian Koster (basgitaar/banjo/zaag). Vooral hun tweede album, In the Aeroplane Over the Sea kende veel succes onder critici en in indie-kringen. Van dit album zijn meer dan 200.000 exemplaren verkocht. In 2005 is het heruitgegeven door Domino Records.
Het album In the Aeroplane Over the Sea, het grootste succes van de groep, is een zogenaamd conceptalbum. Hoewel de verschillende nummers samen geen volledig coherent verhaal vertellen (net als bij Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band van The Beatles), is er één onderwerp dat bezongen wordt, namelijk het leven van Anne Frank. Jeff Mangum was erg geïntrigeerd geraakt door haar persoon en haar tragisch lot. In Holland, 1945 zingt Mangum The only girl I’ve ever loved was born with roses in her eyes/But then they buried her alive, one evening in 1945, hetgeen een expliciete verwijzing is naar het overlijden van Anne Frank.
Door het succes van het album kwam met name zanger Mangum onder grote druk te staan en werden naar zijn eigen bescheidenheid de verwachtingen van zijn kunnen te hoog gesteld. Hij tourde ongeveer een half jaar met de band na het uitkomen van dit album om definitief te stoppen met muziek.
De muzikale pauze in de carrière van Mangum duurde ruim 10 jaar. In 2011 trad Magnum voor een eerste maal weer solo op bij een benefietconcert. Begin 2011 werd Mangum aangesteld als curator van het All Tomorrow's Parties festival (2-4 december 2011 in Minehead, UK). Op dit festival treedt Mangum op, samen met een aantal bands van het Elephant 6 collectief, plus een reeks uitgelezen andere artiesten (The Fall, Minutemen, Sebadoh, Scratch Acid, Young Marble Giants, The Magic Band, The Raincoats). In het najaar van 2011 staan diverse optredens van Mangum op het programma, in de USA en de UK.

Neutral Milk Hotel - In The Aeroplane Over The Sea

https://youtu.be/AH3CRVVBL9o

Grappig dat deze band wordt gerankt, want de band die gisteren mijn punten kreeg bij Steunfonds, deed me hier een beetje aan denken.
Hun magnus opus is Holland, 1945, dat staat dan ook in de SW125. Dit is nogal pover: een 6

Een Magistrale plaatje, dhr Raaijmakers zal er zeker minimaal een 9 voor over hebben gok ik.

Ik houd het op een 7. Vind het wel een aardige plaat, maar verder niets speciaals. De versie van Matt Pond PA (ook in de magistrale) zou ook zo rond een 6 of een 7 blijven hangen

Ja ach, het is een plaatje dat helemaal gemaakt is om een 6 te ontvangen.

Tsja en zo is het maar net... Een typische 6 plaat net wat Prof zegt... Echt geweldig vind het niet, maar ook niet heel slecht...Leuk om een keer te horen, maar ik hoef het zeker niet gelijk erachter aan nog een keer te horen...

Voor mij is voor dit nummer een 7 afdoende, gewoon een lekker ingetogen nummer dat hier en daar ietwat eentonig dreigt te worden maar over het geheel genomen spannend genoeg blijft voor een goede voldoende!

Ik sluit me aan bij de meerderheid. Een dikke 6, die ik naar beneden af ga ronden

Tja, het mooiste nummer van één van de mooiste, beste, fijnste en alhier meest beluisterde albums ooit. Zanger Jeff Mangum kan echt NIET zingen, maar dat doet geheel niet ter zake. Zoals aan het hele album (met dezelfde titel als dit nummer) bijna alles klopt, zo klopt hier ook bijna alles aan. Ik kan niet anders dan een naar boven afgeronde 9.5 geven

Uw toorn mag mij nu treffen.[/color][/b][/quote]

Van mij niet, John.....ik ga helemaal met je mee, het kan mij totaal niet bekoren.
een 4

Wat een kakafonie. Doe mij maar een 3.

Wel interessant dat deze plaat hier behoorlijk afgekraakt wordt, terwijl dit album toch als een klassieker wordt gezien. Blijkbaar zitten de mensen die daarvoor gezorgd hebben niet op dit forum

Ik durf hier een afgeronde 7,5 voor te geven met name voor het muzikale in deze plaat de stem gaat mij persoonlijk op den duur een beetje vervelen maar muzikaal vind ik het serieus top. Leuk instrumentgebruik ken hun andere nummer waar sowhat aan refereert ook en die vind ik ook leuk.

Ook van mij een dikke 7

Ik doe mee met de hoge cijfers. Steengoed album, al is dit dan niet direct de beste track daarvan. Een 8,5 wordt 9.

Grappig zeg dat dit in de loop der jaren tot mijn favoriete nummers is gaan behoren, zou er nu zo een dikke 9 voor over hebben