*RTH* Johnny 'Guitar' Watson - A real mother for ya

[07-09-2011]
Johnny "Guitar" Watson (Houston (Texas), 3 februari, 1935 - 17 mei, 1996) was een Amerikaanse muzikant van wie de lange carrière de ontwikkeling heeft beïnvloed van blues, soul, Rhythm-and-blues, funk, rock en hiphop.

Zijn vader John Sr. was een pianist, en leerde zijn zoon het instrument. Maar de jonge Watson voelde zich meteen aangetrokken tot het geluid van de gitaar. Z'n grootvader, een predikant was ook muzikaal. "Mijn vader zong tijdens het gitaar spelen in de kerk" zei Watson jaren later. Toen Johnny 11 jaar was, bood zijn grootvader hem een gitaar aan, alleen als de jongen geen "duivelse muziek" zou spelen; Blues. Watson zei ja maar blues was toch het eerste wat hij deed.



https://www.youtube.com/watch?v=Rnq1uJJ4WGg

Dit is niet helemaal mijn smaak; vind het een beetje "ik wil wel dansen, maar m'n voeten doen zo zeer" muziek, maar ik erken de kwaliteit er wel van, dus kom toch tot een 7.

"Gonna buy a new car, but the price ain't right".
Ik zeg het zo vaak, sprekende beeldbuiskinderen. It's all about the groove en als die dodelijk is.... Beestenplaat. Dit is lekker thuiskomen. Een 9!

Het heeft bij mij dan wel een behoorlijk lange tijd geduurd voordat mijn muzikale smaakpapillen voor funk echt geactiveerd werden bij het luisterend proeven, maar sindsdien is er inmiddels al heel wat funkmuziek voorbij gekomen die ik me lekker kan laten smaken. Dit nummer kende ik al wel, de artiest nauwelijks, en de funky groove ervan smaakt me prima. Lekker genoeg om de volumeknop wat verder open te draaien. Een 8 voor deze RTH van Johnny Watson

Mss verrassend voor wie mij kennen , maar ga helemaal mee in cijfer en motivatie van Jan: 9

Wie mij een beetje kent weet dat ik wel van het betere gitaarwerk houd en daar schaar ik dit nummer van Johnny Watson ook bij... Ook het muziekgenre Funk kan ik heel goed waarderen. Van Johnny Watson had ik al wel eens gehoord, van dit nummer nog niet... Verder kan ik mij eigenlijk heel goed vinden in het commentaar van Sokratikos, wat eigenlijk ook wel een beetje voor mijzelf geldt. Ook ga ik mee in zijn cijfer en ga hier dan ook een 8 voor geven!

Klassieker.

Een 10.

Inderdaad een klassieker. Om de een of andere reden dacht ik dat het maar een klein hitje was, maar nee, het nummer stond eind juli 1977 toch echt op nummer 3 in de top 40. En welverdiend natuurlijk. Van mij een 8.

Oh, en wie stonder er op 1 en 2? Yes Sir, I Can Boogie van Baccara en Be My Boogie Woogie van Mr. Walkie Talkie. Twee Sowhat classics (?)

Alleen nr 1. En nr 3, getuige mijn 9 nu, ook wel een beetje.

Lekker nummertje derhalve een 8 van mijn kant!

Tja niet slecht maar ook niet echt iets waar ik wild enthousiast van wordt. Leuk om te horen maar zelf zal ik het niet snel opzetten. Derhalve een 7.

Categorie: wat een p l a a t Heerlijke stoere groove en 100% genietbaar.

Journey, ik zie dat je een nieuwe avatar hebt. Ach, een stukje tekst is in jouw geval altijd beter dan dat hoofd van je

Raver schreef:Categorie: wat een p l a a t Heerlijke stoere groove en 100% genietbaar.

dus.....een 10???

Ha heerlijk nummer!!! genieten geblazen....een dikke 9 van mij!!!

Hmmmm ik vind die groove echt niet zo special, hoor. Hij pompt niet en ik vind hem ook niet heel erg veel zuigen. Hij is ook wel erg simpel en maakt 'm een beetje eentonig, ja.

De zang maakt wel weer goed, want die is wel top.
Een 4.5 wat ik maar naar een 5 afrond.

Leuk, maar niet meer, beetje eentonig maar wel lekker ritme: 7.

Als hij niet was gaan zingen, was er niets aan de hand, maar nu verpest hij het nummer. Een 4.

Ik ben niet zo'n fan van Funk, maar dit nummer vind ik toch wel erg lekker klinken.

Een 8.

Vond er toen al niks aan en nu nog niet, een 4 ......

Zoals Frodo zei: een klassieker. Vooral dat "throw your troubles away" was destijds zeer aan me besteed. Zijn er betere funkplaten? Jazeker, bijna het hele oeuvre van de Isley Brothers spreekt me meer aan (Live it up bijvoorbeeld, kijk eens naar dat seriedansfilmpje op youtube; en ook de Ohio Players vond ik erg goed; zelfs Kool and the Gang was helemaal funk in hun begintijd), maar dit nummer is gewoon een 9 vanwege de mooie herinneringen aan de jaren dat je niet wist wat je nou eigenlijk met jezelf aan moest.