David Bowie OVERLEDEN

Joyce schreef:

Kaj schreef:

Joyce schreef:Vanavond NPO 3 om 22.40 de docu David Bowie: Five Years

Grappig, ik dacht me te herinneren dat ie op NPO3 zou zijn, maar ik zag niks. Dus net op Canvas naar dezelfde documentaire gekeken

Ik heb hem toch echt net op NPO 3 gezien..

Ja ik zapte er ook nog langs rond 23u, maar in de tvgids-app had npo3 z'n programmering niet aangepast en stond er nog steeds dat er iets over Nick&Simon zou worden uitgezonden. En op Canvas stond het wel in de gids. Het kwam me trouwens ook niet slecht uit om tussen 22u en 23u te kijken ipv tussen 23u en middernacht

ErickNJ schreef:

Mooi, bedankt!

Space Oddity en Tonight op het carillon van Groenlo:

Hoi allen,

Ben techneut bij de concertzender wat een kabel annex internet station is (zie www.concertzender.nl voor meer info) en weet dat er vanavond om 23:00 een extra uitzending is met muziek van David Bowie (niet alle nummers zijn door hem gezongen), heb deze zelf opgenomen en gemonteerd.
Zie ook deze link http://www.concertzender.nl/popart-david-bowie/?Voorpagina=true en daar vind je ook de nummers welke gedraaid gaan worden.
Ze komen zonder (tussen) presentatie vanavond voorbij.

Op de homepage van de zender zijn de frequenties op de kabel te vinden, of luister mee via de site.
Mocht je niet 'live' kunnen luisteren kun je de uitzending altijd later op 'Demand' opzoeken en alsnog beluisteren.

groet,

Willemradio.

Ik ga inschakelen, mooie playlist.

Edit: Dat was een mooie uitzending willemradio; een ingetogen eerbetoon en (kan even de juiste woorden niet vinden) in de opeenvolgende muziek zat een mooie flow.

MissDieHard schreef:Ik ga inschakelen, mooie playlist.

Dat was een mooie uitzending willemradio; een ingetogen eerbetoon en (kan even de juiste woorden niet vinden) in de opeenvolgende muziek zat een mooie flow.

Dank je voor compliment, je hebt er van genoten en daar doen we het voor.

Elk jaar wordt er in New York een benefiet concert georganiseerd voor muziekonderwijs voor kinderen.  Ze kiezen een bekende artiest, en dan nodigen ze andere artiesten uit om elk een van zijn of haar nummers te zingen.  Dit jaar was David Bowie aan de beurt.  Dat was vorig jaar al gepland.

Ik plaats hier een recensie uit de New York Times met een aantal illegaal opgenomen videos.  Ik weet niet hoe lang die op YouTube zullen blijven staan.  Mijn favorieten zijn die van Flaming Lips zanger Wayne Coyne (Life On Mars) en die van Michael Stipe van REM (Ashes To Ashes).  Als je Stipe niet zou herkennen met zijn baard, dan zou je hem zeker herkennen aan zijn handbewegingen.

= = = =

Remembering David Bowie, With One Artist and One Song at a Time

http://www.nytimes.com/2016/04/02/arts/music/david-bowie-tribute-michael-stipe.html

A tribute is not a resurrection. “The Music of David Bowie,” at Carnegie Hall on Thursday night, manifested Mr. Bowie’s absence as much as his legacy, in a concert featuring Michael Stipe, Laurie Anderson, Cat Power, Perry Farrell, the Pixies, the Flaming Lips and Heart’s lead singer, Ann Wilson.

Performing one song each, they grasped at some strands of Mr. Bowie’s achievements: his bounding riffs and encompassing melodies, the aphorisms and enigmas of his lyrics, his arty stratagems, his fashion sense. They looked beyond his hits (though not to any songs he wrote after the 1980s). Yet Mr. Bowie’s quintessential elegance — the seamless way he merged unruly passions and ideas with coolheaded calculation — couldn’t be reproduced.

The concert was the 2016 edition of the annual tribute to a songwriter produced by Michael Dorf of City Winery to benefit children’s music education. It had been planned since October 2015, when Mr. Bowie approved it and his longtime producer, Tony Visconti, signed on to lead the house band. The show was announced just before Mr. Bowie’s death on Jan. 10, and the outpouring of respect and grief for Mr. Bowie made it an immediate sellout. A second concert, with a slightly different lineup, was added on Friday night at Radio City Music Hall.

With Mr. Visconti as bandleader and bass player, and Woody Woodmansey — who played on Bowie albums from 1970 to 1973 — on drums, the band was most at home in Mr. Bowie’s glam-rock era. It got exactly the right frontwoman when Debbie Harry of Blondie — in a silvery poncho — sang “Starman” with equal parts of bravado, experience and pop welcome, getting the audience on its feet to sing along with the “la-las” of the chorus.

Ms. Wilson had red shoes to match the lyrics of Mr. Bowie’s 1983 hit “Let’s Dance,” and she traded his restraint for arena swagger as she swooped up to belt some high notes.

Cyndi Lauper battled sound problems as she twirled her way through “Suffragette City.”

Mr. Farrell, sartorially splendid in a brown suit, black cape and floppy hat, mostly smiled and posed as he teased at the androgyny of “Rebel Rebel.”

The night’s most flamboyant costuming arrived with the Flaming Lips, as Wayne Coyne — in gold lamé, a silvery ruff and a long cape with its own LED light show — perched on the shoulders of someone dressed as Chewbacca and sang “Life on Mars?” He answered the song’s closing question, “Is there life on Mars?,” with a cheerful “Yes!”

Other performers tinctured Mr. Bowie’s arrangements with their own styles. Ms. Anderson treated the verses of “Always Crashing in the Same Car” as a recitation punctuated by her electric violin.

Gypsy fiddle replaced synthesizer, and party-hearty spirit took over, as Eugene Hutz and other members of Gogol Bordello romped through “Breaking Glass.”

Rickie Lee Jones played “All the Young Dudes” alone on acoustic guitar, singing it with conversational ease, switching it from a shared anthem to a lone rumination.

Cat Power brought a husky soul intimacy to “Five Years.”

Bettye LaVette and Mr. Bowie both recorded “It Ain’t Easy” in 1972, and she strutted through her version of the song with soul dynamics.

The Pixies performed their own “Cactus,” which Mr. Bowie recorded on his 2002 album, “Heathen”; David Lovering, on drums, replaced the “P-I-X-I-E-S” cheer from the original version with “B-O-W-I-E.”

J Mascis, joined by Sean Lennon, sang the comically mundane rewrite of Mr. Bowie’s “Quicksand” that he recorded with Dinosaur Jr.

Joseph Arthur tried “The Man Who Sold the World” with electric guitar and a looping device; it was a shambles, though he got a round of applause by unfurling an American flag with a blunt anti-Donald Trump message written on it.

But the deepest dialogue with Mr. Bowie’s music came from Mr. Stipe, performing “Ashes to Ashes.” Paul Cantelon, on piano, gave the arrangement the formality of a Schubert lied, and Mr. Stipe sang in a troubled whisper answered by the ghostly soprano of Karen Elson, newly illuminating the song’s thoughts of druggy oblivion. Speaking about Mr. Bowie, Mr. Stipe said, “Whether or not he’s here in this room, he is most certainly here in this room.” For that song, at least, Mr. Bowie’s spirit of continual transformation endured.

= = = =

Jakob Dylan was niet genoemd in de recensie.  Hij zong Heroes.