*RTH* The Blue Nile - Tinseltown in the rain

Mooi, maak er nog maar een, zei Peter van Straten tegen zijn hoopvolle kind, met een krant voor zijn neus en een trots tekening ophoudend kind voor die krant.

Ik heb het helemaal beluisterd, maar ik kan er niet meer dan een 2 van maken. Het muziekje is goed, maar dat gezeik breekt het af.

Kijk, dit vind ik dus een hele gave plaat. Sfeervol, mysterieus, pakkend. Een 9 is het minste dat ik hiervoor kan geven

Als ik op vakantie gaat (in mijn geval is dat altijd Rusland) neem ik altijd mijn eigen muziek mee en dat is altijd weer een feest der herkenning. Ik merk dat ik steeds meer geniet van de nummers uit de jaren tachtig, een tijdperk dat ik lange tijd verfoeid hebt. De jaren tachtig was niet alleen Duran Duran. Simple Minds, U2 en Stock, Aitken en Waterman. Vooral de nummers die het destijds alleen maar goed deden in de verrukkelijke vijftien hebben mijn sympathie, I scare myself van Thomas Dolby, Such as shame van Talk Talk en deze emotionele tijdbom. Alle cliche's die 80s muziek kenmerken zitten erin verwerkt en toch en misschien daarom raakt het nummer me elke keer in mijn hart als ik het hoor. Do I love you? Yes I love you. En dat met die opzwellende violen erbij. Topplaat. 10

jan1966 schreef:De jaren tachtig was niet alleen Duran Duran. Simple Minds, U2 en Stock, Aitken en Waterman. Vooral de nummers die het destijds alleen maar goed deden in de verrukkelijke vijftien hebben mijn sympathie

weinig bands deden het beter in de verrukkelijke 15 dan U2 en Simple Minds en vlak ook Duran Duran niet uit

Dit nummer vond ik in 1984 nog maar weinig aan. Het stond nogal een stukje af van waar ik, als net beginnende top 40 luisteraar, van hield.
Het is echter wel gegroeid in de loop der tijd en ik vind het nu gewoon een erg fijn nummer. Daarom van mij een 8.

Gaat wel deze, een 6...

Typisch 80's maar ik vind deze desondanks prachtig. Hele mooie compositie en prachtig lui gezongen. Ook in de sowhat1000. 9

Mooi liedje, geen absolute topper. Er wordt een mooie sfeer neergezet en ik vind de wat lome zang daarbij wel passend. Refrein is erg goed, de rest ook ruim voldoende. Een wat naar boven afgeronde 8.

Dit is zo'n nummer dat bij mij nogal een ontwikkeling heeft doorgemaakt (ja ja het is wat ). Toen het uitkwam was het me gewoon te depri. Veel New Wave is van zichzelf al depri, maar dit trok ik voor geen meter. En zie, door de jaren heen, je hoort het een tijdje niet en nu denk ik: heel mooi nummer, ook niet echt mainstream jaren 80, maar heel eigen van sfeer. Kortom, veel zweverig gelul, maar inmiddels dus wel een 8.

Een top2000-klassieker, maar dat kan nooit vanwege de kwaliteit zijn.

Het is saai en zouteloos. Geen moment krijg ik het gevoel dat dit nummer uit vrije wil is gemaakt - zo geforceerd, ongeïnspireerd en flegmatiek is dit nummer.

Een 4.

Dave Evans schreef:Vanaf het moment dat dit nummer uitkwam heb ik het al een zeikplaat gevonden en dat had niet alleen met de titel te maken. Nee gewoon de slome manier van zingen die bij dit nummer op mij niet prettig overkomt.........gewoon zeurderig! Een 3

Eens. Met een 3 ben ik nog behoorlijk mild voor deze absolute boutplaat.