*RTH* Paolo Nutini - Iron sky

Zonder enige verwachting hoorde ik voor het eerst dit nummer aan. Paolo Nutini had tot dan toe alleen maar van die lullige niemendalletjes gemaakt als New Shoes, dus het zal opnieuw wel niks voor mij zijn, Maar vanaf de eerste noot werd ik weggeblazen door zijn vocale prestatie, de indrukwekkende lyrics, het krachtige refrein, de speech, en de schitterende uithalen. Het blijft me bij de keel grijpen. Een dikke 10!!!

Mooi gezongen, maar het doet me totaal niets, bovendien veel te lang voor mij. 4

Ik herhaal maar even mijn motivatie van de Prepush...:

Hoe houd ik dit kort… het was een ordinaire Orinoco uitzending van mijn hand, totdat Mark den Dulk, voor chatvrienden van Orinoco ook wel bekend als Spinazie Iron Sky van Paolo Nutini aanvroeg. Nou had ik van Nutini de eerste single al wel een paar keer gedraaid, en vond het wel lekker, maar Oh My god, wat er met me gebeurde toen ik dit nummer voor het eerst hoorde… En nog steeds elke keer daarna….
Dit raakt me op alle niveaus, emotioneel, rationeel, muzikaal zó diep. Paolo zingt, schreeuwt met zijn fenomenale stem over ons tijdgewricht op een zeldzaam vertoonde manier. Tuurlijk de boodschap is oud, maar net zoals de film Dead Poets Society van de recent veel te vroeg overleden Robin Williams mij destijds met een oude boodschap keihard raakte als tiener, raakt dit mij als volwassene als een mokerslag die zich realiseert dat we een hopeloze weg zijn ingeslagen met mekaar. En dan komt halverwege Charlie Chaplin het nummer binnen, met zijn fenomenale speech uit The Great Dictator. Ik ben toch al fan van het gebruik van passende filmquotes in nummers, maar deze speech is geschreven voor dit nummer. En dan komt het kippenvel pas écht. We WILL rise! Krijst Paolo erna. We moeten wel.
In het perfecte maatpak van een echte soulclassic gestoken heeft dit nummer alles, maar dan ook alles om een allertijden klassieker te worden. Te beginnen met de Verrukkelijke 2014. Het kan, het moet! Over fear and into freedom. Amen.

10.

Wat een verwennerij: twee fantastische platen achter elkaar. Nóg een 10 dus.

Deze laat greep mij ook meteen aan, een 8

Absoluut één van de beste platen van het jaar. Ik vind trouwens vrijwel het gehele album erg goed, maar deze steekt er toch net bovenuit. Bij eerste beluistering was ik nog niet dolenthousiast maar na een paar keer luisteren was ik ook overstag. Ook opgenomen in mijn top 300. Een 9.

Tekstueel een klasse apart, maar zijn stem... Nee, die trekt mij in geen geval. En iemand zei me ooit (volgens mij sowhat) dat als een nummer puur goed was vanwege de tekst, dat hij dan liever een boek las. Daarin kan ik hem geen ongelijk geven.

Zodoende een 5.

Ik ga niet doen alsof ik hier niks aan vind, want dat is niet zo. Maar het meesterwerk dat er door sommigen van gemaakt wordt, hoor ik er niet in. Een 7 is meer dan zat.

Kaj schreef:Ik ga niet doen alsof ik hier niks aan vind, want dat is niet zo. Maar het meesterwerk dat er door sommigen van gemaakt wordt, hoor ik er niet in. Een 7 is meer dan zat.

tsja kan me volledig vinden in dit relaas inc. cijfer

Is dit het nou? 3

Ik kan mij vinden in de mensen die dit heel erg mooi vinden en ik kan mij niet voorstellen dat dit de Top2000 niet zou halen, dit jaar.

Ik vind dit heel erg mooi!

Een 10!

Zonder al te hoge verwachtingen (het eerste album was namelijk niet meer dan "wel aardig") luisterde ik in april van dit jaar naar het nieuwe album van Paolo Nutini. Hoog niveau, maar alles wat ik tot dan toe gehoord had viel in het niet bij het beluisteren van deze track. Het gebeurt je zelden dat je bij de eerste luisterbeurt wordt gegrepen door een plaat, maar hierbij was het raak en sindsdien heb ik deze plaat nooit zonder kippenvel kunnen beluisteren. Wat een stem en een performance.

Ik vroeg 'm toen diezelfde avond aan in de SokraVleer-show en ook daar was men onder de indruk; ik postte de CD op het forum en maakte "Iron Sky" onderdeel van het Steunfonds. De rest is geschiedenis.

Een 10 voor deze parel.

Een terechte nieuwkomer in de V500. Ik heb Paolo leren kennen doordat Dolf Jansen zijn muziek gebruikte in 1 van zijn theatershows. Ik heb destijds 2 albums beluisterd en begreep meteen waardoor Dolf deze muziek waardeerde. Dor xijn (gedeeltelijke) achtergrond is hij een 'fan' van het eerste uur. Nadat ik de albums had beluisterd, behoorde ik ook tot de liefhbers. Een 8 voor dit werk.

Journeyman schreef:Een van de (te) weinige keren dat heer Grafmat exact heeft opgeschreven wat ik zou bedoelen........

Euh... Ik ben niet op deze aardbol gezet om jouw mening te verkondigen, Journey. Dat doe je maar lekker zelf (en daar ben je goed genoeg in, geloof ik)...

Na Red Eyes de beste plaat van dit jaar. Ik geef er een dikke 9 voor.