Vrijdag 15 aug.: Roche tracks the music.

Vanaf 21:00 uur weer heerlijk zoeken naar allerlei muziekjes....en wat later op de avond de top 10 van een luisteraar. Luisteren en chatten dus!

En een album van de avond.... vannnnnnnnn... St. Vincent getiteld.... St.Vincent.

Ik denk dat ik vanavond maar weer eens even kom aanschuiven. 

Na een avond weer eens aanwezig te zijn in de chat wist de DJ er gewoon geen eind aan te draaien.

Het was gewoon Late Again...



Bedankt DJ

Mr. John wat viel U toch vroeg om   

MrJohn schreef:Heel fijne klanken en een bijzonder fraaie en originele, goed beargumenteerde top 10 van Jorg.

Misschien ook leuk om deze top 10 openbaar te maken.

Chevy da's toevallig, vraag net aan Roche in de chat of hij niet alle ingezonden lijstjes ergens neer wil zetten.
Vind dat ook leuk om terug te kijken   

Was trouwens weer prima avond Roche   kon niet chatten maar heb wel groot deel geluisterd   

Ik zal jullie een handje helpen door zelf de top 10 te plaatsen. Overigens moet worden opgemerkt dat niet alle platen ook daadwerkelijk in mijn top 10 staan, maar ik wilde een luisterbaar uurtje maken met platen die ik goed vind. De volgorde is overigens meer op afwisseling gebaseerd dan dat de numerieke rangschikking een ordening voorstelt.

1. Bruce Springsteen – Meeting across the river
We beginnen deze avond nog enigszins rustig. In mijn top 10 kan The Boss natuurlijk niet ontbreken. You hate ‘em or love ‘em. De beste live artiest die ik tot nu toe heb mogen bezoeken. Eigenlijk hoort hier de live versie van The River te staan, waarbij Bruce in een 5 minuten durend praatje de moeizame relatie met zijn vader uiteenzet. Dat zal ik jullie niet aandoen, daarom houd ik t bij t kortere maar niet minder mooie Meeting Across the River.

2. Supertramp – School (Van het live-album Paris)
Een klassieker. Een plaat die draait rondom de opbouw naar dat pianostuk in het midden. Het begin met die mondharmonica, en dan wordt de spanning langzaam opgevoerd het middenstuk waarin de band met een welhaast orgastische pianosolo toewerkt naar een apotheotisch slot. Over mijn muzieksmaak wordt weleens gezegd dat ik de teksten minstens zo belangrijk vind als het nummer zelf, maar in dit geval gaat het toch echt om de instrumentatie!

3. Led Zeppelin – Babe, I’m gonna leave you
Eigenlijk is dit lijstje ook een verkapt stemadvies alvast voor de Verukkelijke 500. Eerder dit jaar was ik op Rock Werchter en zag ik Robert Plant. Weinig verwachtingsvol ging ik naar de tent waarin ze hem en zijn Sensational Spaceshifters hadden weggestemd. Kan haast niet veel meer zijn, denk je dan. Maar oh wee. Vanaf het moment dat de eerste tonen van Babe I’m Gonna Leave You werden ingezet tot het slot van Whole Lotta Love was het een en al genieten. In tegenstelling tot veel van zijn tijdgenoten is Plant altijd blijven musiceren in plaats van te teren op zijn oude hits. Maar wat was de versie van Babe I’m gonna leave you now geweldig. Als u de kans krijgt deze man nog eens aan het werk te zien, aarzel geen moment. Zijn stem zal u zeker overtuigen.

4. Nick Drake – Fruit tree
Na twee van die knallers komen we weer even in wat rustiger vaarwater. Wat heet. Ruim baan voor de singer-songwriter muziek. Wat mij betreft is zijn debuutplaat Five Leaves Left nog altijd zijn beste elpee. Het is bijna onmogelijk daar een nummer uit te kiezen, maar ik ga voor de song die gaat over de vergankelijkheid van roem. Een besef dat te zeer bij Drake zelf aanwezig was. Voordat hij kon genieten van het feit dat zijn prachtige muziek onder een selecte groep liefhebbers bijzonder gewaardeerd wordt, besloot hij zelf het tijdelijke voor het eeuwige te verruilen. Veel te jong. Je vraagt je af hoeveel prachtige werken er nog aan zijn fruit tree zouden kunnen ontspringen.

5. Jan de Wilde – De fanfare van honger en dorst
Als we dan toch het thema vergankelijkheid aanbreken, kan dit nummer er in een adem achteraan worden gedraaid. Het enige Nederlandstalige nummer in deze top 10. Geen Mia, hoor ik jullie denken. Ach, daarmee zijn jullie al vaak genoeg ‘lastig gevallen’ (maar stem Gorki vooral weer de V500 in!). Dit nummer stond eerder dit jaar in de versie van Thè Lau in het steunfonds, maar de Vlaamse cover door Jan de Wilde blijft wat mij betreft de mooiste. De bezongen vergankelijkheid spat zo wat van iedere zin af. De Fanfare van Honger en Dorst trekt als een soort zwaan-kleef-aan-groep door de stad met allen die de smaak van het Gentse studentenleven durven proeven. Die avond die maar niet mag eindigen en als dan toch de laatste 5 Francs er doorheen gaan, dan maar voor een plaat van de grootmeester van de singer-songwriter muziek, Bob Dylan. Het idee dat hoewel men ooit het bestaan als lid van de fanfare van honger en dorst inruilt voor een baan bij de bank, een auto, een kind, oftewel het maatschappelijke leven, maar dat er dan toch steeds een nieuwe fanfare opstaat, een nieuwe groep jongeren die net zo van hun studententijd genieten, toont aan dat de samenstelling van de groep weliswaar veranderd, maar dat het verlangen blijft. Prachtig.

6. Marianne Faithfull – Working class hero
Oke toegegeven, dit nummer staat niet werkelijk in mijn top 10, maar ik wil er een diverse drie kwartier van maken en dit nummer past daar wat mij betreft prima bij. De versie van John Lennon is mooi en ook Green Day heeft een aardige poging gedaan, maar wat mij betreft kan niets tippen aan wat Marianne Faithfull ervan heeft gemaakt.

7. The National – Vanderlyle Crybaby Geeks
In een top 10 kan ik niet om The National heen. Wat mij betreft dé band van de afgelopen tien jaar. Het is moeilijk kiezen uit al dat moois. Bloodbuzz Ohio is prachtig, maar al wat vaak gedraaid, terwijl Mr November steevast het hoogtepunt vormt van hun live concerten. Ik ga voor het wat ingetogener maar tekstueel minstens zo mooie Vanderlyle Crybaby Geeks.

8. Neil Young – Rockin’ in the free World
Deze rocker mag niet ontbreken. En dan ga ik voor zijn lekkerste nummer met een heerlijk opzwepende gitaar. Need I say more then Keep on rockin’ in the free World?

9. Tom Waits – Martha
Nog even over die Verukkelijke 500 he. Vorig jaar is Tom Waits massaal de lijst in gestemd met Martha. Maar dat moet dit jaar nog veel hoger. Dit jaar mag het nummer wat mij betreft meteen doorstoten naar de top 200. Wat zeg ik? Top 100! Aan mij zal het niet liggen. Ik ga jullie nog éénmaal proberen te overtuigen van de pracht.

10. Editors – Papillon (live)
We gaan er uit met een knaller. En wat voor één. Deze song brengt je zelfs op een druilerige dag in een bijzonder vrolijke stemming. Als je het nummer draait, zou je dan een live-versie willen draaien? Want live komt het nummer nog beter uit de verf. Ik ga nog niet verklappen wat het is, gooi hem er maar gewoon in Roche!

Nogmaals dank voor het draaien mr dj! Ik heb genoten

Mooie lijst Jorg   behalve Tom Waits   

Hoop dat Roche ook nog keertje een overzichtje plaatst van die lijstjes    

Ja inderdaad DJ's denk aan uw luisteraars