Chat jij ook met ons mee!
Luister mee
Laatste onderwerpen
*RTH* Animals - The House of the Rising Sun
+7
Jan...
Paapke
Joostvdaa
MrJohn
PPProfessor
sowhat
sokratikos
11 plaatsers
Pagina 1 van 1
Wat is je cijfer voor "Animals - The House of the Rising Sun" ?
*RTH* Animals - The House of the Rising Sun
sokratikos 24.12.13 19:32
[24-12-2013]
De Top 2000 komt eraan en hieruit een grote hit die nog nooit gerankt is. Alleen It´s My Life is van de Animals RTH geweest
The Animals was de naam van een Engelse groep, die deel uitmaakte van de Britse beat-explosie van begin jaren zestig.
Ontstaan
De blikvanger van The Animals was zanger Eric Burdon, een klein mannetje met een gigantische stem, maar het muzikale genie achter de groep was onmiskenbaar Alan Price. Price vormde in 1961 in Newcastle, samen met bassist Chas Chandler, drummer John Steel en gitarist Hilton Valentine The Alan Price Rhythm and Blues Combo. De leden kenden elkaar van school of uit het kleine jazz- en bluescircuit van Newcastle. Toen een jaar later Eric Burdon er als zanger bijkwam, veranderde men de naam in The Animals. De uitzonderlijke stem van Burdon plaatste hem al snel op de voorgrond.
Hits
The Animals beschouwden zichzelf als rhythm and bluesgroep. Hun eerste single, Baby let me take you home, was echter een middle-of-the road popnummer, dat de band nooit live heeft willen spelen. Het nummer kwam op 16 april 1964 uit, maar geraakte in Engeland niet verder dan de 21ste plaats. Twee maanden later volgde hun bewerking van de traditional House of the rising sun en daarmee stootten ze direct door naar de eerste plaats, ook in de Verenigde Staten, waar het nummer echter, zonder medeweten van de band, in een sterk bekorte versie werd uitgebracht. Het nummer viel op door het karakteristieke gitaarintro en door het feit dat het zes minuten duurde, hoewel daar in de VS ruim de helft af ging. De opvolgers I'm crying, het Nina Simone-nummer Don't let me be misunderstood, Boom Boom en Sam Cookes Bring it on home to me deden het iets minder goed, maar de groep had wel zijn naam definitief gevestigd. Het succes eiste ook zijn tol. De band werd door het management in een strak schema de weg op gestuurd en toerde door het Verenigd Koninkrijk, de rest van Europa en de Verenigde Staten. Als zanger kwam Burdon steeds meer in het centrum te staan. Muzikale meningsverschillen, maar ook een vliegangst deden Price in de zomer van 1965 besluiten de groep te verlaten. Met zijn nieuwe formatie, 'The Alan Price Set' ging hij een heel andere weg in en scoorde hij grote hits als I Put a Spell on You (1966), het Randy Newman-nummer Simon Smith & His Amazing Dancing Bear (1967) en Don't Stop The Carnival (1968).
Menigeen dacht dat met het vertrek van Price een einde zou aan komen de successen van The Animals. Nadat korte tijd Mickey Gallagher achter de toetsen had plaatsgenomen en Zoot Money werd afgewezen, werd Dave Rowberry het nieuwe lid van de band. Ook met hem bleven de hits komen: We've gotta get out of this place en It's my life stonden wekenlang in de top tien.
Eric Burdon and the Animals
In 1966 stapte ook drummer John Steel uit de band. Zijn opvolger werd Barry Jenkins, die bij The Nashville Teens had gedrumd. Het waren de laatste maanden voor the Animals. Tijdens een televisieoptreden in de Verenigde Staten stortten zowel Burdon als Chandler in. In mei 1966 brachten The Animals nog Don't bring me down uit, dat de laatste hit voor de band werd. In september gingen de vijf uiteen. Burdon besloot zijn succes in Amerika uit te buiten en vertrok naar de VS. Zijn nieuwe band, met Jenkins nog steeds op drums, kreeg uit marketingoverwegingen een verwijzing naar the Animals. Aanvankelijk als Eric Burdon and the Animals, in 1968 als the New Animals. Barry Jenkins bleef de band, waarin ook onder meer John Weider, Danny McCullough en Andy Summers speelden, tot het einde trouw. Burdon ging vanaf 1969 samenwerken met de Amerikaanse band War als Eric Burdon and War. When I was young (juni 1967) was in deze periode een wereldhit en ook de opvolgers Good Times, San Franciscan nights, Sky Pilot, Monterey en Ring of fire haalden de charts, maar echte knallers kwamen er nooit meer voor Burdon. Hij was onmiskenbaar een fenomenale zanger, maar in zijn eentje miste hij blijkbaar dat "iets" dat hem met The Animals wel in het centrum van de aandacht bracht.
Reünies
In 1975 kwamen de vijf oorspronkelijke Animals toch weer bijeen om, in de studio's van Chas Chandler, intussen een succesvol manager en producer, een nieuw album op te nemen. Dit Before we were so rudely interrupted kwam pas in 1977 uit en bevatte twaalf nummers die naadloos aansloten bij het geluid dat de groep tien jaar eerder kenmerkte. Hoewel het album door de pers goed werd ontvangen, reageerde het publiek lauw. Dat was anders toen in 1983 het album Ark verscheen, waarop deze zelfde Animals een wat moderner geluid aansloegen. Het nummer The Night was goed voor een bescheiden hitnotering en de band ging, voor het eerst in zeventien jaar, op tournee. Naar aanleiding van die tournee verscheen in 1984 een live-album.
Hoeveel Animals?
Daarna kwam er niets meer van een reünie. De vijf Animals kregen in 1994 een plaatsje op de Rock 'n Roll Hall of Fame. In de jaren negentig trad Danny McCullough met een band op, die hij the Animals noemde en deze groep bracht zelfs een aantal cd's uit. Op de golven van de nostalgie meeliftend begonnen ook Valentine, Steel en Rowberry weer samen op te treden en deze groep had, met een nieuwe zanger en bassist, de meeste aanspraken op de naam the Animals. Nadat Valentine zich had teruggetrokken, bleven Rowberry en Steel met hun band optreden als Animals and Friends. Intussen had ook Burdon belangstelling voor de oude bandnaam. Hij hernoemde zijn oude begeleidingsband in The Animals en kreeg prompt een conflict met Steel, die zich als rechthebbende op die naam opwierp. De zaak kwam uiteindelijk voor de Engelse rechter, die Steel in 2008 in het gelijk stelde, mede omdat Burdon al in 1967 de bandnaam had laten vallen. In het Verenigd Koninkrijk is Steel momenteel de enige die een band The Animals mag noemen. Burdon toert intussen de wereld rond als Eric Burdon and the Animals en treedt in die hoedanigheid in september 2011 in Tivoli op.
The House of the Rising Sun
The House of the Rising Sun (vertaald: het huis van de opkomende zon) is een zogenaamde traditional, een traditioneel volkslied uit de Verenigde Staten, vele malen opgenomen en vooral bekend geworden in een rock-'n-rollversie door The Animals (1964). Voordien was het al uitgebracht in folkversies door Joan Baez in 1960, door Nina Simone in 1961 en door Bob Dylan in 1962. In 1969 had de Amerikaanse rockband Frijid Pink er wederom een hit mee, deze versie was veel rauwer dan de andere versies. Oorspronkelijk had het lied meer een bluesgeluid, voor het eerst opgenomen door Texas Alexander in 1928, en als folkblues door Woody Guthrie in 1940. De tekst, althans delen ervan, gaat volgens sommige bronnen terug tot de 18e eeuw en de melodie zou zijn afgeleid van 18e-, of zelfs 17e-eeuwse Engelse folk.
Covers
Het nummer is ongetwijfeld al honderden keren gecoverd. Het brein achter de bekendste versie is volkszanger Dave Van Ronk. Bob Dylan coverde het nummer van hem en nam het op in 1962 op zijn plaat "Bob Dylan". Dave van Ronk kon nu het nummer niet meer spelen omdat iedereen dacht dat hij het had gecoverd van Bob. Nadat The Animals hun versie hadden uitgebracht kon Bob het nummer echter niet meer spelen, omdat iedereen dacht dat hij het van hen had gecoverd. Hij was echter zeer geboeid door de versie van de Animals en met name de orgelbegeleiding van Alan Price. Op zijn eerste Europese tour in Engeland in 1965 was Alan, die vanwege vliegangst de Animals net verlaten had, voortdurend van de partij zoals te zien is in de film Don't Look Back van Pennebaker. De orgelsolo, die op de Animalsversie van het nummer te horen is, en zijn aanwezigheid tijdens de tour heeft Dylan geïnspireerd om bij de opnamen van Highway 61 Revisited een paar weken later een organist (Al Kooper) te introduceren die zijn werk een nieuwe dimensie gaf. Als Dylan optreedt in New Castle op zijn Never Ending tour neemt hij The House nog altijd op in de set list, als eerbetoon aan de Animals.
In 2002 bracht de Britse rockband Muse een cover uit van het nummer. Deze is te vinden op het album NME in Association with War Child Presents 1 Love. Tijdens concerten van The Resistance Tour en The 2nd Law Tour werd het nummer gebruikt als intro van het nummer Time Is Running Out.
Betekenis
Er is veel gespeculeerd over de herkomst en de betekenis van The House of the Rising Sun. De tekst gaat over iemand die zijn of haar leven vergooit in een gebouw met deze naam. Dit verwijst hoogstwaarschijnlijk naar een gevangenis of een bordeel. De term Rising Sun werd vaker gebruikt in traditionele Amerikaanse en Engelse volksliederen en was een tersluikse verwijzing naar bordelen. In sommige versies van het nummer is de hoofdpersoon een man, in andere een vrouw.
Het Huis
Aangezien het nummer mogelijk al uit de 18e eeuw stamt is niet meer te achterhalen of het wel of niet verwijst naar een bestaand gebouw. Wel zijn er meerdere theorieën:
-Van 1820 tot 1822 heeft er in het French Quarter van New Orleans een hotel gestaan met de naam Rising Sun. Dit hotel werd zeer waarschijnlijk voor prostitutie gebruikt. Het brandde in 1822 af.
-Van 1862 tot 1874 stond aan de Esplanade Avenue in New Orleans een bordeel dat eigendom was van een zekere Madam Marianne LeSoleil Levant wat Mevrouw Marianne de rijzende zon betekent.
-Een vroegere vrouwengevangenis, de New Orleans Prison for Women, had precies in het midden van de gevel een groot rond raam dat door de gevangenen de rijzende zon genoemd werd.
-In de 19e eeuw stond er in Carrollton (Louisiana), net buiten New Orleans, een gebouw dat de Rising Sun Hall heette.
We ranken dus The House of the Rising Sun van The Animals, hun grootste hit uit 1964. Het werd een #1-hit in Engeland, USA, Canada en Zweden. In Nederland piekte het nummer op #3, maar niet in de Top 40 aangezien die pas in 1965 begon. De Animals-hit heeft in 7 edities van de NLse Top 2000 in de top 10 gestaan, maar is de laatste jaren zelfs buiten de top 50 gevallen:
1999: 13
2000: 12
2001: 6
2002: 6
2003: 7
2004: 8
2005: 8
2006: 12
2007: 7
2008: 7
2009: 29
2010: 18
2011: 25
2012: 51
2013: 55
live 2011
De Top 2000 komt eraan en hieruit een grote hit die nog nooit gerankt is. Alleen It´s My Life is van de Animals RTH geweest
The Animals was de naam van een Engelse groep, die deel uitmaakte van de Britse beat-explosie van begin jaren zestig.
Ontstaan
De blikvanger van The Animals was zanger Eric Burdon, een klein mannetje met een gigantische stem, maar het muzikale genie achter de groep was onmiskenbaar Alan Price. Price vormde in 1961 in Newcastle, samen met bassist Chas Chandler, drummer John Steel en gitarist Hilton Valentine The Alan Price Rhythm and Blues Combo. De leden kenden elkaar van school of uit het kleine jazz- en bluescircuit van Newcastle. Toen een jaar later Eric Burdon er als zanger bijkwam, veranderde men de naam in The Animals. De uitzonderlijke stem van Burdon plaatste hem al snel op de voorgrond.
Hits
The Animals beschouwden zichzelf als rhythm and bluesgroep. Hun eerste single, Baby let me take you home, was echter een middle-of-the road popnummer, dat de band nooit live heeft willen spelen. Het nummer kwam op 16 april 1964 uit, maar geraakte in Engeland niet verder dan de 21ste plaats. Twee maanden later volgde hun bewerking van de traditional House of the rising sun en daarmee stootten ze direct door naar de eerste plaats, ook in de Verenigde Staten, waar het nummer echter, zonder medeweten van de band, in een sterk bekorte versie werd uitgebracht. Het nummer viel op door het karakteristieke gitaarintro en door het feit dat het zes minuten duurde, hoewel daar in de VS ruim de helft af ging. De opvolgers I'm crying, het Nina Simone-nummer Don't let me be misunderstood, Boom Boom en Sam Cookes Bring it on home to me deden het iets minder goed, maar de groep had wel zijn naam definitief gevestigd. Het succes eiste ook zijn tol. De band werd door het management in een strak schema de weg op gestuurd en toerde door het Verenigd Koninkrijk, de rest van Europa en de Verenigde Staten. Als zanger kwam Burdon steeds meer in het centrum te staan. Muzikale meningsverschillen, maar ook een vliegangst deden Price in de zomer van 1965 besluiten de groep te verlaten. Met zijn nieuwe formatie, 'The Alan Price Set' ging hij een heel andere weg in en scoorde hij grote hits als I Put a Spell on You (1966), het Randy Newman-nummer Simon Smith & His Amazing Dancing Bear (1967) en Don't Stop The Carnival (1968).
Menigeen dacht dat met het vertrek van Price een einde zou aan komen de successen van The Animals. Nadat korte tijd Mickey Gallagher achter de toetsen had plaatsgenomen en Zoot Money werd afgewezen, werd Dave Rowberry het nieuwe lid van de band. Ook met hem bleven de hits komen: We've gotta get out of this place en It's my life stonden wekenlang in de top tien.
Eric Burdon and the Animals
In 1966 stapte ook drummer John Steel uit de band. Zijn opvolger werd Barry Jenkins, die bij The Nashville Teens had gedrumd. Het waren de laatste maanden voor the Animals. Tijdens een televisieoptreden in de Verenigde Staten stortten zowel Burdon als Chandler in. In mei 1966 brachten The Animals nog Don't bring me down uit, dat de laatste hit voor de band werd. In september gingen de vijf uiteen. Burdon besloot zijn succes in Amerika uit te buiten en vertrok naar de VS. Zijn nieuwe band, met Jenkins nog steeds op drums, kreeg uit marketingoverwegingen een verwijzing naar the Animals. Aanvankelijk als Eric Burdon and the Animals, in 1968 als the New Animals. Barry Jenkins bleef de band, waarin ook onder meer John Weider, Danny McCullough en Andy Summers speelden, tot het einde trouw. Burdon ging vanaf 1969 samenwerken met de Amerikaanse band War als Eric Burdon and War. When I was young (juni 1967) was in deze periode een wereldhit en ook de opvolgers Good Times, San Franciscan nights, Sky Pilot, Monterey en Ring of fire haalden de charts, maar echte knallers kwamen er nooit meer voor Burdon. Hij was onmiskenbaar een fenomenale zanger, maar in zijn eentje miste hij blijkbaar dat "iets" dat hem met The Animals wel in het centrum van de aandacht bracht.
Reünies
In 1975 kwamen de vijf oorspronkelijke Animals toch weer bijeen om, in de studio's van Chas Chandler, intussen een succesvol manager en producer, een nieuw album op te nemen. Dit Before we were so rudely interrupted kwam pas in 1977 uit en bevatte twaalf nummers die naadloos aansloten bij het geluid dat de groep tien jaar eerder kenmerkte. Hoewel het album door de pers goed werd ontvangen, reageerde het publiek lauw. Dat was anders toen in 1983 het album Ark verscheen, waarop deze zelfde Animals een wat moderner geluid aansloegen. Het nummer The Night was goed voor een bescheiden hitnotering en de band ging, voor het eerst in zeventien jaar, op tournee. Naar aanleiding van die tournee verscheen in 1984 een live-album.
Hoeveel Animals?
Daarna kwam er niets meer van een reünie. De vijf Animals kregen in 1994 een plaatsje op de Rock 'n Roll Hall of Fame. In de jaren negentig trad Danny McCullough met een band op, die hij the Animals noemde en deze groep bracht zelfs een aantal cd's uit. Op de golven van de nostalgie meeliftend begonnen ook Valentine, Steel en Rowberry weer samen op te treden en deze groep had, met een nieuwe zanger en bassist, de meeste aanspraken op de naam the Animals. Nadat Valentine zich had teruggetrokken, bleven Rowberry en Steel met hun band optreden als Animals and Friends. Intussen had ook Burdon belangstelling voor de oude bandnaam. Hij hernoemde zijn oude begeleidingsband in The Animals en kreeg prompt een conflict met Steel, die zich als rechthebbende op die naam opwierp. De zaak kwam uiteindelijk voor de Engelse rechter, die Steel in 2008 in het gelijk stelde, mede omdat Burdon al in 1967 de bandnaam had laten vallen. In het Verenigd Koninkrijk is Steel momenteel de enige die een band The Animals mag noemen. Burdon toert intussen de wereld rond als Eric Burdon and the Animals en treedt in die hoedanigheid in september 2011 in Tivoli op.
The House of the Rising Sun
The House of the Rising Sun (vertaald: het huis van de opkomende zon) is een zogenaamde traditional, een traditioneel volkslied uit de Verenigde Staten, vele malen opgenomen en vooral bekend geworden in een rock-'n-rollversie door The Animals (1964). Voordien was het al uitgebracht in folkversies door Joan Baez in 1960, door Nina Simone in 1961 en door Bob Dylan in 1962. In 1969 had de Amerikaanse rockband Frijid Pink er wederom een hit mee, deze versie was veel rauwer dan de andere versies. Oorspronkelijk had het lied meer een bluesgeluid, voor het eerst opgenomen door Texas Alexander in 1928, en als folkblues door Woody Guthrie in 1940. De tekst, althans delen ervan, gaat volgens sommige bronnen terug tot de 18e eeuw en de melodie zou zijn afgeleid van 18e-, of zelfs 17e-eeuwse Engelse folk.
Covers
Het nummer is ongetwijfeld al honderden keren gecoverd. Het brein achter de bekendste versie is volkszanger Dave Van Ronk. Bob Dylan coverde het nummer van hem en nam het op in 1962 op zijn plaat "Bob Dylan". Dave van Ronk kon nu het nummer niet meer spelen omdat iedereen dacht dat hij het had gecoverd van Bob. Nadat The Animals hun versie hadden uitgebracht kon Bob het nummer echter niet meer spelen, omdat iedereen dacht dat hij het van hen had gecoverd. Hij was echter zeer geboeid door de versie van de Animals en met name de orgelbegeleiding van Alan Price. Op zijn eerste Europese tour in Engeland in 1965 was Alan, die vanwege vliegangst de Animals net verlaten had, voortdurend van de partij zoals te zien is in de film Don't Look Back van Pennebaker. De orgelsolo, die op de Animalsversie van het nummer te horen is, en zijn aanwezigheid tijdens de tour heeft Dylan geïnspireerd om bij de opnamen van Highway 61 Revisited een paar weken later een organist (Al Kooper) te introduceren die zijn werk een nieuwe dimensie gaf. Als Dylan optreedt in New Castle op zijn Never Ending tour neemt hij The House nog altijd op in de set list, als eerbetoon aan de Animals.
In 2002 bracht de Britse rockband Muse een cover uit van het nummer. Deze is te vinden op het album NME in Association with War Child Presents 1 Love. Tijdens concerten van The Resistance Tour en The 2nd Law Tour werd het nummer gebruikt als intro van het nummer Time Is Running Out.
Betekenis
Er is veel gespeculeerd over de herkomst en de betekenis van The House of the Rising Sun. De tekst gaat over iemand die zijn of haar leven vergooit in een gebouw met deze naam. Dit verwijst hoogstwaarschijnlijk naar een gevangenis of een bordeel. De term Rising Sun werd vaker gebruikt in traditionele Amerikaanse en Engelse volksliederen en was een tersluikse verwijzing naar bordelen. In sommige versies van het nummer is de hoofdpersoon een man, in andere een vrouw.
Het Huis
Aangezien het nummer mogelijk al uit de 18e eeuw stamt is niet meer te achterhalen of het wel of niet verwijst naar een bestaand gebouw. Wel zijn er meerdere theorieën:
-Van 1820 tot 1822 heeft er in het French Quarter van New Orleans een hotel gestaan met de naam Rising Sun. Dit hotel werd zeer waarschijnlijk voor prostitutie gebruikt. Het brandde in 1822 af.
-Van 1862 tot 1874 stond aan de Esplanade Avenue in New Orleans een bordeel dat eigendom was van een zekere Madam Marianne LeSoleil Levant wat Mevrouw Marianne de rijzende zon betekent.
-Een vroegere vrouwengevangenis, de New Orleans Prison for Women, had precies in het midden van de gevel een groot rond raam dat door de gevangenen de rijzende zon genoemd werd.
-In de 19e eeuw stond er in Carrollton (Louisiana), net buiten New Orleans, een gebouw dat de Rising Sun Hall heette.
We ranken dus The House of the Rising Sun van The Animals, hun grootste hit uit 1964. Het werd een #1-hit in Engeland, USA, Canada en Zweden. In Nederland piekte het nummer op #3, maar niet in de Top 40 aangezien die pas in 1965 begon. De Animals-hit heeft in 7 edities van de NLse Top 2000 in de top 10 gestaan, maar is de laatste jaren zelfs buiten de top 50 gevallen:
1999: 13
2000: 12
2001: 6
2002: 6
2003: 7
2004: 8
2005: 8
2006: 12
2007: 7
2008: 7
2009: 29
2010: 18
2011: 25
2012: 51
2013: 55
live 2011
_________________
Alle mensen worden vrij en gelijk in waardigheid en rechten geboren. Zij zijn begiftigd met verstand en geweten, en behoren zich jegens elkander in een geest van broederschap te gedragen. Art 1 UVRM
sokratikos- Music-Master
- Aantal berichten : 10274
Registratiedatum : 24-04-11
Leeftijd : 53
Woonplaats : Nijmegen, NL, Europa, Aarde, Wereld
Re: *RTH* Animals - The House of the Rising Sun
sowhat 24.12.13 20:57
Strontvervelend nummer. 2
_________________
Sowhat, voor al uw feesten en partijen!
sowhat- Chief
- Aantal berichten : 19039
Registratiedatum : 16-12-08
Leeftijd : 67
Woonplaats : Mokum
Re: *RTH* Animals - The House of the Rising Sun
PPProfessor 24.12.13 22:58
Prachtig prachtig, nog altijd, al luister ik de laatste jaren vaker naar It's my life en We got to get out of this place, ook vanwege de hele wazige zwart-wit clips met een Eric Burdon die nog maar net de baard in de keel had. Een 8 voor House.
PPProfessor- Music-director
- Aantal berichten : 1842
Registratiedatum : 18-12-08
Leeftijd : 67
Woonplaats : Weesp
Re: *RTH* Animals - The House of the Rising Sun
MrJohn 25.12.13 2:15
Muzikaal, lyrisch, meesterlijk en geniaal.
Een 10.
Een 10.
MrJohn- Chief
- Aantal berichten : 16693
Registratiedatum : 16-12-08
Leeftijd : 74
Re: *RTH* Animals - The House of the Rising Sun
Gast 25.12.13 9:29
Natuurlijk is dit liedje sufgedraaid en doorgedraaid en zijn er honderden zo niet duizenden verschillende uitvoeringen van die misschien wel slechter of misschien wel beter zijn, dat laat onverlet dat MrJohn zowel in de beoordeling als in het cijfer volledig gelijk heeft dus hoppa nog een 10.
Gast- Gast
Re: *RTH* Animals - The House of the Rising Sun
Joostvdaa 25.12.13 10:32
Toch vreemd dat deze plaat vanuit de top 10 tot buiten de top 50 is geduikeld. Blijft natuurlijk een prachtige plaat, al vind ik It's my life en We gotta get out of this place persoonlijk beter. Een 8.
Joostvdaa- Music-Maniac !!!
- Aantal berichten : 3141
Registratiedatum : 24-09-12
Leeftijd : 39
Woonplaats : 's-Hertogenbosch -
Re: *RTH* Animals - The House of the Rising Sun
Paapke 25.12.13 13:42
'Vroeger' was dit een van mijn meest favoriete liedjes. In de chat typte ik 'm graag van woord tot woord mee. Ik moet nog altijd hard lachen om de clip, met die bassist, die veel te groot is voor de clip, en voor z'n gitaar. Nog steeds vind ik het een lekker nummer: 7
Paapke- Music-director
- Aantal berichten : 1316
Registratiedatum : 17-12-08
Leeftijd : 39
Woonplaats : Baarn -
Re: *RTH* Animals - The House of the Rising Sun
Jan... 25.12.13 14:02
Persoonlijk ben ik niet zo n voorstander om grote nummers in RTH te zetten. Er zijn zoveel andere mogelijkheden. Wat hebt het nou voor zin Hotel California of Imagine te ranken? Dat vind toch bijna iedereen goed. Doe dan maar when I was young of Bring it on home to me. Het is natuurlijk een erg goed nummer, maar het heeft zijn glans een beetje verloren. Too much overkill, een klein 8
Jan...- Music-Master
- Aantal berichten : 5302
Registratiedatum : 18-12-08
Leeftijd : 58
Re: *RTH* Animals - The House of the Rising Sun
Paapke 25.12.13 14:05
Die nummers die jij noemt zou ik geen voldoende geven hoor. Misschien een krap zesje voor Imagine, maar zeker een 4 voor Hotel C..
Paapke- Music-director
- Aantal berichten : 1316
Registratiedatum : 17-12-08
Leeftijd : 39
Woonplaats : Baarn -
Re: *RTH* Animals - The House of the Rising Sun
Timmus 01.01.14 20:08
Doe deze maar op 1....
Dit jaar (want we schrijven 2014) viert deze plaat haar 50-jarig jubileum. Ik ken geen nummer dat de tand des tijd zó glansrijk heeft doorstaan. Zoveel overgave in vier minuten.
Gisteren keihard tijdens de T2000 en nu weer. En meeblèren natuurlijk.
Een 10.
Dit jaar (want we schrijven 2014) viert deze plaat haar 50-jarig jubileum. Ik ken geen nummer dat de tand des tijd zó glansrijk heeft doorstaan. Zoveel overgave in vier minuten.
Gisteren keihard tijdens de T2000 en nu weer. En meeblèren natuurlijk.
Een 10.
Timmus- Beheerder
- Aantal berichten : 16848
Registratiedatum : 01-01-09
Leeftijd : 43
Woonplaats : 's-Gravenhage
Re: *RTH* Animals - The House of the Rising Sun
Mirrr 02.01.14 20:44
Een dikke 8 voor een nog steeds erg mooie plaat die ik graag hoor 
Mirrr- Music-Master
- Aantal berichten : 12274
Registratiedatum : 21-12-08
Leeftijd : 60
Re: *RTH* Animals - The House of the Rising Sun
sokratikos 03.01.14 19:29
Al op de lagere school mee kennisgemaakt, want het nummer zat tussen de originele 60ies-singletjes van mijn vader die ik bij mn platenspeler had gekregen om te draaien. Heeft de tand des tijds doorstaan en mag van mij weer terug in de top 10 van de T2000. Heerlijke stem, lekker orgeltje. Een 8.5 wordt 9
_________________
Alle mensen worden vrij en gelijk in waardigheid en rechten geboren. Zij zijn begiftigd met verstand en geweten, en behoren zich jegens elkander in een geest van broederschap te gedragen. Art 1 UVRM
sokratikos- Music-Master
- Aantal berichten : 10274
Registratiedatum : 24-04-11
Leeftijd : 53
Woonplaats : Nijmegen, NL, Europa, Aarde, Wereld
Re: *RTH* Animals - The House of the Rising Sun
Frodo 06.01.14 19:21
Echte meesterstukken vervelen nooit. Zo bezoek ik vaak musea waarvan ik de collectie al vele malen heb gezien. Nooit komt bij mij de gedachte op: ja, die Nachtwacht heb ik nu zo vaak gezien dat ik het nu minder mooi vind. Datzelfde heb ik met muziek. Ook al heb ik hem ontelbare keren gehoord, dit blijft van de eerste tot de laatste seconde een fenomenaal goede plaat, die dus niets anders als waardering kan krijgen dan een 10.
Frodo- Music-Master
- Aantal berichten : 7364
Registratiedatum : 29-12-09 -
Re: *RTH* Animals - The House of the Rising Sun
snoopy 06.01.14 19:24
één van mijn all-time-favourites......een 10
snoopy- Music-Maniac !!!
- Aantal berichten : 2902
Registratiedatum : 17-12-08
Leeftijd : 64
Woonplaats : Assen
Soortgelijke onderwerpen» *RTH* Medicine Head - Rising sun
» Album Jukebox
» *RTH* The Fall - My New House
» *RTH* The Animals - When I Was Young
» *RTH* Thirteen senses – Animals
» Album Jukebox
» *RTH* The Fall - My New House
» *RTH* The Animals - When I Was Young
» *RTH* Thirteen senses – Animals
Pagina 1 van 1
Permissies van dit forum:
Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
» Wo 06-11 Sokra zaagt door
» Timmus presents: de beste albums van 2023
» Marsha's jukebox (04 november)
» *RTH* Cat Power – The greatest
» *RTH* Cheap trick – Dream Police
» Zondag 3 nov. Zonnig vervolg
» Zat. 2 nov.: Weekendshow met Dave & Roche
» Introquiz November staat klaar
» *RTH* Vanessa Paradis – Joe le taxi
» *RTH* Nick Cave & The Bad Seeds - Into My Arms
» *RTH* Mia Martini - Almeno Tu Nell'Universo
» *RTH* Les Thugs - I'm Scared
» *RTH* Leonard Cohen – I Want It Darker
» *RTH* Smile – Doin’ allright
» *RTH* Clash – White riot
» Vrijdag 1 nov: De Weekendstart met Tim en Ard
» Wo 30-10 Sokra zaagt door
» Stemfinale Weekend
» *RTH* Magazine - Shot by Both Sides