Chat jij ook met ons mee!
Luister mee
Laatste onderwerpen
*RTH* Thee Oh Sees - Toe cutter/thumb buster
+7
Timmus
Paapke
Joostvdaa
MrJohn
sowhat
Vleertje
sokratikos
11 plaatsers
Pagina 1 van 1
Wat is je cijfer voor "Thee Oh Sees - Toe cutter/thumb buster" ?
*RTH* Thee Oh Sees - Toe cutter/thumb buster
sokratikos 12.12.13 19:38
[12-10-2013]
Thee Oh Sees is een band uit San Francisco, Californië, USA. De groep begon als een uitlaatklep voor John Dwyer (van Coachwhips, Pink and Brown, Yikes, The Hospitals) om zijn instrumentale, experimentele thuisopnames vrij te geven. In de loop van een aantal album-releases en genre-overgangen, zijn de Thee Oh Sees uitgegroeid tot een volledige band met de huidige line-up: John Dwyer (zang, gitaar), Brigid Dawson (zang, keyboard), Petey Dammit! (bas, gitaar), Mike Shoun (drums) en Lars Finberg (drums, gitaar). De band staat bekend om zijn vruchtbare discografie, energieke live shows, en grillige visuele esthetiek.
De band heeft zijn naam meerdere malen veranderd, vroeger wordt bekend als Orinoka Crash Suite, OCS, Orange County Sound en The Ohsees.
Vroege jaren en solo-opnamen (1997-2004)
John Dwyer begon onder de naam "Orinoka Crash Suite" reeds in 1997 met nummers die op compilaties verschenen vele jaren voordat ze werden gebruikt op volledige albums. Gedurende deze periode vóór het eerste OCS-album, bleef hij zich richten op zijn primaire bands, eerst met Pink and Brown, en later met Zeigenbock Kopf en Coachwhips. In alle drie deze bands was Dwyer de hoofdzanger, en in Coachwhips en Pink and Brown speelde hij ook gitaar.
Het eerste album, simpelweg getiteld 1, werd uitgebracht in 2003 als de eerste volledige album onder de naam OCS. Het eerste schijfje daarvan is opgebouwd rond akoestische nummers en werd aangeduid als "34 Reasons Why Life Goes On Without You". Het tweede schijfje is een reeks van noise-tracks genaamd "18 Reasons To Love Your Hater To Death". Geen van de nummers op beide discs hebben titels. De nummers op dit album worden meestal toegeschreven aan John Dwyer, al worden er drie toegeschreven aan Jeff Rosenberg, die de drummer was onder het pseudoniem "Brown" in Pink and Brown. Het album bevat een aantal gastmuzikanten, maar niemand die ook zou spelen op het volgende album, getiteld 2. Dat album 2 werd uitgebracht in 2004, was gemaakt op een zelfde soort manier als 1, maar met een grotere focus op Dwyer als soloartiest.
Overgangsperiode en Line-Up-veranderingen (2005-2007)
De band is langzaam overgegaan van Dwyer´s zijproject naar zijn primaire groep, toen zijn andere bands Coachwhips en Zeigenbock Kopf beide werden ontbonden tijdens deze periode (2005 en 2006).
OCS werd een tweemanschap met de toevoeging van Patrick Mullins, die percussie speelt en zaag. De arrangementen bleven eenvoudig, maar versterkt door de toevoeging van Mullins. "3 - Songs About Death & Dying Vol. 3 en 4 - Get Stoved" werd uitgebracht als een dubbel-cd in 2005, waarbij enkel 3 verscheen als vinyl-plaat. 4 kreeg pas een vinyl-uitgave in 2008.
Brigid Dawson was eerder lid van het duo Mix Tape met Meric Long van The Dodos. Ze had gewerkt in een coffee shop in San Francisco, en zou Dwyer vaak zien in die zaak om er flyers voor zijn aankomende shows achter te laten. De twee werden al snel vrienden, en uiteindelijk vroeg Dwyer Dawson bij zijn band na het zien van een van haar shows. Haar rol bestaat uit duet/backing vocals, keyboards en tamboerijn. Dawson doet af en toe lead vocals (in het geval van "Invitation" op Sucks Blood en "What Are We Craving?" op Castlemania).
Als trio bracht de band het album Cool Death of Island Raiders in 2006, de eerste release onder de naam The OhSees. Het album kenmerkt zich door ook door gast-gitaar en -vocalen van Kyp Malone van TV On The Radio.
In 2007 voegt Petey Dammit zich bij de groep als bassist en soms tweede gitarist. Dammit was eerder lid van de twee-koppige band Tres Ferocious. John Dwyer was vertrouwd met het werk van de band, en vroeg hem om mee te doen toen hij ernaar op zoek was de line-up van The Ohsees uit te breiden. Dammit basspel onderscheidt zich daardoor dat hij speelt op een gewone elektrische gitaar die wordt gevoed door middel van een elektronisch apparaatje dat het doet klinken als een basgitaar. Zijn methode waarop hij dit doet is met opzet geheim gehouden. Dammit heeft een typische voorkeur voor de Fender Jazzmaster-gitaren voor deze taak, maar in U Hounds of Foggy Notion is hij gezien met een blauwe Italia Mondial zonder deze manipulatie, voor songs die niet zijn opgenomen met een basgitaar.
Het album Sucks Blood volgde in 2007. Het zou het laatste studio-album zijn met Patrick Mullins, maar hij zou later wel drummen op live-dvd/-album Thee Hounds Of Foggy Notion (2008). Mullins verhuisde naar Louisville, Kentucky en in 2010 bracht hij een solo-album genaamd Don´t Go To Sleep.
Jigmae Baer speelde een jaar als de drummer van de groep nadat Mullin de band had verlaten. Hij speelt op hun Tascam 388- opnames, evenals hun sessies met Dave Sitek. Zijn drumwerk is te horen op Sucks Blood, The Master's Bedroom Is Worth Spending A Night In, en op diverse 7- en 10-inch-releases in deze periode. Baer ging daarna spelen met Ty Segall in zowel diens solo-act als in The Perverts. Baer richtte vervolgens de Royal Bath´s op en is momenteel een van de oprichters van LODRO.
Mike Shoun kwam bij de band als de nieuwe drummer na het vertrek van Baer. Shoun´s komst viel samen met de verandering van de band naar een hardere garage-punk gebaseerde sound.
Garage, psychedelica en punk (2008-heden)
Met de nieuwe vier-delige lineup gevestigd, begonnen het bereik van de band´s muziek en het succes toe te nemen. The Master's Bedroom Is Worth Spending A Night In (2008) is het eerste album dat is verschenen onder de huidige naam Thee Oh Sees. Dit album is ook opmerkelijk omdat het de eerste samenwerking is met Chris Woodhouse, een mix-engineer en gastmuzikant die zou blijven verschijnen op de albums die volgden. De band bracht hun album Help in 2009, en dat was hun eerste album uitgebracht op In de Red Records, het label voor het grootste deel van hun belangrijkste uitgaven tot 2013. De ep Dog Poison werd ook in 2009 uitgebracht, een akoestische variatie op de nieuwere meer-upbeat sound van de band.
Het album Warm Slime kwam uit in 2010 en staat stevig in de voetsporen van Help. De eerste kant van het album wordt gedomineerd door het titelnummer, hun langste nummer tot nu toe, met een looptijd van 13:30, waarvan de repetitieve structuur een voorbode is van de krautrock-invloed die het grootste deel van hun sound in het nieuwe decennium zou worden.
Op 28 april 2011 voegde Patrick Mullins zich weer bij de band voor een eenmalig optreden in het Cafe Du Nord in hun woonplaats San Francisco. De band speelde nummers van de albums 4 tot en met The Master's Bedroom en de meeste van deze nummers was geruime tijd niet opgenomen in de setlists.
De opname van Castlemania (2011) werd uitsluitend uitgevoerd door John Dwyer en Brigid Dawson en een reeks van andere opmerkelijke muzikanten, waaronder Heidi Alexander en Ty Segall. Petey Dammit en Mike Shoun spelen mee op het later dat jaar verschenen album Carrion Crawler/The Dream samen met het nieuwe lid Lars Finberg (van The Intelligence). Finberg trad toe als een full-time tweede drummer en tweede gitarist, maar blijft de eerste drummer van The Intelligence. Dawson en Dwyer benaderden Putrifiers II (2012) op dezelfde wijze als Castlemania.
In 2011 is de band´s single "Tidal Wave" te horen bij de zwembadscène van de aflevering "Salud" (Seizoen 4, Aflevering 10) van de tv-serie Breaking Bad. In 2013 is "The Dream" van Carrion Crawler / The Dream opgenomen op de soundtrack van de videogame Grand Theft Auto V.
Op 16 april 2013 bracht de band hun voorlopig laatste album uit getiteld Floating Coffin. Dit album werd uitgebracht op Castle Face Records, een label waarvan John Dwyer mede-eigenaar is samen met Brian Lee Hughes en Matt Jones. Het album is de eerste sinds The Master's Bedroom ... dat in eigen beheer is uitgebracht. Later dat jaar brachten ze de ep Moon Sick, een verzameling van vier nummers van de Floating Coffin-sessies die niet op het album zijn gekomen. De ep werd uitgebracht ten voordele van Healthy San Francisco, een gezondheidszorg-organisatie die Dwyer en zijn vrienden door de jaren heen hebben geholpen.
De Filosofie van de Band
In september 2012 een interview met de New York Music News, Petey Dammit legde de filosofie van de band over het opnemen:
"We work hard. I think it seems strange for us to release so many records because of the tradition in the recording industry to do things a certain way. For decades it has been months and months in the studio, one release a year, tour this, tour that, do this, do that... We just do what we want to do. Most of the songs have been worked out by the time we get to the studio so we can record them all live in two days. The other two days in the studio are having fun writing on the spot and having fun."
We ranken van de Thee Oh Sees het nummer Toe Cutter/Thumb Buster van het album Floating Coffin (2013)
Thee Oh Sees is een band uit San Francisco, Californië, USA. De groep begon als een uitlaatklep voor John Dwyer (van Coachwhips, Pink and Brown, Yikes, The Hospitals) om zijn instrumentale, experimentele thuisopnames vrij te geven. In de loop van een aantal album-releases en genre-overgangen, zijn de Thee Oh Sees uitgegroeid tot een volledige band met de huidige line-up: John Dwyer (zang, gitaar), Brigid Dawson (zang, keyboard), Petey Dammit! (bas, gitaar), Mike Shoun (drums) en Lars Finberg (drums, gitaar). De band staat bekend om zijn vruchtbare discografie, energieke live shows, en grillige visuele esthetiek.
De band heeft zijn naam meerdere malen veranderd, vroeger wordt bekend als Orinoka Crash Suite, OCS, Orange County Sound en The Ohsees.
Vroege jaren en solo-opnamen (1997-2004)
John Dwyer begon onder de naam "Orinoka Crash Suite" reeds in 1997 met nummers die op compilaties verschenen vele jaren voordat ze werden gebruikt op volledige albums. Gedurende deze periode vóór het eerste OCS-album, bleef hij zich richten op zijn primaire bands, eerst met Pink and Brown, en later met Zeigenbock Kopf en Coachwhips. In alle drie deze bands was Dwyer de hoofdzanger, en in Coachwhips en Pink and Brown speelde hij ook gitaar.
Het eerste album, simpelweg getiteld 1, werd uitgebracht in 2003 als de eerste volledige album onder de naam OCS. Het eerste schijfje daarvan is opgebouwd rond akoestische nummers en werd aangeduid als "34 Reasons Why Life Goes On Without You". Het tweede schijfje is een reeks van noise-tracks genaamd "18 Reasons To Love Your Hater To Death". Geen van de nummers op beide discs hebben titels. De nummers op dit album worden meestal toegeschreven aan John Dwyer, al worden er drie toegeschreven aan Jeff Rosenberg, die de drummer was onder het pseudoniem "Brown" in Pink and Brown. Het album bevat een aantal gastmuzikanten, maar niemand die ook zou spelen op het volgende album, getiteld 2. Dat album 2 werd uitgebracht in 2004, was gemaakt op een zelfde soort manier als 1, maar met een grotere focus op Dwyer als soloartiest.
Overgangsperiode en Line-Up-veranderingen (2005-2007)
De band is langzaam overgegaan van Dwyer´s zijproject naar zijn primaire groep, toen zijn andere bands Coachwhips en Zeigenbock Kopf beide werden ontbonden tijdens deze periode (2005 en 2006).
OCS werd een tweemanschap met de toevoeging van Patrick Mullins, die percussie speelt en zaag. De arrangementen bleven eenvoudig, maar versterkt door de toevoeging van Mullins. "3 - Songs About Death & Dying Vol. 3 en 4 - Get Stoved" werd uitgebracht als een dubbel-cd in 2005, waarbij enkel 3 verscheen als vinyl-plaat. 4 kreeg pas een vinyl-uitgave in 2008.
Brigid Dawson was eerder lid van het duo Mix Tape met Meric Long van The Dodos. Ze had gewerkt in een coffee shop in San Francisco, en zou Dwyer vaak zien in die zaak om er flyers voor zijn aankomende shows achter te laten. De twee werden al snel vrienden, en uiteindelijk vroeg Dwyer Dawson bij zijn band na het zien van een van haar shows. Haar rol bestaat uit duet/backing vocals, keyboards en tamboerijn. Dawson doet af en toe lead vocals (in het geval van "Invitation" op Sucks Blood en "What Are We Craving?" op Castlemania).
Als trio bracht de band het album Cool Death of Island Raiders in 2006, de eerste release onder de naam The OhSees. Het album kenmerkt zich door ook door gast-gitaar en -vocalen van Kyp Malone van TV On The Radio.
In 2007 voegt Petey Dammit zich bij de groep als bassist en soms tweede gitarist. Dammit was eerder lid van de twee-koppige band Tres Ferocious. John Dwyer was vertrouwd met het werk van de band, en vroeg hem om mee te doen toen hij ernaar op zoek was de line-up van The Ohsees uit te breiden. Dammit basspel onderscheidt zich daardoor dat hij speelt op een gewone elektrische gitaar die wordt gevoed door middel van een elektronisch apparaatje dat het doet klinken als een basgitaar. Zijn methode waarop hij dit doet is met opzet geheim gehouden. Dammit heeft een typische voorkeur voor de Fender Jazzmaster-gitaren voor deze taak, maar in U Hounds of Foggy Notion is hij gezien met een blauwe Italia Mondial zonder deze manipulatie, voor songs die niet zijn opgenomen met een basgitaar.
Het album Sucks Blood volgde in 2007. Het zou het laatste studio-album zijn met Patrick Mullins, maar hij zou later wel drummen op live-dvd/-album Thee Hounds Of Foggy Notion (2008). Mullins verhuisde naar Louisville, Kentucky en in 2010 bracht hij een solo-album genaamd Don´t Go To Sleep.
Jigmae Baer speelde een jaar als de drummer van de groep nadat Mullin de band had verlaten. Hij speelt op hun Tascam 388- opnames, evenals hun sessies met Dave Sitek. Zijn drumwerk is te horen op Sucks Blood, The Master's Bedroom Is Worth Spending A Night In, en op diverse 7- en 10-inch-releases in deze periode. Baer ging daarna spelen met Ty Segall in zowel diens solo-act als in The Perverts. Baer richtte vervolgens de Royal Bath´s op en is momenteel een van de oprichters van LODRO.
Mike Shoun kwam bij de band als de nieuwe drummer na het vertrek van Baer. Shoun´s komst viel samen met de verandering van de band naar een hardere garage-punk gebaseerde sound.
Garage, psychedelica en punk (2008-heden)
Met de nieuwe vier-delige lineup gevestigd, begonnen het bereik van de band´s muziek en het succes toe te nemen. The Master's Bedroom Is Worth Spending A Night In (2008) is het eerste album dat is verschenen onder de huidige naam Thee Oh Sees. Dit album is ook opmerkelijk omdat het de eerste samenwerking is met Chris Woodhouse, een mix-engineer en gastmuzikant die zou blijven verschijnen op de albums die volgden. De band bracht hun album Help in 2009, en dat was hun eerste album uitgebracht op In de Red Records, het label voor het grootste deel van hun belangrijkste uitgaven tot 2013. De ep Dog Poison werd ook in 2009 uitgebracht, een akoestische variatie op de nieuwere meer-upbeat sound van de band.
Het album Warm Slime kwam uit in 2010 en staat stevig in de voetsporen van Help. De eerste kant van het album wordt gedomineerd door het titelnummer, hun langste nummer tot nu toe, met een looptijd van 13:30, waarvan de repetitieve structuur een voorbode is van de krautrock-invloed die het grootste deel van hun sound in het nieuwe decennium zou worden.
Op 28 april 2011 voegde Patrick Mullins zich weer bij de band voor een eenmalig optreden in het Cafe Du Nord in hun woonplaats San Francisco. De band speelde nummers van de albums 4 tot en met The Master's Bedroom en de meeste van deze nummers was geruime tijd niet opgenomen in de setlists.
De opname van Castlemania (2011) werd uitsluitend uitgevoerd door John Dwyer en Brigid Dawson en een reeks van andere opmerkelijke muzikanten, waaronder Heidi Alexander en Ty Segall. Petey Dammit en Mike Shoun spelen mee op het later dat jaar verschenen album Carrion Crawler/The Dream samen met het nieuwe lid Lars Finberg (van The Intelligence). Finberg trad toe als een full-time tweede drummer en tweede gitarist, maar blijft de eerste drummer van The Intelligence. Dawson en Dwyer benaderden Putrifiers II (2012) op dezelfde wijze als Castlemania.
In 2011 is de band´s single "Tidal Wave" te horen bij de zwembadscène van de aflevering "Salud" (Seizoen 4, Aflevering 10) van de tv-serie Breaking Bad. In 2013 is "The Dream" van Carrion Crawler / The Dream opgenomen op de soundtrack van de videogame Grand Theft Auto V.
Op 16 april 2013 bracht de band hun voorlopig laatste album uit getiteld Floating Coffin. Dit album werd uitgebracht op Castle Face Records, een label waarvan John Dwyer mede-eigenaar is samen met Brian Lee Hughes en Matt Jones. Het album is de eerste sinds The Master's Bedroom ... dat in eigen beheer is uitgebracht. Later dat jaar brachten ze de ep Moon Sick, een verzameling van vier nummers van de Floating Coffin-sessies die niet op het album zijn gekomen. De ep werd uitgebracht ten voordele van Healthy San Francisco, een gezondheidszorg-organisatie die Dwyer en zijn vrienden door de jaren heen hebben geholpen.
De Filosofie van de Band
In september 2012 een interview met de New York Music News, Petey Dammit legde de filosofie van de band over het opnemen:
"We work hard. I think it seems strange for us to release so many records because of the tradition in the recording industry to do things a certain way. For decades it has been months and months in the studio, one release a year, tour this, tour that, do this, do that... We just do what we want to do. Most of the songs have been worked out by the time we get to the studio so we can record them all live in two days. The other two days in the studio are having fun writing on the spot and having fun."
We ranken van de Thee Oh Sees het nummer Toe Cutter/Thumb Buster van het album Floating Coffin (2013)
_________________
Alle mensen worden vrij en gelijk in waardigheid en rechten geboren. Zij zijn begiftigd met verstand en geweten, en behoren zich jegens elkander in een geest van broederschap te gedragen. Art 1 UVRM
sokratikos- Music-Master
- Aantal berichten : 10290
Registratiedatum : 24-04-11
Leeftijd : 53
Woonplaats : Nijmegen, NL, Europa, Aarde, Wereld
Re: *RTH* Thee Oh Sees - Toe cutter/thumb buster
Vleertje 12.12.13 19:52
Alle vettige vuigheid op een stokje dit is gewoon een keiharde 10!
Vleertje- Music-Master
- Aantal berichten : 6150
Registratiedatum : 16-12-08
Leeftijd : 52
Woonplaats : De wereld
Re: *RTH* Thee Oh Sees - Toe cutter/thumb buster
sowhat 12.12.13 19:56
Ik vind de zang irritant, een 4, en de muziek erg leuk, een 8, dus een 6
_________________
Sowhat, voor al uw feesten en partijen!
sowhat- Chief
- Aantal berichten : 19068
Registratiedatum : 16-12-08
Leeftijd : 67
Woonplaats : Mokum
Re: *RTH* Thee Oh Sees - Toe cutter/thumb buster
Gast 12.12.13 20:02
Zo, he he. Eindelijk weer eens wat geronk, gepiep, gekraak en gewoon heerlijke muziek. Dikke 8 dit. Hoor hier graag meer van.
Gast- Gast
Re: *RTH* Thee Oh Sees - Toe cutter/thumb buster
MrJohn 12.12.13 20:58
Heerlijke, prikkelende muziek, die ons besef van leven en lust doet begrijpen.
Een 8.
Een 8.
MrJohn- Chief
- Aantal berichten : 16701
Registratiedatum : 16-12-08
Leeftijd : 74
Re: *RTH* Thee Oh Sees - Toe cutter/thumb buster
Joostvdaa 13.12.13 9:31
Ken deze band volgens mij via het steunfonds ergens begin dit jaar ('Minotaur'). Dat vond ik een beter nummer dan de RtH. Het laatste deel is erg lekker, wat het eerste deel betreft ben ik het vooral met Sowhat eens: muziek in orde, zang een beetje irritant. Doordat het leuk eindigt rond ik mijn 6,5 naar boven af.
Joostvdaa- Music-Maniac !!!
- Aantal berichten : 3141
Registratiedatum : 24-09-12
Leeftijd : 39
Woonplaats : 's-Hertogenbosch -
Re: *RTH* Thee Oh Sees - Toe cutter/thumb buster
Paapke 13.12.13 20:48
Leuk nummer, echter komt dit op plaat niet zo tot z'n recht. Live daarentegen zijn Thee Oh Sees één groot feest. Vooraan in een kolkende springende beukende massa heb ik moeten vechten om mijn bril heel te houden. Dat is allemaal gelukt. En wat was dat optreden in Barcelona ongekend gaaf en intenst.
Paapke- Music-director
- Aantal berichten : 1316
Registratiedatum : 17-12-08
Leeftijd : 39
Woonplaats : Baarn -
Re: *RTH* Thee Oh Sees - Toe cutter/thumb buster
Timmus 15.12.13 21:11
Wel een nummer om de volumeknop een zwengel te geven. Maar daarna heb je er ook weer even genoeg van.
Ik houd het op een 6.
Ik houd het op een 6.
Timmus- Beheerder
- Aantal berichten : 16861
Registratiedatum : 01-01-09
Leeftijd : 43
Woonplaats : 's-Gravenhage
Re: *RTH* Thee Oh Sees - Toe cutter/thumb buster
Frodo 16.12.13 17:56
Ze hebben denk ik wel eens naar Eels geluisterd. Leuk liedje wel. Een 7.
Frodo- Music-Master
- Aantal berichten : 7364
Registratiedatum : 29-12-09 -
Re: *RTH* Thee Oh Sees - Toe cutter/thumb buster
Gast 16.12.13 18:13
Alleen al voor het fraaie "twin guitar" soundje een vette 8, maar laat ik de rest van dit liedeke nou ook eens fraai vinden!!
Ik vind dit wel een fraai vervroegd muzikaal kado voor onder de milieu vijandige, rag en andere fijntjes met chemische middelen w.o. "agent orange" besproeide nep Nordman kerststam en dus komen er 2 bij de eerdere 8 points, het eenvoudige rekenen brengt ons dan alweer heel rap op 10 points voor het geheel.
Gast- Gast
Re: *RTH* Thee Oh Sees - Toe cutter/thumb buster
Mirrr 17.12.13 11:50
Dit klinkt wel lekker ja, een dikke 7 
Mirrr- Music-Master
- Aantal berichten : 12297
Registratiedatum : 21-12-08
Leeftijd : 60
Miennnn- Music-Maniac !!!
- Aantal berichten : 3131
Registratiedatum : 16-12-08
Leeftijd : 68
Re: *RTH* Thee Oh Sees - Toe cutter/thumb buster
sokratikos 18.12.13 19:39
Geen niveau zo laag, geen niveau zo hoog, of RTH gaat er overheen. Dit keer over het hoge niveau. Wat enorm lekker op vol volume! Gewoon ruig, die gitaren!! Stemmen zijn ook fijn. Erg originele garagerock. Een naar boven afgeronde 10
_________________
Alle mensen worden vrij en gelijk in waardigheid en rechten geboren. Zij zijn begiftigd met verstand en geweten, en behoren zich jegens elkander in een geest van broederschap te gedragen. Art 1 UVRM
sokratikos- Music-Master
- Aantal berichten : 10290
Registratiedatum : 24-04-11
Leeftijd : 53
Woonplaats : Nijmegen, NL, Europa, Aarde, Wereld
Re: *RTH* Thee Oh Sees - Toe cutter/thumb buster
Jan... 19.12.13 19:30
Ik sluit me bij Mien aan, ik vind dit niet zo bijzonder, eigenlijk best vervelend. De stemmetjes slaan helemaal nergens op en de muziek lijkt wel stoer maar komt bij kunstmatig over. Herrie om het herrie maken. Nee, dit vind ik niks, 3
Jan...- Music-Master
- Aantal berichten : 5302
Registratiedatum : 18-12-08
Leeftijd : 58
Pagina 1 van 1
Permissies van dit forum:
Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
» PreParty 13.00-16.00
» V500 2024 - De Lijst
» Mijn Muzikale Horizon
» Wo 20-11 Sokra zaagt door
» Di. 19 nov. Roche draait verder.
» *RTH* Grace Slick & Paul Kantner - Silver Spoon
» *RTH* Wayne Fontana & The Mindbenders - The Game of Love
» *RTH* Natalie Merchant - Carnival
» *RTH* Fredrika Stahl - Oh Sunny Sunny Day
» !8 nov. Top 40
» *RTH* Mia Martini - Almeno Tu Nell'Universo
» *RTH* Michael Bublé – Santa Claus is coming to town
» Za. 16 november: Orinoco Weekendsjooww
» *RTH* Spirit of St Louis – Down by the radio
» *RTH* Pussy Riot – Make America great again
» *RTH* Temptations – Law of the land
» *RTH* Ennio Morricone – Once upon a time in the West
» *RTH* Damned – In dulco decorum
» *RTH* Paula Abdul – Straight up