*RTH* Herman Brood - Hot Shot

[20-09-2013]
Hermanus (Herman) Brood (Zwolle, 5 november 1946 – Amsterdam, 11 juli 2001) was een Nederlandse zanger, kunstschilder, pianist, acteur en auteur. Brood onderscheidde zich door zijn herkenbare zangstem en muzikale diversiteit. Hij was de Nederlandse belichaming van het hedonistische credo Sex, drugs & rock 'n' roll. Nadat de amfetamine aan werking begon te verliezen en het jarenlange overmatige alcoholgebruik z'n tol eiste door middel van verschijnselen zoals incontinentie, epilepsie en delirium tremens, pleegde Brood zelfmoord door van het dak van het Amsterdamse Hilton-hotel te springen.
 

 
Brood kreeg zijn eerste pianolessen in 1959. Op school kon hij niet goed meekomen; het liefst zat hij wat op een piano te pingelen in het verlopen fabriekje van zijn vader. Brood ging in 1964 naar de Kunstacademie in Arnhem en werd lid van de lokale beatgroep The Moans. De band deed veel optredens voor Amerikaanse militairen in West-Duitsland en Brood kreeg wel eens een pilletje toegeschoven om wakker te blijven. Zo begon zijn verslaving. In 1967 stapte hij over naar Cuby and the Blizzards. Hij ontmoette de toenmalige Miss Groningen Tekie Buissink, met wie hij een kortstondige relatie had. Op 24 mei 1968 werd hun zoon Marcel geboren. Toen de platenmaatschappij vernam dat hij drugs gebruikte werd hij uit de band gezet. Er volgde een onduidelijke periode waarin Brood regelmatig in de gevangenis belandde wegens inbraken en handel in drugs.

Begin 1974 deed hij mee aan een Cuby and the Blizzards-reünie voor het VARA-televisieprogramma Nederpopzien. Vanaf dit moment pakte hij zijn muzikale carrière weer op. Hij speelde korte tijd in de Noord-Hollandse formatie Stud en nam een album op met onder andere Jan Akkerman onder de naam Flash & Dance Band. Vervolgens trad hij toe tot de band Vitesse. Na het debuutalbum in 1975 verliet hij deze weer.

In 1976 vond een cruciale ontmoeting plaats. Brood speelde mee in Cuby and the Blizzards, die voor korte tijd was heropgericht, toen hij in café 't Pleintje in Winschoten de naald van zijn injectiespuit in een prullenmand liet vallen. De eigenaar van het café, Koos van Dijk, kwam binnen toen Brood in de prullenmand op zoek was naar zijn naald. In plaats van Brood buiten de deur te zetten, keerde Van Dijk de prullenmand om en zocht ijverig mee. Vanaf dat moment trad Van Dijk op als Broods manager; hij zou dit blijven tot Broods dood in 2001.

Brood verliet Cuby and the Blizzards en begon zijn eigen formatie: Herman Brood & His Wild Romance . In 1977 kwam het album Street uit dat enthousiast werd ontvangen. In 1978 volgde Shpritsz. De single Saturday Night werd een grote hit. Duitsland en Frankrijk raakten geïnteresseerd. Brood werkte in 1979 mee aan de film Cha Cha van Herbert Curiël en trad in de film in het huwelijk met punk-operazangeres Nina Hagen. In hetzelfde jaar vertrok hij naar de Verenigde Staten. Maar een Amerikaanse tournee werd geen succes en het in de VS geproduceerde album Go Nutz (1980) werd zowel daar als in Nederland afgekraakt. Hierop viel Wild Romance uit elkaar en zakte de carrière van Brood in
 
 

 
In de jaren daarna waaierde zijn carrière uit. Brood acteerde in een toneelstuk en een speelfilm, maar vooral in zijn eigen leven. Eind jaren negentig trad hij samen met Bart Chabot en Jules Deelder op in het theater. Ook werd hij steeds actiever als kunstschilder. Hij werkte op groot formaat en met felle kleuren, waarbij zijn werk stond in de traditie van de Cobra. In Leidschendam decoreerde hij een parkeergarage met acht enorme wandschilderingen die jarenlang het straatbeeld bepaalden. De keuze voor primaire kleuren kwam grotendeels voort uit noodzaak, omdat hij kleurenblind was. Vaak bracht hij met zwarte verf letters aan op zijn werk. De handtekening 'brood' vormt veelal een opvallend onderdeel van het schilderij. Ondanks het kleurgebruik hebben de schilderijen een wat trieste uitstraling. Brood bleef daarnaast actief in de muziek, maar zijn albums uit deze periode haalden niet meer het niveau van Shpritsz. Beroemd werd hij met zijn openlijke uitspraken in de pers over seks en drugsgebruik. Hij genoot van alle aandacht en werd de bekendste harddrugsgebruiker in Nederland; de 'nationale knuffeljunk'.

Door het gebruik van alle genotmiddelen was zijn lichaam tegen 2001 geheel uitgeleefd. Pogingen om af te kicken hadden geen succes. Toen het leek alsof hij nog maar een paar maanden te leven had, nam Brood zelf het heft in handen en pleegde zelfmoord. Op 11 juli 2001 om 13.28 uur sprong de vierenvijftige Brood van het Amsterdamse Hilton Hotel met in zijn binnenzak een briefje waarop stond: "maak er nog een groot feest van". Men stond perplex, evenals zijn platenlabel, omdat Brood – volgens Henkjan Smits – bezig zou zijn aan een groot project, namelijk een jaren-vijftigsoulplaat met een groot orkest en onder meer samenwerkingen met Ann Peebles en Ray Charles. In de periode kort na zijn dood ontstond een levendige handel in schilderijen en zeefdrukken van Brood, waarbij ook vervalsingen opdoken. Brood werd gecremeerd in Westgaarde en zijn as werd begraven in een urnengraf op Zorgvlied.

Altijd leuk Herman

Dave, graag voortaan volledige informatie. De achtergrondzangeres rechts is namelijk niemand minder dan Dee Dee, onlangs nog te horen in de Geile Lijst, uiteraard mijn keuze.

Met een bonuspunt voor haar kom ik op een 9.

Ik wilde nog even wat ruimte voor jouw toevoeging open laten Sowhat. Ik wist namelijk dat die ging komen

Shpritz, de lijfelijke LP, is gejat van mij in de Effenaar in het jaar dat Café Bommel ontstond, moet dus 1980 zijn geweest... als dat exemplaar nog bestaat staat mijn naam er nog steeds op.

Maar ja, Hot Shot, Dee Dee en Danny Lademacher natuurlijk, doet mij niet zo veel.

Waarom weet ik niet, te veel show, te weinig Wild Romance, te veel in een straat die ik niet wilde pakken.

Een 7, want een onvoldoende voor Brood kan natuurlijk niet.

Ben geen groot van van Brood, maar een aantal nummers vind ik sterk met als uitschieters Sleepin' bird en natuurlijk Saturday night. Dit nummer gaat wel, maar was ik een halve minuut nadat ik het geluisterd had alweer zowat vergeten. Een zesje.

Niet onaardig, een 6 ..... en ja Sowhat ik heb Dee Dee gezien  

Toch maar wat zeggen over Brood.

Ik hou ook van Brood maar eigenlijk meer als persoon en vanwege twee weergaloze nummers Saturday night en Never be clever. Voor de rest was er soms wat aardigs, maar vaak fikse wanprestaties. Ik heb altijd erg om hem gelachen en daarom was ik erg bedroefd toen hij zelfmoord pleegde. Ik heb de ramen open gezet van mijn kleine huisje toen en keihard Saturday night gedraaid. Zo, dat de buren ook weten dat ie de pijp uit is.

Wat Journey zegt, dat klopt. Ik weet nog dat ik heel boos op de pers was toen Go Nutz compleet werd afgezeken. Wist ik veel, ik was 12 en Herman was mijn held. Maar ja, als Hot shot representatief is voor die plaat, dan zegt dit genoeg. Wat een krampachtig gedoe is dit zeg. Ik vind het een beetje Herman meets Boerenrock. Ze doen hun best maar het lukt niet. 3

Het mag duidelijk zijn dat dit niet zijn beste nummer is, maar slecht is het zeker ook niet. Mijn held Herman Brood verdient ook met dit nummer een keurige 8.

Niet echt bijzonder dit.

Een 5

Gewoon een lekker swingend nummer, een 7.